747660

1!ro'7iemnth Theo!ogicn.

~.tfrmt

Qpod licet illa ratio non probar, poteíl: tamen

/l-

111

Efa

efficacitcr dernoníl:rari. Nam qua: font realirer

~~;,~:~~~,i

ideen, non poffunt abfolure dividi, quia deílrue–

pro<J11or.t-

retur realis unicas, manence re, cujus efi uniras,

tío,

quod implicar: quia unitas elt paffio inamiffi–

bilis manence re fecundum fuam realiratem, cum

fit

ratio tranfcendens r fpell:u encis ,

racione

cujus unum efi indivifum in fe: ergo paricer im–

plicat ca qua: funr realirer diíl:inél:a fi.eri realiter

ídem. Patee Confequemia.

~ia

variaretur uoi–

tas abfolure , cum dure realirates ad unam redi–

gerenmr.

quo fieret Dei uniratem deíl:rui:

quia

cafu, de quo loquimur, Deus

all:us li–

ber in eamdem realitarem convenirenr. Sicut er–

go non folum implicar Deurn nunc fuam amir–

rere unitatem, fed eriam implicat illam amim:re

pocuiífe :

ira non folurn implicat Deurn nunc

idemificari cum aél:u libc:ro,fed id ncificari eriam

pomiífe.

tlfk

lt1•rr

oso.

quo habecur verum non

e!fe

quod

.iequir

dJci

•

• •

•

poffibil1ttr

eadem refponfione d1e1cur,alh1rn lcilicec libe-

fdem '"m

ruru

effe

poilibiliter idcm realiter cum Deo.

11 •

Nam cum Deus fine illo

fü,

ah eoque difiinétus

realiter, nequit fiare effe pofübilicer ideen reali–

ter, quia unitas Dei nequit non eífe eadem.

Un–

de implicatio involvitur in terminis. cum dicitur

effe

poílibílirer ídem ,qua vox

Poflrbi/im

fecum

affert difiinétionem, quam defüuit identitas:

Jdem

aftert

{ecum identitatem, quam idemi–

tatem

Pofobrltler

defl:ruir. Ergo ratfo illa ad con–

venientem formarn r dalta ,

juxca

nup r diéta,

imer efficaciffimas potefi cornpmari.

Rationu

Sunt prreterea plurimre alire , q ure apud Scrip-

•lí.econtra

opinionem

tares; Sociecatis occurranc, prxfrmm apud Parres

Caittani,

Suariurn, Vazquium,Ruiziu

,Heric , Fafolum,

abol'flm

Arriagarn, ex quibus aliquas brevirer indi€a-

bo, qu::e inconveniemia non toleranda ex opi–

nione Cajetani,& aliorum rnanifefianr. Sequerc-

tur eniru

.rmon.,e-

10p.

Primo forrnalitarem illam fuperaddi–

"!'ens, ex

tam dicere imperfeétionern, qure co ipfo Deo re–

imptrfactto·

pugnar. Non enim eífet ens neceffarium , fed

nt.

'T'

contingens,

quod pohet non eíle : qua racione

creaturre imperfeét::e fom , quia defell:ibilicas

imperfeétio efh cüm

fit

poífe effe nihil: in nihilo

aurero, quod eífe aliquid potefi, nequit eífe per–

feétio,

qu~

dicit aétum, quo illud caret.

~.fi0.iatffet

Secundo. Talis formalicas Deo :'ddita eílet

crC4tH111,

creacura, quia eíl: id,quod poreíl: eITe & non

~íle

libere

Deo procedic, quod efi propnum

enris creati. Nec dicas

e!Te

idem

<Um

Deo,

quod creaturre repugnar : N

ª!11

vere non effet

idem ob racionero contingemi:e

defeétibili–

tatis,

ica refponfio eft nulla. Ve! fequerecur

aliquid creatum eífe idem cum Deo, quod efi

rnonfirum in Philofophia ac Theologia.

.!lui

ín

Tercio.

Deo effem vera accidentia, quia

Deoeffint

all:us liberi accidencia funr, fine quibus eífe pof–

w ra aw-

fet Deus integer in natura

propriecatibus

e[–

dmtur,

femial ibus.

licet dici poffic quod teme! pofi-

tus aétus líber in Deo eífec infeparabilis ; id

non obfiat, quia Deus fine i!To eífe potuit,

ita contingemer advenir, & mere accidemalirer,

quod

fuffi~it

ad rationern accidentis. Si enim

Deus dfet capax albedinis , non ideo

illa non

effet accidens , quia femel poGta non poffet

abeífe propter immutabilitatem fubjell:i ; cum

alioqui contingenter convenirer.

1052.

{")uano. Aliquid dfec fimul nece{fa_ ...

.§)" '

•

{jJ.•

.,.--!!utt(-

rtUm

commgens, qua; 1unt omntno oppo

llre

{etfim

rationes. Pat t. Nam alh1s liber cffet idem

cum.nte,{fari"

eme ornnino neceffario irnmo dfet Deus : quo

perfectio,

tr.

•

) .

ffi

t11-

contm·

neceuttans genere m:i1us a 1u

e nequit: unde

gfm.

encitas calis aél:us eífet omnino necdlaria.

~od

ex Attributo irnrnucabilitatis roboracur , cum

quo effec idem:

ita effet

ipfa

imrnutahilitas,

alioqui effec contingens, ut dicicur: ergo

fi-

rnul eílec neceffarius

comingens.

~od

de divina fili:ltione dicebamr , qure di-

~•tmfl"m

vinz effenciz per generationem addirnr,

ca-

fo~ in"

meo

efi ídem realirer

cum

il\a , non efi ad rem:

nú

,:::e.

nam filiatio

dl:

pe1frll:io

funime

necdfaria

omnmo ind feétibilis; fecus autem per-

fell:io libera : qure dicitur Deo addi. ltem.

fi-

liatio producicur, datur principium

Qyod

rea-

liter difiinétum produétionis , Pater inquam ;

quod tamen de aétu libero dici nequit qui non

producitur

Deo.

~od

eciam addebamr, nif1

Nu taltt11

per formalicatem Deo comingemer co1wenien-fentent

14 111

rem, divinam libertatem non poffe falvari , fal-

~;:;:fu~

fum efi,

in decurfu vid bimus :

graviter

'mitloe111·

ac !apiemer ait P. uarez Difput.

30.

Metaphy-fam.

ficz Seét.

N11llo moda poflumtts

h11ic

Jen-

P.Suam:..

tentitt

4./fantiri,

etiamfi oporuret

ignor11ntiAm

flram

diffiwlt11trb11s

expedimdis cmfiteri.

§.

IV.

.M.otlus dicendi Recentioris dofli pro

C11-

jetani Jententia emottiendn.

D ºfi

.n.

C ·

PMarti·

105

3·p

rtmon

put.

14.

e~~.

aJC-

n:nufm·

•

ta.ni

fenrentiam aliis probabiliorem

tentiat/{t

affirmar: pro qua cirat Parres, Fonfecam, Salas,

m0Jum110

Zuñigam , Henriquez,

Mag.

Zurnelem: fi!d

difhnt'";'

bene imelleétam. Bonam autem imelligemiarn

;;;:'~m

eam effe vulr , ut Deus per eamdem neceliariam

guuntur.

perfeétionem libere tend at in objeéta, quatenus

illa diverfo modo reipfa fe habet, qui modus ad

effentiarn non fpeétat. Innititur enirn generali

cuidam perfuafioni de natura modorum,qui oon

diíl:inguuncur

re cujus funr modi' fed funt res

ipfre, q ure fine addicionc: alic ujus encicatis , ali-

ter fe habere poffunc, diverfas accipiédo denomi–

naciones per ufum folum

fu~

efficienciz.

~od

quidem adeo conil:anter

enrit , ut dicat id evi–

dentibus argumentis convinci , qure proponit

Torno

3. Partís. Difput.

S·

Seét.

fose,

particulari difé:urrens circa inhrerenciam, exceo–

fionem, figuram, aétionem, fubfiílenciam , mo-

tum localem, prrefentiam) durationem.

quo philofophandi modo negare nemo

HabdmrJ

jure poffit probabilitatem non exiguam reperiri.

;-;;·i:bJ:ta·

Argumenta enim , quamvis non evidencia, ut

tem.

concendirur, facis tamen urgencia funt pro in–

difiinétione reali modorum,

dum hrec doél:ri-

na ad explicandum aétum Dei liberum applica-

tur, faris probabilis difcur!Üs apparet

qui

eum putaverit fe poífe non regre defendere, in

punéto aé1:uum liberorum nullas angufiias pa-

ciecur. Cum enirr\ ad nacuram modorum recur–

rendum

fit,

ubi argumento refpondens urgebi-

tur; circa eos cota concertatio vercernr

liber-

tati Deo

digo~

nihil eíie quod obfü:t c:óperietur.

Q!!od