113 / 518
Seftio II. Problema
r.
Ejfentinle Dei
conftitutivum.
SECTIO
1f
I
i
.
De Coaíl:itutivo
eífentiali Dei.
D.rh-.
8
Um D. Thornas difficultatem cir-
IJ..!!..eft.
3·
·
·n ·
D · ·
.
~rtic.
5
•
. •
ca ex1 enciam et cmuo, uc
v1-
-
dimus, Aniculo difcuíliífec,
[e-
<"onfei""'-
~.
quenci inquirir utrum in gem:re
tia
tr.iEla-
aliquo
Gt
:
quod dum ne-gac,
&
lioniscum
propriam rationern ditferenriz , fatis indicar
S.Thl1Tlfa.
qureHionem de Coníliruti
o
Dei convenienter
conlequi pra:cedentem; cum etiam ibidtm aper–
te
dicar Eíft: Dei illms e!Tentiam
eíle,
&
inde
probet rationem
propri~
d1fférent1a: non ha–
bere, qure cum communiori rarione po{fo fpe–
ciem integrare. Illius ergo ordinem amplexi, de
Conftirncivo Dei hoc oponer loco difquira–
ml\s ; pro quo Seélionem dicen:: juvat!pecia–
Jem,quia id materia: alcirndo, qua major nulla,
fuo
vidernr
rn
rico po1'ular •
Pro
quo
lit
PROBLEZdA
l.
Deus quomodo habere fpec\ale con–
fütu
i
vum poffit, cui omnis
vi–
detur
perfeflio
dICntialiter
convenire.
§.
I.
~id
nomine Conflitutivi intelligatur
>
J7'
dive:j~
circa iUud fententz.1t
T'heotogorum.
C•n(fttutr•
158.JDxra communem illorum fenfom faris
in
'1>"711
Dei
)5.Parrum dolhina fund.imm,
&
optima
" ea/farro
mun
tú
racione,al;quod
dl:
in
Deo fipeciale con–
• tlmat1n-
.iwn.
fiitut ivum adminendum quod nol1' foh\m
pby-
fice
ad illius dftntiam perr íneac, frd meraphy–
úce,
licque primum,
ql10d
communes raciones
dererm tryet, in quibus convenir cum aliis, Gve
re.lliter, five formalicc:r ab ipfo diHinébs,
&
per
quod ab omn\bus diffc:rat,mp0te quod radix
fic
omnium aliarnm perteébonum ,
qure
vtlmi
fecund.irio ad 1lliu coníl:icucionem fpeébnr,
ficuc in
rnnuris creacis videmus, in qu1bus
dt
ordo quidam prredteacorum,
a
communiHimis
fci ljcet ufqoe ad lpecialiífima ; qui ordo in ra–
tione talis nullam imperfeétionem includit ,
q uamvis raciones ipfx inrer
íe
ordínacre illam
orJ~
pr.e-
aliquando dicanr.
In
Deo ergo non repugna–
tlwztoru,n
bit i!le: cum alioqui raciones coordinalre lum–
• 1Uo.
mam dicant p rKltionem. Sicuc
in
prodllQ:io-
nib
s ad inrra
or~o origini~
cum fumma perfe–
ltione confifiic ;
m
ordo vircualis Ínter divina
prred\cata non debeac impoílibilis repurari.
Et
q uemadmoJum juxra communem Theologo–
rum Canonem in Deo unum accribucurn
dl:
ratio
alr eriu~,
11nde & per illud probari porefl:
:
fic
dari potérÍc perfLéti0 atiqua prima,
a
qua
ceterre
q
uaú profluant:
Ec
hxc.. eric ratio diffe-
rentialis conftitutiva Dei, juxta communem
&
recepcam expJicacionem,
ut
non
debe:i.tunus
am alrer modum d1cendi pra:dill:um rejic.íens
füb tanta
1
aull:oriraris luce curari. Q1znam
aú–
tem calis perftc1io
fit
operre
erit
di~niífu:nx
pre–
tium vefiigaífe.Circa quod diverfre func Auéto–
rum fenremia:.
1
S9·
Prima tenet rationem differemialem
r.Sdllt,..
eífe t:amdem, ql1a: aétus purt omnem exclu-
t i
4
effe
14
•
t1onrm
dentlS poremialirncem. Sic Thomifbe quam-
aEfos puri.
piures, quibufcum vidttur Ctmire
P.
Gillius
P.
G1U1ús,
l 'b T
n.
e
d"
D
11·
•
P.Tanntr.
1 .2.
ra1...t.
1.
...ap.
1
4.
JCtns eum conn1cu1
du~
per ipfum effe.
~re
etiam
dt
fencenria
P .Ami-
i.
1
Anu;:;.
ci DiJpur+
ll-.4.
dicenris conftirni pt:r
E!fe
fecundum omntm laticudinem tffendi,
&
ira
dicere omnes perfefriones,in quo convenir
curn
q
uinca Íemenria inftrius proponenda.
Secunda affirmar con{foui per concepmm
i,Affo,,t~
a
1.
·
fl ·
/1
·d
d
fi
exifte11t1tt
a.
ua
1s
ex1uenme, quacenus en
l
quo
t.
:
&
nfita;;
afeicarem aucem eíle modum eílenci:r, quia
He
rf!'emodU,,
Patres j,ntiqui loquuncur.lca P.Petavius Tomo
P.Pua-
1
.Th o!ogicorurn dogmatum lib.i. cap.6. jun-
"'
1111
•
Q:is iis,qua- habct lib.2.c:ip.5.
Tertia ait
eíf1:
.itattm:
ubi enim
concipi-
3.
Afei111.t{,
mus íublbmiam compktam,& fpiritualem, ac
coníeq uenter inrelltét1vam , &
bxc
omnia non
ab afio, Deum renemus fecundum metaphyG-
cam confiirútionem generis,
:iut
quaú generis,
& differentia:: aftiras enim ira Deo
dt
pro-
pria,
m
nulli alteri poflit convenire. Sic difcur-
ll".
.~
•
..
A
a
.
.
. ,
"rmttitt:
runt u ores pnmre
lene
mire
:
quod emm
'J~drsm.
hi
dt aíeicace dicum, illi
de
fumma aélualitate,
ficut alii eriam de infinicare, quorum merninic
P G ll .
j~
&
r.
·
ll
p
P.
M
.ert1•
•
1
ws
llpra. cap.
13.
pro a1e1tare uat •
,
1115
Mreratius Traé1. 1.D1fput.44. Sea.4.n.7.
P.Re-
P.Ruupi1,
cupirns lib.2.q11reíl:.14.cap.4.& alii.
160. Quarra aITt!ric
dfe
aétualem intelleét:io-
4•
.4l1r111-
nem
:
e;Jiíl:imanr enim illinspauoni impoílibi-
J;¡-n
tNUlit–
le
eíle
ut
inre!ltétus in Deo vere apprehendamr
wntm.
nih ur aé1ua lillima cognitio, eo
quod
omnis
ill1
rario porentix repugnet. Curo ergo D eus
quatl nus vivens eíl: debeat per vitam perfeétif- .
fimam confiirui, fcilic:et incelleétivam ; & in
racione inrelleétivi cum aliis conveniat ; ubi
e
nfideratur ut inrelligens per eífenriam, jam
id percipirur,quod
d}
illius difünaivum, non
folum rd!)tét:u e::orum , qure exrra ipfum
funt,
fed eriam orum,qure ipG intrinfr:ca. Cumque
fi t
primL1m
&
ptTf't:Q:1ílimum, eorum , qure in
Deo confidtrari poffunt,& quaí1 radix aliorum,
in illud v1dernr apte ratio metaphyGcx diffe-
remix quadrare.
Si P.
Herice
T
r:;él:.
1.
Di-
P.
Htric ,
fpur.
-3·
P.
Perrns
H
nrradus Difput.
20. Me-
P. Hurllt·
thaphyltcre Stt-1.
2.
P. R,ibas Trall:. '. D ifput.
~:R,h.u.
2.
Cap.
2.
P.
Fafolm
qua:íl:.
4.
Arcic.
1.
P
Al-
P
.fttl'.,/u1.
drete Dilput.65. de lnc.irnaciom:.Scél.2.n.11
.&
P-.
Al
rrlt.
alii ex novioribu tecuci Aureolum, qut:m ad-
P.Atmol.
duc.unc,& pro k 1.mdam.
161.Q~iirna