125
ll6
117
De Incarnatione V
erbi
Dit:lini
ris,quod proptcr merita fua pollcris íuis con–
f~rrer
omnem gratiam,&
fi
labcrenmr in pec–
cata,remitrcrct :
fed poíita tali promiílione
Deus rcneretur
e~
iutlitia conferre grntiam,
&
remittere peccato: ergo Deus ex iullitia rcne–
retur rcmittere peccata , &
con~
rre gratiam
proprcr merita vnius puri hominis. Maior eíl:
cerriílima, nulla cnim poteíl: affignari ratio
implicationis: minorem probaui
in tr«ElatH de
merito,diJPm.
1
.feél
.•.fobfec
.ter1i11,
conCequcncia
eíl: clara. Probatur autem prima minor, in
qua cll rota difficultas, implicac quod D
c.ustencatur reminerc peccata propccr merita
vnius ex iuíl:itia,quin merita illo íinr de con–
digoo:fcd Deus in co
ca~u r_e1~cretur rcmi<t~rc pcccata horninum ex 1ufht1a proptcr men–
tum vnius puri hominis: ergo illud mericum
dfer de condigno. Maior ell cerra, nmn ideo
colligimus quod
mc~itum C~riíli
_eíl: de con•
digno,quia propter 11lud ex
1~fi1tta Deu~
te–
netur reminere peccata l¡om111um , mencum
enim de congruo nullo modo poceíl: obliga–
re Deum ex wfl:itia,quia abíolute non eíl: mc–
ritum.
Confinnarur,al'tus puri hominis haber ma–
ximam proporrionem cum
remiffi~ne
peccat!:
fed e:>. proponio, accedente prom1!Iione_ ·dr–
uina,& dignirate capicis ex porte mcrenns,fir
condignitas: ergo merirum illucl erfec condi–
gnum , & non congruum. Probatur maior ,
gratia ha.birualis quamu.m ell ex parre
~ua
petit rem1ffionem
~eccau: fed.aél~s d1lel1:~0-
nis Dei Íuper omma cfi merrtonus grau:r;
ergo ralis aél:us habcc condignitaccm rcCpcll:u
rcmrffionis peccati ; illa aucem condignitas,
inquiunt Auél:ores huius Ícnrencire, non clfer
abíoluta, fed quodammodo, vel Cecundum
quid, q uia non erfer opus requalc pra:mio,
nempc remiílioni peccati.
Refpondeo argumenro negando maiorem,
&
2d probationem illius concedo maiorcm,
quantum ad pcimom parrem; & nego illam ,
quantum ad fecundam,Ícilicer quod Dcus ita
poft t pacifci,quia ad cale pall:um rcquirirnr
quod Íatisfaélio
&
meritm¡¡ ad minus
linc
:r:qualia iniuria>,vt propret illa Deus remit·
rerer peccamm , tanquam proprer rotionem
formalem mociuam remirrendi peccatum , id
cnim lignificar particula
pr.pter
;
Cum au–
tcm fatisfaélio & merirum puri hominis non
finc a:quaüa remiffioni peccati & iniuria:,in–
de eíl: quod talis facisfall:io non poílit erfc
rario mociua rcmittendi pcccatum ; bene ra–
men pocell c!fe condicio requilira in paél:o,
&
fub illa condition
pacifci ex iufütia,
&
tune renercrur Deos ex iullitia rcmitterc pcc–
cacum,polica illa íatisfall:ione,& meriro puri
hominis,non autem elferilla rcmiffio propter
mcritum
&
facisfaél:ioncm puri hominis,ian.
quam propter rationcm formalem motiuam
rcminendi,fcd tanrum illud meritum & Íacis–
fall:io c!fet conditio requiíita ex parce! con–
rrall:us ,
&
ideo concedimus primam mino–
rem,
&
totam illius probationem , qua: non
ell: contra nos,Ícd conrra Alios,qui'.llircr ref–
pondcnt.
Ad confirmationem concedo maiorem de
propo.nionc di'.poíitionis, & nego minorcm,
&
ranocll,qma .promiffio
&
poél:um nulfo
modo danc cond1gn1tatem opcribus,í=d fup·
ponunc illarn, vt Crepe nornui;opus antem pu–
ri
hominis non haber coadignirntem rdpe–
ll:u remi!Iionis peccati,quia non haber a:qna–
litatem,vt ipíi AduerforiJ fatemur in foo ar–
gumento.
Obiicis rertio,od all:um iufütia: non fem-
11
g
per requirirur a:qualiras in ipfo clfel\:u, fed
aliquando cnm imporcntin fufficit quoad ef-
fcll:um feu conarnm : crgb vr homini remir-
tarur peccarum ex iufl:itia, fuf!:icit quod mc-
rens quoad affcéhun,& conatum,ctíamíi non
poffir
qu~ail
cffeél:um, intc11dat <l'qualrcarcm
iufütire. Probarnr anrecedons exemplo refl:i–
tutionis ob perpetratum Homicidium , vcl
routilationcm ex obligacionc exhibenda: : fcd
ralis rclliturio in re non pocell
effe
zqualis
damno illato , Ced folum quoad alfeél:urn
&
conarum :oarqni purus horno potell ponere
:Equalitarcm quoad affcll:um pro fatisfaél:ione
pcccacorum : ergo poteíl:
illam ex iuíl:iria
increri.
Confirmacur,implicar quod aliquis renca.
tur ex iullitia ad :iliquam facisfall:ioncm ,
&
quod illa facisfa&io non Ítt ex iufücia: íed
purus horno potell teneri ex iufüti:i ad faris-
faciendum pro peccatis hominum in cafu di-
d:o in fecundo arguméto:ergo dfet farisfaél:io
illius ex iufütia. Maior vidcrnr euidens , quia
~ufütia
non potell obligare ad impoffibile ,
neque ad :ilh1m qui non íir iufürire : fcd pa-
rus horno potell rcneri ex iufiiria :id fatisfa-
citodum pro peccatis aliorum: ergo talis Ía-
tisfall:io erit ex iuflitia.
119
Refpondeo argumento negando anreccdens,
130 ,
&
ad illius probationem nego maiorem,horoo
enim non
tenetur íacisfacere pro homicidio,
&
mucilorione mcmbri, quia funt bona
fo–
peri<.iris ordinis, vr ex cómuni Th ologorum
fencentia fupponir Emincnriffimus Lugo
tom. de incarnar.difP. 5.fall.
2
n11m.
2:¡.
&
exornar Diana
parte 5.traEl.4.rtfol.56, 57. 58.
S9·
&
P""'
1er1ia,1r.
G.
rtfal. 54.
&
21.
&
ean-
dem fcntemiam iníinuar P. Suarcz
tom.dein-
'"'·
dijp. 4.ftEl.
7.
§.ad 11rgrtmen111m rejponde-
t~r.
Dices quod horno tanrum mererur apud
D eum per affeél:um, quantum per effcél:cm,
quia voluncas apud Dcum pro
fallo
reputa–
tur : ergo
fi
quis ex corde velic illi perfeél:e
fatisfacere , farisfaciet.
Nego antecedens ,
&
dill:um illud folum
h:ibet vcruro, quacdo volunras
fofo
ranrum
An
:;c~ca
valer apud Deum , quanrum opus quod ab ca mw·cancwn
proficifceretur,
(j
illa volunras po!ferprorum- pcr alleltum
pere in opus, atque ideo efi necdfarium quod quamü pcr
volunras illa íitefficax;no1namcn habctverú efféltum!
in hoc Íenfu q uod quandocumque voluntas
aliquid vulr, rorn perfell:io , qure
el~
in ob-
ieél:o fecundum
fe,
refundatur in voluncarcm,
hoc enim verum non ell, vr paret;nam
(j
quis
"clic
&
dcliderer infinire amare Deum , auc
infiuire
fati~facere,
cerre non ideo infinire
mercrur : qnre doél:rina exornatur comí"nuni-
rer
a
Doél:oribusin
t.
2.
q.
io.
ergo volunras
illa farisfaciendi perfell:e,
&
:id a:qualiratem
cum non íir de Íe etfell:iu:i illius obicél:i, fcd
:iffell:iua ranrum, non habcbir toram perfe·
él:ionem , qua: eífer in volumare etfcéliua,
&
in obieé\'o fatisfaé\'ionis perfeltc,
&
ad a:qua-
lirarem.
Ad