746344

!17

De Incarnatione

erbi

Diuini

te humoniraris potentiam recepriuam obedien–

tiale:m, vt extrema adeo diílanria vniancurin–

rer Íe, Ílcut

íufficit

eadcm Volunras diuina,

ira concurrens, ve vnianrur h11manicas

gra–

tia habitualis,qua:

vobis dicicur diípoÍlrio '

quamuis gracia di(ter ab hnmanicare. Ad pro·

bationem maioris ncgo prirnurn exernplurn ,

non enim eíl: difpotído

lnmen gloriz., ve

oíl:rndi

trnél.

6.de

vijioneDef, difjmt.14feél.¡.

nego

íecundom exernplum; aratia enim

habitualis non eíl: proprie cijÍpoGcio ad glo.

1'iam, vr noram in materia

gratia cum

Suarez

3.tom.de

gr11tia,

lib.

c.3.t1.ro.

& 11.íed

eíl: principium connaturalc illius, nam curn

gratia lir parcicipario narurre diuinre , debecur

illi parcicipario diuinre operationis , fciliccr

vilionis clarre b<aeifica·. Nego

tertinm

exemplum

, íi

add~JCarur

pro difpolirione

phyíica ex narura re1, curn concri1io fola Ílt

diípoíicio moialis ex ordinariooe extrinícca,

diuina,

Obiicis Íecundo,ad illud, q11od

lirnplicirer

exc~die

nacuram, non poeeíl: natura perueni–

re míi mediante,& d1fponeme oraria : íed aí–

fomprio humaniralis ad

Verbu~

exccdic lim–

plicirer humanitarem: ergo ad eam non poeeíl:

peruenir~

humaniras,

ndi

mediante

difpo–

nenre gracia.

Ncgo maiorcm de narura operante íecun–

dnrn poremiam obcdicnrialcm, per quam apta

eíl: recipcre grariam hab1tua!ern Ílne noua a!ia

prrecedenre habiruali , alias hrec prrerequireree

~liam,

lic

procederenir in infinicum. Alia

quz obiici poefunr , foluunrur ex diél:is .,,

dif(JHt.

14.de

vijione Dei

,feEl.¡.

Dubiras decimo , crir vnio hypoíl:atica per–

ficiat,

immuret humanitatcm , non ramen

Verbum diuinum ? lam reípondi huic ddbira–

cioni

difP.1.feEl.1.n,83.

rf,~Af,~~.~~"'~~:~h,~~ .

DISPVTATIO XI.

De cpmparatione nat¡.¡rte human.t,

diuin.-e in ordine ad prted1cat1onem,

qute ejl communicatio 1d1oma1um.

ATERIA huius diípurationiseíl: ma–

ximc neceífaria omni viro Theoloao

Carholico , vr reéte

ne periculo e.::.o,ris

loquarnr: quare oporret diccnda penitus cal.

re.

SE C T l O P R

M A.

.Qt1.e

qruilu idiomatum communic11tio tX

hoc mJflerto

inc11rnat1o~u

confequu111

(it.

Ommunicatio idiomarum ex Gra:cis Pa–

rribusdtíurnpta vox eíl:, qua: latine idem

lignificar quod proprierarnrn , íeu artributo–

rum diuinorum,

humanorum

imer

D eum

ho?1inem mutua przdicatio; cum enim ex

~mone

hypoíl:atica natura diuina

humana

in vna1u conuenerine pcrfonam, inde coníe–

.quemer dfe<l'tum eíl: , vr diuina de hominc

.humana de Deo ¡medicemur.

Circa materiam hanc fucrunt rum anriquo-

1'um , tmn recentium hrereticorum errores.

~idam

pntarunt ex incarnatione

fequi ne–

celíario talem communicationm1 proprieta–

tum inrer naturas , ve quod diuina: proprium

eíl , id in humanarn fuerit rransfufum, <1rque

adeo hánc nacuram poefe dici omnipotentem,

omnifciam, immeníam ,

inlinitarn. Ncc de–

fuere qui paffiones humanas in diuinam na–

ruram dix<rint irteplilfe , Deum cnim in

fe.

ipfo fingcbanr pa!libilem, Alij ex oppofüo

conteodebane nullam elfe communicationem

proprietatum in Chrifio Domino.

Prrecipua autem propolirio circa comma–

nicarionem idiomaeurn-ha:c eíl::P ms

eft·homo,

cuius veritas prrecipue hic examina:ida eíl:.

Circa quam Durandus

¡.dift+q.1.n.9.dixir,

talero propoíicionem e!fe vcrarn,& propriam,

non aurem adeo propriam, licur eíl: ha:c :

PetrH4

eft hamo

;

poíl:ea vero aie proprie dici

Deum humanatum , íeu humanum, vt pro–

prie dici non po!lit D eus e!"l horno , nifi im–

proprie, quo add1to delhu1t quam pomo fia–

tuerae fententiam.

S V B'S E C TI O P R

M A.

Pro noilr11 prim11

con~fojione,

. ADuerrendun: eíl: primo pro rora l;ac Q!!do lo•

materia cluc1danda , quod q11ando íig- cutio non fic

, mlicatio, loq11utio , ve! fuppolitio

aliqua

nbfolute

en ambigua ,

in vno fonfu poteíl:

p~redica~

proferenda.

r11m , ve! modus loquendi ,

íigm6cand1

fenf11m inordinarum habere,

inducere er-

rorem, quamuis in alio poffie fono modo in·

telligi , non eíl:

limplicirer aefcrendum fine

íuflicienre explicacione, ve vidcrur fcanda-

_.tf

lum;

erroris periculum : qua: regula prre-

cipue obfcruanda cíl: , q11oties foerir aliquis

error cxprclfos per aliq11am loqumionrrn ex-

plicnrus

rnnc enim ralis loquurio non eíl:

fu-

' menda abfolure, íed potius negrnda , q uia

iuxea communem Doétorum vfum illa. lo–

quurio abíolme diél:a dererminata eíl: ad fig–

nificandum illum errorem : quarc qui abfolu–

re illam loquucionem víurparet ,

vjdetctu~

confcncire errori , incurrctque hrereíim , ex

V erbis enim inotdinare prol•ris incurrirur

hxrelis , ve ía:pe expendo

tr11füt1H

Tri•

nitate.

Aduerc~ndum

eíl: fecundo,quod licet aliqua

nomina, vel proprierates fine indifferenres Locurio de–

fecundum fe coníiderarre,íi communiterTheo- rcrminatur ,

logi in aliqua n;atc_ria illa_m loquutio!1em d7-

~c~e~~';;

•

rermmant ad altqmd

íigmlica1~dum,

rd íigm-

rum.

ficar ,

non aliud, q11are qm poíl: eam de–

terminationem , ralcrn loquutioncm, aqr ter-

minum acciperet in. alio fcuíu , abíque dubio

erraret ,

deberer cotrigi ; arque ideo fi ali-

q ui Sanél:i Parres , aut Doél:ores Cacholici

alirer loquanrnr, benigne explicandi Íum,nili

apene coníl:ee erraífe ,

quando non poteíl

affignari alia ratio , ob quam

potiu~

hic _ter-

minus ita íignilicee

accipiarnr,quam ahus,

c11m apporeanr omnino Íltniles,fufficir pro ra-

tione quod hic rerminus ira determinatlls eíl

Doél:oribus: quod conringit eriam•, qua_n-

do iungirur aliquod pra:dicarum,

fub1e-

él:qm,