747660

122

1!.roblenznta Theologictt.

Ratioms

Et quidem e;ic ill\s p\ures valde laborant in

a'> altts al-

confocandis

infirmandis rarionibus , qua:

mfir-

ab aliis ad veritatem inam probandam

aft~run-

tnare

IJOIJ

(), .

tft

p~mus

tur.

~orum

11gennam

ac pane non pe-

l.md11b1le,

nitus laudandam exifiimo ; cum negari ne-

queat quin multa: ex illis,

fortal e

omnes,

e~plicatre'

folidi fondamentis inniran–

tur. Incredibileenim íl,dogma ifiud in Theo–

logia receptiilimum , cui vix unus aur alter'

obfiirerit, non fuiffe huc

que folida ratioci–

narione deduétum. Conandum ergo gravi

cordato Theologo illud eíl:,ut armanum Theo–

Jogicurn locupleter, invemis addendo,quod

eífe

facile vulgo pél:acur: non

inventa ,

qua::

ufui effe pluribus poffiht, demoliamr.

~od

amplexus ipfe conúlium, ab hujufmodi

im–

pugnationibus abfünendum duxi,

pro veri–

tate propofira

arguo.

Pro

1111ti,

Primo. Nam gratia fanét:ificans re–

ex ratio

fpeél:u cujufcumq ue narurre eíl: graria

ergo

j;e1/:,:;:

nequir dari fubfianria , cui

fit

connaturalls,

;11ft1mq11e

jam enim non efü:rgraria. Antecedens probo.

11atur.e,

Q.1ia

gracia refpeél:u alicujus natura: cantum

gracia diceretur, eriamfi a!iis naturalirer com–

peceret

ergo effe filium Dei>

amicurn in

aliquo pocefi

dfe

natura,

non donum gra .

cuirum

qure illacio efi clara ; fed non poffe

admicti fic oíl:endo >

inprimts quod

:sd

arni–

ciciam fpeél:ar, illan;i non

eífe

naruram mani-

óf,

ratio.·

fefium fi, cum folo affeétu conrraharur,

amw·

benevolemiam mutuarn dicat ; cumque hrec

tt~,

<jUtt

•

• ·

tjfe

natu-

10rnper requa em comrnun1cauonem onorurn

1'alr.s 1Jequit

importet , repugnar

pror

us crearuram dari,

cui ornnium Dei bon01 um

!it

communicatio

naturalis.

Refpoii(io

Si dicas ex

Arriag2 fupra. n.29. &

32.in-

Jc amicaia

naturali

ter hominem in natura pura,

Deum potle da-

m 11at11ra

ri :imieiciam :

cum 11la detur inrer bomi–

pura,

nem graria prreditum

Deum ; poffc:: dari na-

turam aliquam tanta: perfeétionis, quancre eíl:

aggregarum hoc,

ita eífe connaruralis, licet

favor aliquis inrerveniar.

NuU111sro·

342.

Contra efi. Nam quod de amiciria

bom of!tn..

naturali dicirur efi valde dubtum. Deinde illa

ditur.

arnicitia (íft:r valde exigua , cum Deus

bo~a.

fua prrecipua fibi refc::rvaret , Cupernamralta

inquam,

feipCum beatitudine

po~endum.

Ergo cum de amicitia füblimiori hl.c Termo

ftt,

non efi ad rem reíponúo illa,hrec emm favorem

exigir fublirniorern.

Suut alt<t

Contra infi.tper quoad id , quod add1tur de

ex aggr-.·

aggregaro. Quia nequit dari crearura aggrega–

gat~;ª'""

tum illud exrequans ; ralis enim deberet

effe,

t.e ,_,,.

rrra.

•

11~.

..!>

qure formalicer racionero naturre

graure

continerer , unde dfec per fe

gr~ta,

non per

donum foperadditum.

~od

qu1dem argu?1en–

rum illud non evineir, contra quod

ev1dens

infbntia,

quidem mulciplex: fic emm P.offet

etiam quis arguere

conren~ens p~ffe ~ari

na–

t~ram

per íe calidam

frig1dam,

tmm~

d~n

poífe fubGO:entiam , qure per eífennam v1-

deat Deum ; quia dari potefl qua:. ex:equet

aggregarum hominis

Angeli videntts Deum.

:Et

darewr

Pnecerea fequeretur poífe dari veram ami–

ª''

'<'tía/i-

citiam fine ullo

Dei

favore. Nam favor iíl:e

•e D ei

fa-

didt

fpeciale

aliquod

beneficium

Dei : acqui

?IQ"fe.

aggregaru.m ex homine :iut Angelo cum gra–

cia fanél:ificanre,

favore rali poreH p r lub–

fianriam aliquam Cublimioris ordini exrequa–

ri, f1militer arguendo: ergo dari amic:itia Dei

fine favore porefi, eo enim ipfo quod favor

ille,

qui dicitur intervenire , effet connaruralis,

jam

non effet favor,

graria fanél:ific:ans non

eífet graria, id eíl: gratis data.

343.

~oad

filiarionem aurem eadem pro-

:E:e

filia.

€edit ratio

nam filius heres efi parris ex natu-

tioimirgui–

rre iníl:inclu, nec por

íl:

intelligi allquem natura

~7;u;tu;ffe

fua hreredem divinorum bonorum ·effe' quia

conn11tura·

hxc rama:: excellencia:: Cunr,

deberi nulli ex

11 •

n:iturali exigencia queanr, jarn enim non elfenc

in gradu excellemiffimo confiicuta. Pr<Erer-

quam quod filiacio prxdiéh adoptiva effe non

poffet: hrec nim

lo affeél:u cor¡íl:at,

Con-

Co1utli11m

cilium Francofordienfedocet, ubi id inculc:a-

11cofor–

tur

pro,betur Chriíl:um non

e{[e

filium ad-

dienfi.

optivum.

~od

ex Jure etiam civili nocum

Tnflít1tta

Inflituta

Adoptionibm.

Erit ergo naturalis ;

de Acliptiv–

<}UOd camen dici nequit: quia unicus tantum

nibus.

effe poreíl: Dei naruralis Filius. Quod

dari

alius poffir; ex alterius divina:: perfonre inc:ar-

natione continget, juxra diél:a

m:iteria de

Incarnatione ; unde per unionem ad Deum,

quod

cafu noíl:ro alicer evenirec.

uj us argumenti vis dupliciter enervari po-

D11jlix

teíl:. Primo aíferendo gratiam habitualem non

fponfio.

confiiwere formaliter filium

heredem , fed

novum favorem

gratiam

pr~terea

requiri,

illam hc1btns in filium

heredem recipiarnr.

Non ergo

eo quod alicui connaruralis ffer

gracia , eo ipfo filius eífet

heres. Secundo.

Eriarnfi ille dfec filius ratione gratire, non effet

naturalis, fed

ad~ptivus.., ~uia.

no_n

_eí~er

filius

per veram generauonem ,

pnnc1p10 mquam

conjunéb in fimilitudinem natura:: aut p

rfo.

nalitatis cum .Parre

quidquid autern hoc non

haber,

aliquam rationem filiacionis habeat,

ad folam fpeétat adopcionem ; quia omnis

fi-

lius , qui nacuralis non efi, adoptivus dicitur,

etiarnfi filiacio debita illi naturaliter

lit.

344.

Sed h:ec refponfio non fatisfacit ,

flnp1ig11at4

contra priorem illius parrem arguo , non qui-

prior detJo–

dem

difputans modo an ita

fit

quod affericur,

-vo[ab,,ore

l 'b" D

ffi

ut na en;

e quo a

1 1,

eo dante;

d ua e e conce-

rrratiamfit

dendo. Nihilominus pofüa connacuralitate

ftliur

grarire refpell:u alicujus naturx fequitur here-

hmf necef

ditarem

eíf

e connaturalem poífe , arguendo ut

farro.

n. 342.

am ex ita grato

favore accedente

refultat aggregacum-finira: perfo2ionis

ergo

dari potefi natura fuperior, qure omnia illa in

fe naturalirer compl él:acur. Deinde. Ille novus

favor non effet fupra naturam iHam náturaliter

gratarn

fanél:am, ut videtur clarum, quia

eífet in ordine fupremo, fupernacurali ,

di-

vino ; rgo eífet debitus favor ille,

non in–

dividuo,faltem natura:: unde tali natura: con–

~aru_ralis e~et

filiatio. Sicut congrua

cogit~-

n.o

ordme ad bonum opus morale ordt-

Ex rogita-

ms naturalis ' non eíl: gracia ut commu-

t1one con-

•

gm4 pro

mor

. venor 1entent1a firmar • cui:1

q~a

op"Ye

natll•

nos id fuo loco ofiendirnus : quta

,·a/,

ut:J,e–

cer non

fit

debita huic op ranri , eíl: tamen

debira natura:. Ex eo autem quod filiatio debira

alioqui