747660

202

'Jlroblern_nta

':I'heologic~.

efi,

dete~minativum

fpeciale in Deo ma–

jor i\li , immo

íumma

eíl

debita perfeétio.

Videtur aperca demoníl:rario.

E">'afio

Sed dices ex prrediéto q uidem difcurfu babe–

'111.edam.

coonitionem crearnrarum dicere perfeétio–

nem

non tamen

llam dicere reduplicati e ut

fcilic t cognitio crcacurarum efi, frd ut

rmt-

narnr ad Deum.

,r.n,

Contra camen. N am cognitio crearurarum

.111/anr;'}•e

¡·

¿· .

¡·

·¿

•

pritclufa.

in Deo

ta is eH

icu a 1qu1

neceuartum

incriníecum

probatum efi : ergo forma–

liffime fub illa racione d icic perfeétionem,uc ra–

tio adduél:a contludit

immo

perfeétionem

fimpliciter fimplicem, quia melius efi cognofci

creacuras a Deo quam non cognoCci,unde

illa–

rnm ignoracio maximam in Deo argu r t im–

rfi

él:ionem.

689.

Dices icerum cognitionem creatura,rum

Abatx

•

¿·

fc.n.·

eqnr/ltiona·

eo non

tcere per e1...LI?ne'!3 ecun um a-

¡,

tan11~m

él:ualem

abfoluram rermmanonem ad illas;

termm.1t10·

fed fecundum conditionalem , quia cognitio

iu.

divina apea efi crearnras r prrefc mare,fi pofiibi-

]es fint; unde

non eífent pofiibiles , maneret

Deo toca ratio repr::efencarionis creamra–

rumJ non cam n cerminatio ad illas,C¡ua:: modo

datur.

S d contra Primo.Nam ex hoc jarn habemus

eam m-

repra::Cemationem creaturarurn in Deo

ralis

flantut.

eíl: dicere perfellionem. P atet. ClEia datur tora

ratio repra::fentationis illarum pro quocumque

Et ,,

111

¡¡.

fiatu.

Ubi

contra P. Hemelrnam efi infi:antia

diffima

valida. Ipfe enim

itulo citato Difput+ cap.

cootra

P•.,

ex eo probat necdfariam eífe in Deo

Hemelma,

cognitionem diGunll:i ad allum liberurn relle

C~ntra

Vncle clif-

1u11Elifit

nttejfari.i

"1out11t,

explicandum in illo , quia

prrecedít vitalis

tendencia circa objelturn determinatum,in quo

libertas exercecur :

enim non pra::cederet, de–

berec fubfequi,

cum

aél:uale xerciriurn poni–

tur, quia tune efi objeélum difiinétum divinre

volicionis, ad quod non fufficir indeterminara

voluntas.

Implicar autem

(verba illius do)

q11od

tale

tamqttam di-verft1m objeéirun

dari

qrú1em

)>ere

fttpponatur,

tlt

fuppomtur

una parre

;

afia

quod

non intclJ.tgatur áttingi wtaliter

prrfe

per qttidditatem

afltt,J -vira/u

reprlf{mt

mü,

-ve/

affiEiionú anted. prttfltppoftte

m pml

t1mis in

qtt11,

dmuo

pofteriori ratzonü

atti1

1Jtelligatt1r

-vitaliter

per

contingentia,

qutt

pornmt non

effe

Deo,

nifi

per ne1Jam tttque

di~inélam

realite1

tendentiam

cognittonu-vel

alfeélionis,fme

q11a aliqua

extiterit, 17e/ pmtcrit exiflere.

Sic

ille.Ex

quo evi-

~~~:º,1_

denter arguitur in cafu nofiro ílc inn ryndo :

latiomcafu

Ergo difünél:um objeél:urn diíl:inél:arn arguit

qri.efl-tonú.

tendentiam vitalem ,

conféquenter defc étus

porentire defelturn vitalis tendentire. Tune ul–

tra. Ergo

creaturre eífenc impofiibiles, non

eífct objeétum viralis rendentire in ipfas,

coníequenter neq ue vitalis rendentia per cogni–

tionem

affeétum:

hxc

aurem manifefie dicít

perfeétionem:ergo illa Deo tune

deeífet.~od

hxc illatio evidens non efi ad hominem ,

(quamquam

alias evidens videamr) guod de

difiunéto dicitur, nullius eíle roboris comperi–

rur. Did enim poreíl: ante aél:um liberum prre–

cedere volirionem

Dei

circa feipíum , gure ob

fuarn

eminenriam ad omne efi volibiJe fufficien–

tifiima.

•

690.

Contra

Secund~'.

ª1!1

hxc

cermi~ a-

t,Exab[o.

t10 non potefi e11e condmonahs, fed ·ammno

lut"

11uef–

abfoluca; quod

ofiendo.

~ia

creaturarum

fiwe poffi.

pofiibiliras non efi nec ífaria fob conditione,

bdtum,

fod abfolure

ergo nec Deus refpicere illas

fu b

condirione potefi. Confequentia efi clara. Q!:ia

D eus non alicer refpicic objeél:a,quam ipforum

naturre exigunt: ergo quod non fi

íub

condi–

cione pofiibile, fed abfolure, non fob condirio-

ne , fed abfolme refpicirur. Ancecedens aurem

~iafi1b

eíl clarum. Nam

íub condicione

funr

pofiibi-

011

dt~.º

. .

fl:

tr.

•

taes cun

les, vel condmo e ornntrfo neceuana, ve con-

rtpugnat,

cingen . Si primum dicatur, creacurre

func

ab-

folure pofiibiles, quia abfolure pofiibile efi, id,

gua dependenr

poGta nirn condicione con–

dirionale cranlic in abfolucum. Sicut

dicat

quiCquam :

ignis applicetur, calefaciet,

aliogui neceffaria efi applicatio, calefaétio ab-

folute

neceífaria.

fecundLLm,fequicur crea-

turas potuiífe non dle pofiibiles, quia potuit

non poni condirio,a qua earum pender pofiibi–

liras,cum omnino

fit

contingens; qudd coníl:at

dici non pofie.

Conrra

enio.

~ia

non datur con-

l!N

ab–

dirio refpeél:u ejus, q uod efi prorsus irnpoílibi-

folut

m·

le: fed creamras non eíle po!Iibiles efi prorsus

'!;~:¡

impo!Iibile

ergo non dacur in illo conditio-

bum.

nalis reprrefencatio. Major ofienditur. Nam

quod efi impollibile haber neceífariam caufam

fu~

irnpo!Iibilitatis,feu rarionem,propter quam

tale

caufa aute

neccílaria,

ratio calis,

non eíl: condicio

ergo non datur illa reipeétu

ejus ,guod fi penicus impo!Iibile. Major efi cla-

ra,

Minar ctiam comperra. Nam alias nihil

erit abfolme impo!Iibile, cum habeat caufam .

rationem neceífariam

fua:

impofiibilitatis,

qua:: condirio dicimr. Sic non eric impo!Iibile

V erbum divinurn eífe Spiritum Sanll:um ,

converfo: quia ratio calis irnpofiibiliras efi con-

ditio,

ira rancurn conditionaliter id erit im–

pofiibile.

quid m

per impo!Iibile Verbum

.EJttmpbs

proce<l rct per voluncatem , eífec Spiritus S¡m-

urgetur,

étus,

Spirirus Sanél:us per incelleéturn, e!Tet

Verbum. Q.1a hypotheíi non obíl:ante abfolu-

te efi ilJud irnpoffibile:

apparear eíle cerri!Ii-

mum quod argumencum incendie, pro eo quod

efi abfolure impo!Iibile non dari condicionem,

qua:: tol1at abfolutam impoffibilitatem.

692.

Secundo probatur principaliter Aíler-

R atio

cio. Nam ex eo guod divina fciemia habeat

primipaw,

connexionern neceífariam cum creaturis nul-

9ura_

'º'""

•

1ux1ono11

lurn

Íc

qun:ur

mconventens : ergo non bene ne-

tft

dtptn·

gatur propter illa. Ancecedens probo rogando

dentut,

,.ti

quodnam illud inconveniens

ftt

Dicunt in-

tt1lu,9u.e

tr.

.n..

ffi

non

repu-

onventens eue pern 1..1Jonern Dei e e depen-

gmt

J)1a.

dentem

creatura. Sed Contra. Narn conne-

xio neceífaria non c:fi dependencia Deo repu-

gnan

rgo non benc ex ea arguicur. Antece-

den confiar. Nam

connexio dependencia eft

Deo repugnans, unum Acrributum ab alio de–

pendebit

pendemia Deo repugnante,

quia

funt necdTario connexa, in qua connexione

ponitur ratio dependenrire.

Parer depende-

bit

Verbo; quia

funt

neceífario connexi:

generaliter una Perfona ab alíis ob mu-

tuam rclationem. Aut ergo connexio non efi

dicenda dependencia;

veHi

dependentia

pofie-

riori