Previous Page  336 / 518 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 336 / 518 Next Page
Page Background

308

Problemn.tA

T/JeologicAr

drca

Ul.a

poterit

oomplacere~

qu1d

minus eíl:.

De

exprefse aíferit Deum ve

lle

unÜm

¡n.oprer

aliud,

tx

St

'pr ,

quo alia, Deo dante,

cum

de Reprobadone

fue-

quod proprie,

&

non metaphorice

efi

~ccipien-

ra,

11

IJ·

cedet difpuracio; nunc ad alía.

dum. Sic Chrifius.

J

oan.

1

o. v. 17.

Proptere:J me

Ioan.ro:

v.

PRO~L .EMA

v.

Dcus guomodo

vdle

unum proptcr

aliud poílit, qui omnia propcer

feipfum qperatur.

Senttntia

1147.

N

Egant

1d

commtmiter Thomifix

;~:;;:

-velk

hk

Arti. )· ubi. D.Thomas fic: aic:

unufn

prop-

Vidt

ergo

hoc

dfe

propter

hoc. Sed non

propter

h6c

trr aúurl.

'Vtdt hoc.

Sic ilk: quod

&

ampl éluntur.

P.Mo–

D.ThomtU

tina circa citatum Arcicuium.

P.

Vazquez Dil.:

P.ll

'Io'ma.

8 C

p

B

C

n.,

n..

P.

Va~-

put.

2.

ap.

2. •

canus ap.

I 1.

~:tu.

9.

'Jl¡ez,.

P. H

melrnam Tomo

1.

Tirulo.

5.

Diiput.

6.

P.

Bua11,

Cap.

6.

&

feqq.

P.Fafolus circa citacum Artiw–

P. Heme!-

lum. Dubit. Unica.

Ubi

negar divina: volitionis

t?ntm.

p,Fafohs.

poífe dari aliquam rationcm creatam, quamvis

admir rar locurioncrn illarn,eo quod una cr atu–

ra poíllt eífe ratio terminationis divina! volicío ..

nis ad aliam; non folum fumpta terminaci"one

paí1ive,

ui:

aliqui Thomiíl:x volunt,

f

d

tiarn

a–

étive; pro quo alios cicar.

IUiu1

fon.

Fundarnencum

tfi.

Nam Cola divina bonitas

dttmemum,

efi ratio motiva omnium aftuum diviox volun–

tati~

: ergo nequit

dfc

ratio aliquid creatn.•

Pa–

tee Con(equemia.Tum

q tiia

nequeum dari plu–

r s ration

s

formal

s ejultltm

aélus. Tum etiam

quia divina bonitas ita

eft

racio formalis

moti–

va ,

ut

bab at rationem 'inis,

&

confequencer

creara omnia racionero medii : Sed

mea1um

ut

o~edium

non eíl: ratio motiva, quia

ut

m dium

eíl:, amamr proptcr

fin m

:

ergo nec creatura::

refpeél:u Dei.

1

Oppofitum

r

148.

Dico oppaGtum cum multis ex

Thó–

jlatu:ru,,

mifiis, quos fequumur P. Suarez Torno

1.

in 3.

P.Suarc~

p.Difpur.

41.

Seft 4. in principio. EtReleél:io-

ne delibertatedivinaDiíput. 1.Seél:. r.n.

5. &

Sea.

2. n.2 1.&

22.&

Lib+ de Amibutis. Cap.

P.Va

'knt,

7. n.

17.

&

alibi fa:pe. P. Valencia lic Punél:o

5.

P.Ruiz:,.

Aífertione

2.

P.Ruiz Dífput.18. Se&+ P.G ra-

p

.Gr4na-

T

r

p

Jus.

nadus Controv. 3. raét 7. Di1pur.

r. .

Pr:E-

P.Pupof.

pofüus

Quadt.

23.

n. )9·

&

78.

§.

ConfirmanttlT

P.Arrubal.

diéla.

P. Arrubal Dilput. 57· P. Becanus fopra

P

Becan

l

·

· ·

¡··

P:r

4

nne;.

n.6. oquens de motivo r:1encono,

&

a

11

quam-

Dtfp;z..'J.

piures. Eíl: que expreíia Jenrencia D. Thornre

1.

1o,Dub.~.

Contra Gentes. Cap. 86. n.

2.

Ubi

fir ait;

Re–

:D.rhom. /inqui1t1r igititr qt1od bm11m

uni-Per/ifit

r11.tit; quare

Deus -vt1lt urmmquodque bormm partimlare m uni-

1'er{ó.

&

n.

3.

Ratio igitur q11are Deus

1111/t

ea qu1t

req11irun111r

ad

zmumq11odq11e, eft

11t

/it 1l'1td,ad q11od

requiritur.

Sic ill >qui id m docet

1.

p. q.

2+

ar–

ti.

5. ad 3. diccns dari rationem divina: eleél:io–

nis

&

reprobationis in communi,Ced non in par–

ticulari. Ubi manifeHurn íl: loqui de raLione

creara; nam iocrearum, qua::

ft

divina boniras,

Yt

iUeex-

ceníffimum

e:(\;

Deo non

defoiffe

in parciculari

~-

..enJu&.

eltél:ione

&

reprobaLione. Unde cum citato Ar–

ti~ulo

Q1:-efi.

r

9.

id videtur neg:itTe, ranrum vo–

Iu1r excludere rationem vere cau!Talem non au–

t em qure aliquomodo caulfalis

Gr,

&

;eddi pro

r atione poílir, cum de divinis de(;retis

eíl:

fermo.

Probarnr.

t.

Probatio

1i49.

Primo. Nam Si::riptura variis in Jocis

diligit

Pater,qu111 eg11pomttnim4m me4m.

&

16.v.

17.&

i6.

27.

Ipfe

Pater

amat -vos ., quia ws me amajlü.

Sic ,,,

:7,

alibi: qua: eíl: etiam doéhina

Patrum, pro

quo

vidcri P.

Ruiz utilicer poterit.

Secundo. Deus habet voluntatem remune-

:z.,F.:,.,a.

randi propter rnerica: ergo jam datur motivum

lu11tatrn-:

c:reatum refpeél:u aél:uum divinorum. Anrece-

mu

11

eraiiJ;.

dens confiar. Nam meritum hanc habet vim, ut

fci licet moveat voluntatem poteneis r<::mQnerari,

ut; omnes concedunr. Et pra:(ertim argui poteíl:

contra

P.

Vazquez,qui D ifpm.

82.

citara. Cap.

)· &

Difput.

8;.>.

c~p.9.

&

Tomo

J.

in 3. p.Oií-

5

~·"

l .b.

"d

:l.

D "d

pwaat~

put.23. Cap.8.

&

al

1,

negat

l

,quod

a

eo e-

contr

4

p,

c:retum

dl:

fine meritis, poífe proprer merita da-

Vit~piez...

ri: quia cum jam voluntas D ei

fit

dt:terminata

ad

iUud dandum, nequeunc merita divinam volun-

tatem allicere : alliciunt enim quando voluotas

efi indifferens,

fi

aur

m

d terminara fir,eorum ef-

ficacía ceífat. Er quidem

fi

Deus propter meri-

ta non haberet volumacern prremíand i, fequere-

tur illum non proprie pr::emiare. Pattt fc::quela.

Nam remuneratio non haber rationem ralis ex:

eo quod aliquid pofi n-eritum derur,

fed

ex af-

feltu, guo darur. Si e11im quis poíl: alcerius me-

ritum donec gratuito, aur folva c dcbirum aliun-

de conrraél:um, non dicitur pr:z:mi re: quia non

ex motivo remunerationis,fed ex alio confermr:

ergo nec ífarius efl fpecialis affeétus ex merico-

rum

etlicacitate conct'ptu .

1150. Tercio. Nam voluntatis puniendi mo-

3

E",..,.

tivum in Deo

dl

peccatum: ergo jam datur mo-

luntatt~

tivum

ex

tri n fecum. Aoteceaens videtur aper-

nitncli.

turn,

&

probatur.

~ia

bree Iocmio in ornni ri.;

gore efi vera : Deus vult punire homines, quia

peccarunc. SicJob.

13.

v.

i.6. Et

confumere me ...,;s

rob.

x,;;

peccatis

11dolefremi~ me~.

lddl: , propter pec:cara ,,,

16.

adolelcemire me:z:. Ubi non dixit;

ConftJmis

me,

Sed,

Con(umtre me

-vis ,

de :iél:u v0luncati locu-

tus.

~id

íi ratio motiva voluntatis

punitiv~

non dlC:c peccatum ,

f

d D us ramum vellet

p unirionem eíle propter peccanim,

fi

ret pL1oi-

rio11em non

eífe

proprie talern, ut de meritis ar':"

guebamus:

~1uia

curn darnnum inforri

a

Deo

poílic ob varias rationes,

&

non dicatur ex mo-

tivo puniendi procedere, non haber veraro ra-

cionem punitionis.

i

1

51.

~iano.

Nullum

eft

ioconveniens in

4.

E"

fo

hoc quod volitio divina babeat motivum crea-

9u-O~

n

111

r..

. ,

/umrnto¡i..

tum: ergo 1mmenro negarur. Antecedens probo.

m.cQn1'e·

Nam

G

aliquod dlet inconveniés,maxirne quod

iuens.

divina bonitas non eífet ratio formali ;quod ta-

men non eíl: ira: nam licet ratio formalis ultima.

Potefltffe.

&

fi

l • G 1• •

.

n..

ratio moti•

na 1s t, a 1a mter mtd1a dan poten, qure

va inter-

a liquomodo

mov~at,

etiamíi videatur habere

rntd1a.e11m

rationei::n medii

:

n

0

!0

nullum dl: inconveniens.

dnmialo-

A

n..

.

ffi .

.

l

n1t11te <OIJ–

ntecedens orn:ndo clari 1m1s exemphs. Vu

t

currens.

quis lucrari aliguem

Deo

ex charitate,

&

ad hoc

erogar illi ekemofynam

:

all:us eleemofyoa:

fp,eciale rnotÍVUrD m1(ericordix haber,

a

q

LlO

ipe-

c:Íem fumit;

&

tamen elet!n:'lofyna haber ratio-

nem rnedii, quod chariras imperar io ordine ad

diél:um finem. Similicer vuÍt: quis furari,

&

acl

hoc occidit: oceifio ibi , ecG haheat rarionem

rnedii

refp él:u ft.;irci, habet proprium fpecificari-

vum,

/•