747660

Sec1io l. Problema

Exiflentia ande conceptu Dei.

pofiquam nobis confiat

eífe

Deum,

habere

Ji.1mmam 1-étualicarem , rogare poífunms an

hic p

rFeff

ffimus, aétus

quid omnino íim–

plex. Et

contra pofiquam de fimplicitate

confiat, dubitari de adualirare ¡ateft: er–

ifire rationes non dicunc idem formar ffi–

me.

H tt'·mtdi·

lcem. Aétualiras opponitur porentialitati;

,.cr¡:u

rtt-

fimplicicas compoGcioni: compoficio aurem

tion•s

0 •

pon:ntialitas diverfa: racione font, quod par

Jitionis.

ex divcdis earum defin:cionibus.

Po/Jimt Je

140.

Pr:rterea. De ente poffibili qnxri po–

drverjis af-

refi

an Gt fimplex

v~l

compolirum

ergo {im–

firnum,

plicitas

aétualitas non f'unt idem formaliffi-

me.

Nec dicas eo ipfo quod res non exifhr,

dicere cornponibilitatern ex eff<: & dlentia: nam

id non efi: ira

;

exiítentia enim

non

d1íl:in–

guicur realiter ab eíltntia, ut proba vi

in Me–

taphyGca , &

non faciunr r alern compofi–

tionem.

~od

dicarnr

e{fe

compofitionem

per rarionem, illa non obfiat fünplicicati,

ira verofimile efi: in De;um cad re poíle: de quo

inferius.

Cad

tji4p1a

Supra quid ergo cadit

neg~tiQ

diéb1

Re–

;¿~,,ttatem

fpondeo cadere

upra rc:'"'hm 1d ncitarem,quam

dr:imw11m

h b

•

r,n

,rn

ent mt r e on.nta, qua: unr

:re

ptrrd110-

enim

eft

formaliffima ratio, propr r quam ne-

11um.

quitdlecomp fitioinrerilla:cum enirncom-

pofüio

difiinétorum uoio ubi efi indiltin–

étio, eft oppolicum unioni,

confequenrer

compoGtioni: & hoc

eil

quod vocarnus fim–

plicitatern.

§.

III.

Objeflion1tm

quarumdam

Jotutiones.

nr,,,,n;º

141

·Q

cies primo. Idemitas opponitur

ex eo

q11od

difiinétioni : erg nequic in ta confi–

firnnlret.u

fü:r Gmplicira . Antecedrns eft certum,& con–

:•r1~,,t

O/,•

p•m djfm-

quentia prob:nur; nam difünllio & compofi-

[

1.om

cio difüné1:x rationes

funt,

difünétio latius

par et

quam

compoGtio; quidquid enim com–

polirnm efi , dicit difiinétionem cornponen–

ti um; non autem omne difiinétum compoficio–

nem,ut confiar.

Dupfex di-

Refpondeo, conceífo Antecedente, difiin–

flinc1ro

11S

gncndo confequ ns

Nequit in ea conGfi re

nott1ndei

• •

eonficlera·

hmpl~ciras

utcumque confid rata,concedo: ie-

tio, ex

'1"ª

cundum fpecialem confid rationem,ntgo.

Eíl:

folutio.

amem fpecialis confideratio hrec, quod iicm in

compoGtion

confideramus <lifiinétionem ali–

quorum,

pra:terd ordinem illorum per unio–

nt:m ad confi'tmionem unius ; ica in fimphci–

tate duo confideranda

funt ;

identiras fcilicet

aliquorum in re fimplici,& ordo illorum, juxca

quem ita funt idem,uc nihilomious ad

wnfütu–

tiónem ali

ius concurrant ; qux raciones ali–

uornodo difünét::e

fum.

Idenricas ergo

nu–

fumpta oppooicur diftinétioni formaliffime;

m vero ea, qu::e idem Cune, habentordinem di–

l1:um, opponitur compofitiooi. Et licet

verum

fü

idenrirarem primo modo IUmptam non dle

compoffibilc:m cum compoGcione, non id

formaliffimarn oppofitionem hab ne

incom–

poffibilitas aurem prownitex eo quod identita–

rem comitatu r ratio formaliffime oppofira com–

pofüioni.

Sic;ut

multitudo

&·

Limplicicas

racio-

nes incompoffibiles fuot,

tamen fimplicitas

non opponicur forrnaliffime rnulcirndini, fed

compolirioni.

142.

lnfiabis dari aliquarn ratiooemGmpli-

Tnflanti11

ciílimam,ur ratione'tn enris,veri,boni ,& fimiles,

e~mpli·

•

1m1

ra–

qu1 us non en coordtnat10 rat1onum rea 1te1

tiomb

idencificarum

ergo fimplicitas c:am coordma-

cionem non dici t.

Rtfpondeo rationes dié1:as vocari fimp lices

Sol-Pit111

ttt

f!.!1od,

non aurem ut

Qz.10:

quia ex·illis

ali

1m/t

11c1

iníerioribus confiituitur ratio íipecialis ta

lis

en-

&~/jextal1

exr ut

111•

tis, verj, boni,

&c.

D mde. Ration s diQ-re

fo~

ne,

lum per inrelleétum fic nude appreb ndi pof-

font ; realirer aurem cum aliis fum connexre.

Irern.

ratione quavis cornmu niffirna femper '

efi invenire aliquid,quod habeat racionern quafi

generis,& aliud

q11

diffc remire.

~od

ex eo

Ratio enti1

'IJ

¡·

d d

flrsomodo

atee qu1arano11es

::e

unt a 1quomo o

,n/

fJi

•

m1r

ic1

t•

nibiles.

in c:nte 111venirnus rationem aliquam

ma,

convenientia: cum non entibus i

rat1one 111cd–

Jig1bilitatis , aliquahs exifienrix ame opus in–

celleaus,& deinde rationem pqlitivam. Dicirnr

autem ratio fimpliciílima, quia inter omnes ra–

tiones reales poGcivas eíl: mmus refolubili ; im–

mo irrefolubilis penitus in raciones poficivas

abfolura: conveni ntia:,& difreremire.

143. Objicie Secundo. Perfonalitates in Deo

idlii1

non dicunc identit tern

ergo non dicunt ratio-

ex Jrvmis

•

perfoti.:Út4•

nem oppoficam compofin

ni,

confcquenter

tibru.

nec fimpliciratem:

j:im

rgo omoia qux fimt in

o,nec idem cum 1110 funr,m: c etiam firnplicia.

Refpondto Perfonalitatc:s in Deo eíle idem

IllaJ

di:vi–

cum

eífemia,

abfolutis p rftétionibus: di-

n~110nob-:fl •

•

ftarefimpl1·

u111ét10 aurem earum mrer 1e non o

lummx

cit

oft?.V-

fimplicicad,quia fumma fimpliciras fi,q1

non

ditur.

obefi al1is perfeéti umbus ; obdl

autem

us ira eífer unus in perfona, ut produé1:iones

non pofünr ipíi ad mtra

con v

111re ,

enim

eífet infrecundus: fimpliciras ergo, qua:

fre–

cunditacem compaticur, fumma tíl:. Adde Per–

fonalitates non componere unurn ali<]uod rea-

Ii compofitione ; undc non <:fi:

illis ratio

forrnalirer oppo<ica íi rnplicirati;

ita non ob-

fi:a nce pluralitare Perfonarum, dici Deus potefi

ornnino

fimplex.~x

pro fe adducit P.Molina,

ex diét manent folma.

Q!;

od vero de r latio-

nibus divinis air,oon dicentibus perfeétionem,

mini

eíl: .admiccendum, ut in Torno feq uenti

oíl:t:ndo.

§.IV.

Deum effe fimpticiffimum potefl

eviden–

ter oftendi.

,..

•

S.Thomasqua:n.3

.art1c.7.po

quamrn

R .itionu

pra:cedencibus arriculis

omne ge

nus .com-

D .

Thom~

poGcionis exclufic ,

inae primam rationem

/lJº

. fi

1mp

mta

rmr. Add1t demde quacuor altas, qux ta-

dem~Jlran-

men

nó

videntur vim demonfirarivarn haber .

da,opt1m.t.

Et funt quidem ill;:e profund::e,

non

orno s

ad o profunde percingunr.Pureu al rus <.fi

quo hauriant non

~abehr,

quibus

4cljunxe-

ro,

non id

fine

gloria tanti Magifiri continger.

Aíl

ro ergo

Thom;:e r:niones optima

ffi,

illis uci conv nient r pofle, quibm id

·rit

opus ,

earumdem pen

rrad

mihi

ta-

men