1Je legato non fubfl/lente caujja.
• 1
ret
:
aut vero e
./fe
in ea difpojitione
'
quod
ji
fciret
'aujfam non {t.tbflflere,vellet collationem nullam
e.ffe.
Hoc fecundum inualidam facit gr.'!fuitam
collatio~
nc:m: atque de eiufmodi difPofitione {ermo nobís eft
in
conclu/ione propojita. Primum vero non {emper
focitgratttitam difpojitionem inualidam.Multi quip–
pe font' qui
(t
(cirent caujfam'
a
qtta
ad
conferen–
dum
mouentur, velfalfam ejfe
,
vel non ejfe tan–
tam, quantanz exiflimant
,
xeuera non conforrent,
q11od conferunt
:
&
tamen pojfquam (eme! contule–
runt, 4nímum non babent vt inualida jit difpofitio:
atque in boc euentu
in
vtroque foro eft valtda.
In
prom~{?ione
autem
,
qttoniam prii,fumendum non eft
promittentis animum effe intendere
fe
o.bagare
ad–
irnple'!dum, quod promittit, non fubfijtente caujftt,
a
qua ad promittendumfuit permotus, vtique non
fub–
fi
ftentia talis caujfit regulariter inualidam reddit
promijiionem. Secundum eft
&c.
Ex
qua quidetn
doéhina non leuís videtur oriri confuíio , immo
&
inconfequentia dolhinre.
Prim«m
coníl:at,
quiararifiime euenitvt quis cum donat,tefratur,
aut legat , expreífa cauifa quidquam addat,
ex
quo intelligi prrefata differentia queat,
fcilitet
velle illam difpoGtionem effe nullam , aut vali–
dam
n.onfubfiíl:ente cauífa.
Et
ita
regulariter
loquendo validre crunt reputandre.
Secundum,
1
Zn qt1a
&
.
quia non íubíiftentc cauífa validarn eífe di{pofi- \
eon_(equentt,.
tionem,
iri
vno tantum cafo videtur adrnittere
Jcfiderauo·
f.
S ·
r
·¡·
·
l · · "b
·
· prre atus cnptor, ict 1cet
m
arg1t1om us
m1-
nutris, qure pauperibus fieri folent: quando au:
tem notabilis largitio eft: pi:o
cro
DifP.feq.
Verf.
.Qf!_ando autem
,
ita fcribit:
Item
attendenda eft
quantittU eleemofjnti., quam qui{que dedit,vtrnm
{it
parua,
1m
magna,& incon[ueta:
Si
enim magna
&
inconfimafit,
pf
U$
credendum
eíl
animum dantú
ejfe vt accipiens
r~{lituere
teneatur.
Sic ille.
Et
ta–
mep cum ita quis largitus eíl: 'vt non
íit
largitio
valida,
ex
eo arguitur quod quafi habimalis ani–
mus credendus
fit
in ita largiente fuiíTe : ergo in
omnibus talibus donationibus idem credendum
eft
conti~gere,cum
íit
cadem ratio.
&
ita difcri–
men prrefatum ad
folás
~inutiores
arll:andum
largitiones.
'J
760.
Tradit etiam
ille.
Ver{. vlt.
id , quod ad
~;ui:an·
legata prrefertim attinet , dicens
quo~
fi
abfque
iejlatoru
dubio conftat teíl:atoris voluntatern fu1ífc, cau!fa
'tlol1m11u.
non fobfifrente non velle vt legatum eífet vali-
dum, iure ciuili inualidum cenfetur,etiam in
fo–
ro exteriori. Pro quo leges inducit,
&
Grego·
rium
Lop.ez, Gloífam,
&
Ahtonium
Gomez.Indubio aurero ele iure eodem validum prrefurni ex
legibus etiam probat,adducens tarnen Antonium
Gomez
Tomo
1.
variar. Refol. Cap.
12.
num.
66.
vbi
ait, vt legatum nullurn pronuntietur fatis
ef–
fe, fi heres prreíumptiue probet (id efl: prrefomp–
tionibus) teíl:atorem non fui!fe legaturum,
fi
fci–
rct cauífarn non Cubíifrere.
argum. [.
fi
pater
&
l.
nec apud peregrinos.
C.
de hered. inflit.&
confentit
Bartholus
l. demonflratio faifa in princ. nu.
7.
ff.
de condit.
&
deinonftr.
Jura tamen citata in prre–
fumptione fimdantur ,. quod ea fuerit teftatoris
mens. Hrec diél:us Scriptor,vbi quod de legibus
dicitur, iuxta quas legatum eft inualidurn in
v–
troque foro ex tefratoris voluntatc , non fubfi–
·fi:ente cauífa, pro eo deferuit, quod probare con..
tef.ldimus; leges Gquidem vt fic fiatuant, ex eo
mouentur,quod teíl:ato·r ea feclufa rninicne
lega..
Atiél-ar.Tl1efaur.indic,nm.m.
tnin
reliquiíTet.
Et
ita
l.
Cum tale.§.
Fal(am.
1 •
L.ttlrn
ff.
de condit.
(..'1'
demonft.cum
dicatur falfam cauf-
le.
ff.
dt
fam non obeífe legato,
qttilt
ratio legandi
legato
condit.
&
h
dd .
d
·
demonfl.
non co itrl't
,
a
1rur tamen quo
exceptio locum
·
habebit
,fi
probetur aliM legaturus non fuijfe.
Ergo
vt legatum cenfeatur null-um, fufficit probari ce•
fratorem non fuiJTe alias legaturum. Quod equi...
dem nullius eífet roboris, iuxta prrefatam
P.Mo-linre doél:rinam ; fic.1uidem íl:are poteft·quod te-
frator non e!fet alias legaturus ,
&
nihílominus
legatum validum
íit.
Vnde quidquid in raris qui..
bu[dam cafibus dicendurn
íit,
regularicer ita
~íl:
aílerendum id quod
P.
Auila
fua in
refolutione
firmauit, fCilicet ceífante cauffa finali inualidam
effe difpofitionern fiue ínter viuos, fiue per vlti-
marn voluntatern.
Pro
qu9
&
P. Luyúus Tur-
ri.anu.s
deiuft.
&
Iur.
DifP.
H.
Dub.8.1!·9·
Car-
dmalis Lugo
Tof1!
1
0
2.
de eod. DifP.
22.
mtm.89.
vbi
&
pro eo citat P.Molinam
Tom.r.Di{p.209.
&
210.&
Tomo
2.
Dijp.
JSZ.
§.
Vtquodfentio.
Sed quidem , vt ftet alias generalis doél:rina, de
ijs , qure
a
Nobis ex
ipfo
data font, dubicari nc–
quit,curi.1 ipfum
luis
loquente_,m verbis iuuet
auf–
culrnre.
76r.
~od
vero Iegatum diétum non
de..;
t
.
beat ad heredes pertinere,
frd
pijs irnpendendum
.egalll¡¡m·
..
"b
·
~
r.
.
. .
pzum,
11111•
opert u"s, recepttwma 1entenna eíl:, quia iam de
pleri
n~-
voluntate tefratoris ·cQníl:at, v:oluiífe fcilicet
j}..
queat, in
lurn portionen:¡ talem fobíl:antiit
fu
re ab illa in bo•
11lie1d
tranf
num animre feparare ,
&
ira ,
fi eo, quo voluit
mf4~Ant1Hvt,.
modo
id
prreftari non potuit , alio
re-:iue
vti\i ,.
'eft
ipG confulendum, fic enirn eft credendum
volniífc:. Ita tenent
18.
Scriptores, quos adducit
&
fequitur P. Thornas Sancius
Tomo
2.
Con.fil.
moral.
lib.4.
éap.2.
d1'b.4:ex
adduél:o fundamen-
to,
&
etiam
ex
Cap.
Nos,
de
teíl:am. Vbi Grego-
rius
IX.
prrecipit Epífcopo vt faciat redificari
Monafrerium iuxta voluntatern eius, qui con-·
ftruendnm decrem;rat,
&
ab herede femina pro–
trahebatur,
&
íic fubditur:
Qf!od
ji.
intra
pr~di-·
N .
llum tempus
,fiue in
loco, qtto conftitutum fuerat,
~"~fl
11
!:
{eu
fi
ibi
non
potefl,
&
alibi placet ordinari
,
tecu11i
implere neglexerit: tune per te d.dificet!tr
&c.luxta
qure ex eo quod Monaíl:erium coníl:rui non po•
tuerit in loco
a
teíl:atore deíignato ' .non ceífat
heredis obligatío,
f
ed alibí deber redi6cari , Epif-
copo ad redificationem cum herede pariter con-
currente.
762.
Et
Pater quidem Molina
DifP.
249;·
verf.
QJ!ando aUquid,
ita 'tenet, qui tamen
citata
Di[p.210.
Ver[
Sotusvero;
cum eodem Soto
&
alijs tener id, quod datum eft exiíl:imato paupe•
ri, reuera non tali , reíl:ituendum eífe danti , licet
propter Chriíl:um
fit
illi datum,
&
fatisfaétionis
fruél:us confecútus ; guia ncque in Chriíl:um ip•
fum, negue in donatarium, eíl: 8ominium tran–
flatum,
fed
manfü apud dantem.
~omodo
er–
go in legatis citra eleemofynam non fit pariter
dicendum , quia teftatoris voluntas
in
peculiare
opus
eíl:
direél:a
?
Neque eoim dici poteft rdpe–
étum fui!fe ad Chriftum habitum,
&
animre
fa–
luti coníultum ; id fiquidem
&
in eleemofyna
confl:at
inueniri.Adquod quidem refponderi
Pº""
teít in legatis exprefr:1m
Eccleíi~
mentcm exta:..
re,
pro
quo
&
Ius ciuilc, vt .coníl:at ex legibus
a ..........
citatis Patribus adduél:is , qure potuit fic inter..,
p1·etal"i '
cum & plus poffit' fcilicet 'ommutare
e
e
3
fideliun1