342
Incarnatione
erbi Diuini
fine habiribus íupernaturalib11s: ergo Chri–
llus habuitomms habicos Íupcrnarnrales,quo–
rum aél:us eliciebar. Probarur prima coníe–
quentia, ficm aéh1s ad flaturn connarnralem
rrquirunc habicus, ira
&
habirus fupernaru–
rales pr:i:cipue chariras requirunt habitum
gr:uia: , vr linr in !hru conna1 urali ,
&
vr dc–
terminecur inrenrio illorum : fcd in Chrino
fuerum omnes pra:dié'ti habirus Íupernarura–
les connaturalt modo : ergo fuit in illo gra •
111
tia habirualis.
0biicis, id quod ell: íuperfluum, non
dl:
concedendum
e
hrill:o: ícd grari,a habirualis
cll: fuperflua in Chrifio: ergo non efi ip!i
concedenda. Probarur minor,graria habi1ua–
lis ponirur ve
fanélilicec naturam : íed ad
hunc dfeé'tum non eft nccdíaria in Chrifto,
ergo cft foperflo a.
l I
l
·Concedo maiorern ,
&
nego minorem ,
&
ad eius probationem nego maiorem pra:cifc
fompram , íed eriam poni tur habirus gratia:,
proprer rarionem diél:am in noll:ra probatio–
ne, Deinde habirus gratia: non ell: p rop–
ter omnem fonébracem , íed folum prop1er
accidencalem , quam non confort períonalitas
Vcrbi , Íed aliam Íuptdori> rationis, nempe
fub!lamialem
inlinicam. Pra:tcrea , non re–
pugnaequod effcél:us druerli
prou~nianr
ei–
dem (ubicél:o
a
diuerGs formÍS, quia Vt poftea
dicaro , anima Chrifti eadcm obieéb cognoí–
cit per ícicntiam bearam ,
&
Íciemiam per
fe
infuíam ,
&
quia diuerfo modo coBferum eos
dfell:us,concedunrnr communirer
a
Theolo–
gis illa: dua: ícientia:.Confonfüt diél:a
in tom.
de fide,diíf.6.flE1+(11bfell.¡.& /et¡.
vbi in eo.
dem imelleél:u Gmul compono fcíenria•11 , li–
detn,
&
opinioncm de eodem obicl'l:o.Tandcm
graria habirualis eíl: maximum ornamencum
aoima: , quod linc fundamento non en dene-
' gandum Chrill:o Domino.
114 .
~xres
primo , qua certirndine cenenda
(j
t
~e
ccrrnu- conclulio
~
Sunt Ahqui bcnigni Cenfores,qui
~~nnÍs~OllGlu- con~rar.iam ~cnrcn
':nm putenr i.mmunem cc–
mentatts , ltccr no!lra fenrentrn Gr confor–
miorSanltis Parribus. Ira loquirnr P. O rtega
10.deinc4r,dijp.¡.c¡.1.ctrr,1.
Sed P. Suarez
loca
cittCro
afferit nofham cóclulionem
effe
de licle;
Aruero P.Vazq.qucm fcquirur Lugo, cenfet
non dfe de fidc, indicar tamen adeo certam ,
ve contrarium Ge remerarium proptcr auétori–
tarem omnium Scholall:icorum ; non aucem
eft de lide, quia non ell: aperta definido nc–
que rell:imonium facra: ícriptura: adeo clarum,
vr non poffit incelligi de gracia vnionis : ne·
qnc Sanéti Paires , ncc Doétorcs Scholall:ici
atferunr communiter hoc erre
do~nia
lidei, ve
oprimf aduerrit P.Vazq.cuius fontentia mil)i
viderur erre probabilior.
1'
$
~1a>res
fecundo, an gratia habitualis con- -
~
0
11
~~~~~'
Cl:irnat Chriflum
fihu~ ad~p~iuum D~i?
Ref•
C'iJ\no.
pondeo neganrer, qma
lilia11~ adopt~ua
Mn
folum coalcícH ex forma granre habttual1s ,
íed ctiam
ex
Perfona: am íubielti
~xtraneirn-
1e
reípeél:u illius ,cuius dicirur Perfona lilius:
íed
Perfona Chrifti non efl extranca reípeél:u
Dei , nec hnmnnitas cum habeat Dininitarem
fibi imrinfecc,
&:
phy(ice vniram : ergo gra–
cia habirnalis non denominar Clmll:um fi •
lium adoptiuum , de quo iternm
difp. de
fili~¡ione
Chrijli.Rccolanrnr diél:a
in difP. 7. f<El.
1.
11.
18.
vbi proprcr rationem allegatam ncgo
quod graria habirualis adhuc pro priori na–
tura: ameccdcus vnioncm hypoll:aricam pof–
fir conftirucre filiationem adoptionis in huma–
nitate Chrilti,
Quams tercio, an gracia habicualis lit eiuf-
G
dem
Ípccie~
in .Chrifto
~omino,
&
in Nobis?
Ai~ ~r,tia
Ncganc Aliqui Modernt cum P.Perro Hurra- habicualislic
do. Reíponde<¡ affirmanrcr <0:um communi fen-
in
Chrifto
rentia , quia íubieél:um in quo recipimr gra·
e~u'.dcm
fpe:
tia
habirualis Chrifti ell: potencia obediencia-
~ei
cum
11
<>–
lis eiuídcm rarionis cum noftris , ve probaui
u?
in
lib.phyficsrHm;
&
ex alio capite non eft vn-
de diucrGliccmr, quialiin Chrill:oponerccur
gracia habitualis alrerius rationis
a
noflris '
haberer eoídem effeB:us, quos habet gracia
habirualis, qux
mo~o
cll: in Chriflo Domino;
ergo gratia habicualis qnre modo eft in Chri-
fto , ell: ciuídem rarionis cum noll:ra; qua:
~uidem
limilicudo congmit pro cxplicanda
limilitudine Chriíli capitis cmn fuis membris,
iuxra illud Pauli ad Hebr.c.i.
Debuit
enim per
omnia
fratribm fi"!ilari•.
Ex
quo.inferes abfq,u:
H:rc
rarLt
fundamento fing1 grauam habttualem Chnlh non
efi~dcn.
idencilicacam cum habitu luminis gloria: ,
&
tificmcum
aliis habiribus fupernacuralibus. Finxit
&
lumi.nc:¡bfque fundamento Seruetus apud
P.
Salazar
glon:t.
in
~4p.1.C1tmi~.'ll.3.fal.
66.
in graria habimali
virrutem quamdam ípecialem magncticam,
ve
fit
vinculum amaél:iuum iplius natura: di-
uin:r.
~rercs
quarro an gratia hobitualislic con-
1
r7
naruralis Chrifto· , Rcípondeo affirmancer ,
quacenus humanicaci fanél:ilicata: pee gratiom
vnionis debcntur gratia habimalis , eiufqne
proprietares nimirum habicus fopernaturalcs
ad connaruralem modum producrndi
aél:~s
fopernaturalcs: potell:
&
dici naruralis quarc-
nus habita ab inicio nariuicatis , vt explicane
Interpretes
S.Thoma: 3-11.q.2.4r1.12.confo11anr
diél:a
di(p.1
o.devniont
hypoj/lftie..
,feEl+
Q..!!.a'res quinro, an gracia habitualis cma•
1
iS
net phyGcc agraria vnionis ranquam pro-
prietas phylica illius? Aliqui cum P.Granado
affirmam graciam habitualem emanare
phy~
licc ab vnionc hypoflarica modali,velur ema-
nar í¡¡lendor a fole Vt
loquitur
s.
Thomas'
Alij dicum emanare
a
pcrfonalitare Verbi ,
qua: efficienter Ípecialiccr cauíat talem vnio-
nem , operationefque humanitaris. Alij di-
cunc quod ipfa natura diuina, cuius parcici-
patio ípecialis eft gratia habirualis, phyGce
fpecialirer concurrat ad caufandam
cafem
grariam.
Reípondeo ncganrer,
&
in prirnis non ef-
119
ficirur ha:c gracia habirualis ab vnione hy- Non
emanar
poftacica modali, cum non Gr proptietas illius, phyficc
:.
fcd forma' diuina: fanél:ilicanris humanitatcm,
g~atia
vnio·
qualis non ell: vnio hypoftarica, iuxta diél:a rus.
in¡,,.,
di(p.feél.1,;, n.65.
inruim cnim increara:
Íanél:itatis dcilicantis naruram humanam cri–
buitur gracia habitualis :
&
quemadmodutn
hab~rus ~haricaris
&
alía: proprietares graria:
habuualts non liunr ab vnione gracia: habi–
tual is , nec funr proprierares ralis vnionis ;
ita
&
gratia habirualis non lier ab vnione hy–
polbcica modali , nec erir propriccas illius
,
íed forma: diuina: Íanél:ilicancis , qure liue Ge
perfonaliras, liue natura diuina , non habec
fpccialern concurfum in grariam habicualem,
nec