746345

39.

40.

Traétat. De vinute Fidei

diuin~:

Ruiz ,

fpeculum Theologica: eruditionis

10.

de vol1mr1tte D ei

difp.

~o.

fall.

num.

feligam aliqt:a: in primisDeu1ero11. 3

:z..

dicirur:

Dem fide/is,

abfq1<e vi/a iniquirare i11ftui

rtllu..

Pau\us ad Timothreum

:1..

cap.

:1..

lile

ftdelü

permar.et

negare

ipfum non poteft.

~aíi

dicat , fi 11on permaneret fidelis ,

íed

polfet non lbre promiffis , negaret feipíum

Deus : atqni Deus adhuc de potentia abíoluta

ipfum negare non poteíl: : ergo non poteíl:

elfe infidelis, vel non fidelis.

~1are

optime

D .Dionyfius

c.8.

íic

ait:N egatio

fr•i

eft

yerita–

te pyolAp¡io, eft ab eo quod

ejf

,prolnpfio

;

DeuJ

eo, quod eft, prolabi non pouft :

Num.

.Non eft

Dms,

'l"ªfi

horno

vt mentiamr, neque vt jiliu.t

hominis,

vt mutewr: dixit

trgo

non

f11ciet

Loc1111u eft

non implebit

Vbi facer textos

loquirur de ficlelitate , quia loquinir de verica–

te feruanda in promiffis.

Rario fundatur optime in hoc texru ; quia

Deus non íl:aret promiffis, id proueniret,

vel quia quando Dens promilit rem abfo–

lutc , non habuit animum adimplendi pro–

milfum ,

ficut comingit hominibus

f:epe

faifa

promittentibu~

: vel Deus habuit :mi–

mum,

abfolutum decretum facicndi rem,

quam promiíit.,

poíl:ea non adimpleuit,

ve) quia rnutauit coníilium , vel quia non

potuit adimp\ere ; fed nullo ex his moc\is

poteíl: e(fe faifa promiffio diuina : ergo re–

pugnar Deo falfitas, fcu mendacium in pro–

mittendo. 11aior efi euidens. Probatur mi–

nar quantum ad primam partem : Promit–

tere Cine

intentione faciendi quod promit–

titur , eíl: formale mendacium, íicut qui in·

rat , fe aliquid faél:urum , fine animo ad–

implendi , eíl: periurus ; quod adeo verum

efi , vt licct

fit

malum, quod promittit, de–

bcat habere

incentionem adimplendi illud

vitandum periurium ; fcd

ideo repugnar

mendacium

fonnale

, vr probamm

eíl: :

ergo repugnat

f~llitas

in promiffione primo

modo.

Deinde probo minorem , quantum ac\ fe–

cundam partem : Si Deus promiíit cum in–

tentione .adimplendi rem promilfam,

po–

íl:ea _no':'

adimpleu.it:

ergo promilit cum igno–

rant1a or

cumfiant1a:

nou:e fuperuentur:e, quz

excufaret ab ob\igatione

adimplendi pro–

miffionem ; íed nílerere Deum innorare ali–

quod obieél:um futurum ,

h:x:rc~icmn

eíl: ,

vt confbt

ex traElat. de fcienria;

arguit enim

maximam imperftél:ionem : ergo Deus non

poteíl: promittere cum ignornntia circum–

fianti:e futur:e : fi autem habuit intentionem

adimplendi ,

poíl:ea mutauit illam, hoc

etiam eíl: impoílibi\e : Tum quia impoílibile

eíl: , quod Deos mutet decremm fuum efficax,

ve coníl:at

trallatu de volrmrate:

Tmn etiam,

quia ve! Deus cegnouit fe mutaturum decre–

tum, vel non cognouit : li hoc fecundum,

foit ignorans , quod abfurdum eíl: : fi autem

cognouit, impoffibile eíl: , quOd

promili~t

ferio ,

elEcaciter , quia, qui cognofcit

non .adimplemrum quod promittit, quia m

taturns eíl: propolimm, impoffibile eíl: , qu

promittat ferio ,

efficaciter

"!"nm etiat ,

quia omne c\ecrernm dlicax

dm111~m

fr -

firari non potef!- : Tum pra:terea ,

qu1~

fi h· -

bcret aliud decretum efficax non ad1mplen-

di promilfum , tale decretum deberet effe

in Deo ab :ieterno , quia omne decretum

di–

uinum , eíl: :eternum ; conÍequenterque ha–

bcret Deus ab a:terno duplex decretum effi–

cax oppolitum limul circa eandem rem , quod

eíl: impoffibile , vt expendí

10111.

:1..

in pri–

mam partem, 1r,.[/111u de P14defli11a1ione.

Tan–

dem , li Deus non adimpleuit , quia non po–

tliit : ergo non eíl: omnipotcns , vel ignorauit

fe non polfe

hoc eíl: abíurdnm : vel

non ignorauit;

camen adhuc voluit effi–

caciter , quod impoffibile eíl: , quia nullus

prudens poteíl: velle efficaciter exiíl:entiam

obieél:i impoffib1lis :

~oc\

autem Deus exe–

qui non poteíl: per fe, vel per alterum, íal–

tem permiffiuc , eíl: impoffibile : ergo non

potuit Deus habcrc dccretum efficax , quod

¡:míl:ea non adimplcatur : ergo non poteíl: falso

promittere.

Ad pra:occupandas eualiones memor eíl:o

41 ;

doél:rina: tr•c\ira:

recole

fecundum

tomum in primt1m pAttem,tr.

1 1.

dlfP.

fell.

1 I •

contra P.Ripalda, vbi expendo,quod non elfet

firn1a noíl:ra !pes , fi Deus folum obligaffet

fuam potentiam ordinariam.

SVBSECTIO

Epugnat Deo mentiri,

loqui falso per

41.

a\ium : Ita Doél:ores citad pro anteceden-

Repuv•«•

tibus alfertionibus :

complures cum

.Sua-

v..

loqui

rez

nttrnero

:z. .

reél:c iudicant hoc etiam

elfe

ls~

de fide.

1alium.

Ante probationem aduerto , quod aliquis

dicitur loqui per alimn, quando aliqua perfo-

na difyinél:a loquitur ex mandato alterius , vt

qnan¡do nuntius loquitur nomine il\ius

quo

mitótur: Ícd quando nuntius eíl: líber in lo-

quendo ,

refrrendo verba iplim perfona::

principalis , fi talis nuntiu< non habeat in–

fallibilem veracitatem , polfomus formidare,

vtrl.Ím

vere narret verba mittentis ipfum ; po-

teft. enim accic\ere , quod mittens vera lo-

qu~tur

lit

fide dignas ,

non dubite-

mus de veracirate illius; nihilominus polfu-

mus non credere nuntio loquenti nomine

illius ,

qua mittirur , quia non eíl: verax:

fi credimus

, prudenter prius debernos

nobis perfuadere

li:!!~:Íum

loqui vera , vt ex–

c\udamus forrniclinem ,

timorem deceptio-

uis : vt

a\iquis mibi c\iceret, fe legilfe in

D ino Auguíl:ino aliquam hiíl:oriam ; fi

ille,

qui mihi narrat , non habeat auél:oritatem,

polfum non credere ,

tune nu\\a irrogatur

iniuria Dino Auguíl:ino ; fed immec:liatc lo-

quenti.

Deinde , quando

aliquis loquitur nobis

#·

verbis, nutibus, iníl:rumentis, ant aliis fignis,

eodem modo credimus, quia omnia illa ma–

terialiter fe habent ,

virtute veracitatis te-

nerur homo vera loqui omnibus illis modis

externis. R atio eíl: , quia illa iníl:rumenra, me-

diis quibus efformantur figna, non funt libera,

fed necelfaria:

ideo tora veritas illorum

ÍU-

mitur ex veracitate offormamis verba ,

Cizna.

Deus autem \oquitur peros Prophetarum:

4 5 •

úc dicitur

L11c4

&°

11d

rübreo1

o. Vnde

Exod.