117
2.J9
Dlfputátio 1 V. Seétio V III.
147
Refpondco argumento conccdendo clcfi–
nicionem Concih¡ Tridencini ,
&
concedo
etiam primam collcCtionem,
&
ponderatio–
nem ex ipfo Concilio, ícilicet quod ex dig–
nirare reí oblata: crefcat digniras facisfoétio–
nís. Ad fccundam aurem colleéboncm , qua
collígic infinícarem ; confiar ex nol'tro ar–
gumento, quam ínepte arguant Aduerfaríj ,
&
quomodo fibi comrad1cam in foluuone
quam pra:benc noll:ro argumenr
Rcípon–
deo igic11r illorum rationi concedendo an·
tecedens ,
&
negando conícquenciam, quia
non tener paritas , nos enim colligimus infi–
nii;:icem operum,
&
fatisfoétionem
Cl~ri!li
,
quia de condigno mcruir illam rem1íTionem
ingemium peccatorum ; facrificium :unem
Milfa: ve elt oblacio Sacer,lolis non mcrernr
de condigno vnius folius peccati morralis
remiffiontm , nedum ingencium peccarorum,
quamtmnuis cre(cant in numero ,
&
multi–
tudine, vr fotcnrnr omnes Aduerforij.
Co11finnarioni concedo antecedens ,
&
ncgo confequcnciam , & ad illius probatio–
ncm ncgo maiorem , limicatur enim ex
illis
capinbus, ex quibus limicacur omne obie–
él:um , quia non fpecificar neque dignificac
vniuoce fatisfaél:ionem, vr rakm,vc proba–
cum ell.
Obiicis fecundo ciraram extrauaganrem
Vnigmi1114
,
vbi C lemens fcxrns a11 vnam
gurram íanguinis Chri!li modicam propcer
. vnionem ad Verbum ad cocius humani ge–
neris remedium fuffeciffe : ergo ex menee
Pontificis mericum Chrilli haber i11finirnm
valorcm ex re oblato. Paier coofequenda de
menee Pontificis ex re oblata , fcilicer vna
gurca fonguinis merirum Chrilli fufficerer
pro redcmpc1one rotius mundi: fed merirnm
fofficiens pro redemprione totius mundi dl:
infinirum : ergo merirnm hnlli ex re obb–
ra haber infinirarem. Probacur maior,Ponti–
'fex
dicic vnam gurcam modicam fonguinis
Chrilli íulficeread redemptioné rotius gene–
ris humani proprer vnioncm ad Verbum:íed
vnio fonguinis ad Verbú
dignific~.r
ré oblata,
non períoná
off~rentem,quia
perfoná offercn–
rem dign1ficac vr pe• fon
a
illiusnacura:,qua: elt
principium quo,vr elt cerrnm,
&
conccdunr
ipli Aduerforij : ergo mericum Chrilti habuir
infiniratcm ex dignitace infinita rei oblata:.
Dillinguo ancecedens, vna gucia fangui–
nis modica fufficir pra:ciCe conliderarn, nego
ancecedens,vr effufa
a
Chrilto,concedo ancc–
cedcns ,
&
in hoc fenfu loquirur Poncifcx,
vr optime explicar P'.Suarez, & nego coníe–
quenriam,
&
ad illius probationem diltin–
guo eodem modo maiorem , Poncif'ex air
vnam gnrcá íanguinis &c.
V[
effufam
a
Chri–
fio , concedo maiorem; íecundum fe pra:.
cifc ,
nego maiorem :
&
ratio conltac ex
noltris probationibus,
&
ex ipío conrexru
Pontificis in illis verbis nofc1111r
e/fudiffe
qnod
Verbum effudiílc cadir non folum Íupra viri–
mas parciculas
veltit quoddarn
pro{LJ1Hium,
fed
eriam fupra primas, fcilicer
g111111mf.ing>1iuu
rnodiíAm,atqueideo intelligendum elt íu!licc–
xe fanguincm
V [
effufum
a
Chrilto:
&
vco~rime aducrrir P.Vazq.
hic difP.36.r.4.
n.
14.li–ccr verba Poncificis
Propttr
.,niontm
ad
Vtr–
bum
rcferanrur proicime ad fanguinem, radi·
calicer etiam denotanr vnionem torios hu–
manicaris effundcncis ad Vcrbum,
&
meren–
ris vr quo p:r
ilb1~1 ~ffu~onem.
, 11am eo ipfo
quod Canguis Chnfü vmcus fun Pcríonaliraci
Verbi.fuic etiam vnica &
ipfo
lrnmanicas, qua::
merebacur vr quo,imo ideo vnitus elt Canguis,
qoia v11ica clt huma11icas,cuius elt Canguis
&
loquim ur de rebus,prouc de faél:o acciderunt,
&
ita loquitur in fua definicione Pontifex
de myílcrio,vc de faél:o accidic
&
faél:um cit.
Ob1icis rertio ax Sanll:is Pacribus, qui ex
dignicarc rci oblacre , Ícilicer ex dignirare
corporis, & fang11inis Chrilti,quia crac opus
vnirnm Verbo,colligunc fufficienriam íatis–
faétionis Chrill:i ; ergo infinita dignicas
aél:ionis C.1mirnrex dignicate infi11ita rei ob·
lata: ; SanéH amem vidcri po!Tunr apud Pa·
crem Raaufam ,
&
alios ciraros.
Reípo~deo
Sanllos Patres loqui de fa11-
guine' non vrcumque, íed prout
dfuíus
elt
a
Chriílo, quod concedunc ipli Aduerfarij in
follllione daca noílro argumento , dicunc
enim quod Canguis no11 dac illum valorem,ni–
(i
opcracionibus habrncis h1s plenmn; cum
amcm ius plenum no11 poffi t habcre, nili per–
fona diuina dfundens,
&
offcrcns, fequícur
necetTario quod in illorum principiis Canguis
Chrilli prrebcc valorem illum , non vccum–
que, ícd effuíus
a
Chrilto, atque ideo
a
per–
fona operante.
O biicis quano,:rfümatio debec eíí a>qua–
lis dig,nicaii reí , ranci enim :rílimarur
r~s
quanri digna elt: fed :dl:imacio ell valor rc1:
ergo ranrus ell valor,quanra e lt dignicas il–
lius:red digniias rei oblata: cíl infinita: ergo
haber valorem infinirnm: ergo digni ficac in–
fini te:minor fubfurnpca ell: eu1d"ns, quia res
oblata
dl
caro
&
fangL1is Chrilti , caro
au-
• cem
&
fanguis Chrill:i eíl infiniri
va~oris
..
Confirmarur,grarior elt Deo oblano vn1us
gurr:r Íanguinis Chrilli e'x parce rei oblatre
recundum fe,quam diípliceanr omnia peccaca
1ocius mundi : ergo res oblata dignilicat infi–
nicc ipfam oblacionem.
Concedo primum íyllo5ifmum ,
&
mino–
rem fuhfumpram,& pri1J1am
confequeniiam;~
ncgo íccundam,
&
rHio iam ell: affignata,
quia res obla,ta dignificar veobicétum , arque
ideo non vniuoce, ve conltar ex noll:ris pro–
bacionibus. Ad confirmationem nego amece–
dens,quod gratis a(fomitur,& contrarium ef–
ficaciccr probarnm cit.
O
biicis candcm pro fepcima fentencia,cuius
prima pars lic probatur,opera Chrilti habue.
runr infinirarem in racione mericiJacrificij,&
facisfaél:ionis ex períoni operante : fed id,
quod h1bec infinirarcm
ex
vno capice, nihil
poieíl: l1abere ex alio capice:crg opera
e
hri –
lli in illis ralionibus nihil hJbuerunt ex re
oblata. Deinde probarur fccnnda pars, in em–
pcione,& redempcione 11on creícic valor precij
ex dignirace perfonre emencis
&
redimenris ,
fed r1nrum acrenditur ad valorem inrrinfe–
cum ipfius prerij: fed Chriltus per fanguinem
foum,v.g. nos emic
&
redemir , iuxca illud
r.
Petri
1
Scimtts <¡Hod
non
com•p1ibilibm auro
vtl
argmto redempri rflri de van,. vr(lr11 conrttrfa–
tione pattY1fd. traditionM,
fed
prttiofo
fanguint.
q1111ft agniimmaculAti
Chrifli,
&
incontaminati.·
ergo mcrirum Chrifü in rarioneredempcionis
T
t
totum
24;
245