Traét.
De virtute
Fidei
diuin±
,
1
54·
N ego con[equentiam ,
concdfo antece-
~::~.;!~"
demi '. de quo
l~tc
difputo
m1éla111
de
a.Elib111
,¡,
¡;,,,,.¡
h11mar,11
:
nam 1uxta folemnc proloqnmm ,
"'"'"'.
&
bonum ex integra cauía;malum ame1n
ex
quo–
bonu1 mu,. ..
cumque dcfeétu : quare G
ibi intermiCcea–
litt.r.
tllr motmum rnalum , altus
n11rcetur
,
&
nomtnab1mr toras nwlus : murnoque fe exclu–
dunt bonitas ,
&
malitia moralis : Úcut
&
mu uo
fe
excludunt veriras
,
&
folfi–
tas.
1
5
5.
Obijcis decimotercio : ldem aétus non po-
teíl:
die
cognnio ,
&
amor , inxta communio–
rem Theologiam ,
&
Philofophiam folum
ingratam pauc1s innioribus , qml>us vidctur
faucre P. Ribalda: ergo nec 1dem aél-us potcll:
156.
.Anidem
~aus¡oJfit
efe cocni-
11~
,&
amor!
15 8.
A núi1m
~a1up•Jfit
ef[eappr,.
herfio,&
iudhiurn
!
e!Te fcicntia: , fidci ,
&
opinionis.
Ncgo coníequemiam ,
&
pariratcm, etiam
conceílo antecedenti examiiuto
in
1r11éf41u
de anima
,
cíl: cnim maior d1fficultas iden–
tificandi alh1s creatos pertinentes ad poten–
tias ita diucrfas , quam
~él:us
emfdem po..
tentire : quare mali: argues : Audmo non po-
teíl: ident1ficari cum víGone : ergo nec potcíl:
ctfe
vna viíio Gmul compkxn plura obidl;a ,
qure
fom
Ípecificatiua plurium v1!ionum
;
ita
&
malc argues : Cog11itio
11011
potell:
elfe amor: ergo nec poterit elfo v11a. imclle–
étio habens pcr identiratem vim
aíl~ntiendi
plaribus obicébs , <¡ure Ípecificant piures cog–
niciones ad:rquaras.
Obiicis dedmoquartó : hlem aél:ns non po–
teíl: eíle apprehcn!io ,
&
mdicium: ergo nec
idem aétus potcrit e!Te ícientia: , fidd ,
&
opinionis.
Nego Eonfeqnemiam :-quia apprehenfio
excl11d1t identitatem cnm iucltcio ; eaque vis
exclníiua fotis denotarnr per Gmplic1tatem ,
fecnndmn qunm definimr appreheníio : 1udi–
ci11m vero eíl: compor!cns,
&
diu1de11s enun–
tiatio ; G1nplexque etiam in cíuilibus impa-
tiens eíl: confortiscluplicis
~
compoíiti.
1
59.
Sed primo
rogas ,
an ilte aéh1s non folum
eminemer; vcrum
&
formalttcr Gt Ícientia,fi–
des,
&
op111io.
I
60.
Rcípondco affirmaciuc comra aliquos anti-
Jfl<
•Eh"
quos,
&
modernos ; nec enim prrediél:i rnuli
Í;"',•~::;n•
Íunt .inco111p,t1b1lcs : '.luare
bo~ii
Phtlo'.ophl
ttr effer fci.
nomm.ant noíl:ram an1m:lm
ranonalem unel–
·~,;~,fiiies'
ldbuam ' renGtiuam '
&
vegetatiuam for–
&
•fínio.
maliter , arque cmmcnttr ; 111 eoqlle Cenfo
dicimr
a
S. Thoma
¡. p. q1u.f1.
7.artic.
9.lw–
mo habens plcnc vitam. Pcr ly enim ,
e1m–
nemer
,
non
inte11di1~1us
fi¡;nific.1re , qllod
iíl:e alfonfi1s cauÍet allenfus alios ada:quaté
d1•~
ll:inél:os folius fcicmia: , folius fidei,
&
Ío–
hus opinionis ;
fe~
qaod in eleuatiori gradn
h abeat diíperfas eas perfeétiones : Ge etiam
dicitur formaliter ,
&
emillenter viGo ea ,
qua: Gmul complcél:imr plura obieél:a , qua:
fofficiunt ad
fpecificandas viG011es adrequate
diíl:inébs.
~are
Íecundum rigorem meta–
phyficum poterit denominari
a
qualibet for–
malitate ícientia:, fidei ,
&
opinionis , cum
fecundttm effe lint formalitates pofitiua:: iux–
ta regulam
ll:atucam
tomo
fecundo
i11
prim11m
parttm
,
rra[/am
r
4.
de Trini111re
,
difP111.
vndecimfl
,
fell.
5.
numero
8
i.
Sed iuxrn re–
gulas prudentia: caure loquendum
et!: ,
pra:Íer–
cim coram idiotis fcandalum patientibus : ad
quod cuicandum ne prouumks : Probabile
mihi eíl: , quúd corpus Chrifli vere exiíl:at fub
fpecicbus Euchariíl:icis; indoél:us enim pnta–
bit , quod non
lit
tibi cerca de lide
ea
exiíl:ent1a ; nam apud vulgus affenfus prn–
babilis opi11aciuus
reputatur incerms
,
&
negans vndiquc ccnirudincm ,
&
firmita–
rem.
Secundo rogas , quemnam habitmn gene-
I
6
c.
raret huiurmodi atl:us
l
Re[pondeo cum diíl:in'él:ione : Si contin-
I 62.
gar
elicí
aétum , quin prrecedant habirus ad-
~·m
h4bí–
quí!i~i
fcicmix ,
&
opi~1ionis
, tune conna-
~;~fi:'"'ªº
turalms ,
&
congruenc:us ent , quod ge-
nllus.
neretur tertius quidam habitus habcns
li-
mul onmcs eas perfeél:iones
; nec enim
apparet neceffitas multiplícandi habims. Sin
vero co11tingeret 1íl:e
aétus , itavr pra:ceffi[-
Íent habitus adquiGli concurrentes
ad eius
effcél:io11e111 , rclultarcm profcél:o
partiales
alij habitus acc dentes iucenGom prnnorum
habmm111..
SE C
T 1 O
V.
c..An
nc7us
fodei flt
Ji'perna111ralis
q11ondJi1bjfon1iarn?
A
Duerre com1m111iter difcerni duplex ge-
16
3.
nus entis fupernamral1s : primum dicitur
D"f"'"
%<–
Íup rnatur le quoad fubíl:anriam : Cecnndum
::;,~~;:,-,,_
vocorur fupernaturnle <¡uoad modum. Ens
[u.
ris.
pcrnaturale quoad fub!lantiam ell: id , quod
ab{olutc,
&
Gmpliciter ell: fupra omnia pnn-
cipia natura: creata:
1
&
creabilis, vt explicui
to-
1110 primo in primt1rn partem
,
tr11éln111 Jéxto
d•
v1fione Dei
,
difp,,1111ione
quana :
quare pr;r-
ciCo quocamque modo illi fuperaddito non
potcíl: produci vinbus naturalibus fub!l:antia:
crcata: , red folum per potcntia111 obedien-
dalem ad1mam auxilio omnino
ind~bito
,
&
fupernarnrali. Ens Cupernatnrale quoad mo-
dum c>ll: illud, quod l1cec Cecundum
íuam
en-
titatcm
Gr
namrale ,
&
iuxta principia alicu-
ius uatnra: ; anamen quoad ahquem modulll
illi Cuperaddimm potelt effc
fuperna•urale ,
&
indebitum : Ge
viCu~
c:i:co reíl:imms eíl: na-
rnralis lccundum fnJtn fobll:ant1am , qnia
to·
tus potutt produc1
~
natura via gencrationis;
aho autcm modo non potcíl:. D ic1tur
ctimn
aliquid fupernatnrale quoad modmn
, ve!
quia prouenit
a
cauC" !Upcrnaturali , eo mo-
do
, quo auxilia etiam ad opera
honeíl:a
narnraha dicnntur fupernarnralia , quia pro-
ueniunt ex meritis Chtiíl:i fupernaturalibDs :
ve! quia ordinanmr ad linem fupcrnatura-
lem , vt quando iuíl:us opera honeíl:a na-
turalia ordin<1¡1 ad
finem fupernaturalem vi-
ta: a:ternre : itaque
licct ens
illud fub
tali
modo non
poffit
lieri viribus
natura:
;
line illo rainen modo potelt fieri viribus na-
tur¡r.
Prima fentcntia docet , aél:ulll lidei catho-
I
6'4.
lica: eile Íupernatucalem Colum quoad modúm,
&
naturalem quoad fubfbntiam. Ita Caietanus Caicr.
1.
2. quúl. 109.art.2.
&
1.2.
qu.tff. 171.
11r1.
2.
ad 3.
Paludanus
in 3.
dift.
2
3 .
q11<eff.
3.
Pa!ud.
Capreolus
in
I.
d1ftinll.
¡
f
{
q.
1.art.
3
.ad
11
rgt1-
Caprcol.
mwu1
.A11reoli. comra
~1m~m
conc/11fionem
,
Duran