747660

ProMemntn Theologiclf.

dl: quam defeél:us perfeél:ionis: íed uni deficit

perfeél:io alcerius,ergo erit imperfi ll:a.

Cmn

infi-

Refpondeo concdfo Anrecedemi negando

nit.:t 1

tffttr;

Conft:quenciam : quia

aliquid

fit

infiniturn

qu-t

1tate

•

poffe

&,,,_

fuffictt quod habear omnem perrel'bonem po -

tlejoli4t10,

fibilem excogirabilem in aliquo genere cum

fundamento

qui auremillas

~qnales

forma–

lirer cogiraret; fine fundamento id confinge–

ret: ficutqui adfalvandum infinitatem unitacis,

omnes divinas perfell:iones unarn camum eíle

formalirer cogiraret

nam raciones , qua: di–

fiinfronem inrer

illas

evincunr, inrequalicatem

p!!rirer perfoadent.

<ur

fi•

Ad Confi rnationem nego fore imperfeél:io–

tmpnpfJio,

nem ,

ad probationem dico imperfeél:ionern

eíle

deft:étum, led uní perfeél:ioni non deficere

aliam, quia d feél:us

privacio aucquafi pri–

vac10 alicuíus boni, cujus efi aliquid capax:

d1.nque una perfeélio non

capax alrerius fe–

cundum forrnalem rationcm,fic neque habet il–

lius defeél:um.

tia

199.

Infiabis hominem eífe imperfeél:um

,~;ufa-

comparatione Angeli, quia non efi purus

fpiri~

m~neho-

tus

fi cut illc:

tamen hujufmodi imperfeéHo

l'TU!Us (om-

non

privacio, quia c:apax non

Angelica:

arat1ont

d. .

{l' .

,¿ngeú.

perfell:ionis

ergo

um1

ner 1c1 poten e e

1m-

perfeétionem

uno Dei attributo , quod non

habeat alcerius perfeél:ionern.

AJmi/[

Refpondeo dato antecedenti negando Con-

,edd iur

qu ndam.

rario difcriminis eft, quia horno

r4l1~.

in tlio conceptu non

folum

non dicit ratiooem

puri fpiricus, ft:d

veram

realem oppofitio–

nem cum illa

ac una divina perfeétio licet in

fuo conceptu non dicat quod alia, efi ramen

cum

tila 1deri rificabiJis, & aliundc in íuo con–

prn nobil11Iima. Dici etiam porefi hominem

re lpell:u A')geli

e(fe

imperfell:um, (

ídem efi

foo modo d comp:iratione cujuíliber fpeciei re–

fpt'étu nobilioris ) quia fr:cundum rarionem

fobtbnc ix

inrell~étualis

efi capax perfeél:ionís

Ang

·lí cre

ira negatio illius haber rationern

privacionis: ad eum modum, quo fecundum

communem Theologorum fentenriam ratio

In-

:F"tmp'o

genici in Parre dicir privationem quia fecun–

;~;~:1111

dum

quod perfona divina efi, non repugnar illi

eífe produétum.Prxrerea.

~alibet

crearura ob

rarionem dependemire haber neceífari-o imbibi–

ram racionem imperfeltionis , quz dici in illa

defcll:us potefi, quia fecundum rationem emis

capax cuju.flibet perfeétionis efi. Sicut de una

fpeci e d1él:um comp rarione alrerius ob racio–

nem

{ubfianti~. ~ia

ergo omnes imperfi

él:~

funt, non eíl: mirum

una refpeél:u alrerius di–

catur imp rfellior: q11od tamen

divinis per–

ll:ionibus locum habere non pocefi , ut

cla–

rnm. De

quo ba:c

faris.

rpROBLEMA

111.

Attri huta, cúm talia ftnt, qualia no–

men oíh:ndit, quomodo

dfo

•

_ Deo

dkntialia

qucant.

·D

Iél:um de ht1c

Et fequentibus,

fed

txaélior difcuffio

hunc lecum

referva-

ta , qux ad

Dei

confiirurionem digcofcendam

efi non conveniens modo, fed eciam neceífaria,

ideo

pro

fü.

§.

f.!!jd eÁttributum : pro quo fententiJe

vari¡e.

200.p

Rima fententia efi quorumdam No-

r!Stntt,.._

¡·

dPG'Jr

J.b

t1aNomi-

mma mm apu

.z..

ra1..L.

úum

,.,_

z..

Cap. 5.

dic:entium Atcriburum eífe nomen

c.c.Attribu–

fignificans aliq4am perfeéHonem Deo attribui-

tum,fffe

bilem. Diíl:inguebant enim triáhrec

Attribu-

nomen.

9.:um, quod efl nomen: rationem attribuibilern,

vel amiburalem. quam dicebant eífe (Once–

pcum formolern memis refpondentem nomini

perfeél:ionem atrributalem , qua:

dl:

aliquid

Deo per nomen ,

conceptum mentis no–

firre fignificarum.

~¡dicen

di modus ex errore

illo ab Scholis jam exulanre defcendir,quo No–

miciales contendebant fcientias non eíle

re–

bus, fed de vodbus, unde circa illius impugna–

tionem non eíl: cur inutiliter occupemur.

Secunda efi Okami,& Gabrielis apud eum-

i.Fffepr.i•

dem dicemium Amibutnm e!fe pr.edicarum

dic~~b

quodvis, quod

Deo

adlcribicur

five eífendale

b:o

fit,

ve plrfona le,five proprium, fi vemer:ipho-

fr1ptum.

ricum. Quod placirum

Theologis reijcicur,

º~'b'"·

quia Atcribumrn preffius accipicur , quarnvis

rie •

ratio nominis rtél:e confiet: quod enim alicui

atrribuirur, de

pr:rdicarnr

ita prxdi atum

attriburnm pro ódem íumi , juxra conve–

nienrern efi nominis proprietatem.

201.

Tertiaefi

Gillij fupra dicemis Ar-

3.Vifti,,.

tributum duo dicere , mareriale

(

cilicet,

for-

f.U~ns

ma-

e .n:

D .

ter1alt,

ma e

maceria e e pern:'.(..tJO

nomine a

'l"ºdeflfe-

quo lignificara, qua6 adiacens natur:e divin:e,

cunda m–

fapientia, jufiitia: formaleeít imemio qure-

teiitro •.

•

,Gdl1U1.

am rat1oms

pr~

sean per mee e1..i;urn attn·

buti

eífentire divinre) qure

una ranrum

fimpliciffima

efi:

unde cum Attributum dici-

rur, aliquid formaliter fignificatur, qt.0d incer

divinas perf

ectiones fiac

uit diíl:inét ionem,

re-

lario fcilicet

rarioais.Ex

quo provenir

Ami-

buta abfoluce dicanrur plura; quia racione for-

lis figni ficati plura funt, cum fint plure¡ re-

laciones rationis.

Sed videcur illa difficilis: quia

íi

Attributum

Difficilis

formali dicercc relationem rarionis , ilJa ef-

1/la oftemú·

fer, qure primario Ggnificaretur: quod videmr

tur, non–

concedi, Íed non con\leniemer. Narn cum prre-

n::f

ob·

dicamus fapienriam,& jufütiam

Deo, non '

•

pra:dicamus fecundas

intenciones.~is

hoc non

'.!.ideat? ltt'm. Curn dicimus Verbum procedit

ex cognicione,

Spiritus fanétus ex amare,

fenfus eífet formalirer procedere racione qua–

rnrndam relationum racionis.

202.

Prrererea. Sapiemiam fine fiét:ione ulla

Sin/le

fir1i

•

ffi

1.,

at At•

po um11s Deo aren uere

1as tora

eo o-

tributum.

gia prom de Deo creébt,meris figmemis nirere...

tur: ergo

fine relacione rationis, gua: merum

figmemum ell:.

Eíl: equidem verum

quod aífumitur. Ar-

·N erar1um

rribucum dicere rationem de Deo prxdic:abj-

mmt

11 "

.fl.

d 'd

fl..

ruto mt,

em,& a 1qua Jter

dtuinél:am:

u are

relationibus prredictis potefi; immb abfque eo

quod