14
T
raíl:.
D e virtute
F1dei
dí
u
in~,
po ell: e(fc reudatio :'lé\:iua quid extrinrecnm
rerpeél:u objeél:i materialis
lidei. Major eíl:
cena,
nam
qui negaret Tobiam habui!le ca- –
nem , e!fet ha:retÍCllS , fcd nullns
ef.l:
ha:re–
ricus, ni(i qoi negac objeél:um aliqood lidei:
ergo qnod Tobías ha'buerir canem,
efl:
ohje–
él:um materiale lidei. Miuor etiam eíl: eui–
dens , nam omnis aél:us Dei increatus eíl: quid
extrinfecum rerpcétu rei creara:, vt eíl: eui–
dens lumine natura; : fed reuelatio aél:iua,
iuxta Cajecanum , eíl: aél:us increatus Deí ,
ideo e11im dicic quod eíl: ratio intri11feca
reí~
peél:u Dei,
&
quod Tobías habnerit cmmn,
eíl: objeél:um crearnm : ergo reuelatio eíl: quid
cxtrinfecum re!"peél:u al icnjus
obj~él:i
materia-
lis lidei.Tunc lic : Illud objcél:um crcdirnr per
all:um fupemacuralem lidci , ve! non creditun
Non hoc (ecundum ; ergo primum ; fed omne
objeél:um maceriale lidei deber credi propter
aliquam rationem increatam ; alias non erir
aél:us virturis Thcologica: , vr expeníum eíl:
in primo argument? propo!ito
a
Cajetano.:
ergo bene potelr eflc objeél:um formale_,
li–
cet lit quid extriníecum rcípeél:u ob/.
~éb
ma–
reoalis ; iclemque manifríl:is exemp is decla–
ratur: nam Í:rniras extrinfeca
efl:
potioni ama–
rre,
quam amar infirmas proprer fanirntem,
qua:
dl:
ratio formalis illius: bonitas Dei cll
qmd cxcriníecum refpcél:u hominis , quem
amamus
ex
charirarc propccr bonicarem diui.–
nam, qu.i: eíl: ratio fou11alis 1llius
aél:u~
1
&
Ícrnndnm probabiliorem Íemenriam,
eOe:iti~
d1uin.
eíl: D o ratio Formahs cognofcend1
creacuras ,
&
rano
a
priori dr, qo1a illud di–
citor objell:um formalc , qnod Íe haber vr
dcrerminans ,
&
ratio co"'noícendi,
&
aman-
di aliud,
Ce
id quodcll cxuinfecum refpeél:u
altenus, potcíl: clfr rano :1111.indi, vel cognof–
cendi
ill0cl,
vr co11n;1r pr:ed1Cm exemplis,
&
in lide hnmana en cmdens ; credimus cnim
proprer reni111oniu111 alic:1j11s hominis, quod
necelforio cíl: qmd cxuinlccnm reípeél:u obje-
mur creclem, iuxra regulas prndenrire , ill1qne
acerbiaimam infaremus iniuriam , non cre–
dendo ;
Ú
nobis aliunde non foret comperra
falíiras pr.rdiél:i tdl:is : erfer autem impruden–
cia credere prz cip1ra11cer alicni homini , qni
przfuris doribns non foret commendabilí ;
huic enim non folum loquenri de fe, íed eriam
de quacumque alía re
, credendum non eíl:
lhtim ,
iuxta cautum monitum prudenria: :
materialicer enim Íe habet ad reuelationem,
& reíl:imoníum , quod applicemr ipli dicenn,
ve! alreri: cmnque natura? lumínc noriffinmm
lir , quod Deus lir fumme fopiens , Íummt
bonus , irnvt iplius
cffrnti~
repngnet f t!li,
vd
fullere : merito fone ipli de
li::
cenana ica
elfo veracem, vt omnino repugnet memir!,
credimus
indubiranter ;
&
qmdem alfenlu
majori quovis alio, qu m ob rationes natnra–
les perfumas elicere :
&
ideo li Deo nobis
rcuelanri , licue iam in dininis Seripmris reuc–
lauir , non crederemus
el1~
vcracem , max1-
mam contumeliam ipú infligerenms,
&
pecca–
remus peecaro ha:reGs.
Obijcis qninro: Fide credimus Deum
elfe,
fed hoc non credimus, quia iprc Deos d1cit,
ergo reudario non
-efl:
objcél:um formale lidci.
Probatur minor: Ridiculum videmr, credere
aliquem elle, feu exirlere, quia ipfe hoc te-
lbrur: ergo D.!um e!li: Íeu exill:ere non credi-
mus , quia ip[e dicit. Probatur antccedens
¡
quamvis e11im eo ipÍO , quod alic¡uis d1cit
fo
exiíl:cre , monear ad iudicandum etfe vernm,
proprie ramcn id 11on credo, qm.1 ipfe hoc
dicic ; fed prnprer reí euidcntiam : er30,
&c.
Probamr anrecedens : Eo ipfo qaod andiam
alic¡uem loquemem, ciare fc10 cum eíle: ergo
non moueor ad aflenriendum , quia ipfe dic1r.
Probatur confec¡ue11tia :
ti
dicc:ret fe non elfr,
11011 aflcntirer enm non crfe; fi.:d etinm
ti
iptC
dicat , fe non
dJe,
eo ipfo quod loqnamr co-
gno(co cum
elfe :
ergo non moueor propter
eius tell:imonium.
Conlirmarur : lgnorius non porell:
elfe
ratio
cognofcendi magis nomm ,
lc•d
norias
dl:
él:i cmhti: crgp ex co qnod rrnclatio
lit
quid
cxrrinfecum rcfp(:él:u obJcél:i crcdibilis, 11011
.§1..ui.I rx.
fcqnirnr quod non lit objeé'rum.
~nre
ncgo
':',"//:¡;.
1mjorem argm:1emi.:
n~c
.ob(b.r quod elfc re-
~bitflum
nebtum
Gt
quid rat10111s
lll
obJeél:o reuelaco:
Deum
effe ,
quia hoc lumine natura: eíl:
cuidens , quam
tic
notmn ipfum hoc reíl:a–
ftari : ergo nec¡ueo 1llud jJroprcr hoc •de–
dcre.
8 .
88.
fo1m~lt.
non inq1um obíl:at ; falfom enim en e!fc for–
malircr ens rarionis , Ícd elt denominatio ex–
trinfeca realis' quia pronenit
a
forma, vcl
quaú forma rcali extrmícca.
Concede majorem,
&
ncga minorcm ,
&
8
9 .
ad illius probationem diíl:inguc :111recedc-11s : ri-
Ri1/imlttm
~iculnm
videtur credcre diiquem
elfe ,
c¡uia
non
•JI
r~e-
1~íe
hoc teíl:aiur, li teíl:imonium
illiu~
tic
f~lli-
";;,:,,;
1::
~ile
,
tra~1íeat
.:1'.1rccedens :
ti
relbmonmm
~,,;,.
;'/).
¡,"
1ll1us
lit
111falhb1le, nega antecedens,
&
ad
rt/IMtt•
illius probationem diíl:ingue eodem modoan-
q11Rnd;
11-
tecedcns : li ceíl:imonium eíl: fallibile , tran-
flimonium
fear.
a~itecedens . :
li
eíl:
~n~allibile
, nega.,
&
'f;¿~fRlli
ad 11lms probat1onem d1füngne antecedens:
85
.
Obijcis q_nar:o : Fid
credimus
Den~
dfe
primam ventatcm ; Íed hoc non credmms
proprer reucl2tionem iplius Dei : e1go refpe–
du illius aílcn!i1s rcuclacio Dei non
cll:
obje-
lllll
formale liJci. Probatur minar , quia
llulti,
&
imprudentis eíl: credere aliquem elle
vcracem , quia iprc ira dicat.
8
6.
oncede majorem,
&
nega minorem,
&
ad
illius probacionem ncga anrecedens : &
r:1tio
el!:
m:111ifdb , quia loqucmi vera cre–
dcndum
di:,
non folum qnando loquimr de
aliis, Íed eciJm quando loquitur de Íeipfo,
¡:,J.,
•fl
qma non eíl: major ratio, ob quam credamus
4
¡J.ibtn.I•
alicui loquenti de nlio,
&
non de Ícipfo, vt
1 ,,,...,
..,,_pacer experiencia :
G
enim nobis vir aliquis
r4ri, .riRm
pollcns maona :mél:oritJte ,
~
veneratione
l•1u1n1i
J,
meneo
con~'p:irata
, ex fua fapicutia , candare
fa·
:mimi, limphcitarc , rcél:itudine,
&
integri-
rare morum dicerer íe elfe
ve.t
cem , t nere-
ciare fcio , cum
effe ,
li locmio counofcarur
in r:itione ligni naruralis, concede
an~ecedens:
ti
cognofcacor in ratione íigni ad plncirum,
nega anrecedens :
&
ad illius probationem
difüngue majorem : non alTcnrirer eum
e(fe
propter refümoninm vr
eíl:
lignum Daturale,
nega majorem : vr eíl: lignum ad placimm,
concede majorem. Explico folurionem. D ixi,
ti
reíl:imonium illins
lit
fullibile, rran[ear : &
~ negaui
,
ti
reíl:imonium
tic
infallibile, qaia
licet reíl:imonium fallibile non poffic e(fo
1~e
diam
ad
cognoíc ndam exiíl:
riam loquepris
pet