747660

342 / 518

Problem11t11 Theologicn_.
centia perfoore, contraquam rationem abfolure
fic íive qui bonum vulr,illud velit l1t fibi ucile, ve!
propcer alium fin rn : ergo non fa! vacur ratio
amicicire.
~. ~ia 1 174. Secundo probatur rationibus adduétis
D <'11-> poteft p b b d D
? elle unum ro km. S· Ad pro an um eum ve lle unurn
pro¡m propcer aliud, qua! hoc eciam convincunt: Nam
'1iud, qui illnd neganr,proprereaeft,quia dicunc om·nia
obj éta cr~aca ilc rantum materialia refpeél:u di–
virue ·volunraris,& bJb re rarionem medii rtfpe–
du illius, idtoque non pofü: nifi propcc:r illam,
tamquarn rarionern forrnalem & fil1Jlem amari.
Achis non obfianribm, Deus unum amar prop–
ter aliuJ, 1ra ut creara bonicas fit ratio motiva,
quamvis id non babear cum eo rigore,quo rtÍpe–
ll:u creaca; oluncacis, circa quam propriam cx–
ercec caufalicac rn : rgo & amari occfi propt<:r
3. ~!' aii1
ft•p'is pof
J•mt cog–
nojct,
~. Ajfmio
a{lwn •1-
(lum tX·
prt/5e w1·
dere m
Deum,
:E."l'p'icatio
tltElaalus
eur pr.efe–
rend4,
fuam boniratem.
Tertio.Crearurx poílum cognofci in fe ipfo:
ergo & in fe ipGs amari,Antccedens prob:wimus.
n.711.& 11 C: qtfencia aucé probarur. QJ.1ia
cognitioni ofiendenti bonum propunionacus
: refpon ere m. C gn fci c1 atu–
in fe ipfis non bfiat perfréttont divina: vtri–
caci~,qu:l! tfi objtéh1m divinre cognitionis: c:rgo
n qut: amari in re ipfis obfiabit pcrfrél:ioni d1 i–
na: boni tatis, qua; dl: formale objeéturn di inre
vol uncatis.
1 175. Dico Secundo. Aélus terminams ad
creacura · propt tr li::, tendit neceífario in Deum
expr Ce & formaltter. Hoc co íl:at ex diétis nu–
rer citato loco. l am creatur~ habent ordinem
tranfrendenc ltm ad Deum, qutm ofiendir cog-
nicio: ergo (j amanmr, tiam ralis ord amawr,
qui dl: de;: illarnm df nciali cepm , & ica lit
mcei1ario awari Deum, m efi r rminus ralis
relac·oni . x que fit no n ífe n cdlarium mo–
dos alios txplicandi ioquirer ,ur falvtr r,aétun,
q Lo Deus crtaturas amar pr 1p1t:r fe i ta , ad
D eum iplUm referri.Hic rnim anobis affignatus
valde dl: dilucidus & expcdirus. Amar nim
D us fe ipíum , dum crcaruras amar proprer fe
ipfos, & ica Calvatur divinam be ira em cífe ra–
tionem formalem, q 1il quidquid amatur,aur efi
propter ipfom dirtéle,, aut randem amor in am–
dtm exprefse & formalicer cerminarur, Ítem cx-
plic:uú, cum de illius agtremus r+:él:o ~ º·9B·
1 1 76. Nec libet pra:diél:os txphcandt modos
per otium confm~re,~uod ~ CÍtatis pradtarnr au–
él:oribns dnm fe rnv1cem impugnant, ut fuum
quifque tuearnr. Priores cene iJJi , juxta quos
Deus xprefse & formalicer non ~matur, minus
propter a convenientes deprthenduntur. Juxta
rnodum aurem P.Hurtadi ,licet eodem aél:u D us
dicatur arringi, ilie ~a~en uival~n~er ~íl du–
plex,immo & duas dtc~rur. ~re d 1 fün~ho for:
malirates, diverfis ob1c:él:1 ormal.1tanbus r~·{pondentts,
{j ne rtfpu?u ad conne~tone~ ob}e–
ll:orum,quod non ira v1dewr ex.ped1en : itc enim
confiderari amor por fi non amngens Drnm,fed
t amum creaturam proprer foam b niratem, ac fi
hujufmodi b ni ras effet ptnitus nbfoluta, curn
tamen coniter dicere ad D um ordinem rranf–
c:endenralem, qui ccdfario debet amari, dum
amatu r 111a amorc comprehenfivo.
/ C.ircaulti- 1177. Ulcimus autem dicendi modus licet quo-
mum drun~ ad doQ:rinam de objeéto fpecificati vo fi~ venffi-:
mus non camen reél:e videtur applicari, nifi am: JimoJum
pliu~ explicemr, quod fie oílendo. Obj~étum excurfio,
fpec ificativum parncu lare ita fe ha ber relpeétu 'JU11mmv1
. fi . . ·¡¡· 1. txptd1IHS
comnmnis, ut ir dett:rmmac10 1 1us , ta Her uc oftm.i~ur
d<.QOmioarionem quem il!e in communi tribuir, '
hoc tnbuat in paniculari. E.g. in luce,cujus ex- Commu~
emplum adducicur,qu~ dl: ratio vid ndi commu- obieE/um
nis color aurem al bus efi 1 atio vifionis fpecialis &fptc14 / 1
, . d . fi íi l 1 B 'lv.omuloft
termJ nata- a 1p um unu cum u e. onum h4fiun1,
eriamdl objcétum volunracis , & tale bonurn eft
obj<.:étum fpeciale tal is all:us. Una ergo denomi-
natio non H oppofita alcai, fod omraétiva il-
lius. Tune fic. Divinl bonitas dl objeél:um for-
mak & rnotivum commune di in:E "olu nratis,
pr pt r quam omnia arnari debem,q :e amanda
!une. Rogo•nunc,guod Gt motivum lpeciale hu-
jus d ttrm; nari aéh1 r ndt.ntis in creatura ?Si dl:
fp cialis D i bon iras in aliquo Amibuco ref..
plendcns, ex hoc rantum haberur D um propcer
fuam tpecialt.m bonitat m amare c1 acurarn,un·
de non am:tbit illarn propc r creatam bonitatcm.
Q!.od fi Íf ciale mocivum dt creara boniras,illa
plus haber quam r:uioné dcterminativi r fpcCtu
divinre bonit:iris,habet tnim rationem oppoGtá.
Nam divina bonitas a plicacur ornni aétui, ur
omnia arrunur rropcer illarn;cum quo fiare ne·
quit ut aliguid amuur proprer fe, & ira fpedale
moti\ um n n habet ranonc:m deterrrinamis
comrnune/ d oppoíiram illi. ~od autt:m vide. ~uiJmln•
tur dicen:: illius 1 me-mire aullor creaturas amari ~;~~7
quat nus in illis rdplt.ndtt divina b0niras,vide-
tur non facisfacere: Quia fi termo Ge de i pfa di-
vina bonitate, ex o fit non diligí jam creaturas
proprer fe:Si aur m de creata,qure efi divinx par-
tici pario,íequitur ira diligi illas propter fe,m di-
vina bonita non habeat racioné moti vi forma-
lis. Debuit rgo arnplius res iíla d clarari.Con~
tra quem dict:ndi modum & ali os, non plura;qui
cum doll:o h:lbeam patronos, fimque probabi-
les & verofimil s, fua illos laude non e!l animus
fpoliare. N que rnim nofirum,.jra lumen .accen–
dimus,ut al io pt:rgamus t:xtinguere >ft:d ut cum
illis nolhú etiam qualecurnqu perluceat , quOd
oporruit, ubi de veriratis invefügation agirur,
fine aliorum invid;a comrnendare.
1 178. Dico Tercio. Circa creatura.s p ílibi- 3. Affertid
les ralis amor dl: in D o neceilarius. Coníl:at x idroiad-.
d .o.· 8 e . .b. . n b ~ m1tttnJllJ
11...Lls.n. 202 . ' um emm l 1 dt\..Lllm & pro atu pogibJib11S.
fit aO eo diligi in fe, id etiá ofiendit diligi prop-
ter fe: ibi enim creara bonitas eíl: proximum rno–
civum, quia cum dtb at eíle aliquod>& nullurn
aliud occurrat,illi ca íl: dficacia tribuenda: mo-
vendi inquam non phyfica motione,& caufali,íic
enim nullum dari objeél:um refp étu divinx vo–
lunratis potdl:, fed omnia tic dici ramorn termi-
nativa, juxrn. diaa.n.961. ftd metaphorica,'qua:
finis eífe propria foler,juxta communem modum
loquendi Philofophorum. .
Dico Q.1!arro.Circa cn::aruras exifi mes idem 4· Tn t.'l·
modus amoris admicreodus eíl. ~ia cum fic ·ft~ntibiu.
amabiles finr, neque ulla rMio ocurrat nega.ndi
illum, merito dl: ille Deo tribuendus & quid m
gaudium. ífe in Deo aél:um nec Harinm füppo-
fira crearurnm exifienria, diximus n. 114S· Sicut
ergo aétus gaudii relpeél:u poffibilium non folum
eíl: de illis ur cogniris in Deo, fed etiam ut cog-
nitis in fe , ita eci01m de illis in fratu c:xiflemia:
dicen-