Pf.88
Pars
III.VerfXX.VI.§.l.F1liat.Chr.
719
tlu:i:
ali.e oon loquanmr perfome: quód quidem
in Prophetica locurione non
dl:
cur admiremur,
Pcrfonarum
in qua variatio perfonarum folec ftequenccr ac–
muratip
.
cidere,&
Pfalmi
~flri
poteíl: exemplo compro–
frequrn~
m
bari. Et id cene
l"f1s ef\: ,
quam id q uod modo
Prophet1ca
.
u
G
l
· ·
locucione.
p~oponauus,
c
m
per ona oqu_cns
m~~ime
va-
necur.ldex Pfolin.'i. confirman vlcenus pot
fl:,
in quo 1c Dauid:
A~itertt
t
reges
terrtf.,&
pri>t–
cipes
com1er.erunt
m vm1m
,
adtier'm
Dominum
,
&
Pfa l.i..v.:i..
aduerfm Chrijfom
ciu..
'11.1.
Vbi Dei, nomine
non eíl: Pacer peculiariter ddignatus, cuius re–
ges & principes igno ·
cia
laboraba
ne ,
gui
Chriflum perfecuti,
nibus Pfalrnns loqui-
.
cur,
vt coníl:at ex
A
.4.
ve~(.1r,.
&
2
7.
Vn-
Card.Caiet.
de Cardinalis Caietanus ita fcribit
rn
cum
locum:
[Super Dominum. Matc:na conuentu>
&
Con–
iiliJ
Ílgnificatur Dominus. Sic enim in vereri re–
ftamemo ab Hebr;;eis frequencitfano víu nuncu-
paharur Deus. Dnm ad .
01te~"'l:inrnr
, ve
Deus non haberetur Dom1
,
fed guali non
curam h:ibens rerum humanarnm.)
~ic
ille. Se–
guirur in Pfalmo.
Dormr.t-u d1xit
lfd
me :
FdiU:t
lbid.
v.7.
mez,u e1
m.
'{¡
.7 .
Vbi quidcm
Pa~er
loquimr , il-
le '· ioquam Dominus, de quo
ver[
i..
r de
quo criam verfu imrucdiarc prxccd nti :
1mrem
cor.Hirimu
fi:m
Rex ab eo.
Vbi diffic:ultas
efi
eadem, & eodcm modo d1fcingcnda.
Cum
c:nim audimus:
Domil.'1-u do:it tid
me:
Patrem ab- •
fque dubio debcmus acc1pcre, qui
~nodo
folus'
lognirur ; cum t:imen in verfibus prxcedennbus
ídem nomrn non c:um folnm , fed
ucum
abfo–
lura fignificatione norarir.
770.
Alío etiam modo poteíl: pr::efota diffi–
cultas enodari, fi dic:unus non ad folum Patrem
Yerba Verfus pr:efencis pcrcincre.
ldem ergo
qui locutus prius,
&
nunc loquitnr, & Pacrcm
fe
indicar; cum ramcn
tota
ibídem Trinitas lo–
guens inducarnr. Ergo ne Dcns, ve Tnnirarem
nomen illud compleél:imr, pacer Chri(h
?
Ira
<juidwn, fi de filiacione non :crcrna, fed rempo–
rali,& per grariam eloquamur.
r::iuis illa apud
Theologos q u:eíl:io, an
hriflus ve homo
fic
fi-
lius Dei narnralis? An fciliccr, ficut eíl: Sanélus
vt homo,ita & dici ve homo filius Dei
Fºrl~ t?
In
hominibus enim cum fond:irarc rimlus filiati·J-
~hriílus
vr nis connexus innenirnr. Nequc clfe filius adop–
cnmfiti~~n tiuu~
potefl:,quod
a
f?o.étoribus
!he~lo.gis
com–
Dei
adop-
mun1 adíeníione rec1p.rnr, qu 1dqllld 1:im olim
riuus.
Durandus affirmarir. Adoprio en un exrraneum
notat adoptami fubieél:um , vr ex hnmanis legi-·
bus,& ex Concilio Francofordicnfi compercum:
cum tamen humana natur:i Verbo exrranca non
fü,
in vnicatem perÍon;e eidern copulara.
Q1rc–
íl:io ergo de narnrali filiarione proccdir, quam
communicer admirtunt Theologi , fed modis
valde diuedis exponunr, quos brcuirer p
[Clll'–
remus.
Bene tamcn
Aliqui ad folum Patrem rel:itionem filinionis
namralis
naturalis arétand:im exiíl:imanr, ex eo Chri-
f.clarione
:i.d íl:o conueni<:ntem , quia illi vr homini Ver-
r
ºr
~ um
Pa-.
bi relatio pcr hypoílacicam confercur vnionern :
cm rcrn11-
.
.
nar~ ,
iuxta c¡ua fit vt non folum per communbCanonem
piures.
idiomatum filius Dei naturalis
íic ,
fed eriam
vt homo. Ali ter n:imgue efl: omnípocens, irn–
rnenfns, & fic de aliis attributis , aliter filius:
illud enim prius habet hic horno, qui Limul
Deus eíl: ; fcd non vr homo, eti:im Íp ·cificari–
u e
j
quod t:imen in
filij
! ompdlatione coorín–
gir, quia· commnnicarnr <eterna filiario , vt
fuum velut foc.malem tribuac affeétum , ficuc
A mphitlm1m1m
Mifertcordu ..
•
fubfiíl:enria, vt humanitas fubGíl:at ,
&
fan~
él:itas , vt fanél:a
lit,
iuxta valde receptam
opinionem. Efl: ergo Chrift:us filius Dei natu–
ralis ,
&
per
idiomatum communicationem
>
&
irem vt homo , ob rarionem diétam , rela–
cione ad Pacrem
tantun
modo terminara.
Sic
P.r<eter
a
líos infignis Theologus Alfonfus ('u-
.
rid
lib.1 .
Coruro~rerflarvm.
Controu.
i.
P
.Granadus
C'unel.
in
p
·
ét
G
d'fh
8
" " d
P Granad.
3.
'.
tra
.
atu
1
•
.t
1
rttt.
J.
mrmero
1
,
'<.Yº
,>.
Ragu[a.
&
fenr1re v1detnr Patee Ragufa,
tom.
i. .
in
3.
p.
d1JPutar.
1
8.
Et ex modernis Theologís
~dij .
N ec
a
fchol:i. D.Thoma:: videtur aliena fcntenria, ex
gua. eam _fe.quirur M. !o:innes V!ncentius
de
loan.
y ¡
0 .;
Gr.ztttt Chriftt
,
q11tf,ft.
I
.
crrca
hoc
d1,bmm,
§.
ad
7 •
cenrius.
• Q :ibus
ad_nu~ne~a~·i por~.{\:
P.Perrus Hurtadus,
r.
Petrus
pr~fl:ann (1nm
v1r rnge1111 , &
~Ho
longiore
di-
Hunad.
gnilf.mus ,
qui
in
Tomo
de
l ncarna!Íonc
,
d1fP.S
3 •
•.80.
Refpondec ad argumenta oppoGta , nec
eam vidernr improbare. Dico adnumerari pof-
fe,
quarenus rem ipfam videwr an pleéli , non
vero quarenus fola illa ratio adferend:r filiatio-
nis admmirnr, n:im alia111
ille proponir, de
gua
inferius, & ídem
dt
de M agiíl:ro Ioanne
Vincemio.
7 7
1 .
Et
hoc mihi iam olim placuit, quod
&
l!lorurn
in Scholis non f.:mel docui ,
&
placee modo ,
fenc:n~ia
adeóq ue
pla~et?
ve efficacif!ima
m~l1i
videatLH
~:~c;~~~~et
ra~1one
conu1nc1. Sratno
e~11':1
(_ hnflum
~t
ho-
probatUr.
m111em fanétum
dfe
per filiat1onem Verb1, qua:
Chrittus ve
vnira humanitati non potcíl: non illam ab onrni
horno
eíl:
p eccaro reddere prorfns eximiam , & ius ad
í~nétus
Ver9
b
·
d
· d fil·
·
¡
,·
b1
pedoua-
ac1rn rnem,
vn
a
10rum pr?pnam 1rere01-
lime.
tarem conferre.
~1am
fenrenn :im plmes
&
pca!{bntes ampleétuntur Thcologi , ex q.nibus
P.
uarcz,
tom.
1.
in
3. p.difPM.
1
•
feil.1.
P.
Va-
P.Suarcz.
lencia
ibidem,
DiJPut.1. J3tf,H.7. P unéto
1.
P.Pe-P. Valencia.
trus Hurrndus,
difP.+7 .feilA.
P.Granadus
trart.
~
Pects
7.
d1JP1tt.1.
mim.1
4.
l}.Gafpar Hurtadus
difP.7.
r. ~r;:n~d.
D
1jfimltt1.te,2. .
Eminenti!Timus Cardinalis Lugo
P. Ga(pac
difP.16. n.3
1.
M.Lorca,
difP.3
6.
Rencrendiúi-
H urradus.
mus
A
lu:irez
d.fP.3
1 -''· 2.2..2.
5.
&
3
+·
Sanél:itas
Carcl.Lugo.
(¡
'd
·
Do·
fi d
.o.
. ·d
¿ · · ·
M. Lorca.
1qu1. e_m 1uxta
. 1ony
~ l
01.:.
Hm.tm:e
lLJJnlS
Reuer.
Al-
nom1111bus,
cap.
1
i. .
ml alind eO: , quam mundi-
uarez.
ti:i , feu puriras ab omni peccari macula : cuí,
D.Dioayf.
cum in ordine fupernamrali
fit
>
ius :-.d felicica-
rcm adneétitur.
~lis
aurem non videat hoc hu-
rnanir:iri racione perfonaliratis (ibi vnir<e com-
petere
?
N.11n racione forma:: crear.e id habc:ri
pordl: , & habemr racione fanétificanris grati<e,
quomodo non multo potior.i iure per diuina:
perÍOnalirntis vnionem habearnr• ?
~lid
mon-
f'rrofurn magis, q uam hominem Dei filium.
eciam
qu~
hominem ' non
eífe
a
peccato rnun-
dum , au t a?rerna felicitare carere
?
Ergo fan-
él:us ille vt homo, quia nil aliud fanél: irntis no-
mine vcnit accipiendum, nifivelimus ve.ros
&
proprios
termino~
obfcnr are.
Si dicas perfonaliratem Verbi non efft:
fan~
él:icarem, quia tanrum
efl:
relatio coníl:itu–
riua perfona: ,
clim habiruali.s gracia forma.
íic , cuius efl: proprius effecl:us fanétum
r~d-
didi!fe•. Inftabo.
~an:
in .
prirn.iselfo fanél:um
~re
fonfü
formalm:r,
&
ex v1 fm vlnmatl conceptus do-
fo
al'
cent multi, quornm merninit Cardin:ilis
Lu~
eÚm
iccr
go fupra
rmmcr.3
6. quod ancequam illius egre-
C2rd. Lugo.
gium
~pus
in ,lucem
~rodijíft-t
'. docueram ego,
&
v1d1 p1lte1 magnis m:igJ!l 1s placuilfe. Sic
0 .
Petrus
enim renent P. 1 errus Hurrndus
Ju¡rl!.
~ .
105 .
~u'
ad.
p
.c:;ran~dus,
&_.r
.<:;afpar Hurtad.
loe~ ~~d1té7:u. r:~:i::·
Et
1d gmd m ali¡ ahrer probabunr, m1h1 11la ra-
Huna!.
1
P
p p
2
tio
•