Table of Contents Table of Contents
Previous Page  317 / 686 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 317 / 686 Next Page
Page Background

Jl.

Difputatio X. Seétio

l.

299

Sed contra,ergo obieél:um illius aél:us ab–

folute poteíl: foparaci

a

natura humana '

&

Verbo diuino:ergo obieél:um illius aél:us di–

fünguicur ab illis extremis ,

licur paret in

qoocúq;alio enre creato,qood non potefi exi–

ftcre,(1 non exiflac aliquod dccrerum diuinum,

& ramcn ex co quod polfü exiftcre vnum ens

a

parce reí,& non exiflere aliud,deficienre de–

crcro diuino, colligimus euidcnrer quod illa

enria poilinr fepaTari,& quod difiinguanrur;

&racio eft,quia vndecurnq;proucniacquod duo

pollint feparari,exinde arguimr diftinél:io ip–

forum.Confi rmarur,aél:us ille diuina: volunra–

cis non eft aél:us

pu

re fpeculariuus , nec mene

complacenria:,Íed praél:icus,aél:us amero pra–

tl:icus diuinx voluntatis necelfario requirir

aliquod obicllú quod exi{hrracionc illius;hoc

aurero nor.i potcft

c{fe

aliud,nili vnio hypofta–

tica diftinéb ab extremis,quia eriáli Deus vclic

exi!l:ere in codem rempore,& loco uarurá hu- -

manam,& pcrConalicacem Verbi,non ideo po–

ncrur illud obieél:ú,fcilicec natura humana rea–

liter vnita cum perfonalicate Verbi : ergo elt

aliud obieél:um diftinél:um ab illis cxrremis.

Confirmamr fecundo, li cxiftcnre narnra hu–

mana,& Verbo diuino,cxifieret vnio hypoíl:a–

tica,exiíl:eret & cfíentia vnionis hypoíl:atica:,

qui~

implicat quod aliqllid exííl:ar,& quod nó

cxifiat illius elfemia.Tunc lic,e!fcntia vnionis

hypoílatic:r: eíl: vnirc extrema aétualiter:erge

quo11es exiíl:it vnio hypoíl:atica, vnic aél:uali–

cer duo extrema : amecedcns eft euidens , illa

cnim cíl: crfentia vnionis vr

~:ergo

quotics nó

eíl: aétualis vnío cxrremorum, non cll e!ftnria

vnionis hypo!latica::ergo exiíl:éte humanicare

&

Verbo diuino,non eft aél:ualis vnio illorum

extremorú inict fc:ergo nó

dl

erfenria vnionis

hypoftaric:r::ergo fcparatur ab illis extrcmis.

Dices vnioné hypollaticam erfe Verbum di–

ninum,& humanitarem carcntem propria fub–

liíl:emia,quotics aucern eíl: Verbum,& humani–

ras carens propria fubliíl:entia, dfet vnio hy·

poíl:arica,& nocura humana vnita Verbo.

Contra primo,narura humana potcíl: exiíl:e–

re

2

parte rei abíq;omni fubliíl:enria tam pro–

pria,quam aliena:ícd tune erfet Verbum diui–

num,& natuia humana fine propria fubíléria,

& non erfct vnira Vcrbo natura bumana , &

pcr conícquens non erfet vnio hypoftarica:er–

go vnio hypoíl:arica non eft Verbum,

&

na–

tura bumana lirnul fine propria fubliflencia.

Maiorem probaui

in mtt,,ph.difP.vlt

.Minor ell

clara. Contra fecundo , aél:io incarnatiua non

dlaél:io negariua,fcd poGdua:ergo debet ha–

bere aliquem terminwn poliriuum:fed non

efr

pollibilis alius,nili aliqua emitas coniungens

naturam humanam Verbo diuino: ergo vnio

h ypoíl:acica non cíl:fola carentiapropri:r: fob–

liftcnria:,& aduerto illud dici vnionern hypo–

fiadcam,quo poliro vn11a denominatur huma–

n

iras Verbo dioino:fed iuxra folutionem,qoá

irnpugoamus,pofira carenria propria: fubliíl:é–

tiz,denorninatur humanitas vnita Ycrbo:ergo

illa e!Tec vnio hypofiarica,quod fulfu111 eil:,tú

ob rationem d1él:am,cum

&

maximc,quia ca–

rencia illa propriz fubG!lcmi:z: caufacur quaG

fonnalircr

a

perfooa Verbi , quatcnos termi–

nando naruram humaoam impedir propnam

fobliflcoriam in 11la:crgo \'erbum

taromare

"D2tucaro

bu1Danam

cíl: aliquid dillmétoro

2

carentia propria: íubliíl:cnti:r. : ergo vnio hy–

poíl:atica diíl:inguicur

a

carentia propria: Íub–

liíl:enria:.Conua rertio , poteíl: cífc Vcrbum

diuinum,nacura humana, & caremia propria:

fubGíl:enda: fine eo, quod

lic

h:ec vnio hypo–

ftatica:crgo vnio bypoíl:atica d1íl:inguirnr ab

omnibus illis.Probawr antecedens, iruplicat

quod lit hzc vnio hypoíl:arica,quin lit nacu–

ra humana vnita Verbo diuino:

fc

d polfunt

dfe carencia propria: fubliíl:enéia: , Verbum

diuinum,& natura humana fine eo quod Ver–

bum diuinum

fir

vniwm humanirati:ergo pof–

fonr elfe

Ver

bum diuinum,natura humana,

&

carenria

propria:

fubliíl:entia: fine vnione

hypoíl:atica.Maior eíl: cuidens,quia h:ec vnio

hypoíl:arica eíl: determinara erfcnrialitcr ad

vniendam naruram humanam Cbriíl:i Domini

cum perfona Vcrbi.Pcobarur minor, pcrfona

Palris pote!l aífumere namram humanam

Chriíl:i,qu1ñeam alfomac Verbú diuinú,licut

modo a!fumpfit folus filius:crgo poccft

eíTc

na–

tura humana,carentfa propria: rubliíl:entia:,

&

Verbú diuinú,quin hmnanitas

Ge

vnita filio:

antccedens eíl: cenú,& coníl:ar ex fupradiél:is,

quia qurelibet perfona diuina continer emiué–

ter Cubfiftentiam narura: hurnana:,cum non lit

minus infinita, quam perfona Filij. Probarur

confequentia,in caru,quo períona Parris aífu–

merer naruram humaná,effenr natura humana

Verbú diuinú,& carentia propdre fubGíl:cnri:r:

fed tune perfona Filij non eífct vnita h umani–

raci :ergo porfunr c!fc natura htm1ana,Verbum

diuinum,& carenria propria: fubfifl:enria:,linc

eo quod Verbum diuinurn fic vnirum huma–

nirati.Ex

quo Ccquirur quod reíl:cc cxplicandú

Aduerfar

iis, quare podus nuno !ir incarnata

pcrCona Filij,& nó alia perfona,& quare in illo

caíu,quo procedir argumenrum, fic incarnata

Perfona Pacris,non vero perCona Spiritus

~á­

él:i,nec perfona Fillj,cú omncs períona: poilior

incarnari,

&

narnra humana carcns propria

íubfiíl:entia !ir indifferés vt affumatur ab om–

nibus pcrfonis. Tune fic , natura humana

e~

modo determinara pocius ad perfonam Filij,

quá ad alias perfonas:etgo determinaca eíl: per

aliquid diíl:inélum ab ipfa natura, quia poteít

eífc natura fine illa determi11atione , alias

li

femper crfer dcrcrminaca,

femp.er

clfcr vnira

Verbo,quod folfom ell.

Conlirrnacur,

1i

in my llerio incarnationis

neque natura humana , ncque perfona Verbi

aliquid inrriníccc recipium, nulla rcddererur

maior racio , ob quam narura h umona cffct

fubieéturn potius quam perfona Vccbi:íed in

hoc myllerio humaniras cíl: fub1eétum vnio111s

hypollatica: : ergo lignum

~a

quod recipiat

aliquid;quod quidem aliud

c!fe

non potcfi nifi

vnio hypofratica diíl:inél:a ab humanitate

&

perfona Ve1 bi.

Coofirmatur denique, implicar quod ali–

quod ens crearnm rraníear de c_on1radiél:orio

ad conrradiéloriwn imrinfecum fine muratio–

oe fui,& variationc alicuius rc:i : íed huma–

niras pcr royfrerium iocamationis cranfit de

contradiélorio ad comradiél:orium

intrinfe–

cum : ergo neceffario

d~bet

e!fe matado hu–

maniraris,& vanacio alicuius. Maioc meo ia–

dtcio eft cuid ns,fol us cnim Deus propter fui

infioitudinero,poteíl: in

Cuis

aél:ibus liberis

cx–

c1pi ab ca regula, vt expmdi ia

rrttfltrtH

dt

Pp

.i

"''/1U11au.