Table of Contents Table of Contents
Previous Page  30 / 508 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 30 / 508 Next Page
Page Background

2

5.

CYldtm/J•

7t:Ut/tttiO

[11/fi:;enur

propoji111.

6

Traét:at.

De

vírtute

Fídei

diuin~;

tem , ratione cujlls non 111emiat11r , nec fallat

qui loquimr : vtraq11e aurem ratio ell: iufinitc

perfeél:a in Deo: ergo teíl:imonium eius

íuffi~

cientcr poteíl: determinare imelleél:um creatum

ad a!fentiendum alicui objeél:o. Patee vi tima

conícquemia , quando ratio aliqua impcrfeél:a

Jft

íl: efficcre ahquem effeél:urn,alia perfeél:i

0

r

'in eodem genere poterit pra!íl:are perfeél:iori

modo eandem etfeél:um. Sed teíl:imonimn ho–

minis , vel alicojus creator:c intellell:aal!s po–

teíl: determinare intellcll:um ad alfentiendnm

objeé!:o propofito, ergo mulro magis ceíl:imo–

nium Dei. Majar eíl: cena,

li

enim lux poceíl:

illuminare acrem , & lux ve duo illuminac,

-ergo lux vt quacuor perfeétius poterit illumi–

nace ; minor probara cíl: , confequentia pacet.

1-loc argumento vfus eíl: Chriftus ad prob:m–

dum rudes debere credere

t~íl:imonio

Íoo, &

Patris.

/11

lege,

inquic,

lonn.

8.

veflta.fcri¡r–

wm,ejl quia tÍHomm homim1m rrftimo11i11mver11m

eft. Ego fi1m

,

q11i 1eftimo11i11m perliibeo de me

ip{o

,

&

refhma•ti11m perhibet de me ipfo q11i mi–

ftt

me Parer.

V1detur Chrifius vfus hoc íyllo–

gifino vircualiter : ex lege

De111erov. 17.

qure

vefira

e(l:,

doorum hominum tellimoniom in

iure verurn efi , Íed de me duo omnibus homi–

nibus majares , fcilicec Pater , & Filius , qui

<luo Íumus , teíl:imoninm perh1bemus de me,

ergo hoc tefiimonium verum eíl:; ceíl:imonio

aurem vero ccedendum eíl:. Eodem argumen–

to expreffius vfos dt D.loan.

1.

ep.can.c.

5.

Si

ttjlima11i11m hamimm¡ accipi11u11, refli111011i11111 Dei

maj1u eft, q11aniam hoceft rejfi'fJ}Dl/Íttm Dei, q.uod

majHJ efl

,

q11011iam rejlificarm eft de filio [Ho.

Hoc argumento ptobac loan1 es debere nos

credere,quia efi verum e!fe filium Dei.

Sed obijcis primo cum Hxrecicis illud Ec–

deGaíl:ici, qui

cira credir, leui1 eft carde:

dice–

bat enim Abailardus , ve referr Bernard. cito

credere cíl: fe exponere

periculo er

randi: ergo

qui adhibet fidem ante rarior.em, cito credir.

Confirmatur. Toannes

1.ep.c.4.

inquit,

Prabate

fpim111, an

ex

Deoftnr,

& Paulos

1.

ad Theffit–

lon.

5.

01J}nia probare, quoá

bom•m

ejl

,

unere:

ergo Rdes innititnr racioni. Probarar coníe–

quemia: probatio h:I!c non

fic ,

niíi perra–

tionem, [cd aíleníos inniritur illi principio,

per quod probatur , ergo a!fenfus fidei inniti–

cur rarioni. Probatur major,fi probatio hrec non

fieret per rationem,per reuelationem fieret, íed

per hanc fieri non poteíl:,ergo

fit

perrationem.

Probatur minor : illa etiam reuelatio e!fec pro–

banda,vtrum

effet

eic: Deo,& lic abiretur in in–

finirum,ergo deber fieri probacio per rationem.

Reípondeo locam Ecdeíiall:ici elfe male in–

telleél:um ab Abailardo: In primis Bemardus

refpondec,íapiencem loqui de fide humana,qure

cum nimur ceíl:imonio hominis, qni focilc

f'O–

ceíl: decipere, non eíl: cito adhibenda:& abfque

dubio hic eíl: Íenfus ljtrerahs; Í,1piens enim ibi

loquirnr de iis qui facile crcdu11tderrahentibus

alred. Eíl: etiam hoc refümonimn v'erutn de fi–

de diuina fano modo intelleltum; non enim

cito credendµm ell: caicumque d(centi fe ha–

bere reuelati9nem diuinam,fedoportet proden–

ter exa1ot1inare , an reuelario illa

Cic

Dei ,

&

an

fufficienter proponatur : l-;loc eriam modo in–

tcl11gitur probandos elfe fpiritus,lic Beata Vir

go cogitabat , qualis elfct ilta faluracio,& ideo

nec mmis cito, nec tarde credidi:, fed qnan,do

oportuic.Cci~i~et qu~do

co.gnouit reuelationem

illam c!fe duunam , cujus e¡¡;iíl:entiam probauit

.

Angelus exemplo Elifobrth , & poffibiiitatem

m¡•íl:enj per omnipotentiam diuinam,cum dixit

non e!fe impoliibilc apud Deum omne verbum,

idell: ramum myíl:erium non

dfe

impoílihile:&

prxterea oíl:cndic modum, quo parran

t1111

crat

illud miraculum.Cupplente Deo concurfum vi–

rit tune mtem prudent r credidi: v1rgo;fcd ob–

jeél:um formale fuitreuelatio diuina;cum aurero

re11elatio íufijcienter proponitur, credenda ef1,

ideoque laudamr Deipara:

Bt11ra

'l""

credidif/i,

&

ideo diícipuli, qui no

1

im credidcrnnt, ve

ílulti & tardi corde reprebédumur:

&

Zacha–

rias ptmitus eíl:,faélus mu

s, quia non credidit

u nelationi fufficienter propn{it:i:. Reípondetur

.

igit?r in forma difling?endo

a~tecedens_,

eíl:

~·:;;;:;:m

adh1bere fidem ante ratlonem, lta ve rarto

!it

formal•fi·

objeél:um formale fidei,nego antecedens:ira ve

Jei,fad con–

Cic

condicio, cócedo antecedcns,modo explicato

J;,,,.

in aducnendo,

&

ad illiús probationem conce-

do majorem,& difiinguo minorem,íed qui ad-

hibec fidem,amc rationem , ita ve ratio tic ob-

jell:um forma

le,nego mino

rem,ita vt

lic

condi-

tio, concedo

minorem.A

d confirmarionem ad-

mitto loca fcripturre,& nego confeqncntiam,&

ad illius probarioncm diflinguo majorem ; pro-

batio ha:c non fir,niíi per racionem, ranquá per

motiuam formale credendi,nego majorem,can-

quam per conditionem, concedo majorem.

Obijcis fecundo: Si proprer rationcm creden-

16.

dum non

lir

vnice , potcmnr etiam credi qu:r:

ÍUnt contra racionero ,

&

ita poterunt excufari

infideles,etiamli abfurdiffima credam, dicentes

Ce

crederc Deo,contempta racione : fed hoc efr

:ibíordum, ergo objeél:um formale fidci eíl: ra–

tio natural is.

Nego majorem, quía ratio

rcquirirur vt

17;

conditio ad inquirendum, vtrum myfierium

propoíitum

fit

cred1bile.

Obijcis rertio:Si credcre ell: a!fentiri,ergo

fi-

:i.

g,

des inniritur rationi!probatnr coníequemia,nc-

mo poreíl: alTentiri,niíi cognofcat cónexionem

pra:d1cati cllm fubjeél:o(alias po!fec credere pro

fuo arbirratn aíl:ra elfe paria)íed connexio pra:-

dicati cum íubjeél:o non percipttur fine racio-

ne , ergo lides 11rnititur rationí.

Concedo ancecedés,& ncgo coníequétiam,&

l!J:

ad illius probationem,diíl:inguo majorem , nili

cognoícac connexionem in íeipía cuidentcr,.vcl

in racione euidéti,vcl probabili,ncgo majorem:

in te!timonio proponentis , concedo majorem:

neque enim e!l impoffibile a!fétiri verirati,qu;c

perrationemnon o!l:enditnr,quia íatis eíl:,qu

oíl:endatur per reíl:imonium dicenris : ideo Au–

guíl:./ib.

de 'Vtilitate credendi,c.

i

o.

&

{equemib.

acute docer contra Manich:ros Holide ncgátes

fidem adhibenclam ceíl:imonio dicenris,quod

fi-

ne hojufmodi fiJc vita humana política peragi

non poffit cum refra gubernatione; pr:rcipua.

enim pars humanarú a&ionum haber pro fun–

damento fidem humanam: niíi cnim Hreretici

credát macribus reíl:ancibus cos conceptos

a'

vi-

ris Cuis,non fe iudicabum legirimos, ncque po-

tenmt adire ha:reditatem paternam:quod

(j

hn-

manre hiíl:ori<e fidcm abrogent, nil credent de

Scipionibus,Caio Mario,& aliis, immo

&

nil

agere poterunt per Íeroos,aur !iberos : nec erit

amicicia,nec humanns córraél:us,nili vnus alreri

;;..credat,nulla veritas tell:ibus probaretur,epiíl:o–

lre ínter abíemes e!fem fuperflure , omnis deni–

que ciuilis vita corrueret , q

quid abíurdius?

.SECTIO