Table of Contents Table of Contents
Previous Page  780 / 902 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 780 / 902 Next Page
Page Background

A

mphicheatrum

Mifericordia?.

proli per

femen~

Contendit aurem generationis

t-lefinitionem adáptare Chriíl:o>t& ex ea deduce–

re elfe filium vr hominem, !ic enim illam ex–

plicar.§.

1o1.

&

§.

1

3

5

.d1JP.

8 3.

NémChriíl:us

ve horno eíl: limilis Deo racione natura: diuina:,

qua: connotar eres perfonas, quatenus ell: prin–

cipium ad extra operaos, &ha:c ipfa natura ell

principium Chrill:i vt hominis, feu illius cauía,

qua:

ip!i coniungirur

racione perfonalitatis

V~rbi,

qua: eíl: idem cum ipfa,

&

ita magis pro–

pnc

inuenitur in hac generatione ratio coniun–

él:i

principij,quam in omnibus

crearis.~em

di-

P.Ripa!Ja. cendi modum fecutus

eíl:

Pacer Ripalda.

to.

1.

difP.

2.

3

.num.

8

9.

'.'·1li_i'a

r.~-

77

G.

Sed ell: ille fonc difficilis, vt

a

nobis

fu–

~;;~~f1~~~1;~ p~dus

indicatum

~

&

mo~o

id br.eui, fed

effic~-

c1

d1fcurfu confic1emus,

IJS,

onutlis, qua:

Enu–

nentiílimus Lugo contra illum obijcit, magno

illo ingenio dignis. Nam in myíl:erio Incar–

nationis duz inrerueniunt altiones : alía , qua

producicur humanitas, alía qua Verbo copu–

lamr , qua: priorem in eodem remporis mo–

mento confequitur , fed cum ordine priorita–

tis : at

per nullum illarum ita producitur

humanitas,

vt

talis produltio dici potlitorigo

viuentis a viuente'

a

principio coniunéto fe–

. cundum limilitudinem natura: : non

dl:

ergo

generatio.Maior propolitio ellipfa illit.1s auéto–

lturis dolhina, vt non oporrear circa illam im–

morari.

Iam

Minar oíl:enditur.Nam prior aétio

calió non

efl:,

quia per illam fola producirm hu–

manitas, qua: non eíl: limilis in natura Deo,

nec diuinitas illi vt principimn coniungirur,

quod per aétionem ad Incarr¡rionem termina–

tam poíl:ea pra:íl:atur , qua: per accidens

fe

ha–

ber ad priorem; vnde illa priori aétione potnilfer

humanitas non vniri Verbi perfonre. Poíl:erior

autem altio non eíl: produého humanitaris,

fed

illam produétam pra:fopponit ,

tanrúrn–

que vnit, vnde non eft orig0 viuenris

a

viuen–

te. Ad quod cene non video quid potlit vero–

fonilitec rc.-:fpondeci. Suam ergo rarionem illi

rueantur aultores : nobis per fpinofa & confra–

gofa ambulare non libet , qui iam modum

fa–

ciliorem dedimus ,

&

in rebus Theologicis id

fane conandum , ve fcilicer occulta elu:idemur

myíl:eria, non vt obfcnra obfcurenrur amplius,&

noua nobis myíl:eria credenda proponantur.

,;Addo iuxra prredié\:um dicendi modum faci–

Íem aperiri viam, vt horno qniuis non iam per

gratiam , fed

P.

r naturam filíus Dei dici poffir:

procedit enim a Deo in fimilicudinem natura:,

quia

dl:

in gradu inrelleé\:iuo, haberque Dei

iplius namram líbi coniunétam ve principinm,

quia Deus magis eíl:

inri~1ms

illi, quam pa–

cer crcams per femen. Cur ergo pacer non

fic?

Stet igitur quod diximus,

&

ab

his

nos , tricis,

dum iuuac, vacar ,

&

pra:ll:ar, expcdiamus ,

&

iuxra dilta rice íl:at Chri!lum inuocare Deum

parrem, compd\arione ad cotam direlt'.l. Trini–

rarem: vnde &

ad(~

ipfum vt Deum;in qnoh<l:–

rere nullus potd1, qui in Thcologicis fuer ir ali–

quomodo diuerGcus.

777. D)ci eciam fatis probabilirer potdl:

Chriíl:um

v~

hominem elfc filium racione gra–

nre

lubiwalis. Quod quidem tener Maoiíl:er

lvan. Yin-

!oannes Vincentius addultus num.

768.

Con–

ccnr.

cluíione

i.

Et

rccenciores alij , vr teíl:antur P.

Vazquez,

&

Magiíl:er Curiel. Fauer etiam

P.

P.Suar z,

SuarezfHpra

feél.

z..

§.

ConfirmfftHr.

Vbi

docer

quod

íi

Chriíl:o racione grari::c: habitualis ali-

<]

filiatio competerec, ilia elfet naturalis. Id-

el ·n

que ea racione, quia illa eíl: Chriíl:o naruraliter

c t6~~

debira.

~d

autem filium nol\coníl:iwat ex eo

Dei

natur:

alferir prouenire, quia no1

.1111

ipfo per vlam

1 rn

~a1iooe

generacionis, eo modo , qua

It

carnatio dici

gmiz.

ha.

·

r

¡

fc

d

d

.

.

ba

uahs

vci

geneta~IO l~

et,

.e

r:r

ID~

llln

l ·op:1etat1s, probabiie

ac

promde iam rnuemt fihum

c níl:icurnm. proponitur,

Sed id non obíl:are ex eo prohari p

t~,

quia

&

probarur,

.íicut non implicar vnam fanéticarern

1

elfe pro–

prietatem alterius , ic:i nequc vnam ' filiatio-

nem alterius

dfe

proprietarem videtur repu-

gnare. Prrefertim qui

·~.'ariones

iíl:a: in diqcrfo

genere funt : & non

1 ;·

inconueniens , vt qui

filius eíl: per filiationem

a

gracia fubllant\ali

proueniencem ,

lit

etiam filius per accidentalehi.

Exquofit, vt !i Verbnm humanitatem dimir-

terct, & propria fubíill:entia refultaret, ille ho-

rno elfet filius

Or.l,

per gratiam, licer_iam adop-

ciuns , quia per

, excranea.. Erar ergo filius

ante humanitaris 11niffionem ,quia eadem íl:an-

te forma idem deber effeltus rt:fulrare , quan-

do illa ex vi

foa:

conditionis intrinfecre nata

dl:

illum pra:íl:itilfe. Quod equidem in cafo noíl:ro

, obarur verillimum : nam ratio, propcer

> 1uam graria habitual is filium coníl:ituic, illa eíl:.

,

11

1

quod fcilicet

íic

parricipatio diuinre natura:, qua:

¡

;;quidem in quocumque fubielto repericur, vt

~"'fiar

inde filium ·debere

eífe ,

quicumque illam

{

éierir felicirer confccurus. Haber ergo gratia

Joregra

fi_

1 )

fecundum fe filium coníl:iruere ; quod autem Jiario

illo

naruralis ille, vel adopriuus lir, ex fubieéti con-

pra:fa;a~.

dirione depender, per fobíiíl:entia: diuina:, aut

~~~pe

i–

propria: polirionem. Hac ergo de caufa reéte

pomir (hriíl:us Denm patrem appellalfe, cum

tora locutus Trinitate , & guia omnes d1ltre

rariones filiationis in illo ira connexre funt, ve

ad vnum canta:: perfona:: complemencum re–

diga: tur, & ad 1llius pertineanr necelfarium or–

nacum, omncs dici polfunt vnam confbtuere

filiarionem ex diuerlis rationibus inregraram.

Vnde Chriíl:us , cum Pacrem inuocabar, omnes Ornnes

d6

'lhs ita compleéh:barur, vr nullam excludens,

~rab

11

~

¡¡.

&

Dei munificentiam in fe , & gratitudinem

:u~~mp

e–

fuam ob ,rantum grariarnm cumulum arden•

ritlimo affi é\:u pra:dicaret. Habemus ergo quid

!ibi velim verba illa:

Ipfe imtoct1bit rne:'P11termem

es tu.

778.

Sed quid frquentia?

Dem

mem,&

fuf-

ceptor

faLTttu

me~.

Non quidem nouum , aut

contradié\:ione laborans aliqua, Chriíl:um vo-

Deurn fuum

care P:urem Deum fuum, cum ipfe

lit

Deus:

vt

homo

qua enim horno reél-e id dicere potuit, & reipfa relle.vocare

ita. dixilfe

comperimus.AfcendoadPatrem meum,

f~:~:~·o.

&

Patrem veflrum;Deum

metan,&

De1111J vejfrum.

v.

17 •

loan.

~o.

w.

1

7.

Vbi

multi Patres,quos folita di-

ligencia congerie

P.

Didacus Ruiz

de Trinitt1te,

'lJifP.

5

1.feil.

3.

&

DifP,

7 8.

feélione

"1-·

modum

P.Ruiz.

illum loguendi

racione

:iífomptre humanita-

tis dicunr accipiendum,

&

ibi quidem, ficut

hoc loco , poíl: compellationem Parris com·

pellario

t

íl: Dei adhibita,

vt

poíl: Diuiniraris

:if–

ferrionem Parris lignatam nomine , qua: funt

humana fequantur. Quod quidem D Ambrolius

his

dl:

verbis pro(ecutus

libro

3.

de

Vi.rginibm:

[~id

eíl: aliud dicere',

nili~e

mulier hinc mo-

Et

pofi

~a­

ueas guadlionem

?

Certe

~

perfeétioribus

q1,1a:-

'~~~ªe':~~~

re:dicenr ribi , qua: cl'íl:iné\:io

íic

Ínter P:mem

~ógrneurer.

meum,& Patrem veíl:rum, N am

gm

!Uxta diui-

D,Ambrof.

nam generationem Pater mihi

efi,:is

iuxta

adop~

tionem