746345

Traét. De virtute Fídei

diuin~,

SVBSECTIO

VI II.

-Obieélío

t ertia

ex iocutione

Dá 11mphi–

boiogica.

Bjicis tettio : Deus ¡¡otell vti verbis a\11-

3·

pbibologicis, :iq.,iuocis, oratione ambi-

gua

tropie.a-? ergo etiam porerit nientiri.

Amecedens

eil:

cernirn ipfo experiencia,

fa–

lto, vt conllat ex facra Scripturn exornat:\

fimilibus loquendi r:nodis; ipíegue Chrillus

vfosell xqniuocatione; n3m

M nrc.

difci–

pulis inteFrogantibÚs, quando dies iudícij

fu–

curus eílet, reCpondit:

De die a11um illo

vel

hora mmo

fcit

11eq11e A ngeli

;,,

cado

11•q11e

filiJJJ h1mi11is

;

cenum auccm

eil: ,

Chriflum

D ominumfcire diern illam, ve ofl:endi

in m11-

t<rit1

vifione

D<i.

Irem

/0111111.

cQgnaris vr–

gentibus eurn, ve ad inllantem diem fellurn

:iÍc<:nderer Ierufolem , refl'ondit

Ego

nqn

afcendo ad diem ftfhim ijlum;

nihilominus

panlo p'oll octt1lre aíéendir : loci.itlon·emque

:imbiguam,

arnpbibologicam txiftenrecau-

.fa

r3tionabili-, erre licitam ,

11011 mendofom

communis ell Doélomm íenrentia , fotis illu–

flrara

Gardinali de

Lugod1fPurar.4.fel1.5.

Co11ÍnKdifP111a1. 10.

obie[/'ojidci

dub.

P.Tbeophilo Raynaudo

in cel<br.fiw •pere

ttqkiuocmione

cap.

tomo

v irt11t1bllJ,

'Vitii.;,

lib.

4·

¡;a.

cap.

~.a

m1m.

~·

fatif–

G\lC

con!bt ex ditlis

fi1prt1 Ji1bfallio11e

6 .

vbi

excufouimLlS Patriarchas

mentlacio titulo

licitre a:quiuocationis : in Deo aute:n piures

tirali

Cplendent ad honefhndurn ralem lo–

ci11endi modum; guos titulas ,

caufas alle–

g:int

Co1iink ,

Lngo. Probatur

b m

con–

focp•emia : Ideo probamus non polfo Dn1m

mentiri adhuc de rotcntio Dei ab!olmo, quia

}'oílemns formidare de mylleriis no!hre fidei,

vtrtn11 Ícilicet cxillam eo modo, qua nos con–

cipimus,

fonanc verba Dei reuclontis ; íed

Ít

D~us

puffit vri verbis ambiguis, etiam pof–

·mus dubitart , vrrum nwfltria fidei Cinc eo

modo, qua 1\la concipimu; ,

vrriim Deus

ve1 bis ill1s vtarnr oracione ambigua, qu.i:

habeoc alium

r~nfum

d1íl:inél:um ab ea , qnem

nos concipi;uus,

quem folns

Oeus

conci–

piar,

cQg1}0Ícar ·

mn~

poterimus formi–

dare, paru1m111e rcfen nos d:cipi in myfleriís

fi-ld ,

quia Deus loquamr mc:ndosc , vel

am–

bigu~ ,

cum damnum idcm fequotur , licer ex

diuerfo caufu procedat.

74 .

R"fpond~o

, concedendo

ancecede1~s

D•u•

¡•ttf/

ncg.ln~

oconfeguenria~1, q~ia locu_ri~

a:quino–

vri vnbu

c.1

, ciollcntc c:mía rat1011ah , ell hc1ta : men–

• m¡hibclo-

d~cium

anrem fempet efi illicimrn,

íic non

~iris.

valer conicquci:ria ab vno ad alind. Ad pro-

ba~Íon<m

nlequ<'nt':e dillinguc maiorem:

ex d ftél:u andoPitacis

loquemem, concede

maiorem : ex d.,feél:u

xillenn;e reuelationis,

penet1~1rionis

Ícnfus

locunonis,ncga maio–

rcm,

llego minorem, Explico iolutioncm: (

Dnpl

ic1

t:x~r.pfrc

porell

~ro?e1J~r~

formid? ci(–

fidc·m adJHbendam

aliclll: ( tllllO

poílumus

fo, mtdarc: de ( xillcnria reuelationis,

r~nru

loquentis: Sccnndo polfomus formidare , ad–

huc cognita exillcntia reuel.1rionis,

cogni–

to Íenfu loq\lentis,

in homine non

reíplen1~

·1

auél:orit:is,

v, racitas; tunc , inquam"

po!fumns fonnidare, vcrurn vera loquatur ;

autem Deus po!fec memiri , vrroque modo

poffemus formidare,

f9rmido , qu:E pro-

ueniret ex defeél:u auél:oritatis ,

veraciracis

diuina:, non e([er , vnde po!fet vinci :

iáeo

inconuenie1,cia

qu:e emergerent ex illa ratio.

ne formidandi , elfent ineluél:abilia ,

in–

fuperabtlia,: forrniélo aurem fecunda Cufficíen-

rer poceíl: vinci, ficut

de'

faél:o vincirur per

euidenriam credjbilicari's mylleríorurn fidej,

eagueargumema credibilitacis non folum pro-

bant exiftenriam reuelationis , fed etiarn Íen-

fum pro¡¡rium illius, quia non ell minos ob-

fcura exillentia reuelarionis, quam Cenfus pro-

prius illius :

ideo Deus facis prouidir ,

confuluit Eccleíi<E coníl:imendo jn illa regu-

lam infallibilem ,

viíibilem fidei ; qualis elt

Pontifcx , qui non íolum definir exillenriam

Pontif.x

reuelariopis, Ced etiam fenfum proprium illius:

non

f.•l•"?

Opti~~éque pra:~1onenr

P.ConinK,&

~raui~- ~'!:,;:',;,~~n.u

ah¡ Theolog1 vercres,

<"<.

modern1 íimph-

,,,/aiian;

1 ,

c1raris,

q.ndoris animi amantes, quod Deus

fad

ttiam

llOn poffit

VtÍ

a:quiuocatione,

CllÍUS

feofus a

{tn(um

prO–

n.ullo

ali~

po~t per~ipi,

quia n?lli li.cet vti

P'~~,;1!:".:·

hrnu!ined1 .

equ111ocat10.n

ve! aha

_penculo~¡ ~ufl

.,,,¡

ex qua.

prod1re1~t

raUJa 1nconue111e1:t1á, n¡fi

•q

11 ;,,.,,._

ad fugtendum

gnme

damnum,

aút

rnconue-

tione,eui!1f

niens : cum aurem ex ea , quod Déos poffitfanfiu

vti a=quiuocm:ione , cuius proprius [enfos

nuO~ ~/td

nullo alio po!Iit cogno[ci , fequantur maxima

P',";,'P'

inconueniemia, ne;.,pe formido in fide, quam

pa,,u.

Deus debet exdudcre ab hominibus;

alio capite nulla íir necefficas , qu:E cogac

D eum ad vcendum tali moolo .equiuocationis,

ideo non potell vti illa : ad fines enim, quos

Deus intendit, fufficir locurio ,

requiuoca-

tio _ob[cura non

imperceptibilis in propcio

fenln.

pelta

rrallamm

peccari1

legib1u,

vbi ex profelfo examino difcrimen ínter

amphibologicam locutionern,

mendofam¡

cur fcilicet inrercedeme infla cJ11Ci.non poffir

honellari mendacium, Íeu loctdo difformis

menti,

Gcm honefiatur

amph

ibologia , ve!

cur Dcus non poffit dare licentiam ad men-

tiendum, íicut porell dare od occidendum , ve[

fomicandum

~idquid

Cit de qurellione de

nomine, vrr1nn hn:c

fü

d1ccnda difpcnfo.tio,

vel muracio materia:.

S V B S E C TI O

obieElio

q1uirt1J

infiifione erroris.

Varro objicis: Pocell Deus fe íolo produ–

cere errorem in inrdleél:u creara ( pone

enim diÍpucandi

gracia

imelleél-ionem confi–

íl:ere in Cola qualtrate) ve! vna cum inrelleélu

tanqnam caufo. Ípecialis potell producere erro–

rcm(ii inrclleél:io non coníillar in fola qualita–

)

fed produél:io illius erroris e!fet locmio

Dei: ergo Deus porell loqUJ falsó. Probacur

minar, quia locqcio diuina nil aliud eíl: , quam

produél:io alicuius íigni , quod vel ex natura

fua íignificet alignod obieél:um , v

ad placi–

turn, quod

íignum ducac cognoícemem in

cognirionem alicuillS obieéti ; fcd ille aétus

erroris ell íignum ex namra íua íignificans, aut

repne[encans obieéhun illud falfum , ducitque

homlnem, in quo efíct t.,.is error

in cogni–

tionern illius obieél:i : ergo c!fet locutio Dei.

Majo;:

75·