Previous Page  116 / 518 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 116 / 518 Next Page
Page Background

86

ProblemAta Theologiat

c~mprehé­

fiout

-YT-

Jatur

"''ª

Dmm ha–

bet

"Vtm

operatrpá.

Neque

obílat

cognicionem Dei prour rer- .

minarnr comprehenlive ad ipíum , habere·

quidem rationem comprehenfionis ,

&

non

vim effc étivam. Nam Jicet ita Gt quarenus

per illarn non ell: faétibilis ipfe

Deu · ;

ni–

hilominus quia effeétiva ,

ell:

eüam compre–

henfi va : Si enim cffeétiva non effec , vim

comprehenlivam non haberet : cui enim id,.

quod minus efi, non convenir, id quod

elt

ma–

ius repugnabic : quod refpeél:u D ei efi com–

perriíllmurn. Eíl: autem

minu

effe operativum

ad excra, qo:lm D ei compi·t·h nfivum, quan–

to

ell:

objeétum excellentius.

V

el

fi

rninu non

dl,

inde melius ofienditur, EJUOmodo effe ra–

tio alrerius poífir , quia fcilicer vis operariva

dt

i imiratrix ldearum,gux in Deo reperiun–

tur,

&

ira deberur illi perfeéta earum cogrúrio,

quod eíl: deberi comprehenliontm : !taque dure

iíla: raciones ob connexionem re invicem infe–

runr,& quodammodo una alrerius fundarnemli.

j.

III.

Alú

pro

eodem Ajfertione1.

3.Affertífl.

171.D

leo Terrio. Durnmodo omnes Dei

omb·;les

abfol ura: perfeétiones dicanrur

e1:

a

~

11t.r.

r

.

l

1 '

e

fi

rr

.

J

}'trfelriones

1ent1a es , non mu

IU'11

rerar an ne euent1a es

funt

t/Jt,,,_

phyfice, an rneraphylice,

G

ramen in rali con–

ti4ks.

fiicutione prcecipuum confütutionis munus

imelleltivre perfeétioni tribuatur.

Et

quid~m

mih1eíl: verofimilius orones divinas perfrltio-

• nes effe abfolure effemiales Deo. Pro quo

P.Suam: .•.

videri poteíl:

P.

Suarez St:ttione illa. 16.

num.

P.Ru-

z;..

1

3.

& lib.

c.

de

Deo

Cap.

e

1.

P.-

Marrinon

P . M11rti1>

P. Amicru,

D ilput.

3.

Seer.

8. P.

Ruiz. íupra.

P.

Recupitus

lib.

3.

Quxíl:. 10.

&

P. Amicus D ilput.

3. St:cr.

'D.Thom.

Quod

&

D.

ThvmJS expre(

e

docet

~xíl:.

6.

Arci.

3.

Pro guo eíl: ratio adducrl

11.

146.

ad

Jllius pro·

b

D ·

(j

. .

,

. ·

"ª''º·

pro andam

e1

1mpltc1rarem

:

quod tctl1cer

non íolum ad per(ectionem alicujus pecrat ra-

tionem aliquam perfecrivam habere,

leJ

eria•n

modus ipíe habendi : ex quo evidemer inferrur

di vinas perfecciones D eo per identitatem con–

venire. Arqui idem

Cuo

modo urget pro conve–

nientia eífemiali: ergo .dicendum

dl

ornes

eC–

fenrialirer eidem convenire. Prrererquam quod

in hujufmodi conueniemia

ut

abfolute conce–

darur nihil efi quod obfiet,

&

ita immerito ne-

garernr.

~uomodo

172. Cujus Affertionis non eíl: fenfus quod

inttlligemla

perfectioni imellectivz, de c:¡ua dicrum,

ftnt

omnes perfecciones effentiales, eo quod per

11-

lam

primario confüruacur D eus;hoc enim non

"'·"·

100

efi ita,

ut

inferius probabitur, cum fint aligua:

perfectiones ab illa diílinctre, ut qure peninent

ad

vo\untatem : íed

q

uod Deo pro Ut ada:q u

a–

re

fumitur omnes effentiales Cint, ad eum modú,

q~o

partes eífentiales compoíni phylici talts

d1cunrur. Nec eíl: Gmile de concreto accidenra–

li, cui

ut

compoGrum eíl: dfc:mial1s dicirur

for–

ma accidemalis, quia compcfirum ut tale dicic

partes

eiT

ncialictr. Licec el)im hoc ira

Ge;

de •

forma tamtn accidcnrali nequir affirmari id

quod efi proprium fubjecri fubftanrialis ;

&

ira licec hamo albus

ut

compolicum efi dicat

effenrialitcr albedinem ; albedo ramen

nequit

dici horno eciam partialirer. QQod in Deo fe-

Ommrtf¡..

cus accidir, cujus Gngula:

pe~fecriones

hab<:nt

,,

1

~tt/'f1f..,

in a~requa tam

ration,ern

Divin~1ad~

,_&_ir.a for-

Ju:;fo,..

mahrer, & non rancum denomrnanve d1c1· pof-

maútutf,_

fum

divinre, guia

a

fe, accus puri

>

infinirée

&c•

..,;JJll.

~

Nequ enim

a

fe dicumur tancum ob id mira-

tem cum primario conHicurivo , quod habet

ranonem ill:im modo dicro. n,168.

led

eciam

quia illa;

a

le formlliter

funr,

&

non ramum

racion idemiraris

:

afeiras enim primarij con-

füruti

i

illi propria

dt ,

&

magi Deo <lignum

ut qua:libet perfrccio formalit r divina

fir

,&

non ranrum mareriálicer. D e quo eciam inforiU.S

redibir fermo.

i73.

Si

dicas fequi ex hoc Deum non con-

R tJtíom..

fiicui

abfolure p

r

differentiam inrelkcriui mo-

telltflni

d d. ·

,

·¡¡

,

fi . d

.

cft compfe-

0

lcto,cum 1

a

ranrum

1t

rna a-guara ratio,&

ta mtt4-

quali pars IUbfhmiah illius aggrcgari: quod

ph)fi<e.

ramen obltar coníl:icurioni

:

nam pr:rdicara

íu-

periora refptélu diff.:r mix conl1ituriva!

Dei

dicum rarion m fubfbntia: cornplecre,

&

ita ne-

qutunr ad conflirncum incomplerum dLtermi-

nari. Reípondeo

m

genere ccnfim1tio111s pbyG-

cre,

aut quaG phyficre rarionem intt:llectivi

úfe

inad:rqu::iram,

&

in omp leram, fecu in genere

conftitu1 ion is

meraphyGc~

: unde conc1pi po-

cefi

uc

quid compl rum

;&

eífe

illius rario po-

r fi,quia cum fo quafi radix omni um perfecrio:

num,

illa quaCi

v11

rnalirer ('OntÍnt:r,& ita

com-

plcram quamdam bab r rationem , & hoc qui-

dem

in alij confiirntionibus rerum creata-

rum

conringit,

juxra

communc:m {e111cnriam.

In

homine enim rntionale

dt

d ifferenria de–

termina~1s

racionero completam

:

&

camcn ra-

tionale non

dl

rora fubfhncia hominis,

quia

in illo dle apperitivum fubfiantialis rario

fi,

qua:

íi

deeífe.c , non dfec fobílanria completa.

Et ídem eíl: in

alij

d1ffercnrijs 111rra gradum

f~nlirivum,

in

quibus efi eriam gradus apperi-

ri vm.

174. Dico

~1arro.

Aíeiras non efi modus

4..Af~ate

effencire,fed effenriale con.fiirut1vum: undecir-

:,:~~meer:

ca hoc non bene fecunda fememia procedir.

fint1~.

:i

Confiar

t:X

diétis.

Dico Qiarro. Excepra voluntate,

&

p

rfe-

5 · ~!~'n

.n:

.b

d

·¡¡

.

'b

(j

d

f tr

•citonu

~LIOOI

US

a

l

am pt:rrJOentl

US

>

&

l

quo

Pffe

conflt-

efi aliud nobis incognitum amibururn, de quo

tutrvo ef–

inferius ; cererre perft:ltiones

funt

eífemia-

ftntia!u.

les meraphyíico Dei confücmivo. Hoc probo.

~ia

ill:r funr cranfcendentales,

&

ic¡i noÍ1 di-

cunt formalicates objeétivas difiinélas : d1m-

que nec {forio convenianr ,

melius

efi ut con–

venientia

fir

effentialis ,, juxra diéta. n. 171.

&

quidem exifienriam effc effenrialem vidimus

Seét.prxced. Problemate8

S· S' ·&

de íubfifien-.

ria diétum. n.

I)

eíl: aurem aliarnm eadtm ra-

tio,

quia 1a111um funr quredam i!lius perfeétif-

fima; Eífe majo res expr tliq¡ies , ve

1

Eífe

lem-

per, quod efi c-ffe reternurn: Effe ubique,

EfTe

perfeél:iífimum in ful9genere

&

ira non hahere

terminurn,ac conJeq uenter effe infinirum: Effe

unum,

effe

verum &c.

Ad

hu¡ufinodi enim de–

nominaciones fofficic ipíum

dfe

divinum, quod

ver~

taledicirur fine addicione :iliqua

:

id quod

1

in

paífionibus entis

cóm~~iter ~dminirnr, q~1i: ~;¿;.<;::..

ens

Ut

unum non reqmnt quidquam poÚn\

u

/;1111'"'

a.ft

...

addi, quia ipfum

dfo

per feipfum unum eíl:,

']

11 .:·

,,.

&