746343

er(llI. Difcurfus IIL

501

Seneca.

Eric

ipfum

cuí.

que vidi!fe

iucund1ffi .

mum.

nitorc folgehtes: eúmque pretiofum illius pro..

celfum, quo quifque eft ad frlicitatis culmen

adduél:us.

qnanta hic gat1diorum feges

Vi–

debit

fe in Deitatis fpeculo,

vifo

incomparabili iucuna.,tate gaudebit. Audia–

tur Seneca

libro

naturalium

qu~ftionum

cap.

de fpeculorum inuentione locutus : [ Pri–

mo taciem fuam cuique cafns oíh:ndit : dein..

de cum· infitus foi mortalibus amor' dulcem

adfpe<!um forma: fure faceret, fapius ea def–

pexere-, in quibus prius effigies fuas viderant,

Pollea rernm iam poriente luxuria, fpecula to–

ti.s

paria corporibtts auro ,

a~encóque

crelata

Speculorum

func,

denique gemmis adornara :

pluris

origo,

&Ju.

vnum e)ehis feminre confütit, quam antiqua–

xus.

rnm

fuir illa , qure publice dabatur Impe-

ratorum pauperum filiabus. ] Sic ille. Sit ergo

cum propria: formre dul.1is adfpeél:us' quem

etiam fui amor ita reddidit reriofu

m, hnic pre–

tiofa: dulcedini

Deo

eí

fumrna

benignita.tc ,

confulrum, dum fe ipfum, in

q110

rerum om-

Spcc.ul~

nium precia , Beato cnilibet fpeculum exhibcr,

cms eus. vt nihil dulcius eo reperiamr adfpellu , dum

formam fuam omnibus

n.it~

ntem

gratiis intue–

tur.

Si ignorM te, opulcherrima tnter mulieres,

Caer.

v.7.

egredcre,

abipoft veffigia gregum, &c.

Canr.

.7.

Ad fui plane cognirionem inuiratur fpon

fa>.

id quidem merito ) cum

tpfa p1'1lche.

rima. Tune aun::m cognitionis huius

pro .

miífa felicitas,

clim

exeundum ipfi,

in rega.–

lcm

veniendum liberratem. De quo fic Diuus

D.Ambro- Ambrofius

libro de Jfaac cap+

[Exi, ideft, exi

lius.

feru itio : exi

carnis imperio acque dominatn:

exicu

pr~fcnr~o-

exi non

came ,

fed

in fpirim ; exi ad re-

dum.

gnum porell:atis.

Sic ille. Vbi aurem potell:ads

regnum nifi in ca:lo

Sic promittence Chrill:o.

Apocal. 1., Apocal.1."'/1.26.27.

28.

Etqui vicerit,

~u.

7•

cuftodierit vfque in.finem opera mea,

da~o

illi po–

ct~

·."

teftatem fuper gentes

reget eaiilrvirga farrea

rantia

di~~-

tamquam vai .figuli confringentur, Jicut& ego

curieoda.

accépi

Patre meo,

lbi ergo

Beatus agnofcet,

ibi fpon la ignorantiam

fo¡

ab fponfo exprobra–

tam expunget, quod magni loco pra:mij eidem

Homo

grandis,

pre1iofus,

glorio–

fos.

pullicetur. Ibi comperiet, quod

h'lc

vr difcat

frull:ra videtur admoueri. [ Difce horno vbi

grandis

pretiofus. Vilem te terra demonfhar,

fed gloriofum virrus facit, fides rarum, imago

pretiofum. ] Et hrec Diui Ambroíij verba funt

fermone

in Pfalmum

1 1

it.

1 •

Tune grandis,

tune pretiofus , nmc rarus , tune gloriofus íibi,

Sufficicns

qui libi quondam viluerat, apparebir. Suffi–

íibi fpeéta· ciens erit fibi fpeél:aculum , vt

íi.

deeífent ali

culum.

fontem in

haberet pierna: ,

ind~feél:ibilis

voluptatis. Id quod diximus de vifione, qua

Beati Beatos in Deo Confpiciunt, ex h illoria

Bearre Lyduuin:e poteíl: confirmad, quarn habet

Iacobus Moífander tomo de vitis Sanél:orum

Be r

addito fex illis egregiis Patris Laurentij Surij ,

alí:s

~r~Deo

Ín cuiltJ

parte

capite

anima facerdotis ínter

l3earos vi-

horrendos cruciarus, quibus fuerat , vt purga–

d;re

bWo. retur , addiél:a , Ge Virglnem pra:diél:am indu–

í::/ompro- citur allocuc:i:

chariíllma tyduuina,

fpe–

Joc~b~s

culum puri!Jimum , quis m.ihi dec , ve 9uandó-

\ Molfat1der.

que Dorninum in te ,

ce iH Domino cootem–

Spectllum

vtlluntá–

titltl'I

illis

Dc-us.

p!ari queam.] Eíl: quidem

D~us

fpeculum vo–

luntarium , vt loquitur Diuus Augufünus libro

de videndo Deum , in qúo.._Bead alios Beatos vi–

denc ,

fe ipfos pariteri

: íic aurero gracia:

fplendore

i1lufrrantur ,

eximia reddunrnr

puritace confpicui, vr

fpe¡;nlnm

ipú

fine, in

quó Deum pofiint contemplari. Hoc ergo ani-

illa

inter cruciatus edoél:a animitus exora–

hac; quod

confecut~

non multo poíl:, faél:

ipfa fpeculum Deum íp fuis puris folgori–

bus confpeél:uris.

térque quarétque beacam,

qua:

Deurn in fe ipfo, féqu e in Deo , Beatos

illo , arque illum in Beatis meruit contueri.

0 4,

Sequitur ordo vnionis hypofl:atica: ,

ornnium ille fupremus gradus, erga quem

<li-

uina: pi;ouidenti<e potiores parres excuberunt.

e ·'

Videndus ille

Bearis

nexus inquam vrriufque '.

natura: , dinina:

human~

, quo in vnam con

uenere perfonam, ve in eo opere diuinan, n.

'omniutn perfeél:ionum

lumina

conlucerent.

Equidem ó1m vidcri externi effeéi:us in Deo

poffint , iuxta1liél:a, ille anee

a~os,

pr<e ali

is,

qui Deo incrinfecus

eft,

vhio, inquam , cum

humana nacnra '

natura ipfa)

qua cum

Deus dicacur homo-cum ornni propriecate , non

potcfl non

elfe

ill.i maxime

íntrinfeca , nulla

enim denominatio magis talis, quam ea qBre a

natura fum1rur, qure eft primum

radicale

pra:dicatum, acque vndequáque fubfl:antiale.

. Nec

vid~o

quomodo hrec propolitin poíllt ad–

mitti, Deus extrinfece efthomo, quia Ggnifica–

\ur non dfe proprie talem) cum den ominario

natura:

lit

maxime imrinfeca , vnde eífe extrin–

fece ralem, ell: proprie non eífe ralem. Quem

admodum eífe extrinfeoe album ,

dl:

propri e

non eífe album, vt Gquis eífcc albus rantum

fecundu

vell:es. At Deus carn ell: perfeé1:e ho–

rno, vt nullus magis , irno oec ita perfrél:e,

quia in illo eíl: fumma perfeé1:io human<e

natu–

ra:. Cognofcicur ergo

vi clarre Dei viGonis

vnio

humanitas in illo inquam, fub dupli–

ci fenfu ,

qnia formalirer ex cognitione Gb–

ieél:i

primarij ;

quia in illo

vera eh: intri11-

fece terminante. Sic illud Chriíl:i veriffimum.

loan.

"'/!.

i.·

Hti.c eft autem vita

~terna:

Ioao.

17 ,

cognofca11t te

folum

Deum

verum

quem mijifli

v. ¡ .

IESVM

Chriflum.

Vbi difficile apparet quo- Vica

:i:t~rnil

modo in Chriíl:i cognitione vira poffit reterna efl

c_h~dll

c0nfiíl:ere: neque enim de illius tantum diuini- cognmo.

tace agirnr ;·fic namqne planum efl: ea.mdem de

illo ac de Patre eífe racionero: fed eriam de hu–

manitace, fub Chrifü nomine comprehenfa.

Sicut enim in iis , quz anteceíferant,

iis

qure immediate fequunrur, de fe ve Deo ác ho-

mine loquimr , ita

iis , qua: intericél:a

re~

. tulimus.

Sicut dedtjli ei poteftatem omnú carnis,

omne quod dedifli ei, det eis vitam tf.ternam.

.2 .Ad qua: íic Diuus Cyrillus

libro

lo1( t ·:r.·

cap.

[

~0niam

Pontifex i!J:JBUantum

hom~ ·

cr~ll~t

elt,

qu~rnuis

Detts criam natii'l'a

Ge,

tamen vt '

u~ria; ~;

Pontife.x

pro

nobis Pacrem alloquirur.J Sic llle. homine dj.

Ego

clari.ficaui{uper terram : opiu confommaui,

ltum

vjdt•

qttod dedifli mihi vt facerem.

Circa qu<t

tu~.

idem Doél:or fanél:us ita fcribit : [ Complicara

lbid. '·4•

funt humana diuinis,

compof'

l.ta

quodamm0-

do ex vcrifque orario ell:. Nam ncc ad poceíl:a-

tem

gloriam Deitatis puram dicencis perfo-

nam exrollit, nec in mcnfuram natura: humana:

omnino deponit: fed ínter vtrumque gradiens,

vnum ex vtrifque componic. J Ha:c prreclarum

Alexandrin<e,

imo

Catholica: Ecclelire lu-

men capite

17.

cu.ius verba ad interieél:am fen-

tenriam referenda:

Hti.c eft autem vita ti.tema &c.

• Pro

quibus ídem

ct1p.1 6.

[Cognitio enim vita

eíl:, quil cocam myíl:erij virmtcnn parturit.]

Myíl:erij inquam incarnationis, quod ab

ipfo

ll:arim cxplicatur . Illud ergo vita a:rerna agno–

uiífe eft ,

humanitatis etfam cognirio ad illam

vid~atur