Table of Contents Table of Contents
Previous Page  34 / 508 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 34 / 508 Next Page
Page Background

1

o Tralt:at. De vinute Fidei

diuin~ ~

r.

P~·Jlus

vífio11e G. commem.1.foElione

1.

P.Paulum Sher-

h<dogus,

logum

de

an1iq11it.r1ibt11

H~br!licü

,

lib.

1.

diJTm.

i.

f<U. 9.

Pr;eterea poccíl: Deus lo–

qui per Ícriproram,

vel

per

~lia

íign3 exter–

na : poteíl: etiam loc¡ui íignis externis , prL

mo pcr imaginationem producendo in illa

fimplicem appreheníionem vocis , aut alte–

rius úgui ; poteíl: enim Deos Íe Ío\o produ–

cere rpeciem imprerfam , qna imaginatio mo–

uclllr

a.! cognoícend3m vocem , 3bÍque eo

quod detur calis vox , quia Ípecies illa impref–

[a

non depender elfcntia\iter

a

feníatione ex–

rcrna , vt de fe p3tet : quidquid autem de–

pender ab

alio ex n:itara rei canqaam

a

cauía efiicieme , poteíl: Deus

re

folo pro–

duccrc , vt o!lendi

traf/11111

de vifione Dei,

argnens polfe íuppleri lumen glori:e ; ergo

pot~íl:

cnuf.1re illam Ípeciem ,

&

aél:um íi–

nml cum imaginationc, qui 3éh1s effet lim–

plcx apprehenlio vocis , ex qua íimplici ap–

prchenlione imaginatíonis

fequítm fimplex

apprchenfio in inrelleélu , qua: poteíl: etfe

"eciam

fine !implici appreheníione imagi–

n~tíonis,

quia nulla eíl: dependenci3 eílen–

tialis vnius ab alia ; cune aucem moucrecar

int ·llelh1s ad credendum myíl:erio propter

illam locucionem diuinam modo

infrli

expli–

cando.

um locutio neccrfario debeat cíle in or-

0.!.2

?aui

dinc ad audientem, exp\ícandum eíl: , quos

JJ.b,.r

•u.

aél:us habeat audiens.

Primo requirimr per–

"""'

/

ceptío ligni , quo l?qu5mur.

Pr:cterea re-

q11irimr cognitio

re1

hBmficat:i: , nam

[t

ío\mn

pcrcipiat íonurn ,

&

non rem íigm–

ficatam, refpell:u illius non erit locutio for–

malis ,

íed macerialis ,

ve

confl:at ex di–

él:is. Dcinde rcqu)rímr cognitio rei figni-

In

'JUO

.au

ficat:c provt

~011cipimr

a

loqn.ente..

Ell

er–

<l•/ifl•r (or-

go dubium ,

lll

quotrnm .ex h1s aél:ibus fo.r–

m•/irrr

¡,_

1mliccr

confiíl::ic

loen 10

,

&

reuel:itio

;:;,~'

t•J!i·

paffiua ? Al'.qui dicunt

c~nfiíl:ere .

in p1:0·

dnd-ionc vocts

, auc

figm fenfib1hs , na

ve 1pfa vox ,

auc

íignum fcnfibile

ip–

fa

locutio.

Alij aiunc locutiouem paffiuam

form.1ht r

conúíl:erc

in

ípfu cognitione

audicntis.

Sunt

&

alij , qui difl:inguanr

d11p\iccm \ocutionem pal.Iiu3m , ínftrumen–

calcm

(cilicet

,

&

forma\cm : íníl:rumen..

ulis

eíl:

ip!Üm

íignum externum produ–

éhim

a

loquence

formaliter vt t3li ' quod

cognicnm ducit in cognitionem objeéti

fi..

gníficati per illud .' quia id

~~

de

r.ttione

1igni

i11!ln11uemahs_ : cognmoues

:mc:m

{j"ni ,

, , rei

figmficac:e

vocanr

locuno–

n;m formalcm, quia mediante illa vr for-

111:1

,

&

ipfa

11011 percl'pta vt quod co–

onofcitur res

íigníficaca :

fed

ipfa qD3te–

~us

producítur ab audieme dicimr 3udítio;

&

quarcnus

Jufator

a

loqumcc: , media

voc

,

vd

ligno míl:rumemali dicitur locucio

forn"lo!IJS

, provt h:ec difkrt

a

locutlOl\C in–

flruml'11tafi.

5S.

Sed hcec h:i: diuiíiones reuel3tionis ,

&

A"·!••

fi·

locntionis

in

aél:ioam ,

&

p3ffiuam com–

:;;;;;;;,

,: municer rccipi:mtur

a

Doltoribus , ego ta–

t

·'•t-'"''

;,,men non :idrnitco,

fi

proprie ,

&

in Íen–

¡.

1 111J11/1t

fu

foriT1alt

,

&

non in

mero

Íeníu

c:mfo..

lf.

8

n

~uro

li loqn:ndorn lit , quo forían caufali Íen–

/ '

•I•.

fu

lornti íuut piures antiqoi Theol

:

nofhaqae ratio eíl:

,

c¡ai3 illa , qaa: dici–

tar reaelatio aél:iua

potius

eíl: aél:us vo–

lunmis , qao Deos vult loqai ,

&

reue–

lare objeél:mn , quam locutio ,

&

reuela-

tio ipía ; Deinde illam diaiíionem excogi-

.

cauit Cajetanus , ve excluderec etiam quid

Ca¡eranus.

partiale creatum

a

racione

formali dioinre

fidei ; contendebat enim effe contra virtu-

tem

Theologicam reípicere parcialirer ob-

jeél:um formale creatum ; íed hoc effe fal-

íum conlbb!t

e~

di_cendis

faE/ione

feq11em_i.

Drfiniiurf,.

l taque locut10

1111

ahud

di: ,

quam produébo

,

111 ; 0 ,

illias figni, ve! vocis cum omnibus ali1s poGtis

in nofl:ra definirione.

Dubicanr nonnnlli an Deus poflit

lo-

qui nacuraliter

1

Ego planc fareor ica polfe

5

loqui ? eam

?

quia hic

~oqucndi

modus

~'j¡;,~;'~;

con_gru1t Dmma: pro01dent1a: ,

feu guber-

~

..

ru,.Jiurl

nanoni , qua: exrendirur ad loquendum cum

hominibus etiam nondum eleuatis ad finem

Affirmo.

fupernacuralem , íed adhuc manemibus

in

ll:atu pura: natura: : cune ergo poffet Deus

regere hominem

,

propoíicis mediis

ad

bearitudinem naturalem confeqi1endam : er-

go tune Deus poffc:t

loqui de peninenü-

bus ad hanc

finem naturalem ,

ficut

&

poteíl: loqui de pertinencibus ad Jinem

fu..

pernacuralem cum hominibus ad

íl:atnm ,

gratix eleuacis.

N ec video quomodo hinc

.An tx h•c

ll:atim

inf~ratur

amicina narura\is Dei cum

/,c111iontin–

homini.bus ,

~t

:Hqui

con~endunt infic1a~o- ~:;;:~:;,';.¡_

i:;es

tahs locut10111s natur3hs : N eque emm

r1</iJ

Dtil

fe inferunt , qu0d mutua locutio,

&

ami-

citia : ve patee in humanis , neque enim

onrncs, quos alloquimur, íalutamus ex cor-

de , eofque excipimus vt amicos.

Idque

etiarn confl:at

in

íl:atu eleuationis ; Dens

cnim iuxca pr:EÍentem íl:atum alloquicw· pec-

c?t.ores , quin. ideo recipiat

in

luam ami-

Poffibilis

•ft

c1t1a1\J. Adde m fl:atu pur:i: natura: non ef-

hH nmi

1 "

re

Ímpoilibilem

:tmicitÍan1

ll3C1J[:tJc:m

CUtn

nRt:<rR/is,

Deo ,

ve

auél:ore naturali ; cur enim Deus

non pollee

redamare

hominem

innocen-

tcm in íl:atu purre naturz qui an1Jret effic:ici-

rer

ipÍtu~ Den~n? I m~10

non .d

[

nt bo1:i

{¡7;f;.~f·

Theolog1

exam111~nd1

m macen:i de chat -

n•ruralis

tate , qui opinentur elfe pollibilem

qnali-

f•n;1sfi<Rnil

tatem habitualem , immo

&

aéhlalern

n~-

tura\em abll:erfiuam peccati , in qaod inci-

ditfct horno antequam foret eleuatus

ad

fi-

nem Íupernaturalem : itavt peccatu1n , quod

eíl: inimicitia, tolleretur tanquam per formas

fonél:ificantes

p r

amicitiam

habitualcm ,

qure coníiíl:cret in illa qualitate habicuali ,

&

per a;nicitiam aél:ualem conlifl:entem

in

dileél:ione narurali Dei fuper omnia, qui

in

eo ordine forec forma fonél:ificans , íicut

&

in ordine fopernatur3li amor fopernaruralis

Dei fuper omnia ell: forma íanél:ificans íecun-

dum piures.

Solet eciarn dubitari an intelleéhls diuinus

6

o.

provt formalicer dill:inél:us ab omnipotentia

.An inttUt·

concurrat effeél:iue in hujuímodi locuciones? Et

Eltu di"f"!''

ratio

_dubir~ndi

eíl:,quia Deus_ loquirur i!1quan-

'Ji:::t'!,;,:·

ru?'1 mcell_1gens , ergo locuno procedtr effe-

nipottntill

él:me 3b mtelleél:u : licue

&

erfentia diui-

effici•t h"'

·

n3, 9uiaconcurrit vt objeéh1m imelligibile

lon11iontJf

d v1íionem , concurrit fpecialiter aétiuc in

vifionem beatific:im : Q!!od

etiam

commu-

ne