36
De IncarnationeVerbi Diuini
tiam o!lendcret , qunm cxigendo compenfa·
tionem : ergo incarnario non
efl:
moxiii1c
conueniens ad o!lenfronem omniporcnci:c.
Nego amecedcns argume 1ri,
&
ad illius
probacioncm concedo maiorem
&
ncgo rni–
norem, quia incarnatio fu ir ad vrrumquc,&
ad míferendum, quarenus Deus cam libcrali–
ter fecit vr fubl cuaret pauperum hominum
maxímam miícriam , fcilicer pcccatum ,
&
fu'ir ad parceodum ,quarenus proprer Chri·
1
íl:i
fatisfaél:ienem Deus hominibus
remilir
· peccarum , quod e!l eis parcere, quarenus ab
illis non exigir farisfulHonem pro peccaris ,
&
ideo in incarnacione o!lendunrur iuffiria,
&
mifericordia.Confirmarioni refpondco di–
fiinguendo anrecedens , oílendir maximam
porcnriam legillatiuam ,
&
iurifdifüonis ,
concedo antecedens, porcnriam phylicam ,
ncgo anreccdcns ,
&
ncgo primom confe–
qucntiam, quia omniporcnria non
di:
porcn–
tfa lc'gillatilla, íed phylica, qua: o!lendirur
producendo dfeél:um infinirum , qu•lis
c!l:
Chri!lus,
&
nego eriam
Íccundam confc–
quenriam. Pra:rerea,eriamli loquamurde po–
rentia Jcgiílariua,
&
principariua Dei, h:ec
maxime o(l:endirur incarnarione , quia in
multis narurre lcgibus difpcnfauir Deus, dif–
penfauir cnim in co quod humaniras non
exi!lar propria fubG!lenria,
&
in omnibus
miraculis ,
q~1a:
Chriftus parrauir, qua:
íum
fere infinita.
Obiicis quinto , indc S.Thomas probar
Deo conueniemem cífe Incarnarioncm, quod
bonirari conucnir fe aliis communicarc ,
&
Deo,qui cfr fummc bonus,conuenir fe fommo
n1odo cornmunicare ' quod fic per i
ncarna–cionem:fcd ha:cracio
di:
nulla·: ergo,&
c.Pro–bacur minor primo, quod perünet ad ratio–
nem alicl<ius,illi ícmper conuenire deber; fcd
fe
aliis communicare non femper connenir
bono: ergo fe aliis communicare non perti–
ner ad rationem boni.l'robarnr minor,quan–
titas
&
alire limiles entirarcs funt bonre: fed
quantiras non
fe
communicar aliis : ergo íe
aliís communicarc non fempcr conueni t bo–
no. Secundo probarur eadcm minor, quod
pertiner ad rarionem boni, dicir pcrfcél:icmem
in ipfo .bono : fed communicare fe aliis non
dicir perfcll:ionem,in bono: ergo non perti–
ner ad rarionem boni.Probarurminor,li com–
inunicare
fe
ali,is dicerer perfcél:ionem
in
bono, eriam in Deo dicercr perfcél:ionem
fe
~liis
communicarc : fed in Deo non dicir per–
feél:ionem
fe
aliis communicare eriam pcr
fu~mam
communicationem : ergo fe aliis
communicare non dicir perfell:ionem
in
bono. Probatur minor primo,
li
communi–
l:are
[e
aliís eriam fummc diceret perfeélio–
nem in Deo , fcc¡uererur quod aliqua pcrfe–
él:io
Dei elfer in rcmpore, qure non fui!fer ab
zrerno , quia
ab
a:rcrno non
fe
communi–
carcr aliis,
&
prrererea frquererur , quod
~liqua
perfcll:io Dei , quz de falro efíer in
1110,
pol);~t
non
e{fe,
quia potuir Dcus fe non
c.ommu1~1care
humanirati per incarnarionem,
~1bere
emm
fe
communicauir : fed hzc funr
abíurda : ergo
fe
aliis communicare non di-
,
cir
perfe~ionem
in Deo. Secundo probarur
cadem mrnor,bonum,
&
finis conucrrnnrur:
lf.d
fe
al.iís communicare non conuenir fini,
fed cauf:e dficienri: ergo bono vt
t~~í
non
conuenir
fe
aliis cortimuni.:arc. T ert10 pro–
barur cadcm minor. M.ilca: communicatio–
nes cntium d1cunr imperfell:ioncm : ergo fe
aliis communicare non dicir perfcll:ionem.
Probarur anrecedcns in có1uunica1ione ma–
reriz ,
&
forma:, in communicarione
viue~tis generan
ti'
aliud , cui conringir diminuno
in fui communicarione, quia. pra:bet parres
Íua! íubíl:anti:e genito: ergo
íe
aliis commu–
nicare non dicir perfcll:ionem.
Concedo maiorem,
&
negominorem,
&
ad illius primam probarionen:i
diíl:ing~10
'.''ª–
iorem , quod petriner ad ra11onern ahcl>IUS,
vr e!fenria, vd proprietas confequens e!fen–
riam,concedo maiorem, vr a6tus coníonus,
&
conformis e!fcntire , ve! proprie1ari r':i
nego maiorcm: bonirari autem non conuc?1t
fe
aliis communicare,vr e!fenria ,aur propne–
tas illius,fed vr a6tus coníonus,
&
confor–
mis illi ,
&
concedo minorcm de comnmni•
carione in aélu fecundo,
&
nego de commu–
nicatione in aétu primo ,
&
ad probarionem
concedo maiorcm,
&
nego minorem , .quia
quantiras,& alire qualitares íe commumcant
in genere caufre formalis; non enim requiri–
tur quod bonum folum communicerur in ge–
nere cauf:r efficienris; imo
D.
Tbomas fcn–
tentiam illam Dionylij
bon11rn efl
diff11[i1111111
fai,
intelligit de caufa finali. Ad Íecundam
probationcm illius minoris , d1fünguo maio–
rem, quod pcrtiucrad racionem bofti vt eí–
fenria, vcl proprieras illius,concedo maiorem
quod pertincr vr aélus coníonus bono, nego
maiorem , & parcr in produélione vniuerfi,
qu,i: pcniner ad ratioMm boni diuini,& non
dicir pcrfeél:ionem formalern in Deo , licet
dicar arguiriucjllam perfrlkioncm , nam fe
aliis communicare pr:ecipue in genert caufa::
efficicntis perfel\re arguir 'maximam perfe–
étioncm in eo , qui
fe
ita cornmunicat , vt
colligirur ex prodnll:ionibus diuinis ,
&
di–
ftinguo minorem ,
fe
communicare aliis non
dicir perfefüoncm formalirer concedo mino–
rem, arguitiuc ncgo minorem,
&
loquor de
communicarione in aél:u
fecundo , nam de
communicatione in aél:u primo 2lirer loquen–
dum
cfl ,
&
ad probationem minoris concc•
do maiorem de perfell:ione arguiriue,
&
ne–
go minorem ,
&
ad ptimam eius probario–
n m difünguo maiorem ,
fequeretur quod
aliqua pcrfeltio Dei, &c. arguiriuc concedo
maiorem, formalircr ncgo maiorem ,
&
co–
dem modo diOinguo ad aliud
inconue–
niens , quia non efr imporfell:io quod ali–
quis effcél:us
Dei ,
qui arguir perfell:ionem
i!lius, non fucrit femper ,
&
quod potuerir
non
eífc,
quia hoc potius dicit pcrfeél:ionem
in Deo,qui libere
fe
communicar pr'oducen–
do illos
eff~él:us;e!fer
enim inconucniens quod
formalis aliquapcrfcélio Dei non etfer in Deo
ab rererno
, vel pomerir non
dfe
in Deo, vt
expendí
in
tr11fl.devoltintaulDei.
Ad fecundam'
probationem tranfear maior ,
&
nego mino–
rem , qu:a finis ex Íua intrinfeca rationc
ell:
1
appetibilis,
&
confcquibilis ab appcrcnrc ,
tfC
quando apperens i\lum confequitllr , fi.nis
1~
illi 'Communicar,
&
confequenrer finis e{l:
d·i~
fuliuus Ílli, vr explicar S.Thomas.Ad
n;
Íiam
probarioncm eiufdem minoris concedo ante:O.
ccd~n$