315 / 518
Setlio X. rproblema
2.
~élus
Dei' literi.
obirftio r:t
10)4.
~od
fi
opponat quifpiarn ceffare fic
~rofund1t4· profundiraten~
myíleri1 hujus, quarn tantopere
~p;;~:m
Theolog1 <::xaggerant ,,dwi
in
crcacis ut exem-
plo
pro
iUtus declararione luccurr:.rnt.Reíponde–
ri
pordl: Primo adhuc myfieripm eíle m1rábile:
nam fo!ius modi realiter idencificati additione
forrnali coníl:imimr atl:us líber , abique eo
Guod
diflinltus aélus
a
neceffario ponamr
:
c¡uod quHit:m
d't.
fine
e:xemplo in creatis. Secun–
do
non omnes ita exaggerare myíterium ,
cum
Ju
mine natura:: notum
fü
Deum effe Jiberurn , &
alioqui nihil illi imrinfec'um fupervenire poffe,
quod fiFJe rnagnis fiare inconveniemibus
non
vak:ret.
~od
ergo evidemer wnfiat' Deo
c:on–
gruere: quid
fi
defornptis ex naturre thefauro ex–
ernplis roboretur?
Tenio.~od
aliquando pro–
fundum
&
ínexplicabile viíum, poceft nova ac–
cedeme luce declarari, Deo Doétorum
mentes
illufirante. Sic dficacia gracix jam facile expli–
catur per doéhinam Sociecatis , qua:: quondam
mulcis inexplicabilis videbatur.
Ordmatio-
los
S·
Si
opponat ahus fententiam Cajetani
n~m
Saete-
ah Sebo
lis
Sociecacis amandatam Ordinatione,
t11úf11on
d
·
r
of>jJ
4
rt,
e qua n.
104)·
& ita couíequemer videri 1enr
~tntiam
P.
Martinonis
;lb
eifdem
relegatam,cu~
1pfe
fc
qui íe Cajetani íenremiarn fatcatur. Re–
f
pondw de illa non videri locutarn Ordinatio–
nem :
Nam
ciratus Auétor non abíolme ait pro–
~abiliorem
dle fememiam Cajerani , íed bene
1mellell:am.
~o
indic
e
corumunicer non bene
inteltigi,
cum
illi
afiertio de addicione realitacis
difiinébe rribuatnr,
&
poffic inre!Jjgi de modo
non d1fiinélo real,icer, fed
f~rmaliter,
fine nova
tamen tamen objeéliva formalítace.
~a:
expli–
carío, licet non videatur proríus ad mt!mem Ca–
jetani, quia illins verba allud non obfcure def.i.
gnanr;
Ge
tam~n
ciraco vifum.
Aul!
ori : & cum
fianre prrediéta opíoione in
fenfu ,
j~xta
quem
~ommun1ter
acci.pitur, valde diverfa
fit,
quarn
..ille íequitur
:
parum im rtPc quod hoc aut ilLo
modo
de
mente Cajerani judid.ric. Quod aucern
in
Ordinarione ad<litur de racione pofitiva Deo
imrinfeca,
&
rn•effendo comingenti, prrefatam
fttm:nriam minime videtur compreheodere,jux–
ta
~uam
nihil ponirnr
in
exiíl:endo conringens,
fed
in
denominando: propcer quarn racionem
fon tentia
P
.Suarii Ion
ge
abeíl: ab exilio,quod Or–
dinaci0 ab Scholis Societatis indicit;unde eadern
viderur utriufque ratio.
1
o~6.
Eíl:
tamen
illa
difficilis. Cum cnim
in
D1fficult,u
>
tay¡¡en pr.e,.
aréh1m res deduc1rur , & urgemr fic
:
ufos ille
dit1ieJcn-
fufficienrix, vd idem eíl: qui antea formalicer,
~:~~::té·
vd alius in re? Si primum,non potefi fundare di-
11011
píme
Y
~rl.asdc:::nominariorcs. Si Secundum; ergo eíl:
fa~isfame~ d1fhn~
h.Jsin re, quia in re efi alius , fic refponde–
~~·.PJ:i~;~;
tur;
EOe
(tilich
emndcm fmn¡¡,/iter
.d
parte
rei
,
hoc
frnf11 :
1d
eft
ej]é
rem e11mdem
f
eH entitaum, q11d
per
Jeipfttm, &nunper formam realiter .dfe difiinEiam,huc
1mt
illamodo
fe
httbu
,qma
feipfa
fuffecit
1td
1Jtrumque,
&
tanrnm egei
{tJtf
frlfficien.ttd 11fu
,
neq11e
altter
pa–
ufl
ta/is
1111t
ta/u
rmPitui
formaliter:
quidquid
enim
·
díflinFitlm
addat11r,fuperfluum
efl
,
&
immle
m far–
mafiter tahs
fir. Illa
amem
emitas non fundat
talem
denominamnem
,
nifi
prour
halut
h1mc
1wt
ill1m:
u{11m
fi1.e
fufficie11tid.
Sic habet citatus Scriptor
f,foU:j! t
Tomo
1.
in
3. P.
Difput. 8.Seét.
2.
s.
8.
/ipmJ.
Q.1is autcm non vid
at
ba:c non pi ne fatis-
facere, qu1a difficultas perfiar,
&;
ex conceíiis
infiatur. Num ufus fofficientia: eíl: idem realiter
cum re. Poncmus ergo ufum dupiic<tm fucctíTive
fiandi
,&
ambulandi.Tune lic:
U
cerque unus eíl:
idem~ealiter
cum h.ornine : er1'o
&
idt:.m realirer
imer
fe.
P atee
Confequemia.
~ia
qure
fum:
idem
re~licer
wrn uno
tercio~
fonc
ídem realiter
incer
fe. Ex
quo fiet paricer fiare& federe.
~od
ad
Deum tranílacum íimilem repugnantiam
ofl:endet.
l
0)7·
Deiride. Non refpondetur
airetl:e.CumN~n
dirt–
enim in argumento rogamr
an ufus
ille
fit
idem
éle
argu-
.
fi
ffi
¡.
mento
rt•
qm antc:a : re.pondetur e
e
eurndern, hoc 1en-
fpm<leri.
fu: ut
fic
res
eadem
:
acqui !merrogatio eft
de
u{~
formal icer curn ufu cornparaco:
lic
enim de-
ber argui, & non enervari argumemi vis
ur faci-
lius
relpondeatur.Sum ne ergo duo
iíl:i
ufus
idem
forrnafüer, ve! reipfa diftinél:í?
Si
primum ; ergo
non eft locus diverfis
denominacionibus.Erpta!-
. cerea,
wm
confiet eíle dlvedas, ernnc
Ítmul.
Si
fecundum: apt:na
d\
<lifiinll:io reipfa.
~iJ~
Licer amém fenremia diéta c¡uoad modorum
e~t11
poffic
indifünétionern difficdis
íit'
qui~
tamen proba-
op¡m:;ln~
b . .
b . I
A
.n.
"b
pror~ou.
ihs, & oms
p
acens
U1,..LOT1
us , quam & an-
1ione
Jed11-
tiquiores pra?Íertirn amplexi inveniuotur:
ex
eo
ti,
fit,
uccum in aétibus Dei liberis, quibus Deus
alicer
te
haber,
ac
fi
oppofitos haberet, nihil rea le
difiinéturn afferimus ,
id
non debeat
a
Philofo-
phicis principiis alienurn judicarj , cum tot
pro-
babilia txempla íuccurranc
:
nec plus
io
eo diffi-
cultatis
dfe
quamjn mukis aliis, in n:nura fre ..
q
uemibus apparere.
Eft.
ergo
P.
Martinonis fcn-
centia probabilis. Q1od
G
non ita facilis, cene
non abfürda,ut eam
'ui
iibuerit>poíiit defonfare.
§.
v.
R..ecentiorunt quorumdam invep.tum.
1058.n·•
Icunr
illi
Deú neceffario debuiífe ab
111
De6ne–
recerno habere aél:um circa creamras
ct/Jarium
1
.
•
ef!e ttflum
ere.andas aur
.ºº~
creandas ,
&:
genera ner cuca
c11Ca
dif-
fac1endum ahqmd autnonfac1endum,
ut:
Voto
i;1néfom,
creare rnundum, aut non creare , volo homines
el'evare ad íl:amm gratia!, aut ¡¡on elevare.
Ho~
ergo
aau
neceífario poíiro
cir~a
faétibile quod_-
libet aiunt nihil ulterius Deo intriníecum de6de-
rari,
qu1ap~
illum
pr~íl:ari
poteilcreatio& non
creatio.
Si
enim Deus creaveric , habebit ratio-
nem volitionis creandi
;h
non €reaverit, noli-
tionis, per folam cerrnioarionem ad illa objeéta,
qua: nihil i1miníecum Deoaddit.
Hujus
di~endi
modi merninit Magifier Albelda Diíput.
B·
n.
¡ñ11g.Al-
22.
s.
YndeaJiiex
menee quorurndam Thornifia-
beldsi.
rum;
nec ipfi piacuic. Meminit
etia~
P.
R:uiz
~.Rt1iz,.
D1lpur.
1 1.
Sté1:. 8.
&
feqq. nervofe illum
Jm–
pugnans. Explicatur autem ille,
&
defetiditur
a
P.
Hemelmam Tomo 1.Titulo 7.Diíput.
3.Cap.
P.Hemtl.-
6.
ubi fufiorern e.xplicationern remittit ad Tiru-
mam1U11U
lum
l
5.
qui
in
duobus Tomis non exrat
cum
in
Auflor,
-explicarionem calis di junél:jva: volicionis inte-
gra
illa
Difput:icione
nervos
ingenii d•fiendat,ta-
lis
fe
placiti proft{fos AL1étort m. Explicarur ec-
i:tm ille'
&
defenditur
a
P.
Granado Traét.
3·
F~jh
_)
Difput:.
).Sc:é1:. 3.
&
frqq.
ubi
ait divinam
vo
~i.c;f.'
luntat:cm non denominari libere olenrem ab
!U:
w .
aélione intrinfeca ex.ifiente in Deo pra:cise aecc-
pca,