196 / 518
.·
1!roblemnta Theologicil.
E-v1t(toe.\:
Dici potdl: diverGratem fpecifica1n viíio–
toqu•d di-
num ex eo íl:atui , quia eíl: di verGtas
objeél:o–
Jlmfl•9
fit
rum: quod lecu eíl: in viGone humana
&
An-
perob1ef1a
¡·
.
r"
bº
n·
S d b
r
·
f
·
"º"
fa t•s·
ge tea e1uiuem o
Jel-cl.
oc non 1ans ac1t.
f.i"'·
Nam cognitio non folum
~ivedific:ltu~
per or-
dinem ad objeél:a , fed
etiam
per ordu¡fm ad
principia, quod ego in Philo\ophia _efficaciter
fum conams ofü:ndere,& modo brev1ter probo.
Nam altio
ut
altio,fc cundumAriíl:orelis defini–
tionem,efi aél:us agemis ut agens eíl: : ergo for–
malicer
ut
calis
dicit reípeél:um ad agens ut tale.
PatetConfequemia.Quia ad illuduttale eíl: eífé–
tialis refpeél:us,per quod eífemialiter definirur:
at confiat aétionem per ordinem ad agens,
&
non aliter definiri. Cognitionem autem aétio–
nem dicere ex racione viralis aétus demonfira–
tur: nam pure pati non efi vivere: nihil enim
magis altivum quam vivens ut tale, u,nde vitam
ex
motu colligimus experiemiis quotidianis.
Et quidem natura eífemialiter efi principium
operationi~:
er_go vicali_s
~ífemial~re~ efi_prit~c!piurn vitahs:&.lCa
,~ognn~o e~ n~1ahter
1mb1b1t
aél:ionecn. Tahscnirn aél:10 vnahs
dl:,
&
ad co–
gnilionem eífentialirer requifüa ut efi vitafü;
ergo in illa inc:luditar eífenüalirer, per ordinem
ad quam cognofcitiva natura coníl:ituimr.
Confirma-
546.Hinc pro Confirmatione arguitur.Nam
t 10
tX
°l11-
viúo,qU;? procederet a
fo
lo intelleél:u/upple!lte
fione fine
Deo concurfurn lumini ,effet diver
fa
a viGooe,
lumm~
z.10111?.
qu~
medio lumine pon\rúr. Nam viGo fecun-
dum quod eíl: aaus luminis dicit concudum
luminis , qui
ft
aél:io ipfa,
&
ita identificatus
curo concurfu intellell:us ,
Úcut
&
cum Dei
concurfu: ergo
fi
lurn
n
non concurreret, non
dfetidem concurfus,
&
fic
neque eadem aél:io:
ac
proinde concurfus
&
aél:i nes juxta diverG–
tatem prin&ipiorum variamur.
~od
argumen–
mm etiam fieri potefi, in cafu quo Deus fe
fa–
lo vi!ionem producerer, quatenus efi Verbum
mentís : qµod
&
ibi urgentius curric, deficien–
te in ea produétione omni c:onc:urfu crearu-
rre.
,
Nequ~
di-
Nec: refponderi poreíl: diverfitarem illam
ran–
r~anr:;;:
tum e{fe individualem, ut quidam exifiirnam .
~:a:,
d:
nam diveditaté adrniífa, neceífarium eíl:
ut
fit
'1tr{itatem,
fpec:ifica, quia efi p
r
refp él:um
tr~r
'":cnden-
talem ad principiu(J1 fpecie difün
h
fecun–
dum
quod difiinltum
íl:: alias licebic idem
P.R1b.u
fomudo
potuit
(Olfo
grumt1U.s
111PfUC4rl,
dicere de d\verGtate ab objeéi:is proveniente.
547.Nonergo profpere P.Ribas fuailla re–
fponGone procedir.
Et
quidem cimidurn
fe
in
aíferenda difünél:ione fpecifica vifionum ob di–
verfitarem ohjeltivam exhibet, quia defiderabac
io
tali aífenione patronos; cum timorem illum
in afferenda
u
nitate
f
pecifica intelleél:uum po–
tius babere debuiffet; quam amplexi pauci,cum
tamen diverfitacem yjíiom;irn fpecificam propter
diverfa eífentialirer priQcipia in Angelo
&
ho-
P.Heri&t,
·mine muid
&
graves
Auél:or~s
tueancur. <2.!:!am
prretei: citaros n.
S'43·
renet etiam P.Heric:e
Di–
f
puc.
~·
n. io.
&
Difput.
49.
n.
30.
I
l
§.IV.
Propofitte
difficultntis expeditio.
548.V
T
ergo difficulr'atem enodernus non
~íl:
nobis
ad
opinionis iJ.lius rninirne
I11ttUtf/ia
tutum afylum confugiendum , Íed dicendum
[pene~confiamer
&
fc
rio imelleltum hominis
&
An-
flmz.Hi,geli lpecie
diftingui,~quid:m
a_ut
ídem cum fub-
íl:amia fum, aut
fi
d1fünél:1, diverfitarem natu-
rarum confequumur, quia altus.diífo1éli fpecie
func,
&
non habemus efficacius argurnemum.
ad difünltioncm potemiarum adilruendarn.
~o
fuppofito procedunt aliorum refponCiones,
pro quibus videri poceíl: R.gidius fupra
a
11.74.
qui non bene omnes impugnat , fed juxta fua,
nec faris rncepra principia.
Et
quidem omnes
ad taciooem diél:am de itoncurfu inrelleltus ut
eJevati,
&
principalem lurninis aélivitatem re–
ducuncur.
Vt
ergo convenienter explicetur fupponen-
Et i11ttUt·
dum id, quod
in
Philofophia cum rnukis
&
l1
1
ontmd1.
probatiílimis Auétoribus tradidi, igtelleél:ioné '::,
~ffe~
fcilicetdicere eífenrialic
r
verbum mentK ab in-
nem:&
telleél:u aél:ualicer proced ns ,
&
in
ipfo
recep-
rmninum.
mm, ira
oc
influxus ip{ intelleélus,
&
receptio
dfemialem cornpleanr racionero. Unde
fi
ver-
bum fine iofluxu ponatur
a
Deo , non erit in-
t
lleétio.
J
uxra
ha:c ergo poteíl: difficulcas
pr:e-
fens exped1ri.
549.
Dico ergo viúoRem Angelicam
&
hu-
~iJio¡em
manam ahfolme eífe ejufdem fpec:iei , licet
fo.
&"!,hu":uz"'..
cundum quid effencialiter difünguantur
~qua- nnm~(fe
tenus fcilicet aél:iones circa Verbum memis di-
difl"
1
.nfl
111
íl:inél:re funt: quo<l adduél:a racione convinci-
~;~:~~
tur,quam
fic
urgeo.~ia
naturre difünguuntur
num.
penes ordinem ad diverfas operationes; cum
enim natura
pbyGce
Cumpta
fit
principium mo-
rns , illud eíl: ad omnem naturam transferen-
dum, quatenus eíl: principium operationis, de
quo diél:um n. 368. Hinc: fumitur ratio divedi-
caris imelleél:us Angelici
&
humani: quia ficut
natura, tui conveniunt, difiioéta eíl: per ordi-
fiem ad operationem , ita
&
potentia in ordine
ad illam,
G
difiinéla efl:,parirer debet eífe diver-
fa.
Ex quo wlligirur modum operandi refpe-
él:u ucriufquediv dum eíTe debere in quocurn-
que altu, quia quicumque all:us fecundum
quod pr:rcise aél:io eíl:, ita eíl: ah uno,ut ah alio
eíTe
nequeat; quo pallo falvatur veritas Ariílo-
celicre doltrinz de generibus non fubalcernaticn
pofitis.
In
verbo autem mentís diverfa efi ratio, quia
N on
ta–
tantum
e.fl: altio grammaticalis ,
&
imago obje-
mei~;~:.,..
él:i,
&
ita provenire potefi
a
divcrGs imelleéli-
::cntü.
bus,&. eífe indifferenrer in Angelo
&
hornine.
Unde quod potius in uno quarn in alio
fit,
ex
Dei determinationehabetur, qui caufas quoad
individuationem determinar.
~o
pall:o falva-
tur viGones omnes
effe
ejufdern fpeciei ,
fi
aliun-
de difiingui non debeant ob rationern objeB.i-
varn. Et hoc eíl: quod Theologi prrefertim vo-
lunt, cum fpecificam unitatem affirrnant: quia
viGo prrefenim dicit verbum mentís, in quo efi
ratio imaginis,
&
adrequato affimilatio
:
&
ita
ahfolute pronuntiandum. Qiod autem
~liqua
diverfüa5
in
modo producendi imerveniar,non
mul-