Table of Contents Table of Contents
Previous Page  244 / 902 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 244 / 902 Next Page
Page Background

Amphitheatrum

M1fericotd1~.

Elfu~it·m

alio1 um

fcientiam

pr<t!fatam

admtrrcí1-

tium.

'penniílluo pofito )nec propterea in reccati exi–

fientia quidqnam

efl:

illi tri buendum, quod il–

lud abfolme foerir , prxrer ncgarionem auxili·,,

quo abfque dubio virarcrur. At Thcologi illi

notitiam illam con.dirionaram Deo dcnc::ganrcs,

non habenr in caufa pra:fcnti hoc perfogium,

&

ita vrgenrur validilfonc.

Cum

enim Deus

decernir permitrcre , non cognofcir anteceden–

t:er ad dccretum fuum, quid lit horno in rali oc–

caíione faél:urus:

&

nib1lominús vult permif–

fio~m

propter

preniren~iam,

iam ergo ex vi de-

creri peccarú intendirur,fine quo illa effe nequir,

&

qLlod aliunde fururum minime prreuiderur.

1 ;

5. Ex his aurem, qua! de condicionara co–

gt "tione funr taéta in argumento videbirur ali–

cui non vrgere

illu~

fcientiam huiulinodi profi–

tenres. Cum enim [ciar Deus hominem in rali

occafione poíirnm fub auxilio incongruo pec-

'carurum, decernens illud dare,

&

confequenter

permirtcre , id poreíl: ob finem pa:nirenrill! dif–

ponere. Lur enim nequeat? Neque enim ex vi

decreti peccarnrn ponimr, quod alinm defutn–

rum pnrnidetur.Exemplo res illuíl:rarur. Decer–

nir Deus creare animam rationalem vniendanl

corpori, ex cuius vnione, qua:

a

Deo eriam eíl:,

in ipfam peccarnm originale refolrabit per tra–

ducem generarion!s humana! propagamm. N ec

tamen proprerea illud Deo tribuirnr , etiamli ad

creationem

&

vnionem rationalis anima! confe–

quarnr; quia illud aliunde ponitur, ex volut–

tate inquam primi parenris ,

&

omnis in illo

contenta: propaginis fecundum dinerfos modos

Valide

illi

explicandi condirionem

1us peccari. Sed licet

impugna•i.

hoc verolimilirer dicatur, firgue hic explicandi

modus omnium optimus , adhuc períl:at d1ffi–

cultas,

&

poteíl: ille fatis efficaciter impugmri.

Nam lict t vcrum fir peccamm effe fub condicio–

ne futurum, non t:imcn abfolnrc , vr confiar: fir

ergo racione decreti permiflini, vr illnd

tran~

feat de conditionare in abfolmc foturum. Con–

íl:at illario, quia fururum abÍ<>lute non erar,

&

poliro decreto iam

c:fl:

rale. Vbi dici iam nequit

id non habcri

e~

vi decreti, fed quia aliunde

forurum erar: quia non erar futurum abfolutc,

fed conditionatc rantum ,

&

ira, qnod abfolurC:

forurum fit,in folam eíl: decreti eflicaciam redu–

ccndum. Q]od aurem repugner, Deum fuo de–

creto facere, vt peccarum de íl:aru conditionat0

in abfolutú tranfear, eíl: ita certum,vt non egear

probarionc. Sed :idijciamus illam pro minus in

Tbeologica pal::ell:ra verfaris. Nam rranfiru pec–

cari de cond.irionaro in abfolutum ,

fir

qnis ab·

folutc pecc:iror : qui enim tanrum condirionate

peccare dicirur, abfolute

&

fimplicirer non ell:

ralis, vnde non contrahit reamm pcrnll! propter

ea, qure feciffer, vt voluerunr Semipelagiani,

qui parnulos

íi

·e baptilino decedcre propter

peccata, qure in adulta retare commilll.iri erant,

affomabanr. Implicar aurem Deum effe auéto–

rem , vr aliquis

lit

abfolurc peccator , lic enim

~

O riginalis

&

auétor effet abfolurc peccati. Vnde non

peccati

íl:

d

l

d

c¡uomodo

e

a

rem exemp um

e peccato originali :

Deus

au-

creatio enim anima! rationalis ·

~

abfolutc

llornoo

lit.

poteíl: abfque illius infeétione : ex quadam

autem fuppoGrione communis natura! lapfus

fir '.

vr .vbi yrimum crearur

,&

corpus reti–

gerir, rnficiarur. Stare aurem 1equir, ve pcr–

nirenría íl:et in homine, quem culpre macula

non infecir,

&

íl:atus fu¡ mifcriam non agnouir:

&

ira, gm pcrnitentiam decernir, decreto fuo

peccati abfolutam. exific::ntiam inuoluir.

I

3

G.

Dicer

forr:i.ffe

aliquis Deum decr(;tO

Alía,

cn:r

fuo non

effic~re

, vt peccarurn de íl::itu conditio-

excogitar.\

nato in abfolutum transferamr ) fed id

a

volun-

refpñ íio

tate crnara prouenire , pofira permiffiua volun-

pott "

t.lte in Deo, guia non eíl: necdfarium, Vt

a

Deo

fir, qnod ab humana voluntate elfe poteíl:, qu::e

cerro defeltura prrefci,mr. Starus enim condirio-

narus, quanrum ad hoc requiualer abfolnr0 :

quia enim rancum requiritnr cognirio fururi

peccati,vt

pcrniten~a

decernarur,&..bfec

babea~

tur per conditionatam fcienriam :'fciarúrque

euidenriíllme

a

Deo íl:arum illum peccari condi–

tiona~um

in abfolutum transferendum, poliro

decreto inefficacis ªf:xilij, iam peccamm, quaíi

abfolure futurum v{erquanrum addiétum effc-

étú.

~i

explicandi 1-Í1odus nnnc mihi occurrit,

Omnium

neque emm eo aliquem vfom hucvfque depre-

oprima.

hendi. Et ego

ce~tc

eo vrerer,

fi

oppofitam fen-

renriam

· :ando contingeret defenfare. Sed

Sed no

i

fa.

eum etia

'-

11

m fatisfacere lic oíl:endo. Nam li-

tisfacir.

cer verum ·

t

peccatum ab humana volumate

pronenire, illámque ad hoc fine aliqua Dei pro–

curarione fuflicere, cum tamen ille ante peccati

abfolntam prrenilionem decernir pcrnirenriam,

fuo decreto exiíl:entiam peccari neceffario ira

inuoluir, vt ex vi illius

lit

futura, licer aliunde

poffit fuflicienres caufos habere: quia cum non

prreuidearur fururum,

&

aliunde lit neceffarium

ad

pcrnir~ntiam

, in decreto huius inuoluimr.

Nec dici poteíl: Deum velle , vr peccatnm

lit

ab

alio,

&

non

a

fe,

quia

&

hoc Dei bonitati repu-

gnar¡ erli feme! admirrarur pl:i.cere illi , non eíl:

cur

&

auétor illins effe non poíllt , cur.mdo, vt

ab alio

lit :

quia quod Deo placer , ab eo potdl:

mediis proportionaris accurari. Arguo ergo in

In

Í".rma

forma.

~amuis

peccatnm caufam fofficientem

argunur.

habear ; illa non pr::euiderur applicnta, qu0d

neceffarium eíl:, vr pcr·nirenria circa illud verfe-

rur : ergo Deus pa:nirentiam decernens vulr il-

lam caufam applicari.

lllario probarur , nam

affumptum non eger probatione. Sine illa appli-

carione abfoluti: fumra non erit pa:nitentia ,

quam Deus decernir: ergo vult necdfario appli–

carionem. Confequenria oíl:endimr, quia vo-

lens rei alicuius exifü:ntiam , neceffario vulr,

q nre ad talem exiíl:enriam nccGffaria funr. Q!;1odf

1

principium eíl: lumine natura: notum. Vbi dici

ncquir vr fupra , neceffario inrendi, quando

aliunde non haberur, qnia licer aliuride haberi

poffir , tamen abfolutc non prreuiderur habere,

quod eíl: ad aétum pra!diétum neceffarium.

~od

vrge0. Nam decernens Deus peccamm

per pcrnirenriam expellere, neceffario vult pec-

camm,

(j

illud non pra:uidearur fururum.

Q.)10-

modo enim velir abfolurc expeliere peccarum,

quod abfolntc forurnm non eíl:

?

Si ergo abfo-

lurc vulr expdlere , nccelfarium eH: , vt illud

abfolnri: velir. Videtur euidens difcurfus. Tune

iic. Decernens Deus abfolutc pcrnirenriam, de-

cernir expeliere peccarum abfolnte fururum:

Hoc implicar: ergo

&

illud. Patee maior pro–

polirio. Quia pocnirenria intendirur pro fuo pro–

prio

&

genuino affeétn , quod eíl: expellere

peccarum, liue hoc babear ramquam forma,íiue

tam,guam difpoúrio,liuealio modo.Neque enim

cÜm pcenirenriam pra:finiri poffe affirmaI\( Do–

étorcs adduéti de ea folum agnnt, qu<e in affii–

étione corporis conliíl:ir , fed de aétu illius ma–

ximi: proprio , qui efi ad peccati remillionem

fecundL1m ordin<fll:iam Dei prouidentiam necef–

f0riu . Qyod anrem de

Aat~

.concfoionato, qui

abfoluro