747660

Problemnta TheologicA.

alia cognitio neteffaria : nam

nec ffaria

eifc

t ,

id contingeret

cognofceret

i~lam

re–

xam cognitionem

ar h::ec cognofcuur per

cognitionem direél:am , <]Uia

per

il lam cogno–

fcit Dem omnia,q u::e in ipfo fum: ergo non íl:

alia nec ffaria.

:Ei•afioex

Diccs.~ando

con(\deratur Dcu cum dire–

'º'l''ºdre-

éta folum cognitione nondum confiderari re-

Jlex10

fit

¡i

poflcrior,

fiexam,qoia h::ec

poJ.~<:!rior

en,&

1upponens pn-

mam

ut ergo hrec cognofratur,

ceífaria

dl:

::alia diíl:inél:a cognitio.

Pr.t,cludi-

Sed hoc non obefi, quia licet r flexa cogni–

'"r,qHiaeft

tio

fit

aliquornodo poll:erior qua{¡ origine, non

poflmoritl14

11·

•

.n..

•rigrms.

to 1rur qum in ranone o Je1.-ll itmu 1t cum

cognitione, gure vcrfaturcirca ipfam: ficm Fi–

lius a::ternus pol1erior eíl: origine Parre,

ra–

men

in rarione cognicionis flmul

fonc

Parer

Filius,

perfeél:iffime r lari i; quod

de aliis

relacionibus ,

rationibus divinis parirer po–

t íl: affirrnari.

Ol11úho

Si objicias. Deus cogno[cens

cognofcere,

':~"'''ºn!

potcíl:

upra tal m r tleéti cognitionem , quia

r~.tXIOJHJ.

•

ahud

,Deum cogno1cere 1uam re ex1onem,

aliud cognofcert:

5nofcere rdl.exíonem:

quo admifSonon vitatur proc ílus

infinirus.Re–

fponderi poteíl: duabus tamum cognitionibus

torum illud haberi

nam cognofcere fe cqgno–

fcere reflexionem,per ipfam re.flexioné haberur,

qu::e efl: partiale obj étum direél:a: cognicionis.

Hunc dicendi modum apud nu llum inveni, fed

quia inter alios non in verofimiles computari

potefi,placuit illum hoc loco deprompfiffe.

Negant

666.

Alii aliter rerp iíl:am explicant dicen–

al11

di:ftm-

tes cognirionem divinam refpeél:u fui eífe for–

llionem

maliter cognitionern, nec poí1e nos in illa duas

obiefl1&

tftmmi,&

rationes cum fundamento diftinguere ,

objc.él:

unamjla-

fcilicet

cognitionis: quia cum obj

eétum

tuuntfor-

terminus , fi realirer talia fine , tlicam rea-

mal1ta1em

d·

n.·

.n.·

"h"J

• em

IHllic,[lOnem;

entm re

FC'.1..lU

1p-

fius effe realis

terminus aut objeltum po–

teíl:, inde

eíl:

quod raciones realis objeél:i auc

terrnini ip nofiro cafu locum non 1abeanr,

nec formaliter diíl:ingui poffint ; •¡uia talis

diíl:inélio effet virtualis , qu::e

tantum

darnr , quando in ordine ad m

difl:in-

.R4tiHur

él:a eodem modo

gerit D us

ipCo

1t0njie

¿,_

effet realis

formalis difl:ioél:i

, ideoque

ftmil1nir-

de pr::edicatis fic difiinétis ver:e funt enumia–

tu4lu,

tiones contradiél:ori::e, ut Parrem c:ocnmunica-

re Filio eífentiam,

non Paternitatem. Hoc

~utem

in prxfemi non habet locum, quia ínter

cognicionem divinam

direél:am

refiexam

nonc:íl: fundamenrurn ad tales enunciationes :

quandoquidem eo ípfo quod communicatur

Patre cognitio illa , communicatur eciam il-

1.un

cífe

refiexam. Licet aurem cognitiQ di–

vir a

eíl: cognitio fui ipfius,

aliquomodo

reflexa non habeat terminum aut obj él:um

eriam formalirer diílinél:um

haber tamen il-

Crtr11

q1u.

)

.,,. 111 , 0

ob¡e.

um ut cornparatur a

creaturas ,

euam

{lt&

ttr-

comp11ratur ad perfeél:iooes alias

cogni–

•"rim19uw

tiene difünltas,

Ateributa , qure

funt

ra-

dmitti.

tiones tranfcendenres , in quibus íl: aliquid

fpeciale , quod in rationibus aliis non inveni–

tur, eITe fc:ilicet priores prioritate logica, feu

qua

non valet fubíiftendi Confequentia ,

qualis

invenitur

pr:t,dicatis

fuperioribus

refpeétu inferiorum.

~ia

íicut valet ; Efi

horno , ergo efi animal; non tamen

con–

verfo :

ira

valet, eíl: Omnipotencia , ergo eíl:

aélu

s puru

s , infinicus ,

rnus &c.

non

tarr.en

val t formaliter loquendo , Eíl:

aél:us purus,

~fe,

infinitu , ::erernus, ergo eíl:

Omnipotenria. Rdiqua autern pra:dicara di-

vina non tranfcendemia non habent aliquam

prioriratern relpeél:u divinre cognitionis, quam-

vis illius objeél:um fint , cum

fine

poHeriora,

utpore fuppon ntia confiicucionem Dei per

divinam imelleél:ionern. Neque neceífari1,1m efi

Non effe

aliquid c:ognokatur quod cognitio

fit

ima-

iiectff.iri~

b .

•

111

cogntt14

go o J

lh ,

cum po111t cogoo1c1

non eue o -

/it

imarro

jeétum, íed ipfamer cognitio. Cognirio ergo

fe-

ob1ent

cundum

("¡

rantum habtt

fit

repra:fentario reí

cognicre,quod cognirio divina haber modo per.

fdtiílimo. Hrec

Herice.

P. HEri.t.

667.

Eíl:

eriam alius dicendi modus doéti

Ali~

fubcili Scriptoris, qui aITerit in Dei cogni-

di modus

cione non apee confl:itui dtél:as r(fiexiones,

ixcludws

• •

• h

l b

llO"l>Um

cum cognmo qurev1s oc Ja eat,

1t ex pe-

arlump,

rimemalis cognicio fui:

qui imdligit,cum ar-

ufitx10~•

tendendo incelligir,eo ip•o

int

lligere experi-

gt1malaer,

tur.

~od

non tollir quin virrualis aliqua di–

fiinél:io in D

cognitione poffic admitti,quate-

nu id prre!l:at quoad

fui

ipfius cognitionem,

quod infinitis reflexionibus prre!l:ar rur. Sic

MM~

Martinon Diípuc.9.n.

S·

non,

Sunc pr:ererea qui velinc cognirionem

di- .

vinam direél:am abfque aliquo conceptu , qui

~dtm

itlu

propriam habeat difiinél:ionem, fuperaddiro,

f;~,~Z

haberequidquid neceífarium

dt,ut

Deus ratio-

.,,m,aogm·

ne ralis cognitionis dicarur perfeétiffime

gno-

t1oms.

fcere

cognof(:ere. Non ergo generaliter refl -

xiones negant,

ficut

modus dicendi prrefarns,

ad cognitionem eognitionis nec ífarias ,

fed in

divina cognicione hoc fpecialiter

cene

dendum

ob foam eminenciam , quod excellentiffime

comineat refiexionem,

cognitionem fui curn

fumma íimplicirare. Sic P. Suarez Lib.

Cap.

P.51iarrc..

18. n.

Raynaudus in Theologia nacurali,

~"Y-

·n

•

11a11a11S.

D111.

~re1t.

Am.

Hem )man. Tomo

Hmttl-

Título+ Difpur.

Cap.

22.

P. Arnicus Di·

rna111.,

fpu;.

12.

n.9

:_P.Ribas Traét+ Di!puu.

14.

~:~r;:·

1eqq.

11.

668. Habec ergo Leél:or non unum expli-

Circa

prt·

candi modum rem non adeo perviam

nec dl:

fr.tos

¿,.

) . ¡·

ll.

cend1

mo-

ammus 1mpugnat1oncm mu t1p 1cam mnttue-

dostxcur-

re,

qua, ut admonui alias' nofirum abhorret

fio.

infütutum. Illud tantum dixedm infinitas re-

It1.fi

11 "

d·

rt •

.n:

¡·

rcjltx

ionts

ex ton s ct1111

1nll11.-LIOne rorma 1tatum ex par-

110

aclmit·

te objtél:i c:ffe incredibilcs,&mihi.improbab1les,

rend.t.

fic

enim concedendx infinita:: fubflamire fob-

!l:anriis fuperaddir.-e proquolibetaél:u cognicio-

nis,

hoc quidem fine aliqua neceffimce, cum

poffic rc:s

iHa fine multiplicarione illa inexpli-

c:abili declaran. Prxterguam quod eo mo-

do nuJla cogn\tio efl: comprehenfiva, cum nul-

T'íiicirnn–

)a attingat quidquid efi in objelto.Melius ergo

ement1lts

pot

explicari,

nova

íl:

addenda formalicas,ft11wc11da.

per unicarn illam

nobis propoGcam n.

66S·

Difcurrus autem P. Hcrice non efi diverfus,ne-

que adveríus quoad fubíl:antiam

fubjunél:is

aliis, qui ineo quod t<:rminum

objeéh1m ne–

gar,qu:eíl:ionem facir eífc:: dé nomioe,in quo non

multum

altercandum.~od

autemaic non m-

nem