50
51
Difputatio -X. Seélio V.
irbtnediaca:crgo vnio inccr maceriam, & for–
mam ell: maior, quarn bypoll:acica incer duas
naturas,diuinam,& humanam:maior ell: clara,
minor connac
ex dijfu1.8faE1ioneprim4, & fa–
Elione q1111rta.
Secundo,quomaior ell: vnicas, qu:e reíulcac
ex vnione,eo maior en vnio:ícd ex vuione-in–
rer maceriam, & formam reíulcac maior vni–
ras,quam ex vnione hypofiacica inrer nacu–
ram humanam ,
&
diuinam : ergo vnio ínter
maceriarn,& formam en rnaior,quam vnio hy–
ponacica ínter nacuram humanam,& diuinam.
M aior cll: clara,quia effcétus vnionis cfi faccrc
vnum,& quo maior ell: effi étus alicuius for–
m:e,eo maior ell: forma. Probacur minar , ex
vnioncincerruaccriam,;lc formam
fic
vna elfcn-
1ia,& nacura íimplici1er ,
&
ex
vnione incer
narnram diuinam & humanam non fic vna na•
cura,& elfenria , vee!l ccrrum in fide contra
Eu.richcccm,& ofiendi
difP.8.frél.
r.ergo maior
vnro rcíulcar ex vnionc inter matcriam & for–
mam,quam ex vnione hypoll:acica imer nam–
ram humanam,& diuinam,imo ex hac vnionc
nulla reíulrac vnicas incer ipías narnras, íed
folum in ra1ione períon:e, quaccnus vcri11íque
narnr:e ell: vna,& cadern perfona , quia vnio
faéta en in perfona.
S d obiicis pro prima Íencen;ia,cuius pri–
~am
parre11;1 íic probac P.Vazq.illa,qua: ma–
grs d1nan11111er fe,minus vniuncur : fcd
V
cr–
~um
diuinum,& narura humana magis din211c
inr:r Íe,quam materia,& forma: ergo minus
vmuncur quam materia, & forma. Probacur
maior,ea,qu:emagis dilhm ínter fo,minusin–
re~
fe
apcanturad cdrnpoÍ!i ioncrn:íed ea, qua:
mu~us.
apcantur ad compoÍ!tionem , minus
v~1uncur
.: ergo ea,quzrnagis dill:anc inrer fe
mmus vmuntur.
S:cundan~
parrem ica probac P.Vazq. quo
fuer1r limpltc1or ncxus,& vinculum,quo ali–
qua excre'."a
~oniunguncur,eo
maior rn vnio
ex parce ems,m quo vniuntur:ícd nexus duarú
n~rurarú
in Chrifio íimplicior
ell:
quouis alío
vinculo,& nexu:erao vnio duarum narnrarum
~n
Chrillo
e~ nrnx~l'.la
ornnium
ex
parte eius,
111
quo fit vmo.Probamr rninor,ncxus duarum
nawrarum in Cbrill:o ell: pcrfonaliras diuina:
fcd perfonaliras diuina ell:
Í!mp1icior omni
ncxu,& rca}icate
c~Ca[a
:
f'rgo nexus
du:uum
nacura.rum tn Chnno e11: limplicior quocum–
quc alio n«xu.
Rcípondeo primz argumenti partí ncg1 n–
d~ ma1o~em,
&
<1d illius probationem nego
cu?m matorcm , quis enim dicar quod minus
vntun.rur marcria , & animus ration:tlis,quam
marena,&
~nimus
Leoninus , qoia magis di–
fia~r
rnatena,& animus racionalis, quam ma–
rena,&.animus Lconinus
:
rnaior ergo,& mi–
u.orvmo.fum.cnda ell ex magis auc minus in–
tima habttudtne,&
coniun~tione
excremorum
vr conll:acex no(ha probarionc · cum aurero
-
fubfillcncia ex concepto cuo
inti~ios
coniun–
gacur curo natura,6c ve vnio intcr illa extrema
Í!tmaior.
Secunda: partí argumcnri concedo
maior~m
&
nego minorem ;
&
ad illius probacionem
nego maiorcm de períonalicare diuina pr:eciíe
fumpta,quia perfonalitas vr vnica hypollacicc
natur.r human:e ell vinculum, & nexus dua–
ru111
naturarum in Chriflo;pérfonalitasaucem
dÍUÍlla
VI
vnÍtaS natur:e humanz non efl fim–
pJior,quam nexus intcr matcriam & formam,
q ui ell: fola vnio.
SECT IO V.
.._.!
11
vmo
hyporl.~ticri
ingenere doni
Jit
omni11m m11x1m11
?
P
Rima fenrenria negar, ica Ourandus
1'n
3.
dijl.1.9. 1.Richardus
ibi
aft.1.q.vlt.adfinan,
Gabriel
dij}inél.
r
.q11•.fl.i.11r1ic.>. ad
l.adjintm,
MarÍ!lius
q.¡.ar1.1.11d
l•
& alij ex antiquis
&
Modernis.
Dicendmn cll: vnionem hypoll:aricam elfe
f
4
omnimn maximam in rarione doni ,
ira P. Conclof.o
Suarez
tomo d• incnr111<t.d.ffu1tat.9,(eElion.i.
al- affirmans.
lcgans A lbcrcum , Bonauenruram, Alcnícm,
Henric.Scorum , & S.Thomam
3.p.
q.1.
11rti-
cu/1
ro.
ad primnm,& artic.1 ¡.in corpore,&q.4.
4rllc. 1. ad
i.
P.Perrus H urtado
tom.deincarn.
dif}rttat.2
1. P. Amicus
difPHMt.
8.
flé1ion.6.
P.
AIJme dijfu1a1.34.P.R aynaudus
tom.d•
incar.
fol.118.
Probarur primo auétoriracc S. Auguflini,
JJ
cuius iudicio plurimum dcferendum circa :r–
füm~tionem
donorum fupernaruralium,Í!cut
plurimum deferrur
iudicio hominum pru–
denrurn circa :ríl:imationcm,
&
valorcm
re-
rum venaliun1; Au<'loricas ergo S. Augullini
cll: deprompra
o:
libro de prdeflina1io1u San–
Eltn'htn,
capite
1
¡.
vbi lic eloquirur.
Pr~de
flinAta tfl ifla nlf/llrlt h11mttt1it lltnta
,
r!J'
tlfm
ce/fa,
&
fi1111m4fl1b11eéli1, vt quo i11tolltret11r al-
tius
non habtrn.
Confonant S.Cyrillus,S.Ber–
nardus , & alij Saoll:i Parres apud citaros
Scolallicos.
Probamr fecundo ratione , quia rora, auc
5
6
cerre prrecipua :rfümatio vnionis ,
&
cuiulli-
bet entis quod ranmm
(e
haber vr vía,& me–
dium, arque communicario alicuins perfe–
ll:ionis,capirur
a
rermino,perfeélionc
&
bono
communicaro,immo
&
cale cns non proprcr Íe
apperirnr, íed proptcr id, quod cómunicarur:
Íed nullus cerminus, nullum bonum
&
donum
poccll: cxcogirari excellentius, quam Vcrbum
diu1num communicarnm
pee
vnionem hypo–
íl:aticam:ergo vnio hypoll:arica,quz eíl:
cu~municatio can
ti
cermíni,
boni,
&
doni,
ene
• maxima in rationc doni. Maior declararuc
exereplo vnionis anima: ad corpus,& vnionis
& altionis inrelligendi, qua: quia funccom–
municarioncs,& via:,fumunr ÍUotl'.l :rfümario,–
ncm
a
íuis cerminis : vade fir quod appcrcrc
aélionem,& vnioncm intellclHonis cu m prin–
cipio inrelltgcnce Cic appetcre ipíum i111elli–
gerc,& appetere vniontm anima: ad corpus eft
appetere ipfurn viucre.
Probamr tcrrio,nullum donum rnngis con-
57
ncnientius quam Dcus incarnacus,vc expendí
dijf11tat.l., fell.1.1.&
;.
ergo
&
nil magis con–
ueniens quam vnio hypofiaciea , vnde venic
tantum donum : ergo
&
nil appenb1hus,
ncc :rll:irnab1lius; quare Í!ne dubio cll: bo-
num prz omnibus eligendum , vr concludit
P.Suarezf1pra
cit11tiu,§. 11d
ftc1t11d"m
conftr–
mationem,
qui
§.nihilominm,
coniicir pr:rnan•
t!am ranri _doni ex
co
.quo.d quo en przfl:m-
11us,efi rartus;vode fol1 vn1 narurz communi-
Q_q
cacurn