u
12.
Difputatio
naliras Verbi diuini; ex co enim coll1g1mus
quod homo íub grada cfi grarus , & d1gnus
amore Dei
~ipernaturali;quia
haber inrriníece
grariam,qure efi donum Dei dignú rali amore:
fed rnaius donum cfi Pcríonaliras Verbi diuini
&magi$ amab'ilis:crgoMtura humana Chrifü
cfi mag1s digna amore fupernarurali rarionc
Períonalirans Vcrbi,quam homo raiione gra–
ci:c.~od
aurem rationc vnionis hypo!bticx
tic
debira bcarirndo Chrifio cfi adeo cerrum
apud Thcologos,vc ncgari non pollit,dcbctur
cnim gratia habimalis, & omnis habirns fu–
pcrnamralis:crgo Chrifius vt homo en grarns
formaliter pcc gratiam vnionis.
Deindcprobatur quod Chrifius vt horno
lit
fonél:us formaliter per grarbm vnionis.Ra·
rionc illius doni aliquis ca íanél:us formaliter,
rarione cuius efi mundus
a
peccaro:fcd gratia
vnionis cxcludiromnc peccacú
a
natura hu–
mana Chrifü ram mortale,quam venialc ,
&
hoc non folum ex natura rei , fcd adhuc pcr
potcntiam Dei abíolutam:ergo confümic om–
nino fanél:um Chrifium ve homincm fornuli–
cer.Maior en definirio fané'titatis formalis, vc
confine '·'º"·l·"'aior infra probabirur.
Pr:t:rcrca probacm quod lit iunus formali–
rcr.Ratione doni collati Chrino vt homini
pcr vnioné hypofiaticá dcbécur illi omnes fu–
pcrnaturales perfcél:ioncs,quibus ad vitá beat
ií.
&
r~él:á
opcracioné bened1fponirur,qui Cune
hab1rns omniú virrutú:íed illud efi donú for–
malieer iufi1ficans , cui debentur perfcél:iones
illa: fupernaruralcs ad huiuímodi linero : ergo
donum illud,quod collamm efi Chrino vt bo–
mini racione graria: vnionis en formaliccr fan–
é'tificans,& iufiificans Chrifium.
Dices quod hoc folum probat donum illud
collarnm
rcddcre Chrinum virrualirer
iu–
íl:um,& fonél:um,quia non ratione íui diíponie
ad vitam beatam,& rcél:am operarionem.
Sed conrra,quia vr donum aliquod
lit
for–
maliter iufüficans & fanél:ificans, non efi ne–
cerTarium , vc ratione illiu$ diíponatur fubie–
él:um ad illas omnes opcrationes,
&
ad viram
reél:c , & honefie componcndam in ordinc ad
bearirudinem fupcmaturalem,íccl íolum requi–
rirur quod talidono,dcbeárnr habirus;& prin–
cipia pro%ima ad illas opcrarioncs:acq11i dono
collaco Chrino vr homini per vnioncm hypo–
fiaticam debentur pcrfelli!Iimo modo omnia
illa principia proxima: ergo licet rarione fui
nou confurat anima: omnem illam diípolitio–
nem,crit fané'
tificar.is,& iufüficans formalircr.
Maior efi euidens, grada cnim habicualis en
fanél:ificans,& iufüficans formalitcr,liett ipfo
per
fe
ipfam non conferac animre omncm cam
difpolitionem,íed folum quia dcbcncur illi ha–
bitus fupcrnarnrales, quibus anima ita diípo–
nitur,& illos alfen fecú,& folú reddir anima•n
dileél:am & grará Deo in ordinc liipernaturali,
quod priori titulo conucnit gracia: vnionis.
SVBSECTIO II.
Pro (olumdi1 obieélionib11J.
º
Biicis primo, Chrinus non poruit c!fc
gratus formalitcr fine grada formali:fcd
grada formalis,provt ab eminécialidifiingnitur
~I.
Seél:io
l.
3
2
9
en
(~la
gratia habit11alis: cr!(O Chrifrus non
poma
~lfc
gratus formalirer Cinc gratia habi–
ruali :minor probatur primo , rcípcél:u vnius
elfeél:us formalis íccundum fpccicm infimam
non porcfi
clTc
ni!i vnica forma íccundum fpc–
cicm infímam:(cd dfc gratum fonnal iter en
vnicus effeél:us fonnalis Íecundum fpecicm in–
limam,vc parce in Angelis,& hominibus,& in
ipío Chrifio:ergo íola gracia habitualis eíl:
graria formalis. Secundo probarur cadem mi–
nor,illud efi gracum formaliter quod cfi gra–
rnm pcr fonnam:fed Pcrfona Vcrbi non efi
forma:ergo humanitas Chrifü non poren
clfc
grata formalircr per illam.
Concedo maiorem,& nego minorcll\,& ad
primam cius probationcm concedo maiorem,
& ncgo m111orcm
loqucndo ele omni clfeél:\l
grari fonnalirer cam fubfiancia!iter, quam ac–
cídenralirer,quia folum efr verum quod dici–
tur de clfcél:u grati accidcncalicer formalirer.
Ad Íccundam probacionem nego maiorem, ve
conílat
tX
n.
.f·
O biicis íccundo,gratia formalis efi natura
diui.1a participata: fed natura diuina parrici–
pata cíl fola gracia habitualis(loquimur enirn
de participationc fupernatu rali)ergo Chnfins
folum en gratus forma licer pcr grariam habi–
rnalcm.Probarur maior ex illo íecu nd:r Pctri
primo,
Maxima,& ptttiofa
~1by
promi!f• do–
nam't,tJt per h4c
tjfiri11mini áiu;n4
conforus
wt–
rnr.t,idefi participes narurre diuin:r:Ícd con•
forres fieri diurnre natura: efi dfe gratos for–
malirer, ideo enim pct gratiam habirualem
homines cfficiunrur Dei pcr participationem,
quia parricipant narnram diuinam:ergo grada
formalis en participado natllrre dinina:.
Difünguo maiorem,graria formal is ácciden.
ralis concedo maioré,graria formalis íubnan–
tialis nego maiorem,quia h:rc efi ipfa na!llta
diuina vnita in perfonalitare,&ad probatio–
nem maioris concedo tefiimonium Pctri ,
&
nego explicationern de omn1 coníortio na–
tura: diuinre, qnia confon ium nacurz diuina:
nil aliud eít, quam communicatio natura: di–
uin«:,quz porefi duplicirer ficri, primo acci–
demalircr,& hoc fir per participacioncm ac•
cidentalem namrrediurnre media gratia habi–
tu•li,aut efi communicario fubnanrialis na–
tnr:t: diuina:,& hu lirmedia vnionc hypofia–
tica,& ille,cui hoc modo commnnic:irur naru–
ra dinina,perfeél:iori modoefi confors natura:
diuinre,& ideo magis gratus Dco,magis fan–
él:us & magis iufins : quod parcr ex ipfo ar–
gucndi forma Aducríarionim : ille efi gratis;
fanélus,& iufius formalitcr,íccundum S. Pe–
trum,qui cfi confors narura: dinina:: Íed ille,
cuí efi vnira natura
diuin~
fiibnamialiter,per–
fcél:iori modo efi coníors nar11rz diuinre ,
&
Chrifio in quanrum hominie(l vnita fubfian–
tial11er narura diuina:ergo pcrfofüori efi con–
fors natura: diuina::ergo & perfeél:iori modo
en grarus,fané'tus,&: iufius formaliter.
O biicis rerrio,li ex vi vnionis hypofiatica:
cómunicarecur humanirati Chrifü sáél:iras di–
uina,iravt effer fané'ta formaliter, per illá etiá
cómunicarécur alia attributa,ve omniporéria,
immenliras, omnifcienria,irnvr per i.nimenlita–
té,qua: en pra:fcntia diuina,e!fer pr:i:sés huma–
nitas,&
lic
de reliquis attributis:Ícd abliirdum
eil quod ha:c omnia amibuca cómnniccntur
T
t
humanitati
17