746343

An1fJhitheatrum Mífericoit-dja<

tem

mdius

de Chriíl:o percipiendam.] Sic ille.

Non , inquam, video qui hoc

(b.re

pollit: nam

de Chriíl:o iuxta licceram aperms texrus expo–

nitur , nil cogirari conueniencius poteíl: ad pcr–

cipiendam de Chriíl:o

verita~em.

Si autem ad

Dauidem toca refecatur iuxta lirteram diéto–

rum feries, quis non videat nimis quantum per–

ception~m

veritatis impediri ?

~od

quidem

Dauid ve

potefl: ex adduél:o exemplo Pfalmi

compro–

cypus ebli-

bari. Sit ergo Dauid typus, quia Dei filius in–

quc

defig-

te~

adopciuos infignis , quos vecera culere

fa:–

-natus.

cula, quia rex eleél:us

Deo, quia Deum confi-

denter inuocauit, e quo fingularibus fua:: pro–

uidentireargumenris proteél:us: fed id cene val–

de obliqua iníinuacione hoc indicacnm loco,

quo Chriíl:us fuis efl: fpeciali{fonis noris deíig-

natus. Dicat ergp Pacer.

'Chníluspa.

767-.

Ipfe inuocabit

Patermeus

eft~Aliqui,

~rem ~eum

vt Vidirnu!>, habent,Vocabit,

11ppell12bit.

Vt inuo•

~ ~1~~:

~,Ó:

care non

lit

Oranris tantum, fed alloquentis

fi–

_pellauir.

liali amore,& paterno nomine gefüentis.Efl: qui_

<iem veriílirnum Chriftum , dum oraret, Parris

nomen mulcotiesvfurpalfe.

Pater mi,

poflibil

df,tranfeat.limecalixifte.Matth.

2.6.

;9. Pa–

ter,dimitte

illis:

non enim fcium quid

faciunt.Lu

~a:

3•

v.;

l(.ter, faluifica me ex hac

ho~a.

foan.

1 2.

"1.i7.

Pater,

vtnit

hora, clarifica

fili1tm

tuum.Ioan.

Pater Sanéte

ferua eos in nomine·meo.

Ibidem. v

Sed non tantum in oratione dul–

ce illud ac fublime vfurpatum nomen, fed etiam

cum ad aiios verba faceret , ipíi freqnencer in

ore, quod apud Diuum Ioannem pra:fertim oc–

c:urreret.

~od

in familiari cum Parre collo–

cutione accidilfe dubicari nequit: quod quidem

hoc loco non leuiter infomatum, in

'JllO

CUm

Patrem alloquens introducatur. nihil profeél:o

petens i-nuenicur, vocabarergo Patrem;

dul–

ciffimo quidem vocabat affeél:u , :quod iam ex-

Ratione

pendimus: pocerácque illum calem iure opcirpo

:nema:

ge·

compellalfe

primo quidem, quia fecundum

nemionis.

Diuinitatem Dei filins naturalis

id l1oc loco

Ceaebrar.

Genebrardus docec íibi Patrem voluilfe, (Patet

meus es cu. Ratione Diuinitacis. Genitor

n~eus,

~od

vt a qu-0

habuerin~

·Eliu.inam fobfl:anciarn.] Sic

loco

app~~

ille loq'Uitur. Sed habet hoc difliculcatem,

¡et

ditfüi!e.

forte non leuem, quam

proponam,

pergam

pro viribus enodare.

huc vfque locucus,

non videtur a:.ternus Pater,fed Deus cocam com-

pleél:ens Trinitatem.

~od

feries eorum, qure

funr diél:a, fufficienter oíl:endit, cum omnia illa

toti fint

Trinit~ti

comrnunia, neque ratio aliqna

fa,

ob quam tlebcant vni ahcui perfonre fpecia–

litcr applicari. Díél:us pra:cerea Chriíl:us fenms

ore Dei verbis illis:

Inueni Dauid

ernum meum:

Hoc aucem loco idem ipíe videcur loqui , quia

nulla apparec in loquente diueríiras ,

concex–

tus locutionis ipíius id videcuc fine dubitarione

aliqua

demonfl:rarc.~omodo

ergo íl:are potefl:,

vr cotam Trinitatem Chrifl:us appellec Patrem

.racione Diuinitaris, cum ex fide habeamus ab

vna rancum genirum fuiífe perfona, quam pro-

~ciam

r~·

pterea Patrem appcllamus? Si aucem dicamus

~~~

~;ªfi~x

Pacrem

diél:u~1 t~tione

gratiz vnionis.' illa qw:

lius allcra.

der:i

c~~mu_ms

ef\:

q~anrum

ad effeél:ionem fm

tur.

t-0t1 Tnmcan : nec v1detur quomodo poílit illa

pater Chrifl:i dici, quandoquidem non procedit

per miginem viuenris

vinente per principium

coniunél:um in Gmilicudinem

namr~. Incar~ri onis cnim aél:io , qn a: a rota T rinitace venit,

non e!l generatio , vt iuxta fanam .de -,emus

Theologiam confiteri.

~id

ad hrec? Dicam.

·768. Farcor quidem non folum Patrem qure

Difficulca- ·

in Pfalmo noíl:ro prrecefserc locumm. Fareor

cis

expedi–

eciam hoc loco non folum aquí Pacrem, fed

tio.

Deum iuxca eam narurre

ifeél:ionem , qua::

comamnis

efl:

Trinicaci.Nihilominus alfero fl:are

polfe Chriítum vocare Patrem eam folum pcr-

fonam,a qua per :x:rernam originem coqiat pro-

dijlfe. Ha:c quidem propofüisvera efl:, ve com-

Deus

gene~

mnnicer fatentur Theologi :

Deus generat :

rae.

ver~

quia terrninus ille commnnis , non logice , fed

propofiuo,

reipfa,

'Detu,

ratione~~dicaci

determinatur, vt

pro perfona generan

y macur:cum etiam,quia

cum Deus íir Pacer, Fi ms,

Spiritus Sanél:us,

ficut tres íimul de illo epuntiari perfona: polfont,

ira

íingula:: iuxta qttod, non efl: inconueniens.

alferere Denm

h~c

loco loquentem induci,

tamen quod dicic, refpeél:u vnius.tantum veri-

ficari perfonre.

'n humanis horno dicimr lu-

qui, qnod efl: v

'm, licer non fecundum fe

corum loquacur, fed lingua cantum , quia illa

.incra ipfnrn; quod efl: facis ve integro poffic fup–

pofüo aébo locucionis, licue alia calis, adfcribi.

, Si

'cas Deum non elfe fuppoíitum aut perfo–

. ¡-ªm,

iuxta id

q~1od no~tüne

_íignificatur

ifl:~,

qnod natura: tancum eíl: : id qmdem fatebor ; h–

~¡ f_

cer fine granes Theologi, qui fecus fenciant di-

~;jcenres

perfonam aliquam vage

indererminatc

i._falrim Dei nomine deíignari : quod quiaem ad

pra:fencis diffi.culcacis expedicionero elfe poffec

faris. Sed quia illis hac in parte non adfenrior, {)ei

ndomfim;

l .

dº D .

ººª

1 "·

re pon eo a 1cer,

ico

ei nomine non 1g01-

n ltur

pe~-

ficari perfonam , nHi quando rarionepra:dicati

foa a,

fed

íignificacio

limicacur : bene camen abfoiucum

fublillcns

fubfillens, perfonz quancum ad lignificarionem

abfolutC::

<rquiualens, quod ex eo impedimr quominus

perfona tic, quia tribus eft commune perfonis,

cum tamen perfona incommunicabilis

lit.

Vnde,

per impoílibile communicabilis illa fobGfl:en-

~~~t:~u~tia non elfet, rationem perfonalitatis haberet Cona:

fola accedente negatione, quam incommunica-

poccll, pro

bi1litas videtur importare.Eft ergo a:quiualenter,

quo

com•.

'.' eminentérque perfona , neque tamen abfolute

mo_da

exph·

dicenda calis: non ex eo quod fequeretur qua-

catio.

remiras perfonarum; quia ctim fublifl:ens illud

tribus }'erfonis difl:inél:nm yealiter non lic, ter-

narius numerus non augenu, íicut neque qna-

tuoc fubliíten.rias aut exiftentias dicimus,eciamfi

inxca grauiífonorum The9logornm fencentiam

abfoluta in Deo exiíl:entia

fobíiíl:en tia lic,quia

ídem re ipfa cum relatiuis. Sod quia id abeft,

quod in perfon<l velut rnaxime proprium accen-

dicur , incommunicabilicas, inquam ;

ne in

myfl:erio ifl:o, in quo ex inordinata locucione er-

ror oriri facile potefl: , iuxta Diui Auguíl:ini

fa–

pientiílimam cautionem , nouum aliquid ,

periculo erroris obnoxium ,admittarur. Minus

enim doél:i quamor polfent fufpicari perfonas,

ficque in errorem iacolerabilem ex intelligentia

finifl:ra prolabi.

69.

Sic ergo poteíl: difficulcas pra:fcns ex-

Alía dif–

pediri. Sed acldo pro vlreriori explicarione , etíi .ficultacis

dicamus qua: In Poemate facro pra:ceffere non

-cooclatio.

ad folum fpeél:are Patrem ; hoc tamerr loco

Íe>

lum Parrem loquentem induci. Neque inton-

ueniens illud , quia nen variatur perfona lo-

qnens : toca namque locuca Triniras , vnde

Pater, cni omnia

ope~a

ad extra polfunc conue-

nienter amibui, íicut

perfonis aliis.llle ergo

jpfe qui loquebatur,& modo eciá loquicnr, licec

dua: