Jl.
Difputatio X. Seétio
l.
299
Sed contra,ergo obieél:um illius aél:us ab–
folute poteíl: foparaci
a
natura humana '
&
Verbo diuino:ergo obieél:um illius aél:us di–
fünguicur ab illis extremis ,
licur paret in
qoocúq;alio enre creato,qood non potefi exi–
ftcre,(1 non exiflac aliquod dccrerum diuinum,
& ramcn ex co quod polfü exiftcre vnum ens
a
parce reí,& non exiflere aliud,deficienre de–
crcro diuino, colligimus euidcnrer quod illa
enria poilinr fepaTari,& quod difiinguanrur;
&racio eft,quia vndecurnq;proucniacquod duo
pollint feparari,exinde arguimr diftinél:io ip–
forum.Confi rmarur,aél:us ille diuina: volunra–
cis non eft aél:us
pu
re fpeculariuus , nec mene
complacenria:,Íed praél:icus,aél:us amero pra–
tl:icus diuinx voluntatis necelfario requirir
aliquod obicllú quod exi{hrracionc illius;hoc
aurero nor.i potcft
c{fe
aliud,nili vnio hypofta–
tica diftinéb ab extremis,quia eriáli Deus vclic
exi!l:ere in codem rempore,& loco uarurá hu- -
manam,& pcrConalicacem Verbi,non ideo po–
ncrur illud obieél:ú,fcilicec natura humana rea–
liter vnita cum perfonalicate Verbi : ergo elt
aliud obieél:um diftinél:um ab illis cxrremis.
Confirmamr fecundo, li cxiftcnre narnra hu–
mana,& Verbo diuino,cxifieret vnio hypoíl:a–
tica,exiíl:eret & cfíentia vnionis hypoíl:atica:,
qui~
implicat quod aliqllid exííl:ar,& quod nó
cxifiat illius elfemia.Tunc lic,e!fcntia vnionis
hypoílatic:r: eíl: vnirc extrema aétualiter:erge
quo11es exiíl:it vnio hypoíl:atica, vnic aél:uali–
cer duo extrema : amecedcns eft euidens , illa
cnim cíl: crfentia vnionis vr
~:ergo
quotics nó
eíl: aétualis vnío cxrremorum, non cll e!ftnria
vnionis hypo!latica::ergo exiíl:éte humanicare
&
Verbo diuino,non eft aél:ualis vnio illorum
extremorú inict fc:ergo nó
dl
erfenria vnionis
hypoftaric:r::ergo fcparatur ab illis extrcmis.
Dices vnioné hypollaticam erfe Verbum di–
ninum,& humanitarem carcntem propria fub–
liíl:emia,quotics aucern eíl: Verbum,& humani–
ras carens propria fubliíl:entia, dfet vnio hy·
poíl:arica,& nocura humana vnita Verbo.
Contra primo,narura humana potcíl: exiíl:e–
re
2
parte rei abíq;omni fubliíl:enria tam pro–
pria,quam aliena:ícd tune erfet Verbum diui–
num,& natuia humana fine propria fubíléria,
& non erfct vnira Vcrbo natura bumana , &
pcr conícquens non erfet vnio hypoftarica:er–
go vnio hypoíl:arica non eft Verbum,
&
na–
tura bumana lirnul fine propria fubliflencia.
Maiorem probaui
in mtt,,ph.difP.vlt
.Minor ell
clara. Contra fecundo , aél:io incarnatiua non
dlaél:io negariua,fcd poGdua:ergo debet ha–
bere aliquem terminwn poliriuum:fed non
efr
pollibilis alius,nili aliqua emitas coniungens
naturam humanam Verbo diuino: ergo vnio
h ypoíl:acica non cíl:fola carentiapropri:r: fob–
liftcnria:,& aduerto illud dici vnionern hypo–
fiadcam,quo poliro vn11a denominatur huma–
n
iras Verbo dioino:fed iuxra folutionem,qoá
irnpugoamus,pofira carenria propria: fubliíl:é–
tiz,denorninatur humanitas vnita Ycrbo:ergo
illa e!Tec vnio hypofiarica,quod fulfu111 eil:,tú
ob rationem d1él:am,cum
&
maximc,quia ca–
rencia illa propriz fubG!lcmi:z: caufacur quaG
fonnalircr
a
perfooa Verbi , quatcnos termi–
nando naruram humaoam impedir propnam
fobliflcoriam in 11la:crgo \'erbum
taromare
"D2tucaro
bu1Danam
cíl: aliquid dillmétoro
2
carentia propria: íubliíl:cnti:r. : ergo vnio hy–
poíl:atica diíl:inguicur
a
carentia propria: Íub–
liíl:enria:.Conua rertio , poteíl: cífc Vcrbum
diuinum,nacura humana, & caremia propria:
fubGíl:enda: fine eo, quod
lic
h:ec vnio hypo–
ftatica:crgo vnio bypoíl:atica d1íl:inguirnr ab
omnibus illis.Probawr antecedens, iruplicat
quod lit hzc vnio hypoíl:arica,quin lit nacu–
ra humana vnita Verbo diuino:
fc
d polfunt
dfe carencia propria: fubliíl:enéia: , Verbum
diuinum,& natura humana fine eo quod Ver–
bum diuinum
fir
vniwm humanirati:ergo pof–
fonr elfe
Ver
bum diuinum,natura humana,
&
carenria
propria:
fubliíl:entia: fine vnione
hypoíl:atica.Maior eíl: cuidens,quia h:ec vnio
hypoíl:arica eíl: determinara erfcnrialitcr ad
vniendam naruram humanam Cbriíl:i Domini
cum perfona Vcrbi.Pcobarur minor, pcrfona
Palris pote!l aífumere namram humanam
Chriíl:i,qu1ñeam alfomac Verbú diuinú,licut
modo a!fumpfit folus filius:crgo poccft
eíTc
na–
tura humana,carentfa propria: rubliíl:entia:,
&
Verbú diuinú,quin hmnanitas
Ge
vnita filio:
antccedens eíl: cenú,& coníl:ar ex fupradiél:is,
quia qurelibet perfona diuina continer emiué–
ter Cubfiftentiam narura: hurnana:,cum non lit
minus infinita, quam perfona Filij. Probarur
confequentia,in caru,quo períona Parris aífu–
merer naruram humaná,effenr natura humana
Verbú diuinú,& carentia propdre fubGíl:cnri:r:
fed tune perfona Filij non eífct vnita h umani–
raci :ergo porfunr c!fc natura htm1ana,Verbum
diuinum,& carenria propria: fubfifl:enria:,linc
eo quod Verbum diuinurn fic vnirum huma–
nirati.Exquo Ccquirur quod reíl:cc cxplicandú
Aduerfariis, quare podus nuno !ir incarnata
pcrCona Filij,& nó alia perfona,& quare in illo
caíu,quo procedir argumenrum, fic incarnata
Perfona Pacris,non vero perCona Spiritus
~á
él:i,nec perfona Fillj,cú omncs períona: poilior
incarnari,
&
narnra humana carcns propria
íubfiíl:entia !ir indifferés vt affumatur ab om–
nibus pcrfonis. Tune fic , natura humana
e~
modo determinara pocius ad perfonam Filij,
quá ad alias perfonas:etgo determinaca eíl: per
aliquid diíl:inélum ab ipfa natura, quia poteít
eífc natura fine illa determi11atione , alias
li
femper crfer dcrcrminaca,
femp.erclfcr vnira
Verbo,quod folfom ell.
Conlirrnacur,
1i
in my llerio incarnationis
neque natura humana , ncque perfona Verbi
aliquid inrriníccc recipium, nulla rcddererur
maior racio , ob quam narura h umona cffct
fubieéturn potius quam perfona Vccbi:íed in
hoc myllerio humaniras cíl: fub1eétum vnio111s
hypollatica: : ergo lignum
~a
quod recipiat
aliquid;quod quidem aliud
c!fe
non potcfi nifi
vnio hypofratica diíl:inél:a ab humanitate
&
perfona Ve1 bi.
Coofirmatur denique, implicar quod ali–
quod ens crearnm rraníear de c_on1radiél:orio
ad conrradiéloriwn imrinfecum fine muratio–
oe fui,& variationc alicuius rc:i : íed huma–
niras pcr royfrerium iocamationis cranfit de
contradiélorio ad comradiél:orium
intrinfe–
cum : ergo neceffario
d~bet
e!fe matado hu–
maniraris,& vanacio alicuius. Maioc meo ia–
dtcio eft cuid ns,fol us cnim Deus propter fui
infioitudinero,poteíl: in
Cuis
aél:ibus liberis
cx–
c1pi ab ca regula, vt expmdi ia
rrttfltrtH
dt
Pp
.i
"''/1U11au.