746344

De Incarnatione Verbi Diuini

Vifiobrnifi. dcns,& fuppolicum illius, anrecedens eíl: quod

canoaeft

vi!io beatifica

lit

magis appecibilis, quam

'?'~is

appc- vnio hypo!hcica, quia vi!io beatifica cíl: de–

:'~¡':',("~~

bita proprieras vnionis .hypo!htica::

fupp~

ürica.yp

lirnm aurem ancccedenns cíl:,

quod li

c vmo

iJ1

vi!ione beatifica , vr oíl:endi

tr.6.de

vijioru,

Jiíf.

11.fafl.4./tn.35.

refpeétu enim eius Deus

haber vt obicüum extremum.

Obiicis oébuo, quod conuenic alicui

fc–

cundum propciarn nacuram , eíl: illi maximc

ncccífarium , & natucale,

deber illi fcmper

conucnirc: fcd comrnunicacio per incarnatio·

nem, iuxca S.Thomarn, conuenit Deo fecun–

_dum propciam nacuram , qua: cíl:

cffentia

bonicatis: ergo cíl: illi maximc neceffaria,

naruralis,& illi ílebet conuenire fcmper,quod

di:

abfurdum.

Di!linguo maiorem, quod conuenit alicui

fecundum propriam nacuram, vr elfc:nria,vel

propriecas coníequens. etfentiam

conccd.o

maiorcm, quod conuc1m ve aüus confo1rn1s

illi effemia:, ntgo maiorem; & S.Thomas in

hoc fenfu alfem conucnire Deo Incarnatio·

ncm, quod parce ex ipfo cxemplo, quo pro•

bac illod principium • licue homini conuc–

nicns cíl: ra1iocinari, quia hoc conucnit libi,

in quancum eíl: ra1ionalis fecundum propriam

11arnram : rariocinari aueem conucnit homini

fecundum propriam nacuram, non ve elfenria

auc propcictas , fed ve aélus conformis eílen–

tire hominis, & ideo non fempcr conuenit

homini : & idew argumcncum fieri poicíl: de

aétibus libccis , qui conueniunr homini fe–

cundum propriam naruram, ve aélus confor–

mes nacura: illius : arqui non fcmper conue–

uiunc ,fed libere

concingenrer: ergo limi–

liter

incarnacio conuenir Deo

fecundum

propriam nacuram , id eíl: ve aél:us conformis

natura: diuina: libere operantis.

Dices : ergo malc coll

igir S. Thomas ex

,_¡¡

hoc principio exiíl:enciam incarnationis.Re-

fpondeo negando fuppoGrum, quod fcilicet

S. Thomas in fuo difcurfu colligaccxiíl:en–

tiam incarnacionis , fed rancum colligiccon–

ueniénriam illius , fupponendo aliundc exi–

!lenriam ,

ideo nos ve claiius proccdere–

mus, probauimus

diJP11t.praedmri,exi!lcnriam

incarna1ionis.

'-7

Obiicis nono , quod conuenit alicui,eíl: illi

commodum

fcd communicatio per incarna.

tionem non eíl: commoda Deo, vt de fe patee:

ergo non conuenit illi.

Nego vniuerfaliter rnaiorem,

patct in

omnibus etfeélibus Dei, qui conueniunt Deo,

nec camen fun1 ipfi commodi. Sed

b~ncpore

rat concedí eriam rny!lerium incarnacionis

effc commodum Deo cxcrinfecc, quacenus eíl:

mediurn vcile ad bona extrinfeca Dei com–

paranda : de quo plura dixi

i11 traflat.

iu–

j/itia,

Obiicis decimo, Deus tempere anrccedend

incarna1ionem non patiebacur vim : ergo in–

C?rnatio non fuir illi conuenicns. Patee con–

fcqucntia , q,uia

elfct Deo

conuenicn~,Deus

quacenus non cffcc coniunüus cu1n incarna–

tionc parere1ur vim, quia conueniencia illa

funpari deberet aliqua inclinatione Dei :i.d

illam; om?is

a~cem

incliuayo ad aliquem

aél:un~

pamur v1m

, dum .no9 coniungitur

curo

1110 :

ergo

Ueu~

ante mcatnarionern pa-

tererwr vim,

incarnario clfet illi conaeniens:

fed impoffibilc efi quod Deus paciatur vim:

ergo impoffibile eft quod incarna

tio conuc–

niar Deo. C

oncedo anrecedens,

& n

cgo cohfcquen-

3°

tiam ,

ad illtus probationcm conccdimus,

quod conuenienJia illa folum conliíl:ic in eo,

quod incarnario lit aél:us confentaneus vir-

tuti diuina: , qui aél:us non cft perfeél:io Dei,

ve dixi

diíf.pr1ced.

fed ex vna parre eft excr-

citium libera: potentire; porenria aurernJibcra

non pa1irur vim, dmn non cxercerur , quia

ipfa non vulr excrceri : ex alia parte eíl: exer-

cirium terrninabilitacis Verbi diuini,

cum

non carear aüuali tcrn'linarione ab exrrinfcco,

fed ab inrrinfcco proprcr fuam liberracem,in-

dc eft quod non paciacur vim, ncque violen-

tiam.

SEC TIO 11.

o...An ln&1irm1tio faerit conumims natur.c

•

hum1111it

D~erte q~od

conuenicns pr.:zrcr acce-

filones d1él:as

faél.

anttctdtntt,nu171.1,ha-

ConuenicJU>

b 1

alias:& pdmo illud di"citurconueniens, dupliciccr

q uod comparatur ad aliud ranquam aélus "''ipitur,

conformisalicai potencia: naturali,

con-

trario, illud quod non tíl: conforme po1entia:

narurali, fed obedienriali,non dicirnr conue-

niens illi. Secundo dicirur conueniens rnagis

ample illud, quod perlicit aliud , live _illud

perficiat fccundum pocenriarn namralem, liuc

obcdiencialcm :

lic

grada dicitur conuenicns

11arura: humana:, quia illam rnaxirne perlicic,

licet eam perficiat,fecundurn potentiam obe-

diencialem ; dummodo illud, quod compara-

tur ad aliud non

lit

illi malum ,

incom-

modum , ve calor efi rnalus,

incomrnodus

aqure.

Dico

p~imo, ~

conue1.1icns fumarur in pri-

roa accepuonc, mcamano non fuic conue-

Rcrpoll<lco

niens nacura: humana: : h:i:c eíl: exprclfa rnens

c~m

diftin–

S.Thomre

ble

llrt.

.ad

pacer, quia id

di-

lbonc.

cicur conueni.ens,.

iux.rn

prirnam acceprionorn.

quod conucmc ahcm, fecundum pocenriam

nacuralem : fed i

ncarnari

o non conuenit na-

turz humana:,

cun.d.um

potenri~m

natura-

lem , fcd obedic1;m:1)em , eft emm rnaxime

fupc111arurale hoc rny!leriu1n : ergo non

di:

conueniens natura: humana:,

fumacur con-

ueniens in prima accepcione,

Dice fecundo ,

conueniens fuma{ur in

fecunda acceptione,

quacrnus conQenicn1:

1101~

cíl:

~ncomm?d''.m

ma.lurn

alte~i;

my–

íl:enum mcarnano111s eíl: max1mc conueniens

narnra: humanre: ha:c conclulio innegabilis

e!l

Viro Carholico : anee probadonem ad–

uerco .hanc conu nientiam furni ,ve! refpe.

d:u fohus nacurre humana:,lingularis Chriíl:i.

ve! refpeélu homani gencris , quarenus dicit

roram colleélionem hpn\inum :

imprimís

refpeél:u narura: humana: Chri!li probamr

conclulio. Illud c!l conueniens alicui , i11xca

f~cundam

acce.Ptienem, quod

illifff~rr

ma–

x.1m~m perf~ü1oncm:

fed myftcrii¡¡r¡

in,c~ma

noms max1mam

acculic perfeüionctp na.

tura: humana: Chri!li : ergo f\!it -rnaximc

conucnien¡