De Incarnacione
V
erbi Diuini
muni,
ell
eriam hxc humaniras indiuidua ,
de qua porcll dici qwod
!ir
alfumpca cum
fu
is
propriecaribus indiuidualibus, quia fuppoli–
rnm fupra naruram non addir indiuiduarioné,
aur propricrares indiuidnanres, vr confiar ex
diél:is in mecaphylica ,
d1JP. v/1im.
Ad hym-
11um
Te Deum la11dam111
,
rcípondeo primo
quod ibi horno íumirur pro humanirare. Se–
cundo refpondent Al1j quod ibi porius vide–
tuc elfc fermo de hominc
lo
pío , quem Chri–
fius Dominus liberandum fufcepir, quam de
humanirarc alfumpta
a
Verbo.
Obiicis fecundo nomen
horno,
ve inquir
Anfelmus ell nomen narur:r: fed vere
&
pro–
prie dici porcll Verbum alfumpfilfc naruram
humanam : ergo vere
&
proprie dici porefr
quod alfumpferir hominem.
Difringuo maiC1rem,11omen
homo
efr nomen
narur:r in abllraélo n go maiorcm , in cor1-
creco
concedo
maiorem,
&
d1fiinguo mino ..
rem,alfumpfilfc naruram lwmanam in abfrra–
él:o concedo minorem, in concreto nego mi–
norem,& nego confcquenriam , quia nomen
homo,vr d1x1,apud Theologos lignificar na–
ruram in concreto , quam non aílumplic
Verbum.
SE C TI O VII.
Jn
pr.eter
duM 1mjone1hJPoJlat1clbJ par–
¡i,.la,
qu1bm ajfumpuf11nt
parteJ
hu–
mmzuatu,
po1Jend-ijit
alta
vnio,
q11a tolt:1
hum,.nitlbJ ajfom;swr
?
'J
ADucrrendum cll primo conrronerliam
hanc folum habcrc locum in fcntcnria
concedente parrialcs vniones hypoftaricas :
nam in
fenrenria neganre panes íublillere
propl'iis fublillenriis, ícd rn111um Íi1bliílc1Hia
rotius, nulla fupereíl: dubiratio,qufa hrec Íen–
renria folum concedi,r vnam vnionem hypo–
llaticam primo & per fe rerminatam ad toram
humanirarem,
&
ratione illius ad partes.
66
Aduertcndum ell fecundo concrouerfram
hanc maxime depend re ex principiis mcra–
phylicis de fobfillencia,
&
dfeélu formali il–
lius: de quo lace dixi
in
rne1t1phyjictt
,
di/}.
vlt.
fcd incer Doélores, qui concedunr fubfillen •
tias parciales, Aliqui a!Terunr quod cales fob–
wflencire non vniunrur inrer Íe. quos lace im·
pugnaui
inmtl.iphyjica
,difP.vltfefl.6.§. D11bi·
111nt
Doél~rtJ.
67
Prima
fenremia aflirmar prreter vniones
hypollaticas ,quibus Verbum diuinum
a(fom·
plir parres nacur:r humana:, non dfe poncn–
dam aliam rcniam diíl:inlbrn, qua alTi1marnr
rora Humaniras , ira P.Prrepofrrns
¡
.p.q.6.art.
5.d11b.1.P.Ferdinandus de Leon Garau1to
in 3.
p.'J.6.<trr.:¡. d11b.2.§.jiroge1.
P. Pccrns Hurtado
difP.46.flEl.~.
P.Vazq.
difP.¡9.c..
1.
P. R aynau–
dus ,
&
aliJ non infrequenter.
G8
Oicendum ell Verbum diuinum
immediare
Conclufioªlfumpíiffe vnio.nem imer mareriam ,
&
for-
;¡fum2u>.
mam,1ra P.Suarez
tom.deincm-.diJP.11.[rEl.s.
§.
S~cundo
•nodo
inrt/ligi
pmfl.Eminen(lffim.Lngo
di¡p. 1
i.frll
.5
.Pacer Arriaga
dilp.14.(eEl.1.
&
3.
P.Granado
&
alij piures.
69
.
Probatur
~ri1~10,{i
non elfer aliqua vnio di·
fünél:a ab v01on1bus parcialibus; non clfcc af-
furnpta cora humaniras immediace,quarenus cft
vna nacura!Ítd hoc eíl folfum : ergo ell ralis
\•nio diíl:inll:a ab vnioni bus pamalibus.Pro–
bacurmaior, humanirns diftinguirnr re:direr
aCuis pambus cciá finrnl fumpristfed li non elfet
cenia illa vnio d1íl:intl:a, ad fumlnum elfent
alfomprre immcdiare parres
limul·: ergo af·
fomprum elfer aliquid diíliuél:umab humani–
carc , quorcnns ell vna llar ura
inc<gra. Ncc
valet folurio
~1orundam
diccnciú quocl clfec
alfumpra rora humaniras coralitare rei , non
nurem roralirare modi ; non inquam valet,quia
alferere quod alfumpra efr roca humaoiras ro–
calirare rci, nihil aliud dl quam alferere quod
alfumprum cll rorum id,quod in humanirace eíl:
res,nempe parres, quia quod ell res in huma–
nirate diíl:inguiror ab humanirare, quatehus di:
quredam natura integra : ergo licer humanitas
vt cll vna narura,denominernr alfompca ratio.
ne parcium, in re non erir rota alfumpta im–
mcdiare.
Secundo probacur ex dellrnllione przcipui
fondamenci conctarij,cuius vis coníifric in hoc
quod vnio non ell alfumpribilis , quia eíl:
modus, qui non porcíl: creari : fcd vnio ell af–
fumpcibilis : ergo ell illa ccrcia vnio , qua af·
fumpta
!ir
rora
humaniras. Probatur mi•
nor, continuaciua parrium macerire prima:
funr vniones
&
modi : fed illa conrinuaciua
alfumplir Verbum diu 'n um
:
ergo vniones
&
modi
Íunr alfumprib1les. Maior ell cerra.
Probarur minor, materia prima fuiralfumpra
vt ell vnum ens conrinuum : fed ell conci–
nuUln racione conrinuaciuorum : ergo conri–
nuariua alfumpfir Vcrbum diuinum. Probamc
maior , quia Verbum diuinum non alfump·
!ir fola indiuilibilia materia: prima:, pnrfrr–
mn m
fencenria Adue1fariorum , qui conci–
nuum componunr ex parribus femper diuifi–
bilibus , quia !ignara quacumquc par(e ma·
reti:r prima: affomprailla ell diuifibilis:ergo ve
alfumpra efi diuilibilis ,
&
includir pnnll:a
vniriua , & cominuaciua : ergo punéb ilb aí–
fumpra fum : ergo vniones,
&
rnodi funr af•
fomptibiles: ergo eriam vnio inrcr mareriam
&
formamJ efr alfumptibilis,
&
per confc–
quens alfumpra
a
Vcrbo diuino. Probarur vl–
uma confequenria primo. Ideo fecundum Ad·
ucrfarios vnío inrer materiam
&
formam non
elfec alfumpcibilis, quia cll modus, de cuius
rarione ell quod non
íit
alfumptibilis: fed
non cll de racione modi quod non
(ir
alfump–
cibilis: ergo vnio incer materiam , & formam
porell alfumi. Minor parcr ex
d1fcurí~ ~aél:o,
quia quidquid cll de conceprn elfem1ali
mo:
di vr fic, conuenir omnibus modis in pam–
culari.
Secundo probatur ea vlcima
confeq~enci~,
ideo vnio concinuariua parrium m
arenrepn–
mre ell a!fumpta
a
Verbo , quia
perr.in~r
ad
incegrirarem nacurre humana:: fed vmo mrer
mareriam
&
formam perriner ad inregrirarem
&
perfeél:ioncm elfentialem narnra: humana: ,
&
ell vlrimum confritutiuum illius in ordrne
phyfi.co:ergoalfumpra fuir
a
Verb~ di~ino.
Ma1or paree, non cnim ell a!Iignabihs aha ra–
tio, ob qnam
lit
alfumpra ralis vnio,
&
pro–
bamr ex diéHs
feEl
.¡.ideo enim omnes Theod
logi ex menre Conciliormn
alfcrunc quo
V rbum affinnplit omnes parres
inreg;:~;;;