747660

· 188

1'ro6temnta Theo!ogicn.

Generali edito.

Philofophicis n.

Sicur &

c~jus

operativa vis ex concepm fuo efi per-

aliarn affirmantem p6ífe dari fi.ibfiamiam feé1:1ffima, uc non egeat Cuperaddico compk–

corpoream perfeél:iorem anima rationali. De mento. Videantur

Hernelrnam Tomo

Htmtl~

quo alias.

Titulo

Difpur.

7. P.

Lugo Dilput. 27. cap.

~:~~.Zº·

12.

feqq.

RibasTralt.4.Dilpuc.1.

P.R1b:u.

§.8.

5·

P1\0BLEMA II.

Dei fcientia quomodo importare a–

fium

primum poílit, cum illi om–

nimoda aB:us perfefüo

debeatur.

.Multipltx

633.N

On_ uno ex capice excogicari poteft

aflus pri-

Dei fcientiam aétum primuro irnpor–

rmu

confi-

tare. Primo, quia fcienria Íólet habicum

deG-

dtr~ri dre~

goare. Secundo quia licet aétus

fir

pocefi

dle

pe.:.u

1·

•

"""'« fcini-

ta 1s comparauone potenrne, quaro iuppon:n.

t1.tpoteft,

Er-in ipfa quidem pocentia poteíl: radicale

io-

celleétivum incercedere,

infuper formale

proximum,cum virtuali difünll:ione,ut propor–

tio lervetur ad inrelleél:ionem creatam,qure po–

cemiam fubíl:amialem,

etiarn accidentalem

prrefqpponir. Terrio. Non folum refpell:us ad

pocent1am eífe pocefi", fed eriam ad fpeciero,

qure in

Deo videtur poíle confiderari ; vel

non, quod pluribus eíl

verfom,illius redden–

da ratio.

circa fecundum

nobis jaro di–

él:um

185.

OUrn.

Ítem

2.08.

Ut id eífe fatis

poíler; addendum tarnen hic aliquid ,

& ibi

diél:a firmentur amplius, & nova lux eifdem ad–

fcifcatur. De ornnibus ergo br viter difcepcan-

durn,& pro primo

fü.

§.

·,.

In Deo non effe atlmittendum

habitum.

Habitum

634.H

Abirnm fcientiz Deo tribuendurn

fcieni1.e

j-101

pridem Henricus affirroarat.

fu:;~~:~

Summx Artic.

37.

~refi.

cu_jus fen–

antiquata

tentiam antiquatam,&

ÍtadÍxerÍm,exotÍCain,

fa11ten~1Q

placuit. P. Arriagre ad fcholarum gre:it ' re–

:~'m·"·

vocare, ea duéto racione, quia prreter

ªl

iure

"'ª.r.ª·

dicunt aétum primum,

vere Deo no .epu–

gnare adrnitdmus , datur

ipro proxima non

repugnanria ad incelligendum fine difficultate.

Sic Di!put.

15.n.5 5.

Funda-

Sed hoc fatis videtur infirmum ad commu–

mentum

netn Theologorum fenfum profligandum.Q!!ia

'b'~[dtm

14-

carencia difficultatis non provenir

habitu

eJallatum

•

íl:

d'ffi

tn potenua, qure e pemms mcapax 1 cu -

taris, uc

funt

fenfus externi, & alire. Sinminus

dicamus

Dei ornnipocemia dari habirnm,

quia fine difficulcate operatur: in immenfüate,

quia fine difficultate rebus adetl:.. in potentia

generativa,

fpirativa ; quod eíl: non folum

abíurdum,

fed

forte ridiculurn. Arqui divi–

nus intelleétus in rebus ciare cognofcendis nul–

lam habere difficultatem poteíl:: ergo fimilirer

eíl:

dicendum non dari pro illa habitum. Si

aurem loqu:irnur

habitibus,

qure

non ad

facilirandam potentiam , fed ur comprindpia

fupernamralia dantur; fic evidens eíl: Deo non

polfe convenire, fupra cujus naturam oihil efi,

635.

Sed objicio. Complexum hoc iotellc-

Obieélioex

.o..

·¿

/1.

(Onl>emen-

1,,~llS

potens v1 ere eum, eH cale per lumen

tiapotenti.c

glorire, quod eíl: habirus fupernaturalis: fed in

complet.e

racione talis hab t conveniemiam cum Deo

perhabitum

quo eíl: vis incuiciva

foi

ipGus

ergo

ecia~ ~}:~dl7i

illo eíl:habirus. Major eíl: cerciílima,

'&Mi-

nor non vjdetur pofle negari fuppoGta fenrenna

admittence intelleltivum per modum aé1:us pri-

mi.

Confequencia aurem

efi

legicirna , quia

conveniencia nequic eífc: in ratione potent1a:,

c:um lumen gloria: non

fir

potencia, fed pocen-

tire

additamenmm

ergo erit

racione ha-

birns.

Refpondeo Conceífa Majori ,

Minori

E1epliw1w

negando Confequemiam

ad probationem

'~n'l'emen·

· ·

•

t1a,&ex

ico c:ohveruenuam eue

rauone potenrne

eafo/Htio,

completa;, quia habitus fupernacuralis

quatenus efi ali quid poten

ti~

narurali additum,

rationem habitus haber, quacenus vero dac ab-

folute poífe etiam babee rarione·rn aliquam po-

centire. G.!:!od fi dicamus rationtm tamurn ha-

birns in eo eífe, non fequitur quod inferre ni-

cirnr argurnemum; nam vis intelleétíva in D o

quacenus habet rationem aétus prjmi portíl:

convenire cum babitu ,

tamen non habere

rationern habitus ; aliud enim

efi

com•enirc

cum aliquo ,

~liud

habere fpecialem illius ra–

tionem,

efi

clarum ; quia non efi neceffa-

rium ut conveniencia

fit

in racione

pecifica,

cum eífe poílit ín prredicato fuperiori. Et hoc

Vé

q11rat

modo refpondendl!m etiarn argumento, quod

ratio

fi ·

íl:

•

hab1tus ad·

en pore ex ranone 1c1ent1re ha .trua 1s,

-qux

rmttí

eíl:

quid permanens,

ad piures le aél:us ext n-

dehs,

quo cum divina habet convenientiam:

nam c:onvenientia talis fiare poteíl: abfque eo

quod habitus

fit,

fed tantucn aél:us : in quo

non efi inconveniens rationem aliquam habi-

tus eminentialicer admicrere , non tamen pro-

• priam, quo paéto etiam virtutes quafi habi–

tus fignificantur in divino incdleél:u & volun–

tate, ut prudencia, juíl:itia., &c.

~od

l5.

hoc

vellent adverfances, non eífet ratio acrirer re–

pugnandi ; fed alía eíl: eorum íntns,

vidi-

mus.

§.

II.

Divina fcientia connotAre aliquomodo

potefl rntionem potentite.

636.c

Onnotare inquam, ad eum rnodum

Coimotati•

quo aétus fecundos folet connotare

non per in–

primum, quatenus addit aliquid fupra illum,

clufiomm,

quem fupponit.

Sciemi~

fiquidem non expri-

fadauqui:;,

d. . .

ltm

fi1pp0¡i•

mlt

ranonern potennre , quam tamen 1ctt

tionem,

tel leétivi ratio in Deo, feu incelteél:us, vel na-

tura

divina confütuca in gradu imelleél:ua-

Vtram dari

Ji ,

juxta diél:a locis citatis. Iníl:at amero

Pa-

poteiiti~m

ter Alarcon Traétatu

Difipur.

Cap.

fmte~~

'l"'ª'fo.,

Tuét. 3.

Difput.

Cap.

Arque alibi

P.Alarco11.

contendens