747660

Problemnta Theologícn.

Chrilliani eífent abfolute Gentiles proprer

eamdem r

ationem,

fic

alia innurnera feque–

renmr.Ex

hoc ergo habemus eífentiam racione

exiílemia: habere eífe Gmpliciter ,

de primo

ad ulrimum fine illa non poífe Deum concipi,

fecundum propriam rationem cognofcatur.

5. Exhu- .

Qpinto. Exiftentiam ponere Dei eífemiale

fllJ

,tjfert1

•

íongmm-

pra:d1c:uum , omm ex parre convfmenttus eH.

tff1.

am Sacra Scriptura favet , adfiipulantur

SS.

Parres, raciones urgent,

fimplicitati Dei,

arque illius eH perfeéticni conformius , cujus

eximiam excellemiam arguit,

non folum

fir,

fed etiam quod effe illi effenciale

fit

Deo au–

tem id quod

perfeétius debet amibui. Cur

ergo id negemus

cum alias pro oppofüa

íen–

tentia nihil

;

quod urgeat , reperiamus. Pro

quofit.

§.VI.

Objeflionu quJCdam cum earum folu–

tionibU4'.

54.pRimo

arguitur. Effentia & exifiemia

r:'Ohitffio

in creatis falrem formalirer difünguun–

1'Jll4

tur; ergo & in Deo.

Par

et Coníequentia. N am

dtflmíl1011t

d"fi'

n·

d. · ·

ll •

fiº

efferiti

nin amemum

1 101..LIOnJS

1v1111s en

111

exiftm~1.e

niras iplius Deitatis concinemis omnes petfe–

liJcrMu,

étiones,

diíl:i11ébo, quam in creatis inveni-

mus.

Rdpondeo dato Antecedenti, quod porefi

~tgatu,

no.n fine urgenci ratione negari propter quar–

~;~;

tam

r~tionem ad~uétarn . ;

fed do illud, quia

redd1t11rra-

falrem penes mag1s

mmus expn:ífum , pot:–

t,oJrfferm·

fomus ralem diíl:mll:ionem admittere, de quo

~·

alibi: nego Conl't:quenriam

& ad probatio-

nem dico non fomper ex difiint1ione in creatis

argui illam in divinis. Cur enim crea1 une

ílpt

regula divinorum

Porefi quidem id ÍL¡fiineri

c¡uando difiinétio, qure in creatis darnr, habet

fimile in divinis fundamenium; at hoc in pra:–

fenti caíu deficit

nam in crearis dfenria &

exifiemia difiinguumur , quia exiílenria non

convenir necdlano rebus, qua: poífunr eífc::

non dfe;

Deo

autem exifiemia ornnino ne–

cdlaria efi. Sic eciam efi valde probabile in

Deo non difiingui intcllell:um

in~llel1:io

nem, quamvis in creatis plufquam racione di–

fünguancur.

S~·

Secundo arguitur. Subfiíl:entia non eíl:

, de concepru Dei: ergo nec exifiemia. Amece–

;,nEx_fu,.

deos probamr. Nam fobíiflenria: relativre ne-

J'J•~ntca

IT'

•

qu.e non

queunt effe de conceptu euenna:,

nos Torno

tftde

'"º"·.

fequenti probamus nec

abf~lu~a,

quia per illam

ceptu De1.

confliruitur concretum Deuam; Deus aurem

Deiras formalirer diíl:inguuntur,

viderur

clarum. Confequentia aurem probatur. Nam

de conceptu Dei eíl: exifiere, non ciualecum–

que,feclperfec1iífÍrnum eífe debec,& hic eíHub-

fifielltialis, quod dicir perfeitatem

ergo 6 hoé

non efi de conceptu Dei, neque xiíh:mia erít.

Refpondeo negando Amc::cedc::ns de íubú-

fientia abfoluta , quam dari in Deo Tomo

Ss#ijipben~

tu1mai[1>-

eciam 1equem1 o c::n o. Ad pro anonem au-

lut11

m tffe

tetn dico Deum

Deitatem non

dfe

duos

co1mpt1f

conceptus objeétivos, fed rc:rn eamdem divc::r-

fientia/,

fis

terminis indicatam, frcut ens

emitas res

dej

i:r,:~&

realitas, bonum

bonitas, qua: folum

modo fignificandi differunt, ve! et1am in modo

concipiendi: quia per abfiraéta exprimimus

rarionem confüruenrem quafi formam rei ;

per concreta rem confiirurarn , eo modo quo ,

definitio dicirur forma definiri; cum tamen de-

finirurn

definicio ídem formalis conceptus

ex parre objell:i

Ctnt,&

f'olLtm in penes diverfum

modum cognofcendi diffcrunt.

56.

Tercio. D1íl:inéta qua:fiio efi refpeétu

Qei. An íir,

quxfiione,

~id

fit

ergo quia

3.Exdi..

in illo non pertiner exiflemia ad quidd1racem.

flm~a

Patet Confequemia; quia alias An

ilr,&

~id ~~:J:~e

fir,eífer qua:íl:io eadem rcípeétu Dc:i., cum

Eífe

fic

illius quiddiras.

Reípondeo difiinguendo _Antecedens :

E!l:

diverfa yua:fiio ex parre n:i cognira:, nt'go; ra-

•.

{

. .

11mruflm·

t1one mod1 cogno cen

concedo.

onrrngl[

éliom rc-

fapo

rem aliquam exiíl:ere

fit

certum , ted

fpo11fi11 ix–

non

ira

explorarnm,

lll

non

fü

opus ratio-

arla,&

' b

d . 1

. 0

'luornodo

us a

1us ex1 ennam

emonHran am.

{iut diflm-

Probar ergo illa, rurfus iníurgit difficultas

.'l.t

1/1.e

circa eílt-nnam talis rei,

conr1ngtre potdl:

'1.

1011

·u·

ut ipfa exifü:nria confiirutivam rationem in–

grediatur, ti res illa

fü

ptrfi

ílima-,

in no-

firo cafo , vel

qu~d

non

fit,

ut in ali is rebus

contingemibus. !"rima ergo rem ipfam qua:rir;

fecunda modum, quo exiíl:entia convenir. Et

multoties quidem qu:d1io. An

fit,

non eíl: de

exiíl:emia, ted de poílibilitare: cumque apriru-

do ad eífendum

fir

dlemialis reí non repu–

gnami,& ita pertinens ad ciuod quid eíl: illius;

nihilon,Jinus poíl:ea inquiricur de ea quid

Gt:.

r 57. Q!-1arto.ExiHemia efi vra:dicaturn com-

mune Deo

creaturis

ergo nequit eífe illius

4·~!Ji" e~eíTemia.P:mt Coníequemia,quia eífentia d bet

rflt

tfi

¡·

·d ·

· 1

pr.ed1eatu11'

eue a 1qu1

lpec1a e.

commmse

Reípondeo conceífo Anrecedenti negando

Deo

Confequemiam ' & ad probarionem dico prre-

maM~

• .

dicara communia poffe Deo effemialirer con-

t;,:~

venire, ur effe fubíl:amiarn, vivenrem, Ípiritua-

txp!1rat~"'

lem,

alia ; unde ex hac parre non urget ar-

~:e.

gumentum, quia dici poífet exifienriam effe

de conceptu dfemiali Dei, non aucem per

il-

larn ultimare coníl:irui'. Deinde dici potefi exi-

fiemiam

effe

Dei eífcmiam, non qualemcum-

que,fed

fe)

nvariabi lem)

omnimodis ne–

ceffariam. Sed quia hoc gravern difficulratem

de coníl:iturivo Dei tangir,ideo in

quemibus

comrnodius expediendarn .

SECTIO