De Incarnatione Verbi Divini.
caret calocc , fcd haber inclinationem contra–
riam ad fcigus. Tenia en cum rrpuguanua >d
aél:um,
ut
Angclus caree albcdine,
&
h•bct
repugnantiam ad ilbm, primam vocac nega–
cioncm aéhialis communicabilitatis ,
Íccllll·
dam aptitudinalis, tcrtiam p0tentialis,
&
ait
quod in Íencentia Sc0ti , nulli rei Ítmpl¡cicec
repugnat elfe communicabilcm, nec tanquam
communicabilem ad aliud dcpendere, n1Ít ha–
beat propriam aliquam entitacem pofitivam ,
qua: Ítt ratio repugnancia: talis commnnicabi–
litaris ,
nt
bomini repugnat fimplicicer irra–
tionalitas,
&
ha:c repugnancia non competir
illi Ítmpliciter per negationem , quam haber
irrationalicatis, ícd racione d1fferemi;r ratio–
nalitatis, qua: etl emitas pofitiva. Eadtm o¡ i–
nio tribui (olee
P.
SJlmeroni
ro 2.rra[/41u
'7·
P. Vvadmgo
de l nc«rnar. dijp.
4.
J,.bio,
P.
Molm:e
'·/'· 1·
19.
ar.
1.
dijp.
3.
§.
agevero.
S V B SE C TI O
PRIMA.
rua
fmtentin jl11111i111r.
IJ
Dlco primo , natura humana difünguicur
Narura hu·
a
parte reí
a
íuppoÍttalitatc,
&
non
('>-
ma.nad
0
iílin lum per rationem , ita P. SUJcez
di[p.
¡
+·
met.
~;·;~~~~!;:·
.felt,
1.
P. Vaíq.
¡.
'.º·in¡. p.
di.fp.¡
1.
ca~,
1.
<poGtalirale. P. Pecrus Hurtado
di.fp.1
1.>nnfilt.
¡.
ali¡quc
complurcs.
14
.
Probatur primo amhoritate Sanll:orum Pa-
1nm1,
&
Conciliorum, alferc11ti111n ideo h:c–
rcticos erralfe in mylkrio incarnacionis, quia
n ullo modo d11linguebant inrcr naruram
,-&
fuppoÍtrurn : ergo ne committarnr error con–
tra fidem , 'nece(fario difünguenda ell n•cura
a
íuppofiro;amecedens aCferitur
a
Vigilio
Pa–
pa
lib.
2..
comra Euricheum prope medmm
,
&
Epiphanio in Seprima Synodo
alt.
6.
rom.
3.
cirra finem.
IdeO,
mquic,
htiretici
errRnt
,
q1ti4
nihil ali11dagunt qumn
tu
oflendant namram
,
&
hypojlaftm idem ejfe
,
qu4
fane
inrer fa diffirre
.,,..rf: E ccl.¡i4 Catho/ic4 alum11i cognofeunr.
Con–
fonanc quam plurima: alia: authoritatcs alle–
garx
a
P. Suarc:z.
t
5
Secundo probai'ur ratione, illa din inguun-
"" rcalicer qna: poCfunt fcparori realiter : ícd
i1a fe habent na1ura,
&
ÍuppoÍtrum : ergo di–
ftinguuntur realirer , majorem
late probavi
in metaphyjica df'p.
6,
q.
3. dejigni1 reali1 di–
Jlin{/ionis.
Probaiur minor, in Chrillo Domi–
no elllifü t cota rurura humana integra : Íed in
Chrino non cxillic Cublinenria creata : ergo
in Chrino Domino ita fe habent, ml jor
ell
de lidc , ut optime probat
I'.
Snarez
'º"'º
pri–
mo
i11; .p. dijp.
t
5
.falt.
1.
minor etiam ell de
lide, út probat
P.
Snarez
eodm1 romo difp.
7.
/ffl.
¡.
&
en delinica in Concilio Ephefi no ad
hoc pra:cipuc congregaro,
&
in Concilio
Chalcedonenli
aD.
i.
&
in Q:1i111a Synodo
collat,
S.
c1m,
2.,
&
alibí paffim.
1
G
Dices qnod ideo natura humana non
dici-
rnr fuppofirum crearnm in Cluillo Domino ,
non <¡uia illi dcliciat aliquod politivum, fed
qu1a illa habec aliquid , fcilicet uniontm
hy–
polhucam au Vecbum Divinum ,
a
quo Íu–
~entanir
'
~
habecur tanquam
a
Cuppoliro,8'
ideo ell habna,
&
non habcns.
Sed cootra,
&.
in primis ha:c fmcentia co–
incid11 cum fcmentia Scori infra impugnan–
do , Ítd modo ira ii:npugnatur
¡
quot1cs in ali–
quo di; toca clftntia alicujus rei, nccdforio
dcbet erre ipfa res : fed in Chrino en rota cí–
femia ÍnppoÍtri crcati realiter : ergo ibi ell:
ÍUppoÍtrnm creatum
¡
11'ajor paiet, ideo enim
in Chcino en roca natura humana , quia ell in
illo tola dT'tntia natura: humana: : vel onen–
d~nt
Adverforij , quo arg\lmemo elfer con–
v111cendus 1-la:reticus, qui dicercr in Chcino
non e(fe toram nacuram humanam , licet elfer
rora elfentia illius, non quia deliciar aliquid
politivumJed quia haber aliquid libi unicum,
~cilicer
Perfonam Verbi ; non ergo aliunde
1fie clfet convinccndus, niÍt quin 1bi ell rota
eCfentia
nacur.~
humana::
&
ratio en ev1dens,
quia res nihil aliuá en quam Íua ell'e1uia'
&
tota res
dl:
toca clfrntia. Minor pra:cipua en
evidens, Íuppofita Ícntentia contrapa, quia
(Ola
dfentia fuppoliri creati en lOCa elfentia
natura: humana: : fod
in Chrino D om1110
dl:
to ta elíen.tia natlll a: humana: : ergo en rota
clfrnria fuppoÍtti creari. Si dicas quod rema–
ner tora eCfcn1ia fuppofiti , quanmm ad in–
trinfecurn, íed 11011 dicirur íuppoÍttum, quia
defi cit illi aliqua condioo, nempe negario .
nnionis cum altero, ac proinde non
remancc
quanrnm ad dmomi1\ationem Íupp0Ít1i , ve–
luti d1fcurrunr C onnota1ores pro indifünél:io–
ne relationis
a
fundamento'
&
unionis ab cx–
rrcmis : Si inquam ita reípondeas, impugna–
beris renauratis argnmcmis , quibus doll:1i–
n1m eam connotatorum infequmi fumus
eti~
in hoc tomo difp.
1
o .
.feél.
1.
&
difp. vigejima,
flél.
tmia.
D einde fimilicer polfet Aliquis di–
cere quod in Chrino non mancar Perfona
V e1bi quanrnm ad extrinÍccum ,
&
denomi–
nationem
: unde non denominabitut illud
compoÍttum fuppolirum ,
&
petfona, quod
en abíurdum contra fidem.
C onfirmatur primo, Íecundum D urandum,
illz propofitiones : Humanicas en homo,
&
homo en humanitas, íum vera: : íed in Chri–
no D omino manee humanitas : ergo manee
homo.Parer
coníequ~ncia;
ideo colligimus in
Chrifio Domino non folum manere emiratem
creatam
uarnr~
, fed etiam
cns
creatum, quia
cns
&
emitas Íunt ídem : fed humanicas,
&
horno Ínnt idem ,
&
manet hmnanitas in
Chrillo Domino: ergo manet horno.
C onlirmamr fecundo , quando d'!o funt
ídem fnb aliqua negacione, ciiamÍt rollarur
illa negado, Ít manct unum, etiam necelfario
d
her manere aliud : ícd fuppoÍtrnm,
&
na–
tura fub negacione unionis ad altcrum Íuur
idem ,
&
fine ea negationc manee natura:
ergo mancr fuppolirnm fine ea ncgatione.
Major meo judicio en evidens , quia enim
animal rationale funt ídem íub negationc vi–
fus,
li
maneat horno Cinc illa ncgaiione, nc–
ceífario maner animal rationalc. Minor pra:–
cipua ell femcnria Durandi, coníequcñtia lc–
girimc 111fenur.
Confirmatur tercio , ideo contra N ello–
rium probant omnes Theologi
in Cbrillo
D omino non folum non elfe duas Períonas,
íed ncque duo CuppoÍtta ( hic enim h:i:rericus
od
li1nulandum íuum ccrorern alferuir
rand~m
in Chrino Domino non
effr
duas Perfonas,
(ed
17
17.
1S
,,