17.
$
Zrncmít
inter¡rcra.
tío.
18.
19.
S.Thcmas
tk}ffr1u111.
Traél:. De virtute Fídei
diuin~,
conm1 Fmiflrm1, c.
3.
Legatur
&
S. Zcno Vcro–
nen!is
E.¡lí!copmfermone defide, Linera
A .
íic
increpás h:i:reticum:C11r
f"h imagineftdci ftdem
dcpom1
?
Si
pe711i.1m legi1 of/endere c11pi1
,
le–
El1omm1 m1bi"1 dsjferena
,
doce eam fib; non ej[e
comrarMm,doc< om1,;a,q11.t umi1,ej[ecredenda.C.t.–
terz1m
fi
,;,.,
p~rtem
probei, reprobei partem,quo–
modo per hanc jidern
qu.t.rü,q11Am e1iam ipfam in–
fideli1111í1nnm co11fti111i1>cUm vnfot;ftt non credi1.
Itemm,arque icc1 um repero interpretationis
formam , per quam n<getur ha:reticis abíolma
denominatioChriíl:iani.Hic eíl: Cenfus Auguíl:i-
111,
ne videarur d1fcors doél:rinre ab ipío rradi–
ta:
lib.dev1lico b11p1ifmo contra
Pe1ili~1mm,c.
3
.&
proxin;o cnp. de idololatria,
&
lib. de patienua,
c.
26.
&
lib.3.debap11Jino tomra Donatt/fM,cap.
v/1.&
i~1
Pj.
6 4 .
vbi fauet concedennbus ha:–
retico aliquem aél:um fidei fopernaruralis , ve
notar
Eflius{z1pra
citatus
"·9·
s,.ze110
l.oquin~r
de fide vume1
(;
li ,
&
ex motmo vntueríab,
non vero cxcludit aél:um aliqut m ex moriuo
Ípeciali.
Objicis quano S.Thomam
2. L'f·
5.
artic.
3.
incorpore,
d1[err1ffimis verbis conrradicenrem,
curn ait:
Vnd~
man1fej/11mef/, q11od ralu h<
1.re-1ic111 circa tmmn
ar1ie11lum
l
fidem
non
habtt de
alru ffTIÍcr./iJ ,fad opinio11em q11andamfac1111dhm
propriam vofontatem
;
íolum e11im credit pro–
prio iudicio
¡
in hoc enim conúíl:it hxrelis
peccatum ; delinquir cnim ' cum lit proprio
indicio condemnaltls , ve loquitur D. l'aulus
in cp. ad T1111m
,
e
p.
; .
vcrfi1 vr.decimo.
R eÍpondeo , S. Thomam loqui contra ha:–
rericum adco íuptrbum, cernicofum ,
&
cere–
broíum
>
ve aulir negare connexionem diuinx
aull:oricatis ,
&
diuina: reuelationis cum my–
íl:erio reuelaco : quare nulli myflerio poreric
atfenriri propter obieél:um formale fidei, Ícili–
cer proprer auél:orirarem diuinam obícurc re–
uelantcm , reudarióqne cx1íl:ens conneél:üur
cum obitll:o rrnelato, cóque íuperbix per–
ucnifl~
ha:recicos fotis lignificat Diuus Paulus
prox imc rdams
ep. ad Tzmm
,
&
eciam
ep.
r.
ad Tzo 01h. 6. v.
4·
qnorum jndocil1tatcm cum
proprio experimento noíler
S.
A1igut1inus , ait
lib.1 7.comra F.iuíl:um,
c.3. V11diq11e 1trgi11erfa–
''º
veflr11
conrnndi111r:
apert~
dicire, VoJ 11011 cre–
dere
Chr1jli Eunnge/10
;
nam q11i
;,,
Eua11gel10
q11od
v11lr11
crcd11i;
;
q11od
vu/111
non crediti1,
vobi1 potiiJJ , quam E11a11gtlio creditii.
Non ve10
loquicur S.Thomas de ha:retico pra:ciliuo, qui
in parriculari negar, cxiflere reuebtionem hu–
jns parricularis aniculi, v.
g.
neceilltaris gra–
ria: Íupernaturalis , & confequenrer ait , quod
diuina
auél:orir~s
poillc in pa1;ticulari ad talem
ardculum adduci : in quo porius putat
fe
pra:–
íl:are obícquinm Deo. Nec enim dici port íl:,
quod Pelagius
opinct~r
circa myíl:crimu Tri–
niratis , !i quidcm counifrus refiimonio
faene
Scriptur:i: alfent itur tanto myíl:erio, & circa
ralc myfle11Um 11on efformac aíleníum non
fit.
mum, neque ctrtum fonmdine parris oppo–
litx ,
qu:-e cfl dcli.nitio opinionis , provc ditfert
i1
li.de, iuxta communem definitionem hau–
íl:am
a
S.Tlwma,& 1lluíl:racam
a
P.Thom.San–
chez
tom.dernatrirn.lib.
2 .
difp.4 1.num.
l.
Vel
loquitur S. Thomas de perftél:o afru fidei im–
perato per piam affeél:ionem , íeu obedienriam
perfoél:am ex motiuo
vnit~ :
qua: inter–
pretatio habet magn\lm
funda~1
in rexcu
obielto in íolotione ad tenium argumc11t11m
frc propoíilum
:
Sicut horno <bedit D eo 11d
,,.,_
dendum ar'/Írn/i1 ftdei:ira
etiam
ad
feruar.daman–
dara legu;{ed homo poreft ejfe obedieni úrea q11<1.–
dam mand111a,& non circa alia:trgo pottfr habere
ftdem circa quofdam artic11lo1
,
&
non área alio1.
Cuí
reípondet :
!0._od di11erfa pr,,cep111 legú
po/fune referri, velad di11erfa motiua prox1ma,
&
jic
'1Jm1m fine nlio{err111ri po1eft, vel ad wmm mo-
1iu11m pri>MITJJ 'q11od
efl
perfeflJ obedire Deo,
a
quo decidit
,
quicmn'111e vn11m pr<1.cepwm 1ranf–
gred11ur , fecundum i/111d lacob.1 . IQ1i ojfendit
Íll
vno, faéhu
eft
omni11m
re11• :
perpendite ly;
perftFJe obedire Deo:
ac
li
dic.1t D. Thomas:
Qi;iemadmodum obedire pc:rfeétc,& íiipcr 0111-
ma
ex mociuo pri1110 vniueríali,pra:
(e
f~rr
ob–
Ícr\Jationem umnmm pra:ceptorum, quam non
inducir imperfcél:aobedientia intenrafolum ali-
cui rnotiuo parciculari ; ica
&
credere perfrltc,
Írn íuper omnia infcrr alfeníum omnium my-
Jtericrum ex motiuo primo,& vniucríalí,quem
exten!iunm alfenriendi modum non ferr imper-
feél:us a!le11fns innixt1s mctiuo particulari , Íeu
Ípcciali ceíl:imonio diuino : Pra:cerea S. Tho-
mas
ibi
prObat exemplo chariratis, quod non
man~at
lides in diícredenre vnum arriculum,
qut"madmodú nec remaner charicas poll: vnum
peccatum morralc:quod quidem excmplum iu-
uar noflram doél:rinam, quia licct poll: vnum
peccatum mortale non manear habirus gracia:,
&
charitatis , & liccr qui Íemel elide alhrn1
chariracis p rfeél:um Íuper omnia, obcdiemia-
lem ad ob(eruanda omnia pr:rcepta ex motino
charitatis , deteíl:ecur omnia peccara mortalía:
ali
qui haber aél:ú chariratis impcrfc:ll:ú,& non
Íuper omnia,nm1 haber all:ú obedienrialem in-
duél:iuú obferuationisomnium ¡m;ceptorum,&
derc~atiuú
.omnium peccatomm
~11or~alium
in
PottJ
ox
om111 materia : quare potes efficactrer m•perfe-
moúuo rha–
lte
ex
mociuo chariracis dereíl:ari hoc pecca-
,;;.,;,
"'"•
rum, non vero aliud:vt dixi
n.
1
1.
nequc con-
j/Mihoepu–
tradicic.
S
.T,l10mas )
.p.<¡11«/f.
8
6
·ª."
+'.
n corpore:
e_:;;.m
¡,;,:~
cum
1b1
folum loqmrur de pren1rent1a,
&
de-
reíl:arione perfeél:a pcccari proprer Deum Ínper
omnia dileél:um : ergo paricer licec per ha:rc-
íim perdat fidem habicualem Pelagius , nec
manear in ipfo alfeníus perfell:us fidei iuper
omnia obed1emialis ad crede11dos omnes artt-
culos;
poreri~
ramen recinere alfenínm imper-
fell:um alicmusarcicnli, qui non
lit
obcdi nria-
lis fuper omnia.
Objicis quimo:Talis alfcn[us,qnem nos vo-
10.
camus li.dei diuin:e , non poreíl: elfo íupernatu-
' ralis,nec naturalis: ergo
eli
impoffibilis.
Pro–
batur anrecedens quoad primam parrem,primo,
quia non eíl: affignabile principium G1pema–
turale ip!ius. Probarur fecundo, quia aél:us
fu~
pernaturalis fidei tanta gaudet cenirudine , ve
vnus non excedat aliurn in cercirudine ; arqui
iíl:e alfeníus fidei vrpote imperfeél:us , provt
nos loquimur,non ad.equat cerrimdinem affen–
fus fidei perfeél:i,& íuper omnia : eroo calis af–
fenfus 11on porefi elle fopernaruralis'°fidei.Ter–
tio, quia
li
elfot Íupernaturnlis : ergo permane–
rettunc habitns íupernamralis fidei, quia con–
naturale eíl: , iuxra prouidenciam ordinariam,
quoó aél:us íupernaturales fianr per principia
intrin(eca fupernaruralia permanenria ; ínnt
enim iníl:ar porenciarnm ,
<."<.
connamral~
eíl:,
quQd aél:us fianc per foa j>roporrionaras ro-
tenc1a9,