747660

Sellio

ProUemn.

Attri6utn nn de e/Jentin.

dUCit

VCre afreri di inam naruram C01)1muni–

C:H •

cum t:lm ·n non communicet rtlatÍO–

nem:

ralis

qure habernr per relaciones,

explicarur per id,.quod in compotiro fobilan–

riali in enirnr, in quo parres phyfice percinen–

res ad eílenciam hominis

fonr

mac ria

forma;

ad inr gricatem vero rnarerialem

tl:ant par–

res inregrantes, ex quibus non omnes conce–

prum vivemis confiiruunr, unde al iquibus fub-

,ffe

11 ,

Jatis manee integra.

Dws

ergo quamvis effen–

dee/[entia,

tialiter (ic quid erfi él:um, llon id o eílemiali–

perfetliom

ter exigir incra fuum conceptum omnem quaG

obftnrmt

•

n ·

1 b

· marena em perrel-ttonem , quia 1c

ere re a·

riones effet conrra perfeétionem, eo quod non

poílet effi frecundus: quia cum omnes perfonre

eamdem habere e!Ii nciarn debeanc ,

conce–

pr,um effemix relaciones inrrar nr,non e!fet un–

de dari oppolitio poffet inc r illas,

úc neque

dfenr piures.

3.~1i4 Ín

Dtonih1l

t{fat

prr

modHTll

p.Jlionü,

clmittitHr

<.,,.

cltfm–

Jit111no»

oh~ante

Propr~

th–

.fh1t1one,

<jUd.!

txpÜ–

(4fHr,

Zntu

/'4/~

/iones

'}UO–

mocloeffe

effentiales

poJ!int,

T t::rtio. Si ornnia Amibura abfoluta

eífem de eílenria Dei, nihil in illo eilet per mo–

dum pa1lionis: arqui hoc efi falfom

ergo

illud ex quo

qnirnr. Majar

efi

clara, & Mi–

nbr

probatur. Nam mulris , qure in Deo fonr,

convenir definitio proprij, quod fcilicet conve–

nir ornni,foli,

mper'

eíl: planum: ergo

habet atiquid per modum patTionis. Prxrer

Ratio emis curo

fui

paffionibus ad Deum de-,

fcendit: ergo cum illis in ipfo inven icur , guia

propter

~omraél:ionem

non mutant propriam

rationem.

Rerpondeo conceífa Majori negando Mino–

rem, & ad proharionem dico definirionem pro–

prij non conv nire di vi nis amibutis, quia illa

fic

<::Ít

Íntelligenda,

cum

fir

aJiquid (:Xtra

cf–

fentiam, convenia t ornni,fofi, & [en'lp r; alias

definitio illa conveniret differemia:: íl'enciali.

Cum

ergo amibura non Gnt

exua

effi ntiam, id

obeíl: quominus proprÍetj.tes eíl'e poffinr. Sed

quarenus conflirntion

metapbyficam conie–

c¡uuncur, aliquomodo proprierar s dici pof–

funt,

uc n.

2 07.

explicatum. Adde definitionem

proprij

d~ il~i

eíl'e

proprietatib~s, q ~a: ~o~ve.niunt ahcu1 natur.i:: commu111, & md1v1du1s

fub ea contenris,& idt10 dicitur quod proprium

convenir omrii: hoc aut m de Deo dici nequit,

-coníl:at: neque Syncathegorema

Omnü

re–

éte accommodarur D o,ut dicatur Omnis Deus

efi infinicus, quia viderur proprium r

univer-

falis.

Ad id quod additur de entis paílionibus re–

pondeo illas non

dfe

proprie paffiones , fed

conc ptus illius impliciros, qui eo quod prima–

rij,

expliciti non

Gnt

in rnrione emis, ab ali–

quibus dicunrur paffiones,

•Ú1m

revera ad il-

lius conceprnm fpetl:em,nifi aliquod eorurn ne–

gationem dicat, urde unitate cenfent rnulti,aut

fit

denominatio extrin[eca,ut aliJ de veritate ar–

bicranrur. Addo proprierates dici encis,non po–

ficive, fed negarive; id eH convenire quidem ne–

ceífarío illi, frd fob communi ratio ne non dice.

re eifc:ntiam; illam ramen dicere non negare,auc

cali rarioni pofitive opponi, fed prre(cindere,

quia prredicata font indiffcrenria,

vel efien..

tiam dicanc, vel illi fecundario advenían t.

4.1!~

di-

~arco.

Effemia difiinguiwr vircuali–

ftmrtiont

ter ab Attriburis, ur efi commun

fentemia,

quam

pr~rercim

ampleétunrur SocieratisDocro-

.,,¡,,114/,,;,.

res :

ergo Attributa de ill ius confiirucione non

t~relfmt1%,

funt

Gllll

effentia nequeat

fuo confiitutivo

Ami-

difüngui.

·ita

Reípondeo conceífo Antecedenci de diftin-

Admitt1t11t

étione includentis ab inclufo;guo pacto

confii-fid

~:du;

fi.

drnti<

a11

tuc1va p y 1ca et1am

10guunrur

narura,ut

inclufo,

anima & corpus ab homine: unde verum non

efi guod ad probarionem aílumirur.

Sed iníl:abis.

V~rrualis

difiincrio prxfiat

Tnjla11ti4

id, quod fi ídem in Deo proiode

habeat ac

exra

11011 •.

eíl'et diílincrum in ordine ad omnia rounera,

~;:;,

,:n~·

qux illi tribuúnrnr

arqui effi nria divina fe-

..,,,rtu4lt1,

ctrndurn fuarn quiddirarem confiitura prxHat

fuffici nter munus quidditatis

ffend:e, ut

probatum Íupra; efique ira radix aliarum perfe–

aionum, ac

ab illis diílingnc-rerur

ergo ah

illis diíl:inguirur irtualiter ada:quare & fic illas

effi nrialir<.:r non includir cum modo difiincti<J-

nis in refponfione

~rgumenrt

declarato.

2 1).

efpondeo data Majori ,

admifia

Al.mitri–

eriamMinori de eífrnria fecundum n:ietapbyG-

tu-,&

r:m

cam coníl:irucionem, & Coníequemia irem

':]{;~~

;

"•

quoad priorem pa1 rem , negando eam quo-

ad uldrnam. D iíl:inguiror quidem effenria ab

Attribucis adxquale meraphyfice fumpra, fed

non exeo íequirur quod illa habeat ada:quate

rationem dfemire in omni g nere, quia dtíl:in-

étio irrnalis ad

non conducir quod eíl: per·

ccioni eífemia: diífonum • fed potius ad

cu-

mulum petfrcrionis.Efl:aur trtdiífonum uc per–

fecciones illius primam

primariam confe–

quentes' íint velut accidenria; curn ad illius

perfeccion mporius perrineat nolil Jolum hahe-

re perfectíones , fed modo perfi cciori : eíl: an-

cem perfectior qui eífemialis•

Si ulrerius urgeas; Ergo enmt

illz

de conce-

e"',

~~~f

me 1u1

11 e

ptu rnetap

1co, quta 1c euam v1decur mo-

de confht""'

dus perfeccior. Negarur illatio; quia cum in

trone met11.

Deo una p rfectio

út

ratio alterius,

ica una

Jh:J(ic"·

fit

primaria;eo ipío alix

fubfc

quuntur,& Deum

inveniunt metaphylice coníl:irutum.

lre

ergo

de conceprn meraphyíico d

ílru

ret illas, quod

non fequirnr

fint de phyíica confiitutione.

m difüncrio inrer imellectionem, qua Deus

confütuirur ,modo fuperit'ts exp1icato, & amo-

rem

neceíl~rio

efi admicrenda ob diverfam ra-

tionem rendendi

obj crnm, de quo inferius:

cum ergo in illis

lit

admicrenda diíl:inctio,

non incluGodl ntialis; ratio illa probatur in,–

füma,unde ad aliqua alia poterit difiincrio talis

extendí; quz autem

illa fiar,

infrrius eciarn ex·

ponendum.

Pl{OBLEMA IV.

Natura .di vi na quomodo non de

fo1..

mali conceptu Attributorum

cum

ipfa

formalitcr fint

divina.

natura divina eíl: Íermo ut ab Attribu–

ds difiincra

dundum cófiicucionem me–

caphyíicam; non de illa qua:rere

'undum phy–

ficam confiirmionem, juxra quam includit

At–

cri bu ra;eífet eriam qu:rrere de Amiburis ipGs an

invicem indudant

dequoinfra.

Pro

quo

fit.:

i·