Table of Contents Table of Contents
Previous Page  105 / 508 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 105 / 508 Next Page
Page Background

Difp. 1I

J.

Seetio l. Subfeét.

III.

Ergo licnt Deus non poteíl: velle , neque ap-

tur Deus verax ,

&

incap~x

menclacij. Deincle

probare odium íuum, blafphemiam in ipfum,

etiamfi Deos d1xiffet, fe non vfum íua poten-

&

periurium , quia intrinfecc malnm eíl:,

&

tia ab[oluta,

(i

potentia ordinaria non obliget

difconueniens naturx rationali : Hxc enim

Denm,

&

poílit lic1rc illam non femare; vnde

diffon:rnti:i ,

&

difconuenientia cum mtura

coníl:at, Deum adhuc in illa locutione quaíi

rationali cíl: malum morale , & ab aliqmbus

reflexa non vfum poten tia abfoluta , diípen-

'D_ift0.n11e.

vocatur lex natural is : Íed vt dixi

prologom.

r.

fando in lege ordinaria ,

&

loquendo falso;

=~'~;

:;;~ad

mareria1 mor11/es

.'

{efJione

l.

in

refPonfione

'.emper eni.m

m~neret r~tio f~rmidandi

: Nam

tion.li

non

ad

facimdHm

,

propne non eíl: lex , íed fon-

ideo pungtt ratio form1dand1 m fide huma-

/I

propit

damentum legis namralis : Nec potcrit Deos

na, quia horno poteíl: vti facultate loquen-

''"·

velle mendacium

, propter eandem ratio-

di falíum:

&

licet ipfe dicat , fe non vti fa-

nem.

1'

culeare loquendi falso ,

&

mendosc , adhuc

3

I •

T ertio probatur: Infitñta auél:oritas diuina

maner ratio formidandi; íed Deus poteíl: loqui

perit infiniram vernciratem: ergo Ítcut ex pat-

falso pcr vos : ergo etiamli ipfe dicar fe no11

re intelleétus dicit infinitam Ícientiam, coi

lc¡qu1 folso , non poffumus

elfo

certi non vti

effemialirer repugnat decipi ,

&

fallí : ita ex

focnltate abfoluta loquendi falso: immo magis

parte diuinx voluntatis debet dicere infini-

formidandum videretur de teíl:imonio diuino,

tam inclinationem ad dicendum verum, quia

qnam de humano, quia facilim effet Deo lo.

deber effe talis , vt in illo ¡¡,enere non poffit

qui falso,quam hom1111,qma hic íaltem porfet

ex-cogitari aliquid perfeétius , aut maius; íed

retrahi

a

locntione falía , propterea q11od non

magis perfeétos ellCt D, us , cni abfolutc,

&

cffet illi hcira , & ne 111fam1s vilefcen·t apud

fimpliciter,

&

fecundum ornnem porentÍ3m

homines ; mendac1t1m cnim efi vitium viliffi-

repugn•ret diccre fal[um

: ergo cum Dct1s

morum homuncionnm; Deo autcm licita eíl:

lit

infinitus fimpliciter in rntione veracitatis,

locuti0 folía fccundum aduerfarios, neque pro-

illi debet repugnare omnino polle mentiri, &

ptcrca contraherct infarntam,

&

comemprum,

dicere falfum.

vt iíl:i prop11gnant: ergo non efftr, vnde Deus

Q?arto probamr : Si Deus porfet per abío-

rerrahercrur

a

lucutione folía: ergo euertere-

lutam potemiam loqui falso

, rota firmius

tur tora firmitas noíl:rx fidei.

catholicx fidei euerteretur , ncque haberc-

Er licet dart mns gratisduplicem ill11m ha-

mus firmiflimum íolarium fpei noílrz, vt in-

bitum fpec1e diftinél:um, non proprerea iR-

quirPaulus

"d Htbr.ios 6.

Ícd hrec abfurda funt

crf<t nobis illa firmiras, qtnm Deus intendit

in fide, vt probatum eíl: ,

&

vt adminunt a11-

adjicere fuis promiffionibus,

&

reuelarionibus;

él:ores,

quo~

modo 1mpugn.1mus , contra ha:-

neque emm haberemus principium , quo fir-

rericos : ergo Deus adhuc de potentia abfo.

miter nobis perfuaderem11s habirurn fidei,quem

!uta mentin,ant loqui falso non potefl:. Proba-

1111nc habemos , effc illum, qui inclinar íolum

rur maior: Vt non cuerteretur firmitas fidei

ad teíl:imonium verum : immo,

&

follicita-

no!hx,&vr erfct omnino cerra,

d~beret

inniti

remnr principiis ,

&

rationibus formidandi

teíl:imonio, cui erfenrialirer repugnarct fal-

caníam ingerentibns , quia cerrirudinem ha-

fum : fed

(i

Dens polfct loqui f.tbo pcr potrn-

bims fidei nos non colligimus ex veritatc qnali

tiam abfoluram,teíl:imouio illius non repugna-

intriníeca tcíl:imonij cx1íl:entis

~

fed ex auél:o-

ret effentialit r fallitas : ergo euert retur cota

rirate loqnentis, 3 qua proaemt, vt patee ex

firmiras fiJc1noflr:e.

diél:is

fopra,difP111.

1.Nam

{i

auélori~as

eíl:

fall~-

3

.3.

Dices,fotis

dfe ,

quod de potemia ordinaria

bilis., colligirnus emdenrer ,

hab1~m11

fide1,

Deus non poffit mentid, vt fidcs nofha pcrfiet

qui vcrfotur

cir~a

illam '.erfe full1b1lcm:

lic~c

firma,

&

inconcurfa, quia babirus fidei, qucm

colligimus

ba~)l~um

fide1 .humanx ,

&

op1-

modo habemos cíl: .tal is condit1onis , vt in-

nionis e!fc falltbilem , & lllcertum , qma au-

clinet ad credendum folum , propter teíl:imo-

él:oritas,

&

rariu formalís (illorum

di:

fallibi-

nium Dei vemm : in cafu amem , que Deus

lis:& r.1tio eíl:, quia fi obieél:um formale habi-

mentiretur , habims, quo illi crcc\cremus,eílct

rus non eíl: c\eterminatum ad vcrum,neque ipfe

alius diíl:inél:us ab hoc habitu, quo nunc ere-

hab1rus habebit huiuímodi determinationem;

dimus Deo loqucnti verum.

quia hic muruamr determinationem,aút indif-

Sed contra; vnde enim confiar Dcum non

fcrenti:im ad verum, vel fal[um ex determina-

34·

fuilfe vfiun

eu~

potentia abíoluta , licm vfus

tione , vel inditfCrcmia rationis formalis ad

eíl: illa in ali1s materiis? Et vndc conílat, non

vcrum , vel fal[um.

infodiílc nobis habitum illum , qui inclinat

ad credend111n teíl:imoninm folfum diuini1m?

Confequenterque home poílct prudenter for–

midare de verirare,

&

certitucline fidei.

'35.

Dices , coníl:are Dwm non v[um

fui!fe

tota [ua potencia, quia Drns ciicit, fe non vri

potcntia abroluta.

3

6.

Sec\ contra, quia id Deus nunquam reue-

lauit ,

&

ideo Doél:ores Theologi qnando

affinnant

teíl:imonnun Dei non polfe effe

falfum , id non coll1g11nr ex reuelatione di–

uina, qua dixcrit ipfe Dens , fe non foirfe

vfum potentia abíolnta

;

íed

id colhgunr

Theologi, vel ex principio narnrali , quo

probatur Dcum e!ft: infinitc vcracem , vel

ex rcnelationibus, quibns in Scnptura dici-

'P.

,Lean¡¡rd..Púinpit, dt

Ei1t:

.

!"

,•..

·.

:.:·~~'1é ~·,~~

S VBSECTI O

I V.

No/lrn- ter1i11 concl11Jio-

D

lco tertio: Sicut Deo repugnar de poten-

j

g

.

tia abfoluta mendacium , vel faliiras in

Dro

rep~aflercndo, ita fimiliter repugnar mendacium,

rn•t

,¡,

pJ~

!

fallitas in promittendo , itavt falla non

u.ríe

.b¡..·

onformentnr diél:is,

&

prorniffis. Conclulio-

~ur

4

f•IJi,r•I

.

e~

h.anc approbant

~oél:ores

allegati pro fu-

't~n~;:m•t~

cnonbus conolufiombus:& plurescum P.Sua-

·

ez

difpmat•

3.

fell. 5 . num.

1o. iudicant iure

uidem oprimo cffc de fide : funt etenim

rrecbriffima

tefiimonia facrx

Scripturx,

u:c congerit,

&

rclte expendit P. Didacus

, ···

li

Ruild

#.·

·'

~

.._ :·.

/~~·? .

' \'"

:

·:.

.'

~.~

:, f

{''

~>

.

• . ' .. . r'

V

• •: :_

,"4•~,.