746345

Trnlt. De v irtute

Fidei

diuin~,

tamen doll:rina non fequitur necerfarlo , quod

habitus fidei adxquate, vel inada:quatecom–

ponat rauoncm fotmalcm ob1ell:1uam fidei.

~%~'.

'(;.'j.;

inxt~

r-Iolinam,

all.us

'?aturalis

& ÍU–

p<rn•tun•lu

pernaturalis pofTtnt

habere

1dem ob1cll:um

pofium

,,.

ada:quatum,

folum d1íl:inguuntur,quia vnus

Íf'""

ilicm

proporrionate

rendir in illud , quia proue–

[!';!;.~

nit

principio

~upcrnarura~i

ali.ns

, al?1s

tendtt 1mpropo1ttonate, qnta prou

enir a

pnn–

cipio natuiali,

ideo diuerío modo tendunt

in ídem ubíellum, quia iuxta Molinam , obie–

lh1m forrn1le non eíl: vnic:i ratio difiinguendi

Ípccificc aél:us , cum poffint d1fcerni ex variis

aliis pri11c1p1is, & ab obieél:o formali provt

babet diuc1fam credibilitarem , qua: dicitur

ratio

f..b qt1a

h:ec non efr mera denomi–

natio extrinfeca, vt notaui

h11c

dofpt1ta1ione,

frélro>Je quintrr

•mm.

1 1

4. licet, vt

fi•pYa

dixi,

non poffit aílignari vt prima ratio dill:in–

guendi quoad nos.

243.

D•cendum eíl: aél:am fidci non refolui in

habitum fidei : hrec cíl: communis Theologo-

Suarcz.

rum fenrentia ,

íaris illuíl:rata

l>.

Suarez

~~~~ok.

difpt1tn1tont

de .fide

fell. 3.

Cardinali de

Lugo

dr{pt1t. 1.fell.

ConinK

dofput.

Hurtad.

obirélo fidtr

d11bro

1wm. 6

'-·

Perro Hurtado

defide, dofp. 6.feél. 6.

d1fputa1.

3.fell.7.

.All1ufiJei

Et ratio e!l manifcíl:a, fi anendatur [enfui, in

»en

."fa'

11 '.·

quo loquinlur; neque enim pr:x:fcntcm qn:e–

::;,;;d:7:;;1

fiionem

infli~uimus

de omnibus

prindpiis,

Í"'("

pr<-

qu:e. necelfana fum , .

concor~unr

aél:m~1

ftnri1qu•-

fide1; Íed fohm1 loquunur de obKél:o formalt,

¡lionh.

quod mouer intelleél:um

a,\

alfenrurn 6dei ,

quod mouet

cognitum , iiucta diél:a

fe–

llioneJi1peYiori

, ícd habitus fidei , licet

fir

cau–

efficiens altos fidei , non tamen eíl: prin–

cipium formalc mouens

ccgnitum ad arfen–

fum

fidei ; nullus enim fidclis cognofcir ha–

biturn fidei, quando exercctaél:nm fidei; non,

inquam , cognoícit habitum fidci, vt ratio–

nem , quJ moucarur ad credendum obieél:um

reaebtum : érgo habims fidei non cll: id , in

quod refoluitur aél:us lidei, in Cenfu gemino

pr:efemis qu:eíl:ionis.

Dixi , in fenfu prxfcntis qua:fiionis, quia

poterl inrlirui alía qua:llio , in qua exami–

nenrur cauCr. efficiemes aél:us fidei ,

ra–

lts qn:erlio reé\:e potcrit rtÍolui in habitum

fidei, quia hic

ell

cau[a per fe efficiens aéhts:

íed in tali qu:efiione etiam porfet extendi re–

folutto in [peciem impreíl'1tl), in ipíum intel–

lcél:um, cmn etiam [pecies imprerfa,

in–

telleél:us fine cauía: per Ce cfficientes aél:us ;

imo

int llellus eíl: magis necellarius, quam

habims , quia hic poteíl: Íupleri per auxilium

extrinfecnrn , iuxra dill:a

primo tomo

traaa-

111

de tJrjiont Dei

;

intellell:us aurem non poteíl:

Íuppleri.

Sed in [eníu prreíemis qureíl:ionis non re-

Íoluirur alfenÍus fidei in fpeciem imprcrfam,

neque

intd~eél:um·:.

ergo

~ec

refo.lu

~rur

in habimm fide1. Et hect habuus

fidet d1

ca–

tur lumen, ficut habitns concurrens ad viíio–

nem bearificam , dicirur lumen gloria: , &

omne lumen aliquo modo ma11ifellct obie–

él:um , non efi

umen renens

ex parte

ob~e-

lli · fed

lumen

cencns ex parte potem1x·

[ed,modo non inquirimus de

lumine.ren~nte '

parre

potenti:e , [ed ex parce ob1eél:1 per

modum rationis fonnalis 111ouentis int lleaum

arfemiendum obieél:o materiali ; íed lumen

habituale fidei non eíl: lumen per modum ra–

tionis formalis mouentis imelleél:um ad affen–

tiendum obicél:o matcria\i : ergo non eil: lu–

men , in quod refoluirur aél:us fidei, in Íeníu

qu:ellionis. Lumen ergo, de quo loquimur,

eíl: illud, quod obieél:iue manifelhr obie–

él:umm ateriale,& quod appellacur medmm,

quo porfumus rcddere rationem, quod :ib

illo moueamur : íicut in fidc humana teíl:imo–

nium hominis loquemis eíl: id, quod tPottet

intellell:um ad alleníum fidei,

de illo red–

dimus rationcm , quod ab illo moueamur; di- ·

cimus enim, nos credere morcem Pecri, quia

Ioannes reíl:ificamr, qui eíl: fide dignus.

Objicis primo : Lumen corporeum mani-

146.

fcíl:ar obieél:um , vt ratio formalis cogno-

fccndi :"

eq~o

etiam habitas fidei , qui eíl: lu–

men,rnanifetbr obit·él:um crcdendum, vt ratio

formal is.

Falfum quidcm antcccdens , & mab conCe-

147.

quentia,quia lumen corporeú non cíl: ratio for-

mal is vidédi colores, quia viíus nec forrnalircr,

nec virtualirer diícurrit; non enirn ideo moue-

tur oculus ad vidcndum colorem,quia videt lu-

(j}¿fAml•

men , Ccd colorem vider in

ipfo , racione

eencllrTAt

•

fui : lumen amcm , Íecnndum varias opinio-

111

;•'·

ncs, requiritur vel vt principium cocfficiens

pormm

Ípeciem imprcrfam , íimul curn colore, vel

conditio , vr color produc:ir Ípeciem ÍUi. Er

licer daremos lumen corporeum erfe rationem

!i';fF«r;IRS

formalcm

mouente1n

potcntiam vifinam, non

rnur

lumrn

Ccquicur habitum fidei effe r:itionem formalem

'¡.';,:•;,;~;m

mouentem ,

manifcftamem obieél:iue in-

fiJei.

rclleél:ui myíl:erium credendum , quia lumen

corporenm quomodocumque concurrar , co-

.gnofcitur

poremia vifiua fimo! cum colore;

habitas aptcm fidei non cognofcitur

fideli,

qooties efficit aél:um lidei: ergo

el~

mala con-

fcquentia.

Objicis Cecnndo: Arfenfos fidci refoluitur

in reuelationem Dei; [ed Dcns reuclat medio

habitu fidei: ergo habitus fidei eíl: id, in quod

refoluitur a!fenlus fidci.

Concedo maiorem, & nego minorem, lo-

248.

quendo propric, quia rcuelatio propria, de

Hnbim1

ft–

qua eíl: fermo pr:t.'Íens, efi fol:i loquutio , qua

J,¡

non

'ji

Deus loquitnr de aliquo obicél:o, fict1t

necPro~ricr<1tt

dicicur Dcus nobis loqui , qnatenus dedit in-

IAm.

telleél:um, quia etiam fine intcllcél:u non poí-

Cumus crcdcre res fidei : ergo eriamíi non po[-

fimus credcre íine habiru fidei , non ideo di-

cetur Deus nobis loqui , quatenus illum in-

fundir: neque enim qni Cananit Petnun Cur-

dum , aliqua medicina , d1cemr ideo reue-

lalfe obieél:a , propterea quod furdus non

porell: audire : ira

Deus licet nobis infundar

l1abitnm fid i , non ideo nobis loqnitur per

talem habitum , fed folum requirítur ex par-

te potemix

vr alfemiamur

loqumioni

Dei.

Objicis tertio: In id refoluitur alfeníus lidei,

rer quod fit credibile obieél:mn ; Íed obieth1m

fit

credibile per habitum fidei : ergo arfenfos

fidei refoluitur

illum. Probatur minor : per

fit

credibile obieél:um, per quod poreíl: cre–

di;[ed per habimm fidei poteíl: credi : ergo per

illum

fit

credibile.

Diíl:inguo maiorem: per quod

lit

credibile,

249.

credib1litare Íumpta ex

one forrnali mo-

uente