747660

Prob!emnta TheologícR.

eft fuppoGto ab itlo diftinltum:

cum amatur

filius alicui, ftcut dicimr finis

Q¿_10

illud, quo

fi–

nis

Cujusgratia

conjungicur fini

Ctli.

Uc finis

Q¿_10

in íanitate, quam amico defiderat quls ,

ipfa.

aífecutio feu poífdlio faniratis.

um ergo Deus

fit

aliquid fuppoGro diíl:inél:um a creacuris, ideo

finis

0.fi

dicirnr in amere, quo fe amat propter

Non eft....

illas.

Neq

ue efi neceílarium

guoties efi amor

neceffari~

finis, etiam

fü

medium : omnes ením aél:ui, qui

1m¡ier m.-

Jmm

.,dfi-

verfantur circa finem, unt proprer illum; & ta-

nem

ad.h1·,

meo non ornnes verfantur circa media,

pof–

hm.

feíllo,

deleétacio in fine obtenco. Datur rne-

dium ad finem, quando finis non obtinerur,

ideo medium eíl: quod

fi.t

gracia obtinendi illum.

Curnque Deus non

fit

aliquid faél:ibile, ideo nec

medium efi, nec terminare propriam d '1:ionem

potefl:.

Obie?ioex

990 .

Si urgJas. Deus fe arnat propter c:reatu-

eo '1.u_o<I

ras : ergo magis amat creaturas. Patee Conle-

magu crea-

turas

d1u-

qu ntta.

Q uia

propter quod unumquodque ca-

geret D eu,.s,

le,

illud magis

guod axioma prrefertim ve-

rificacur in caufa finali, de qua ell fermo.

.ReJtiifi•

Refipondet P.Herice conc:edendo eo aétu plus

.~CTl(t

ttdmit-

eum amare creaturas quarn fe1p1Um: neque

t e11t1s

m eo

e{fe

inc:onveniens, quia ifie modus arnandi eft

allud.~t

vircualis amor major Dei: ordinatur enim ad

'JUO ;lt

•

maiorttmor

oc ut creatura prre erat amor m Creacons om-

-Pirtulfum,

nibus creaturis. Potefi hoc roborari ex aétu fpei,

quo nobis diligimus Deum ,

magis nos ama–

mus q uam Deum: & nihilominus in eo nulla eíl:

inor.:iinatio, quia aétus ille compatitur fecum

aétum quo plus amernus Deum; immo efl difpo–

fitio ad illum. Pmefi etiam dic:i vircualis amor

Dei , quia

curn

beatitudinem deúderamus amo–

rem d í.ideramus illum, quo Deus efi ex totis vi–

ribus diligendus, & fine

r '

:=-ationc ab illo perca..

tarn recernitatem.

Duram

Videtur tamf''

.c:fponGo ifia dura,& abfurdi–

..,,,J.e,,,&

tatem ali qua', prrefeferre, dum dicicur IDeú ma-

abfurda

m.._

gis amare ,..

acuras,quam feipfum,quomodocú-

ontra

'l.ua

•

""guit

ur.

que tlh•

lt,&

quocuniq; td aél:u prreftatur,con-

tra

G-

prreterea arguo. Nam cum diátur rnagis

atr

creatura,aut illud

Magis

ddignat imenfio–

o aétus, auc rnajorern ob1eéti appretiationem,

"t bonum rnajus aliquod ex parte obJeétj, quod

minus 6bi quam creacuris velit Deus:neque aliú

habere fenfurn poteíl:. Arqui falfum cfi in aliquo

ex illis fenGbus Dcum plus amare

cre~turas:

er–

go eíl: falfom abfolute.Minor oftenditur.Nam di–

vinus amor non efi capax incenGonis;nequeDeus

appretiare fupra fe potefi crcaturas;oec majus ali–

q uod bonú ipfis quam íibi vult:ergo nullo ex illis

ca pite fiare vericas prrediél:re locucionis porefi.

R t{ponfio

"'"99

Dices eo aél:u Deum fe velle crearuris, &

tollM

e:~.

nihil fibi,& ita plus amare illas quarn fe.

paratu µm

Sed Conrra.Nam ex cali reliponíione fequicur

1'ed..

ar¡.11 po·

ceílare comparationem.Nam

Deus nullum bo-

tr[l,

!J'

rt-

num fibi amat: ergo non eft amor,curn quo fie–

[po;

lm.

ri poffir comparatio, cum dicirur magis amare

ill ud enim magis refpicit minus

fi ergo nullus

eft amor refpeétu fui ipíius, cdlat wmparatio.

Cum alio autem aél:u,quo Deus propter fe amat

creaturas, fieri c:omparatio neq uit, c:um confiet

eo magis

di.J.igere.

alía re·

Ex his ergo patet refponfio ad axioma

v~l

fpo1ifiones.

gare

Propter

quod

&c. dicendum habere ]oc:um m

iis,q uorum aél:us funt capaces intéfionis,q uod

Deo non habet locum. Addi poteft aétum illum

eífe

in Deo pfiropter

fi~em ~ltirnum&)i~et p

ropfiteb~

DU1m ,

crearnras ut nem

med1aturn:

na pus

g~r~t.

D eú,quam creaturis velle

illre enim divinas per-

4ctH a 1114 rt.

fell:i ones cum limitatione partic:ipant: Deus au-

té~

omnes fibi perfeél:iones fuas vulr,quales ipfa:

in íeipfis funr. Ad id quod de fpe dicebatur re-

E1!.1tctu

fipondeo fic fiperantem plus amare Deum appre-1:""'effi·

•

fc •

íi

1·

d d"

a~u

t1at1vc:: quarn e1p urn.

a 1qu<:m10 o

mtntián,

ci porefi plus fe quam Deurn amare , id non efi

inconveniens in crearura; quod t:irnen eílec in

Deo ob rat\onern diétam, circa quem omnis efi

vitanda locutio , qure abíurdiracem prxfeferre

videatur. Nec quia fpes ad amorern fuper om-

- nia rendir, abfolure efi dicenda virrualis amor:

alias ad jufiificationem

ultima difpofirio

fuí-

fü:eret, Gcut altus formal is amoris. Sperare ergo

non efi: requivah:nter amare dum pro adepcione

eorum, qure deúderamur , efficacia media non

adhibencur, ficut non adhibentur pra:cise r:nio-

ne fpei , unde fiare illa curn fiatu peccati morra-

lis

potefi. De quo h:ec fatis.

P1{,0BLEMA VII.

~omodo

Deusamare poílit ama–

pecialiter d1éto, in quo nul.. .

lius boni abíhafüva ratio,

quam ille importat, po-

tcíl: ullatenus re-

penri.

§.

Circn 1morem nonnttUa

pr~mit

tuntur•

993.C,Errurn efi apud orones Theologo5

Deum

am:ire p oprio amere, íic:ut

cerrurn efi habere propriam,

non tantum rne–

taphoricam vo !untar m>unde

qu~!lio

in hoc fen–

non procedit licet ífe poHir circa explicacioné

amoris, in quo fcilicet coníifiac, prout convenir

omni aél:ui profc cutivo boni , & bene explicarnr

D.Thoma 1.2.q.25. arti.2. in Corpore, ubi lic

$.f!idfit

habet:lpf11

~pl!t~1do,(i1J~ propor~o

11pptttttt-J

11d.b1J1111m

:':tfl.'!:,

efl

.smo1, qm

mh1/

efl

al111d,

quam

complacem1a bom.

cummu1iif

Sic i!Je.

~¡

nomine . pr ponionis & aptitudinis

om111bul,,

non intelligic ipfam nat ural m convenien,iam

ctt~tt

••

•

tnhVUi 111

appentus cum ono; ed aétum v1talem eJUS ,

bonum,

guam bene explicar per complacentiarn boqi,

D.ThomaJ

qua:: rado imbibica efi in omni aél:u perfecutivo

boni,qui eíl: complac ntia illius,Gve amorfir fpe-

cialiter diél:us, five defid rium, five gaudium.

Cui definicioni non eft conrrari.a

, quarn com- ,,.

1 ,

•

t uOlll•

muntter admmunt Philofophi &Theologi,quod

'J."~modo

cilicet amare

fit

velle honum alicui. Et defum-

defi

111

pta eH

Ariílord 2. Rheroricorum.' Cap. 4·

alliOtÍf.

quern refi:rt

ft.quitur D. Thomas.

2. q.

26.

arri.4. Non inq uam efi contraria,quia licecamor

for maliffime non

fü

velle bonum, potuit camen

per illud optime explicari,ramquam p r id,quod

neceílario confrquirur ad amor m.

~a lifourn- ~.cdttrn

que enim

fit

complacemia boni id haber ,

in-;

?'·1;';.–

ferat boni velleicatem reJpeétu rd vofüx. Quam

ti~:xpll.

expli-