746344

208

Delncarnatione Verbi Diuini

di- :Equalis peccaro:fed implacabil ita$ diuina

c!l:

formalirer infinira:crgo

pcccarum c!l:

infinirum, Maior en cena, camquc fupponit

Lugo, hic cnim loquimm de implacab1licate

Dei commenfurara peccaro: minoren fc1HeA–

tia,quam impugnamus.Probacur confequentia

omne id quod en zqualc alicui infiniro,dcbct

e!íc

infinimm,quia infinitú fcmpcr e!l: ina:qua–

le infinito:red peccatum en a:qualc implacabi–

litati diuina: formalirer infinita:: ergo pccca–

tum en infinitum:fcd hocen falfum : ergo im–

placabilitas diurna non en formaliter

infi–

nita.

Confirmatur primo. Si pcccatum crfec in–

finirum in racione maliti:E, implacabiliras

diuina

illi

correfpondens adrequara e!fet ,

fofinira:ergo 1mplacabili1as diuina correfpon–

denspeccaro finito nondl inlinira formalircr.

Confirmatur fecundo, lmplacabiliras diuina

ÍOhnn deber e!fe a:qualis

incompenfabilitad

pcccari : fed incompenfabilitas peccari non di:

inlinira:ergo implacabiliras diuina non en for–

malirer inlinira.Ma1or parct, für ecenim termi–

ni corrclariui 1ncópenfabihtas iniurire,

im–

placabil1tas pcrfona: olfrnfo:, in tamum enim

aliqua petfona

cíl:

implacabilis per aliquam

fatisfaéhonem , in quantum offr.nfa illius cíl:

incompcnfab1lis pcr 1\lam, ideo enim Deus

en implacabilis per fatisfafüonem puri ho–

minis, quia off:nía illius en incompenfabd1s

per fatisfall:ioné puri hominis,

ideo Dcus

efi placabilis pcr Íatisfaél:ionem Chrini, quia

off.nía illius cfi compenfabilis per illius íacis–

faél:ioncm : ergo implacabilicas diuina cíl: a:–

qualis incompenfabil1tati pcccati : fed incom–

peníabiliras peccati non cíl: infinita: ergo ne–

que 1mplacabilitas diuina e!l: fonna\iter infi -

ni<a. Probarur minor, compenfabilitas, aut

incompcnfob11i1as

alicuius

iniuri:E

nihil

aliud e!l: quam grauicas illius iniurire : fcd

grauitas peccati feu iniuri:E diuin3' non e!l:

infinita: ergo neque incompenfabiliias aut

compenfabiliras peccaci eíl: infinita. Ex quo

vltcrius fequimr quod implacabiliras dimna

non en formalircr infinita : ergo irnplacabili–

ras diuina porefi adrequari pcr aliquod fini–

tum : patet confequenria, quia idto fccundum

hunc Auél:orem peccacum po!fer adrequari

per facisfall:ionem puri hominis,quia pecca–

tü e!fct finirum,vnum aurem finirum bene po–

rell ada:quari pcr aüud finimm: ergo impla–

cabilicas diuioa potcíl: ad:Equari per placauo–

nem qua: non lit formalirer infinita. Cono–

boratur hoc, compeníabilitas peccari ell fini–

ta : fed omne finitum potell ad:rquari per

aliud finicum,iuxra fcntentiam huius Auél:o–

ris : ergo compcnfabilicas peccati

porcll

ada:quari pcr compenfarioncm finiram : fea

fatisfaélio eíl: compcnfatio ,

placado : er–

go fatisfoélio puri bomin'5 licer finira,porell

~ompenfarc

cornpenfabiliratem pcccati ,

tmplacabilirarem diuinam ; vcl

aliquid fi–

~i~um

non poreíl: ada:quari per aliud finirum,

idcmct nos dicemus quod peccarnm licct ha–

bcat

gr~uirat_cm

finitam, non po{fü ada::quari

pcr

fat1sfall:1~ncrn

puri horninis. Ex quo li–

quct quod h1c A11él:or non euitat inconue–

nicnsquod intendir cuirare.

~arro

impugnatur. Nam inconuenientia,

quz allcgat Lugo, non ÍUnt inconucuientia:

ergo non cll foll:inenda illius

rati?·

P.robarur

an¡cc<dens,

illa e!fenr inconuc111enr1a, nunc

ctiam c!fent inconuanienria : fed nunc non

funt inconucnienria : ergo nequc tune.: m.a–

ior parec,quia

qua: funr illa inconuenienua,

dcberent erre ab inrrinfeco, illud autcm quod

ell ab inrrinfeco, femper manee idcm ; dum

non mutatur natura

c!fentia rci : fcd nunc

non eíl: mutara natura

e!fcntia rei : ergo

runc eífc¡ inconueniens ex placabihratc di•

uina , nunc etiam debet effe incon

uen

iens .ex

placabilirare diuina : fcd nunc non c.fi: ,

ali~s

etiam Deus nuncj non e!fcr placab1hs, quia

cciam mmc homines facile contcmnunr in–

iurias diuinas,

videnres facile Dcnm rcmit–

tcre peccarum , facile etiam peccant?':luod

a~rem ralis remiilio proueniar ex merms C'.hn–

fü,

non minuit illud inconucnicns : ergo 11lud

inconucnicns non eíl: fufficicns ad reddcndam

culpam incompcnfabilem.

Refpondet Lugo quod de

fa~o

Deus .nc:in

placatur fine condigna

fatisf~G\:1.01Tc ~~nfü,

cuius íatisfaél:iocum

lic

valons rnfinm

, po–

tuir fuperare omnia illa inconueniem.ia, quz

ex facilitare veni:i: orirenrur, plus emro valct

fatisfaél:io fihJ Dei, quam facilitas peccati fc–

quurura ad retardandam veniam peccarorum.

Contra primo, quia rario probar quod .ver–

bum non dcbcrcr fieri horno , neque fausf.i–

ccre pro genere humano , quia ex eo quod

verbnm

lit

horno, fequuntur illa inconue–

nienria, quod fcilice¡ homines facile peccenr:

ergo abÍurdurn eíl: a!fererc

q~od verb~m ~c

berer fieri horno propter ea 111conue111ent1a :

ergo nulla ell folutio. C ontra fecundo,

~u1a

redit argumentum fupra falh1ro , nam ideo

illa inconuenientia non pr:rponderanr;ncque

impediunr remiffionem peccari , quia fatis•

fall:io Chri!l:i e!l: condigna : ergo pofirn con–

dign:i fatisfaétione non funr illa inconuenicn–

ria ad reddcndum Deum implacabilem. Tune

íic:crgo ad videndum , anilla inconucnienria

przpor.dercnt , infpiciendum eíl , an farisfa•

ll:io, quz offertur

lit

zqualis pro iniuria, pen·

fatis omnibus circuroílantiis , ex quibus au•

gctur grauicas ini11ria:: fed illa inimia , poíi–

ris omnibus drcurníl:antiis grauificamibus ,

ell finira : ergo

finira farisfaél:io erir fuffi–

ciens ,

fi non

!ir

fufficiens , reddenda erit

ratio infufficiemiz

, quam nondum rcddit

Lugo. Et vi mclius intelligarnr folutio huius

Auéloiis ,

percipiarur vis argumemi , ad–

ucrro quod qnando aliquis committir

iniu-

1iarn contra alium,

offen fufficiemem

fa–

tisfall:ionem , offenfus tener ur acceprarc

fa -

cisfJll:ionem ,

contcnrus e!fe illa,

ira

rcminirnr iniuria , ícd non tenctur offenfus

admirrerc illurn in fuam amiciriam,

efi ra·

tionabilirer auerfus ab offendenrc ,qu:i: auer•

lio

rolli1ur pcr alia obfequia a:qualia etiam

illi aucrlioni; arque ideo , inquit Lugo ,

fa–

tisfaél:io hominis non

e{\:

in materia iufl:itia:,

cuius a:qualiras confiíl:it przcife

in eo quod

ponatur

fatisfacienrc quamurn necc(fom

vr offenfus condigne placctur aboffi nía, po–

teíl aurem conringere reddi tanrum, quantum

ablatum eíl:,

tamcn non poni quanrum fac

cll: vr offcnfus non mancar adhuc rationabili–

rer indignarns.

Comra ,

in prirnis falfum cft , quod fup–

ponit,