747660

Seflto X. Problema

Aüus Dei

liberi:.

.Auorum de

feétionem.

amem talis libera perfeétio di–

fli')do

tnn-

.fiii:iguatur realit

Deo, ncque affirtnat, neque

'~m.

m::gat dilti'ls Auétor.

cujus dicendi modo nón

mulrnm difcrepanr afferentes aétum Jiberum in

,Deo addere modum realiter ei<lerr¡ idemifi.cacum,

ad eum modum, quo filiatio divina eíl: modus

· addirus eLfemia: per divinarn generacionem ,

e[–

P.Fonfeca,

mi~

tamen idenrifü:atus. Sic renent

Fonfe–

V.SalM.

Meraphyf. Cap:

Seét.

Tmia

p_ars.

magis

profeffo

~refi.

Seét..

,5.

per

totam.

Salas

Qua:fi.

Arti.

Traél. 3.

Di fpqt.

Seét.

ubi plmes alios ad–

ducit.

nriuf1ue

1045.

Sed opinionem ifiam communiter te-

&enfurie.

jic:iunt Theologi, quam ego tamen vidi in Tho-

m1íl:arurn Scholis dcfenfari. Et graves quidem in

eam

cenfur~

apud Scriptores extant , quorum

P.F11foliu.

verba collegit

Fafolus h1c Arti. 3. num. 38.

cene fi diíhnétionem realem ínter Deum

per–

feétiooem illam admitteret Cajeranus, illas pro–

fofro mereretur, ut poíl: adduétos)

Fafofo

P.1"Mrian

:tffirrnat

Luifius Turrianus Centuria

Cen–

Mag.Alb.

forarum, Dubio

35.

Mag. Albiz dic

ens e!fe

P.Prttpof.

gravi nota

cenrura dignao1. Addit

Prre.po-

füus hk n.

24.

paílim gravirer repr hendí cam–

quam pan\m tutam in fide. Si autt:µ1 Ge expliceo

Auétores pro modali afferrione add

ll:i ,

nec

J?lus ve-l:ir qLJam illi , nullam videtur

m~reri

cen–

íuram.

quia graves Auétores ab illa rempdaot,

qm 1llam cuentur, principia fidei virilirer co–

nantur defendere,

rationes illis valde dlicaces

Ordmatio

fuffraganrur. Efi tamen illa ab Scholis Societa–

Soaewu,

tis relegara in Ordioatio'ne pro fiudiis Aull:ori-

'1""

ª"

e¡u(dtm

cace

ongreganonis

evulgata in Theologicis

Sch,/ú re.

n. 2-4. ubi fic dicicur:

Circaqu..efliomm de aéJibm

/i–

legatur,

b~rij

Dei

ha!.'

jl1ttrtim11s.

Primo.

doceát11r

N.o-

ftrü fententia Cajetani, Smmd'O. Nec 11/la afia, qutt

mmfantentía

Cajetani cqinridat;

modo i6qut>ndi

tamum

f\b ea

dijferat.Tertio.

Propter

eandem caufam

non doceatur aélum libernm Dei

dicer~

aliquam ratza–

nem

pu[irivam

D~g

imrinfecam

in 'x1fimdo con–

tingentem.

Sic Rev. P. Generalis b. m. Francif–

fJ.lS

Picolomineus. Contra illam argui .potefi

Ratio ex

046.

Primo. Si pofitiva perfeél:io, qure eíl:

7M1i

d1ft1n-

in Deo, potuitnon effe. ' ergo efi

Oto di fün–

[lion~.

éta: Confequens,eíl: falíum, juxrn omnes Theo-

;

.M4.

.AUn~pt4·

tat1irle-v1;,

'Jlil"

refPe–

Elu

poffibi–

lrl1m 11on

ql'd./1111·

Elio.

logos, quia efi contra Dei íimplicitatem, de qua

dixirnus n.

132.

feqq. Ergo

illud ex quo fe–

quitur. Major probamr.Nam perfeétio, qua: effe

potuit in Deo,

modo non ell:,

nolitio crean–

di mundum , aut volirio creati onis mundi alce.–

rius, difiioguirur ab illo ut poílibilis; qure tamen

eílet aél:ualiter,a Peo diílingueretur eo genere

Ji_flinél:ionis ,,quo nunc: difiinguirur: N une di–

fünguitur realitt:r: ergo

tune. Ex quo fequi–

quitta- volirionem, q ux nunc efi in Deo , ab eo

realirer difüngui. Nam Grnilicer de illa in caíu

prreíentis

cxifienri~

philofophandum efi, ac: de

oppoGra in cafo poílibili ,

c:um

etiam fiare po-

tueric m in fiaru poílibili remaneret.

1047.

Hoc argumentum, quod aliquibus vi–

fum efl efficac:iffimum , Magifier Albiz leve eífe

pu at Difpm. 5. Seét+ n.

quia res anrequam

fü,

íicuc in fe non haber aliquid e!fe in aétu , fed

tanrum in caufa; quod nihil e{l aliud, quam cau–

fam habere dfe; ita nullam in fe habet aél:u di–

fiinétionem ab eme aéluali , fed -tantum difün-

ltionem in caufa

quod nihil efi aliud

quam

foam canfam diftingui ab alio eme. Et li_cut res

poffibilis,ancequam Gt,íolum habet eífe poilibile,

ita folum habet poffe diíl:ingui· ab alío. Icaoue

•

l:f'

-:in-:

Enu11t1t1-

rec propoutto efi raha

Ego

erreél:us po111-

tiones

¿,

bilis realiter difiinguimur: e{t enim affirmativa

1/lout,(alf.r,

, de fobjeéto non fupponence: Hrec autem

eíl:

ve-

'l"nles

ra: Ego

ens poílibile non

fumu~

ídem

quia

'Vertt.

ficut ens poffibile non efi,

ica

neque efi idem,

nec diveríurn

me1 Falíum e{} etiam inter res

pure poílibiles ,

jprer aétuales·

poílibiles

dari aliquarn difiillél:ionern naturarum aut ef–

fentiarum , qt1ia res pure poílibj!js nullum

ha-

bet eíle effentiale. Ex quo

fit

non

bene

argui ad

probandum volicionem, qure efr in Deo, . diíl:in-

gui realirer ab ipfo.

licet poffimus confiderare

Deum in priori quodá amequam habeat aél:um

liberum; non camen fequirur cum ipfurn all:.um

liberutn habere ílatum pure poílibile:m ,.qui exi-

fiemia: negationem includit, cum qua eíl: in·

compoffibilis exifieHniá. Unde non confid@rarur

aétus liber cune quafi difiinél:us

Deo,fi ve

po-

fitiva entirns,live

negativa; fed

fiarus purre

rreciGonis rnenralis. Pra:terea. Cum aél:us liber

AEhu

IT'.b·1·

h b

flib ·1

a·ll.·

n.·

•

utpojfi

ulS

po111

1 1s

cantum a eat po 1

erp.

111rlll1..Ltoms

eft

indtftm·

modum,

indifiinélionis ab alio:

non poílit

ffiw.

aétu niG indifiinétus

Deo ,

guimr ut poílibi-

Jem e!fe indiHif]étum ab illo;

E}UÍª'"'

id~m

efl:

dícere non poffe e[e nifi idemificatum cumDeo.

Nihil rgo convincit argumenruin i.llud.

io48. Hrec refponfio veriílirna dt in eo quod

.'Ryidindo–

a!ferit rem poflibi lem ante:x:inam

íit,

nullum ha-

Elrina

A11-

{fc

fi ·

i·'

ffi

élom cita.–

ere e epomvum, quo

tgoa1as .exprore o

t' .

' b t

ofiendi. Nihilominus negari nequ!t quin dicat

ipro e

ur.

rationem pofüivarn

po~libilem,

qum

non c¡uidern

fü,

fed poffit dfe ,

tali~

cognofcarnr

Deo,

de quo diélum n.

~96.

Sunt ergo narurre

ef..

femire poílibiles. Qio loquendi modouon figni-

ffibiLa

fica~s

aliquam eorum aél:ualiratem, licec verbo

0 ::,:;,.

ucamur fubíbnrivo, fed tamum conceptum ob-

fiur11:m.

jeél:ivum explicamus , afüer non explicabilem

··

modo

conveni~mi,&

ac.commodaro. Et hoc qui-

dem faretur Auél:or ille Difput. 5. Seét. .

17.

ubi ira fcribit :

bml/e[/m fi've

dÍ1Jinu1,/i1

(retl-t'llS,

Aultorid(,

rem pofabilem 'onwnplans,

'omipfr

eandenJ

prorfUJ

realit11rem, ailua/.iratem,

exi~mtiam,

q11:tm

res

.·

habem,

p_roduceretw

c. Et paecis imerjeél:is :

Hi:R.r.

e:-.:ifle1~ia,

inqllit,

-vera,

rea/is

q11i:R.

mm-

•

qu~m

erit, ej)'ct

amep,

prodtmretur

efl qu,im

res

1 •

po(Sibilis in

e.f!e

objefü)'q

poiifame

importat ,fett qrwn

drreéi(

inte!Jecltu

imem~011aliter

expmnit.

Sic ille,

qui

fí?pe

alibi eamdem doll:rinarn explicat

probat.

049.

Hoc autern :admiffo, 'quo.q videtur in-

Ex quQ

negabile,

ferio

res

ipf~

perpendatur, non vide-

ftmd

mm·

. .

ri.

•

contra

mr cur d1c1 nequear;

muo usen

lntnétus

eumdem

ar•

ab ali o mundo, quem Deus Facere poteíl: : quia

guttur.

non fupponimus ralem mundum dfe, tfeque il-

lud verba ipía fignificanr, immo potius oppofi-

turn: fed diverfos illos polirivos concepws ex–

plicamus, non bent alias explicabiles. Parjrer er-

go dici potefi Dtum modo

difiingui.ab

pltu li-

bero, quern non haber,

):us,liber dt p

erfeétio

Deo adventicia;

confequenrer. Hon potuiíle

ralem altum Deo identificari: quia, id..,

c:iuo

Deus difünguitur r aliter, non folum noi:i potdl

identificad cum illo

led neque unquam potuit.

Aa 4

~od