86
88
Difputatio
X. Seáio
VI.
lam rcfpondi negaurer
tom. de fid•, di!}+
f•ll •f11bflll.G.n.1f
4.
&
ex profeffo
in trall. de
.Anotlü,cú
communi fenrentia defendenre e(fc
imp~ffibdcm
cre•ruram effenrialirer incorrup–
tibilem. Confolantur
P.
Suarez
di.Ff.2
1.
m•t.
fell.1 .11.6.& tom.d•
Angelu,
cap.9.n.5.P.Vazq.
tom.1.in1.p.difput. t8r.c11p.z.n.7.
P.Ripalda
lib.
1.contra Bni111n,difp.11feél.13,n.49. &difp. 59.
n11m.7.
Dubicas fcptimo,an vnio hypolh<ica pro–
vt modus cfl, fonébficec formalircr "''
quod?
Iam refpondi negancerfiipra.fell.f.
huiu1di/}"•–
ta1.11.G9.
&
icernm ncgabo
di.fput. de fanllit,.te
Chrifli.
Dobicas oéhuo,qu:rnam linc cauf<Evnio–
nis hypoflatica:
!
fam refponcli huic dubio
dif}.6.&
7.
Dubicas oébuo , an vnio hypoll:atica lic
rnareri• Snnonia:? Iam negaui
in trallatu de
jimonia,cnm
communi Íenrentia,qu:lm cxorn3t
P
.Petrus de Oñacero.¡.de
contraElfal.5
1J.n.19.
contra Bonacinam.
D rrbiras nono , an vhionem hypoll:.iricam
pra:ceíferit aliqua difpofirio eiuídem ordinis
fopcrnaturalis
!
Prim• Íencentia affirmac gra–
tiam habirualem
fui!Ii
hanc
difpofition~m
phylica.ii,ica Alexandcr
¡.parr.q.
r
l .
membr.1.
arr.1.&q.11. membr. 1.
cuius fcntenoam pro–
babilem cenfot Gabriel
in
3.
difl.1. q. vnita
,
11r1.1,co11cluf.1.MJgill:ec Saauedra
tom. de Dei–
p11ra,fol.c8S.
qui referr Aliquos Modernos
fingenccs
tune
difpolicionem
erre
quamdam
li11g11l 1ren1 granam,quam vocabanr vnibili–
tat1s ad V
.;e
bum.
larn negaui
tom.a.inprimam parttm, tr11El.G.
de vifione Dei, difPHtat.1't.fall.3.11llm.10.
cum
communi fenccntia , quam propuRoanc
S.
Thomas
¡
.p.q.4.artic.
10.& alibí
fa
pe P.Vazq.
tom de incarn.difPut.40.c,1.
P. Suarez
difput.10.
f ell.
l
.
a
§.fat:lllldO prillt:ÍpR/iter probawr h.rc
fanrentia.Petrus
de Godoy
q.
J..
de ittcar. 1ra.1.
difp.
11.§.
3.11.tS.Pcobarnr primo,omnis difpolitio phylica
ex nacura rei adaprans,& dererminans fubic–
llum ad aliquam formam conneébtur reali–
rcr
&
oacuralitcr cmn forma induccnda, i1avc
oppoíira ea diípolirione vi rima, ex nawra rci
imroducarur eodem inll:anti forma , ad quam
pnrparac: ve pacer exemplo caloris,& liccita–
tis pra:paramibas ad incroducendam formam
ignis: fed neque gracia habicualis, nec qux–
hbcr alía confiél:a & appellaca gracia vnibili–
tatis haber íimilem vim ad inducendam vnio–
nem hypofiaricam : ergo non ell: difpolirio
phylica ex narura
reí
ad
incroduél:ionem
vnionis hypoftacica:. Probatur minor, gra–
tia
habiruali~
quamaliber
incemione pol–
lear cfl longc infi rioris ordinis gracia hy–
poflarica ,
&
di:
compatibiiis cum pro–
pría fubliítenria humanicatis : ergo non ha•
ber vim ad inrroduélioncm gratire hypoflari–
C11! ',
iraut communicecur perfonaliras diuina,
&
deflruatur perfonaliras propria creaca hu–
manHatis, prout conringic in hoc myílcrio.
Idemqnc verum
elfe
débcr in gratia diél:a vni–
b11iratis, cum ea non
fü
fuperioris ordinis
gracia habirualis, qua: cum lir participatio
natura> diuina:, non ell: vnde C?'Ccdatur
:!
gra–
cia vnibilitaris perfonalitatis diuin:r, qua: non
ell: melior natura diuina • ctuus perfc:él:ioncs
participar gracia habnuolis '
&
cuius excd-
1.ent!a tanta cft , vt ccnfcac P. Suarez
de
gr
4 •
tia,lib.G.c.
q.?·
9.
no~
dfe poffib1lem q11alica–
tem perfeéborem : 1mo
&
fe dubium valde
oflcnd1t, vr rcculifl•prafaEl.r.11.71. an in ge–
ner~
phylico
~e
pcrfi éli_or ipfa \•nione hypo–
flanca : ergo vts d1fpoliuoms , qua: •d indu–
cendam graciam vniouis , ncgarur graiia: ha–
birnali,deber
&
negari cuilibet aire• i graria:.
Secundo probarur,gr-atia habitual is ex na–
rura Í\1a cll: po
rior gracia vnionis, cum íic
prop1ieras illius,vt admittum Aducrforij c11m
S.Thoma:crgo non ell: phyíica
&
ex nacura
rci ad gratiam vnionis difpolicio. Probomr
confcquentia,c¡uia id,quod ex natllra íua ell:
poflerius alio, non potefl ph)•lice ex natura
rei difponere ad inrroduél:ionem illius, vr ex–
pend i i11
lib.degenerarione.
Omninoque dmi–
nanr Ahqui
ex
Adueríoriis,q ui diuidunr gra–
dus in grarin habirnali ,icavr quidam tx illis
pra:ccdanr,& alij fubli quantur'" grnriam vnio–
nis;omnino inquam diuinaiu,quia li altenda–
tur dignirati grnrire vnionis
inrrod11cend.e,
non ell: gr:idus in gratio habituoli qui non de–
ber e p 1a:ccdcre feruitns pr:rparando fubieél:o
ad rccipi cndam grariarn vnionis. Confinnatur
hoc exemplo luminis glorix, ex quo arguunr
Aduerfonj : lumen rnun gloria: quod ptr vos
ell: difl'olioo ad vilionem bea11ficam non ell:
ell: potlerius v11ione: ergo gracia habit11al1s,
qua! ex natura fua efl pofle11or gra1ia vnio–
nis, non porcft
dfc
difpolino phyíica ex
natura
rci pro
incroduccnda gratio vnio–
nis.
T enio probarur, liibiell:mn determina
tum
ad formam non indig'cr exmnícco dctermi–
n•ntc,prrerer princip1um efficiens,vr coniun–
gacur cmu illa:fed human itas cum fi1a poten-
•tta obedie11tial1 fubieél:a Deo ad omncm
dfe-
6\um non implicantem comradié\ionem
ll:
de1erminata od gcatiam vnionis : ergo nou
cger alío principio ci.;crinfeco d terminante,
&
ptaoparanrc pra:'rer ipli1m Deum, cui fub –
iell:a
c(l:
humanicas ad granam vnionis reci -
pic11d3111.
Obiicis primo ,ea, qcl:r niminm diflan r in–
rer fe, non vniuntur immediare, nili perece-
. deme
ex
natura rei aliqua d1rpoíitlone ,
quar
minus diflet ob vtroque cxtremo:fed
Verb1~
diuinum ,
&
natura hmnona nimium d1fla e
inrcr
fe:
ergo nequeunt vniri immcdiote ,
(i
pra:cedenre ex naruro reí phyGca aliqua 9if–
p0Gtione, qure minus diflcc ab vtro<jue.
{ci–
l1cer
humanirate ,
&
Verbo diumo : :iqui
huiufmodi difpoíitio alia eífc non porcftJi 111íi
r.;~r~~o:
1
~~::;~::~:iieq,u~ ~!:~r:.~·;~~cu;;ie
3
i ;~,e~~
cus
fi•pra n. 9
r. ergo &c. Maioc ofltnditur
cxemplo lumiuis gloria:, quod cll:
di~olirio
vt Dt us inicntionalitcr vniatur
in(
lleél:ui
Bcati,& ita vincirur Jiflantia imer Dcum ,
&
i111elleél:un1 Beni.
Ead~m
maior olleriditur
cxcmplo gracia: habirualis, qua:
dl
difpoli–
tind mduélionem bearirndinis fol'IJlnlis , pee
quam Deus vniatur Be<iro. Oflcndirur
&
ma–
ior cxemplo conrricionis, qua: efl difpolitio
ad incroduaioncrn giatia: habirualis,vi c.:us
"toraTriniros
cll:
pra:ícns homini iuflo.
1
ego maiorem , quia foffici t volunras
Dd
concurrentis concurfu extraordinario c]cuan-
Q._q
3
re