Previous Page  301 / 518 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 301 / 518 Next Page
Page Background

I'

Sec1io IX. Pro/:Jlem11,7. 75eus

fe

nmat nmore

fp~cinliter

diélo.

273

explicationem tradit

P. G

ranadus Traél:.6.

D

ifp.

1.Seét.

1

.n.4.

~~

d1ffi·

993.

Sed efi ilb difficilis. Nam ex ea fequitur

-ciliJ,

&

dari io6nitos aétus voluntatis ex cujufcumque

contra

Qltus

poúcione. Poftco enim aéhl amoris, feq ui-

~m~

n

¡tanti.1.

cur natim aéh1s, quo vult vol untas bonum ret

amacre. Rursus, cum aétus hujufmodi fiabeat

etiam racionem amoris , quia habec proportio–

nem feu apcitudinem cum bono ; ad ifium fe–

'}Uetur alius,& deinde, ille alius inferet alrerum,

11ec eric fifiere in uno aliquo. Non ergo fullineri

illa explicatio pocdt,fi de aétu diíl:inél:o ab amo–

re intelligatur.

Ei1pUc"ti'

Potefi ergo explicari ira,

ut

c:onfequaturnon

·

J~

corifecu·

reali confecutione,fed formali; quia aétus qui–

:Oa~: :~ lib~t

profccutivus boni haber proportionem di–

fle41i:

él-am cum apperitu racione boni, quod refpidt,

in qua confiíl:it ratio amoris,

&

ad quam forrna–

liter confequitur, velle bonum rei amatre tam–

quam

affi

lt:io incrinfeca, non vero pertinens ad

~onceprnm primar~um

amoris, licet per illam

poffit convenienrer definiri, ramquam per id,

quod e!Iemialem conceptum manifdht.

i'(!~

non

994·

At peque hoc viderur fatisfacere. N am

fat1sfacit,

velle bonum formaltter alicui

dl:

amor : ergo

non efi affeétio, ieu conceprus fecundarius amo–

ris . .Amecedens videmr clarum.

~ia

velle bo–

num eft complacencia boni refpeau alicujus

:

fed complacentia boni,ur jam diximus ex S. Tho–

ma

efi amor:

~rgo

velle bonum alicui efi aTJJor.

ltem. Voluntas quarenus vult bonum forma–

liter,

eíl:

propomonata

&

aptara bono tam–

quam

objeéto fibi conven!enti: ergo formalirer

amar.

'

:E~llir4t:,,

Dices ex S.Thoma 1.2.q.28.Artic.

r.

in Cor–

alia deuni·

pore, aRiorem confiftere in quodam genere uni–

~u;tfe·

catis affeél:iva: ínter voluntatem

&

rem amatam:

~Thorn.

ah

hac ergo unitate orimr velle bonum rei ama-

ra:, & ira in tali velle,non c:onf¡fiet amor; quia

tale velle non confiituit unirarern, fed illam fop-

ponit.

·

Sed P"'-vi

Qgod neque aliquod videtur habere momen–

momenti

tum in caufa prxfemi. Nam D.Thomas.non efi

oftmdltw.

contrarius fibi ipíi, rlec potuit eorum oblivifci)

qua: paulo ante docuerat, Quxfüone inquam

2.).

a

nobis citata,ubi amorem eífe dixit cornpla–

centiarn

boni.~od

ergo aíferit de unicare,quam

inducir amor, ira exponendum eíl:,

UI!

ipfa com–

placencia boní

fir

uniras affeél:iva: quam unira–

rem etiam explicar per aptirudínefu

&

propor–

rionem.Nihil ergo ex hac refponfione, quod fatis

faciar, habetur.

Ammm

Dici igitur potefi complacentiam,in qua coJJ–

ef]"eforma·

fiflit amor,

eífe

velle bonum formalirer : quia

/1ter

wlle

'

fi

bonum.

cum nihil

1t

bonum nifi in quantum conve-

niens alicui, eo ipfo quod amatur bonum, vult

quis alicui bonum.

~a

explicatione nulla mi–

hi

aptior occurrir.

Et

jaxra illam bene inrelli–

&irur duas diél:as definitiones non eífc contra:

nas.

Fflpr.tttr•

99)·

Eíl: autecn prreter amo_rem in omnibus

ea amor

aétibus voluntatis inclufum , qui

funt

com–

f':eiitiliter

placentire boni, (quem etiam aliqui extendunt

a1{Jus,

ad omnem aétum volunratis , enamfi verfetur

circa malum,

&

dici poteíl: amor, Gcut dicitur

velle) aél:us fpecialis, qui amor dicirur, ah omni–

bus aiiis difünétus,

&

communi nomine fignifi-

c:atur,Gcut in aliis contingit, qu:e nomine gene–

ris d Ggnanmr.Sic dífpofirio d1citµr fpe.cies

q~a­

litati s peculi:ttis; cum ramen nomen d1fpofmo-

nisgenerale

fit

omni qnalitari,qua fubieél-um be-

.

ne difponitur. Hic ergo tecundum communem

~

,rf.di

~e

I •

"d

{f'

s

ft(

Ul1 1

1-m

exp 1cat1onem (pro qua vi en p

o !Ullt

no-

communem

' mas r.2.q.t3. Artic+ P.Suarez

lib.s.de

Anima

expl1cntio–

cap. 5. Conimbricenfes in libr

os Erhi

coí'um

ntm,

DiJpuc.

6.

&

alii) efi aél:us appetitus circa bo-

num lecundt1rn fe.

~od

aliqui fic inrelligen-

dum volunr, uc

fit

all:us c;rca bonurn prour ab-

firahit

a

prrefenria

&

abfentia; ita

ut

neque con–

tideretur

ut

prxíc::ns

&

obtemum ; !ic enim rer-

minat aél:urn gaudii: neque utabfens·; ficenim

Tresªª""

terminat aétum defiderii: hi enim tres aél:us di-

(onruprfti.

c:untur proprii appetirus ut verfatur circa bonum

btlif.

fecundurn parcern concupifribilern.

996.

Sed non videtur difl:inétio prrediétorum

Formn

.o.

·

.n. , ·

d

..

·

diflr1mm

a1..oLUUm ommno exal.-L · JUXta

aram expl1cano-

pornulc-

oem indicari : nam gaudium non efi tantum de

tur cor.w·

~

re obtenra, fed etiam de obtinenda) ut manifeíla

mmter

af–

experiemia confiar,

l~tamur

enim expeétatione

fignntiim ,

probabili

fu~t.iron11:i

)

&

multo magis cum efi

Cja11d1um

1lla certa.

Sic

Davtd

Pf

alm.

z

18. v. 49.

&

50.

rtwn de

Memor

e~IJ

-verbi tui far'Vo

t110,

m

qi111

miht

fpem

de-

fi1turi1 .

dijti.

Httc me confolat4 efi in h11milttate mea.

Pfalm.

Pfal.

~

8

ur

.v.1.

L.etattH Jum in

hr,1,q11tt

diéla

f11m

mihi:

In

~~~

9

ó."

dom11m Domini ibimU.J.

Et D.Paulus ad Rom.

r

i..

m . ...,.r.

v.

J

2.

Spe ga11demes.

Quod adeo efi. cenum , ur

Rom.n,

probatio tupervacanea videacur. Sicur ergogan-

'V.rz

.

dium eífe de re non prxfenci porefi, 'ita

&

amor

.Et

amor

de re prxfrmi

&

obrenca, ex diverfo modo ren-

de re pr&–

dendi in objeétum , quem habenr gaudium

&

fct'

&–

amor; etiamfi circa ídem bonu1.n verfenrur,& ut

e tenta,

illud per conGder.arionem diverlinJode prop0ni-

tu11,

amplell:endu

. Sicur enim res exifiens cer-

minare diverfas cog

. 'les porefi : cum enim

confiderarur in feipfa ,

cognitio inruiriva ;

cun¡in alio eíl: abíl:raéti va

:

'l o

&

affeél:us

dle

diverfi puífum. Gaudium cerre

'l

fuavit

as

qu:l!-

dam affeétiva fp cialis, quam no dicir amor.

qui ranrurn eíl: volitio ftu con1plac\. •tia boni

quod non confideracurut abfens,

li

enit ' abfons

Ílt,

erit defiderium. O!!_id ergo verat ci1

' rem

prrefentem dari

&

complacemiam bonitat

·us,

&

affeél:ivarn fuavitarem

?

Si

enim obfiart

li–

quid,

m~xime

qllod non haberent unde difiir

poífent gaudium

&

amor, fi uterque verfari

c:a rem obrenrarn poífer. Sed certe cum

gaud

verfari pofiir circa rem non obrcntam ,

no~'

urgens illa ratio, omnes enirn debent diffic¡

rem illam agnofcere & explicare, diíl:inétion

m–

que illorum aéluum aliunde venari.

997.

Eft c¡uidcm cerrnm ex poífeílione b ni

Vtritt{<jlie

gaudium rtfulrare ; non !amen omne gaudiu1?1

dzfmmen,

ex poffdrione nafci , neque,oeceífario effe gau.

dium , quod verfacur circa poffellion

m ,

feo

quod pro formali motivo haber illam,

m

efi ex–

citativa ÍU::!vitatis in afft.étu , ve! fuavi cariva

affeél:us,& unibilis cum appetitu fuavifü:abilirer,

ut

Íta Joquar,qu:t efi difiinél:a ratÍO in obji..é'l:O

a

ratione unibilis complacibiliter fine foavitate.

qua: efi ratio propria amoris, quando objeél:urr

non efi abfens. Juxta qua: expedienda ditiicul-

ras in Tirulo propofira, an

fcilic~t

in Deo detur

amor fpecialirer diétus,

ut

efi aéfus difiinéfus

a

gaudi0, de defiderio en-im non eít qurefiio' cum

Z 4

confiet