747660

Seé/:z'o

Problema. 5. Non pojfe piures effe deos &c.

.habet cenitudinem

quam fuperius probara de

exjftcmia Dei, de qua. num.35-.

feqq.

Nam

Scriprura ,

Parres de urroque parirer proce–

dunr,

dum Deum poíle cognofci ex operi–

bus dicunr, de uno loquunrurl nec plurium un–

quam meminerunt: piures enirn Deos ex ope–

ribus colligere, mini

eífet utile, fed paris,aut

majoris forfan nocurnenti , quam rotalis igno–

rancia deítafis. Unde facihus ad cognicionem

unius Dei illum penitus ignorantes adducun–

tur, quari1 ij, qui deorum multirndinem ample–

étunrur. Unde ciratus. aué1:or nemiquarn au-

_,,,,.

.nD

diendus. Eam

Thomas

arti.

tribus rationi-

l-,.,

•

Thoma:.

bu5 oílendir) profeílus apene poíle demonfira-

ri,

id pariter exe(:utus, tres adhibens demon–

firariones~

1.Demo11-

ro\.

Prima defumitur ex diéHs n.

101.

fin–

{lrlftio

gularitatem fcilicet eífe de eífemia Dei ,

ira

l1us ex co

'1uodfi·~

incommunicabilem. Pro quo refert fe :¡d ea,

gt1lar1tM

qure dixerat

~:eH.

artic.

ubi probave–

efo Deo

rat in Deo idem eíle narura01

individuatio-

fmtia/is,

•

ffi

nem.

td eu illa fatis di cilis probario, in

effundara quid principiurn individuationis eft

materia cum anrecedencibus omnibus indivi–

duamibus ipfarn,

quibus ibi.

quo Doé1:or

fané1:us mulros habec valde probabiliteradver–

fantes. Ideo probatio talis

fine offenfione

currat ab eo eíl:

fatis

incerto principio divell n–

da.

Juxta quod alicer

Suario proponitur

r10 ro 1

Jora-

Difpm.

29.

citará. Seét.

num.

qui fingu–

:;:1:;;t4;

lariratern eíle de eífemia Dei,probat ex con–

nece/J"rij.

ceptu enris neceílarij. Nam

repugnat dari

conceprnm emis neceífarij, communem huic

emi necdfario, &alteri: quia ille conceptus

effec dererrninabilis pet fiJJgularitatem,

ira

per rationem aliquid adderetur

quod fiare

11equit, quia hoc ipfo quod im lligirur ens

neceífarium, inrelligitur ut habens

roram

ef–

femiam neceífariam ad

eífendurn , &

ita

cum fua fingularitate. Sic ille Ioguitur.

'.A

P.S11a-

C11i obijci-

106.

Cui ramen illud opponi pocefi ,quod

'" 1

co>iC1p-

ipfe

docet libro

de Trinitate capite.

da–

ttM

comrnu-

. .

d. .

perfon.e

ri ic1!1cet conceptum unum perfon:e

ivrn::e:

Jrrnn.e,

carneo perfona di vina ens omoino neC"ef–

farium eíl:

ergo ex ratione entis neceífarij

non colligicur de illius eífentiali conceptu

eífe fingularitatem. Ad quod quidem doé1:if–

fimus Pater refpondebit quidem ; fed cum

iníl:antia valde probabi!is

fit ,

refponGo tan–

tum

erit probabilis,

ita

ratio ipfius vim

dernonfirandi non habebit.

ira cenfet P.

P.A1riaira

.Arriaga

Di fputation~

a. num.

39.

ubi alia

adducir non fatis explorara. Ur ergo ratio ad·

dué1:a concludat, addendum illi aliquid

ita

.R4tio co11·

in hunc modum poterit efformari. Natura di-

r/uden~

vina eíl: ellentialirer ha:c; quia illi efi debira

proponitur,

•

11.

•

11.

•

ex1nentia ,

ex1ueot1a

propria mgu a-

rium

ergo repugnar illi coofortium alterius.

Antecedens eíl: clarum ex racione entis

ne€e(

...

farij ·, qure in hoc confifiit

petat eífentialiter

eífe,

confequenter quod exiftenrix proprium

eft, eífe fcilicer fingulare; univerfalia enim

ralia exiíl:ere nequelmr: five hoc in foo forma–

liffi~o

conceptu includat, five tanp\m cou–

norec: Confequenda•ofiendicur. Nam divina

natura ita petit fingularitatem ut t]uidquid Gn–

gularitatis efi,in

debear

reper

iri

arqui eo

ipfo quod Ge petar, non

pore.íl

multiplicari:

ergo repugnar illi conforr

ium.

M .

jor

efr

cla–

ra. Nam guidquid fingularitatis dívinre efi,

nequic nifi in divina natura , cum qui eft

idtm modo perfefüffimo , reperiri.Minor et–

iam patet , quia fomendo hoc individuum

naturre divinre , verurn

eH:

illi naruram divi–

nam convenire : ergo quidquid di\•inum, de–

ber in eo reper-iri ,

ira non pqreíl: multi–

plicari.

quidem fi non rep.eriretur (

hic

eíl: quafi novus, fed evidens eriam d,ifrurfu )

ideo eífet , quia pugnaret cum aliqua Dei

perfeél:ione; quod tamen dici uequir. Rogo

enim, cumqua perfeé1:ione pugnet? Nulla cer–

affignari porerit. Quin potius pluralitas per–

feé1:ioni obfiarer, quia Deus non

haber~t

op–

timo modo quidquid divinum efi. Ubi nequit

infiari ex divinis perfonalitaribus,quia ibi uoi–

tas obíl:arer fcecunditati : at

unicare nawrre

nihil tale wnfingi poteft.

107.

Urgeo ult rius etiam evidenrer. Nam

Vr$etur.

fi Deicas non includit ornnem rarionem fin-

e'V

'1enh

1 •

• •

·e

IT'.

4 1arat10-

gu antans ident1ncatam

uno,debet a111gna-

11 ,

ex eo

ri pluralitas determinara aut indererminata,

9uo-/ne–

finira videlicct aut infi nira

quorum neu-

de-

11.

. .

termmatus

rrum uare pote

ergo quia 1lla repugnar, Ma-

dtorum

jor eft comperra: nam

neque dererminata,

num.."1'us.

neque indeterminata affignari poteft, evidens

affiz

114

ri,

eíl: illam fine fundamento poni' cum

natura~

is ratio fuadeat unitatem. Minor autern ofien-

dicur. Narn

piures dij

fuac in

decerminato

numero , rogo quot

ftnt

illi

Nullus cene

numerus deíignari nifi fingendo potefi , aut

fomniando

cui enim cenus nurnerus revela–

tus efi? Equidem eo

ipfo

quod quis cenum

nurnerum affirmarer,

fibi revelarum dice–

ret, ut infanus deber t a:ftimari. Er eo

fiaore

fomnio,alius conrendere poíiet fibi etiam ma–

jorem aut minorem n.umerum revelatum, cuí

eadem fides adhibeoda.

aurem infiniti

;

ipío dubij

funt '

cum valde dubium

fir

eífe infinicum poffir,

confequentcr ad eo-

rum cultum

uulla

erit obligatio: ficque

fob-

lato Di vi}litatis refpeé1:u,homines bruto mo-

re fe gererent: quod carneo ifii nequeunc admir-

tere; qui Deum, etfi multiplicern, admittere

profitemur.

08.

Prxtarquam quod ex nullo capire col-

11Jfi1iittU

ligi infinitas poceíl:: tann\m enim videtur pof-

mu~iplc"'

fe dici Divinitatem petere infinir;im

diffufio-~~r

nem fui ;quod evidenrer refellirur. Nam

~::,er:i

diffufione imenGva eft fcrmo, in uno Deo ah

poffi'J1li1,

alio prodult:o illa invenirur.

aucem de ex–

tenliva: ergo neceífarium efi poni infiniratem

infi nirorum deorum. Ponamus enim unwn

Deurn producere alium,

hunc alium,& fic in

infinitum. Tune ílc. Ifie Deus producens alium

1100

habet in eo ditfufionem infinirarn imme-

diatam

exrenfivam: ergo ut illa derur, de-

ber producere infinitos;

fic

efi de alijs me-

diare produé1:is.

~uoc ultra.~ilibet

ex his

pro-

dué1:is ab uno, eíl: Deus ,

,ita fimilem

fui

habere diffuúonem deber,

coníequentur in-

finitos

producm~,

de quolibec ifiornm eadei;i

ent