Table of Contents Table of Contents
Previous Page  392 / 714 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 392 / 714 Next Page
Page Background

374

PhyíicaDifp.X.

-

Atque hinc

fit

primo cauíam primam,

&

recun-

dam conuenicc, non cafo , fod per re,

&

ex infHmto

ad eandem aéHonemefficiendam ; quod maximc pro–

uenit ex modo opcrandi primre caufa: , feu ex ÍCientia

cius,

&

prouidentia. Neque ad hoc eíl: neccffaria alía

morio

caur~

fecundre

j

lcd fola ha!C voluntilS Dei,

quafi

pr~parantis

,

&

offercntis concurfum iuxra le–

ges Cure diuina: fapientire ,

&

prouid~ntire.

Adden–

dum en tamcn hanc dctetminationem concurrus

quanrum ad duo habere fundamcntum

in natura

cauía: fecunda: , primo ctenim, quia eíl: talis virtutis,

ideo decreuit D eus dare illi concurfum calis

Ípc~iei;

&

quoad hoc ·vr fupra notaui dicimr determinare

concurfum Dei quoad Ípecificam rationem : non

quia abfolutc determiner ,volunmem Dei ad dan–

dum talem concurrum in

rpecie

j

lic enim folus

Deus fe voluntaric determinar ; fed quia efl obi–

ieál:iua ratio pofluhns ralcm concurfurn ; íecundo

ad cundem modum ; quia talis caufa efl narurali–

ter agens ; ideo etiam Deus abrolurc ,

&

definite

vult cum illa concurrere ; quoad hoc dici porcíl:

codem fenfu caufa

fecunda determinare concur–

fum prima: quoad oxercitimn ; quia nnur:i. fua

hic ,

&

nunc determinare poflulat exercirium ra–

lisaél:ionis ; at vero determinatío quoad hanc in–

diuiduam afüoncm ,

&

elfcél:um non vidctur por–

fe fundari vilo modo in 'auía fecunda ; nam ea–

dem numero hic ,

&

nunc in hoc fubieél:o potens

dl ad piures elfeél:us numero diíl:inél:os producen–

dos

, nec

rnagis poflulat concurfum ad vnum

quam ad aliurn ,

&

ideo dererminario concur–

.fus,

&

afüonis quoad hanc partero foli primre cau–

fa: tribuitur.

Secundo, fequitur ex diéHs has cauías naturali–

ter agentes in eo iníl:anti , vcl tcrnpore quo agunt,

limplicirer , expenfatis omnibus nihil facere polfe,

nili illam rcm in rpecie,

&

in indiuiduo, quam

fa–

ciunt,

&

de fpecie quidcm eíl: res clara, quia habenr

virtutcm dcr tminatam ad nlem dfeél:um in fpccie;

determinatam inqoam,, vt limpliciter in cauGs par–

ticularibus ,

&

vniuocis • vel falrem hic ,

&

nunc

circa hanc mareriam lic difpolitam , vd cum aliis

caufis limul concurrcmibus. De indiuiduo vero id

probarur:

~ia

licct narurale agens habeat poten,

riam aétiuam plurium . clfcél:uuin , in indiuiduo ta–

men illa potencia pcr

fe fola dl infufficicns fine

concuríu Dei ,

&

ideo li illum non habct , non

confütuet rcm

in potentia proxima , fcd remota

ad agendum ; lic enim ignis priuatus cnncuríu Dei

non diccrur limplicitcr potcns ,

irno abfolwc

di.

cemr impotcns ad

Ge

calefaciendum. Sic igitur,

quia huiufinodi caufz tantum habent paratum con.

curíum Dei ad vnum numero ejfeél:um , folum

il–

lum polfunt abíolutc facerc potentia nimirurn pro–

xima , qua: includit non tantum nudam faculta-

'

tcm agendi , íed ctiam omnia prrerequilita ad opc-

randum.

.

Dices ; concurfus cíl: ipía aaio; aél:io aurern non

rcquiritur ad polfc , fed ad agcre : ergo CQncur–

fus non requiritur ad polfe. Rcrpondeo aliud

ctfe

loqui de concuríu ipfo in re •

&

In aél:u fecundo, de

quo proccdit obieél:io,

&

quaotum ad id relH: con–

cludit;aliud vero elfc loqui de concurfu in atlu primo,

~

in proxima applicationc , quomodo dicimus requi–

~1

ad

~offc

fimpliciter, qui concurfos non conli(fü

111

aéhone , fed in diuina virrute fcu voluntate , ve

proxime applicata ,

&

quali coniunél:a in tali tcrn–

por~

cum caura fecunda rempec ex vi fui retcrni de–

crett ad concun:endlim cum illa, quam aliis etiam

vocant pr:Eparattoncm, fcn oblationem concuríus.

De Potentia obediemiali.

Tertio infertur obiccr ex diét:is , concurfum Dei

non díe vnuro ,

&

eundem cum omnibus caulis

1

ecundis ' red variari iuxta diucrlitatero caufarum

rccundarum, quia Dcus ita cum illis concurm , vt

fe

fe accommodet vniculque iuxta eius indigen–

tiarn.

Et

ideo licur ad

effeél:us numero d1ucr–

fos tribuir concurfus numero diíl:inél:os

;

ita ad

aél:ioncs

fpecic diuerfas concucfus

tribuir rpccic

di!\inél:os..Et confirmatur apene ex fupra d1élis;

nam concurfus Dei ad extra non eCl aliud , quam

ipfa aél:io ,

&

ad cundem intrinfecum termmum

tendic : ergo pro varictate aél:ionum cric cmm

varius concurfus : non potcíl: ergo verc dici clic

eundem concurfum Dei ad omncs aél:iones caufa–

rum fecundarum nili lit fermo , vcl de ccucur–

Íll

interno , feu voluntatc , qua Dcus concurtir,

vel de idcntitatc folum proporrionali quo ad mo.

dum ,

&

gc!Wralem raticnem , ob quam omnes

caufa: fecunda: índigencconcurfu fciliccc, quia fom

enria,

&

agcntia per participationem.

lmo hinc etiam licer obiter infrrre alircr Deum

inlluerc rcrpeélu ciurdem dfeélus ,

G

fe íolo ilium

dEciat , alicer cum caufa fecunda , quia cum fe

Co–

lo agit adhibct influxum per

fe

futficienrem ad

ef_

fcél:um ; cur¡¡ vero concurrir cum cauía fecunda oc–

commodat talem aéliuitatcm , qua: per

fe íoli

non fufficercr fine cama lccunda , quod cíl: R1a–

nifefluro ex diél:is

, quia non vult agerc ni!i ea

aél:ionc

,

qua:

lit communis

i:aurre

Íecun~"'·

~amuis

amcm '• ille ídem clfcélus pollee

eíl~

1t

foto Deo ,

&

ideo

influxus Dei ad ralem eff -

duro abíolure '

&

rccundum fe poffir effe fine cau–

fa

fecunda' taroen ralis aél:io 'qure eíl:

a

cauía fecun–

da non porefl dfe fine illa ,

&

ideo

n~que

concurfus,

quem Deus pra:bct ad cakm aél:ionem cíl: folusabfo–

lurc

íufficicns ad clfdlum , fcd tanmro in fuo g:–

nere.

Secunda conclulio. Cenreo curo Patre Suarez ra–

lirer e!fe cxplicandum modom, quo Deus ruum con–

curfum pra:bet vel offcrt caulis liberis , qui mo–

dus ln duobus diffcrat ab illo , quero in agenribus

naturalibus explicuimus primo in determinario–

ne quoad cxcrcitium , quia nimirum Deus c:x

vi illius voluntatis qua íl:aruit pr01berc concurfum

caufa:

líber~

non omnino abíolutc

fiamit vr

caura libera illuro aél:um cxerccar , neque lim–

pliciter vult illuro aétum dfc , fed quafi fubin–

rcllcél:a condicione vult ccre

tale111 aél:um quan–

tum eCl ex fe ,

&

ex pacte fu¡ concurfus quem

pr:Ebcrc íl:atuit,

&

ad illuro ex vi talis voluntatis ap.

plicat potentiam fuam ,

fi

tamen caufa fecunda , (cu

voluntascreata :i.d illum etiam fe dererminct,

&

in 1

1-

lam influat , fcmpcr cnim poten non infiucrc pro íua

libertare.

Fundaturquc ha!c diffcremia in diuerfis modisope–

randi connaturalibus his agentibus ; agcntia enim

11aruralia natura fua funr determinata ad cxcr–

c1tium fuarum

aél:ionum

,

&

ideo prima cou–

fa

fe

illis

aceommodans

abíoluti: definit

illis

concmfum ;

~gentia

aurero libera non funt ita dc–

.

rermin:i.ta

natura fua ad excrcitium fuarum aétio–

num

: cum ergo Deus vnicuique dct concur–

fum modo accommodaro narurre cius , his etiam

agcmibus offerr concurfum

line orpnimoda de·

terminatione ad

exercirium.

Deindc hoc

vi~c­

tnr conuincere ratio faél:a

; nam

{j

Dem of.

li:rrcr concurfutir ,

abfolura ,

&

efficaci

vo–

luntate phyfica

d~t,crminariua

,

&

elfcél:ina

ta–

lis aél:us necetíado

fccnm rraherer caufam

Íc–

cundam ,

qua: neccffiras cílct abíoluta rcípe-

Gl-u