De lncarnatione V erbi Diuini
De! animam,& corpus inter
fe
vnita a(fomp•
fiíl ,Ícilicet in Concilio C halcedo.11óf.1./I;:
5,
&
in Sexta Synodo
all.11.inepi.flota Sophronij,
&
aa
t
¡.e+
defini1ur Chri(hun alfumplilfe
carnem animatam anima rarionali, quod per–
indc eíl: ac diccre alTumpGITe carncm vniram
animre ra1ionali. Ratio huius e!l manifeíl:a,
tum quia horno elfemialiter includir vnionem
anima:,& corporis : fed Chriíl:us fui t elfcn–
tialirer horno : ergo habuir vnionem anima:
&
corporis;tum etiam quia
(i
parres illre non
fuilfent vnira:, Chriíl:us non fuilfer mortuus,
quia mors cíl: fparario anima:
a
corporc per
deíl:ruél:ioncm vnionis; nequc refurrexilfer ,
q uia refurgere cíl: renniri corpus,
&
animam.
Deinde in triduo Verbum diuinmn dfcr vcrus
homo;banc fequebm concedir Magiíl:cr
in
3,
dift.
u.
dicens
e.meDeum fu11fe hominem ,
mortuum quidem , fed verum hominem. Ar
fenrentia Magillri eíl: erronea , qnia eíl: de fide
C hrillum vere fu11Te morruum ; quod non po–
rcíl: fieri, nili pee deíl:rulhonem humaniraus ;
dcíl:rull:a aurem humanirate, repugnar quod
dicatur
&
li r homo verus, quia fine c(femia
hominis non eíl: homo.
Rario aurem Conrrnriorum folma eíl: ex di–
ll:is fupra, quia in Chrillo folum eíl: vna per–
fona diuina, & increara , fecundum formale
quod includ1r pcrfona , creara aurem fecun–
dum mareriale qJod includir natura hu-
S E C T 1 O V.
.An
f/erhum' dirúnum ajumpfarit partes
,
qu.e/imt
de
integr1tate naturtt
hurnand!?
54
A Duerrendum ere primo duo clfe genera
partium , qure incegranr corpus huma–
num,de quibus ccrtum cíl: in Philofophia in–
formari animn rationnli, vt ÍUnc
panes
orones
organ;c,.,, vt oíl'a , caro &c. qu:rdam vero Íunt
de qLiibus dubirarnr in Philofophia, an iufor–
memur anima rarionali ,
ve
func denrcs, ca–
pi lli, vngucs ,
&
humores ,
&
de his non cíl:
pra:fcns qureíl:io, quia id examinabiturflll.S.
fed rantum eíl: pra:fens qurellio de prioribus
parribus.
H
Aducrtendum eíl: fecundo certumetfeapud
D oll:ores,quod omnes parces ram primi,qua111
fccandi generis foerunr in Chriíl:o, quia cor–
pus illud crat perfoll:um,
&
integrum , non
mancum,
&
moníl:roíum, ícd narnrali modo
viuebat,
&
nutriebatur.
·
5G
Dicendum igiiur ell,Vcrbum diuinum aC·
C
oclulio fumplilfe orones partes inregranres informata9
aflirma1ts. ;mima rationali , fecundum hypoíl:alim : hrec
eíl: communis omnium Theologorum fenren–
ria. Prnbarnr. Omnes iíhe partes funt de inre–
gritatc,
&
perftébone nai ura: humana:: fecf
Ve1bum diuinum
a1Tu111p~c
naruram humanam
imegram,
&
perfdbim ,
Í~cundum
hypolla–
lim,quia Chrilh1s non ranmm ell verus humo,
fed
c:ria
1'1
imegcr,8' pcrfrltus,non m:incus,nec
~nonfho~us,
quod ÍUpponunt omnia Concilia,
Jmo hnc intcndunt dtfinire , cum alfertuH af–
fun, pfiCTe Vcrbum corpus no(hum perfell:um,
quale creaui t in Adamo : ergo cerrnm c!l
Verbum diuinum affumpliffe omnes partes
illius. Deinde omnes illre parces fubliíl:unr Ín
natura humana: íed Verbum diuinum alfum–
plit tornm illud quod fubGíl:it in narnra hu–
mana per fubliíl:cntiam humanam : ergo aí–
fumpGr illas parttS, Verbum enim diuinum
roram í.1bliíl:eniarn humanitaris fuppleuit;
alias in Chriíl:o elfer aliqua fubliíl:cnria pro–
pria natura: hamana: , qua íubliíl:crent parres
illre ; quod abfurdum cíl: in lide. Contra no–
íl:ram coi;c\ufionem non eíl: neque apparens
aliqua ratio.
SEC TI O V I.
An flerh11m d1Hin11m nfiiimpfarit hominem.
Q
Vamuis prrefens controuerfia
fir
de
1110-
si
do loqucndi, nihilominus non eíl: cen-
fenda parui moITTenti, q"ia in myíl:criis no·
íl:rre fidei plurimum refecr non folum relte
fentire , fed eriam ílncere loqui , vt crebro
monent Doll:ores Theologi; in hac ergo con–
trouerlia Ludouicus Viues multo magis in
humanioribus lineris , quam in 1heolog;cis
rebusverfatus
in
lib.95..A11guf/ini,de
d11i1.r. 17,
. aufus cíl: affererc non mim1s vcre ,
&
propric
dici polfe hominem fuilfe affumptum
a
Deo,
quam humanitarem ,
&
carnem , & irrider
D oél:ores Scholaíl:icos eo quod cenfe,¡¡m cr–
roneum elfe nlferere homincm alfumprnm fuilfe
a
Deo, Accelfere Vindiccs huius propoíirio–
nis eam
~!Te
propriam contendcmes Aliqui
Theologi Scholaíl:ici Moderni, in his funt P .
WadingusdifP.10¡.d11b, ¡o. apud P. .Arriagam
diJP.~~fefl.
1.P.Orrega
de inc11r.diJP+ q.1.afol.
685. allegans l'atrem Ripaldam.
Dicendum tamen eíl: non pofíe clici vcre,&
58
.
proprie Verbum
~iuinum aff~1mplilfe bomin~: ne;a~~'.lUÚ"'
ha:c eíl: commu111s Scholafücorum fentcnua
0
illuíl:rata
a
P. Suar. P.Vazq.Arriaga, Perro de
Godoy
q.1.á
<inc.tr. 1.difJ.5 . §».n.1~.qui
re-
fcrr co111rnciam loquutionem damnaram in
Academil Complutenfi , Vallifole¡ana,
&:
Sahnantina tanquam erroneam
l
vel errori
proximam ,
ve!
ad minus tanquam fcandalo–
fam ,
&
tcmerariam, Ec quidcm S. T homas
h4c ;.p.q+art.¡,in corpore ,
poíl:quam probauir
noíl:ram conclufionem , ita claudit corpusar–
ticuli,
vnde
&
prima opinio
,
q11~
ponÍtkY in
'·
dift.¡1 .1ib.[en1,conceait hominem
effe affiimp1Hm :
fld illa
opini• erronea efl
,
& ideo ex
prrecep.roSa11ltre i11quiliJionis in oxpurgarorio edito
111
Hiípania anno 158+ delerus fuit rorns com–
mcnt•rius Lll4ouid Viue-s , propterea quod
Scholatticos conrrarimn alferrnres irriferit.
Piobat?r, homo_in quanrnm diíl:inguírnr u;f
f,
0 0
.fi.
ab hummnatc, ligmficat narurnm humanam
~
11
gmc>•
fubGllentem: fed Verbum diuinum non , af-,. homo.
fl\mplit nacuram humanam fubG íl:enten1 :_ergo
V rbum diuinnm non a!Tumplit homrnem.
Maior eíl: ceniílima, quia hoc nomen
horno
ell:
concrcrnm non fol um in re , fcd cciam in mo-
do lignificandi ; humaniras aumn eíl: ab-
ílraltt1m non folum in modo lignilicandt, fod
eriarn in re; concretum aurcm in re addll ah-
~uid
fopra ab(lrall:um , & illud dicit: ergo
homo addiraliquid Cupra bumaniratero, qµo_d
non eíl: aliud niú fubliílentia : ergo homo
d~-
-
4:1,