Previous Page  172 / 490 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 172 / 490 Next Page
Page Background

J

J2.

eAuéfar1/

lndici~

Pars X.

/

quidem inconcuífam quatenus

Tnmo

2.

verb.

.AjfinitM 1W.

6.afferit ddpenÍatÍonem iutra domos.

aut Eccleíias ncceffario concedendam, ita vt ex–

tra illas non valeat priuilegij vfüs. Circa quod

cliél:um

a

Nobis

nu.472.

coníentiente Fr.Anto–

nio

a

Spiritu Sanll:o

in Direét. Regular. Parte

I.

Traét.2. DifP.

1.

tm.

l II.

Addit ille

nu.

5'.

nume·

mm trium aut quatuor, defignatum

a

Cardinali

Non admit-

intelligi debere refpcél:iue ad Monaíteria , ita vt

titur

limitA·

in magnis & celebrioribus Monafrerijs,quale efi:

tioP.Lcza·

illud Vallifoletanum,

cuí

principalirer faél:a eíl:

n<e.

conceffio, poffint ddignari tres aut quatuor:

itt

minoribus autem Conuentibus non niíi vnus

aut duo. Ita enim red:a ratio diél:at intelligi de–

berc priullegium.

~re

quideni lirnitatio, licet

prrediélo Patri iuxta red:am rationem videatur,

"'

contraillam tamen non eíl:,vt cmn priuilegij au–

~~

d:or non limitat, ncque nos limitare debeamus.

Er

aliguando magnis eriaQ) in vrbibus Conuen–

tus non rnultorum Religioforum funt, & ita po–

puli numerefitas deber attendi. Immo & in alijs,

in quibµs conceduntur

a

prrefato Magiftro duo,

cum abfolute in priuile

gio conceda

ntur tres; vn–

de non expedit pro vno

liti

gare.Et conceffionem

prre.futam non eífe vti viureuocis Oraculum re–

uocaram affirmat ílle

num.

4.

fic philofophatus

vt

&

Nos

nu.4

71. quod pl.'o fimilibus obferuan..

durn•

.

'l .

Ií4·

Non

ita

tamen

de

alijs conceffionibus

De

pr1u1

. e

d" F

M.

giú

aliú.

m

1cat, qure

in

,ompen ·

1JS

rat~:irn

morum

v.v.oraeu•

habentur, vtpote illud Imi.ocenttJ VIII. apud

lú.

Cafarrubium verh.

Difpen{atio nu.

17·

quod

&

TriA elifari.

mina

inter

piuilegitJ

Iulij:a..&

S.Pij

e)(

Lciana.

c;,ca

fe–

eundum

de

gratia ad

heneplaei·

111m

notata

1rwi;i~,

quia Oraculum , &

~uia

incertum ; vt ibidem

ait Corduba, neu.tiquam admittendum. Sed qui•

dem

apud

Cafarrubium

verb.

diéfo

tale priuile–

gium non

dt '

immo nec numeras ; qui vidcri

fublatus potuit,níG. antiquiffima Írnpreflio oppo–

fitum fuaderet

An.

l

532.

in qua pofr

nu.16.

im-

. mediate íequitur 18.Merito ergo parum efi: cu•

randum de

illa ;

non íic de alía, quam adducunt

Fr. Emmanuel, Miranda, Porcel;

&

P

.Thomas

Sancius apud eumdem ,

&

efr

S.

Pi j

V.

etiam

Oraculum , & propterea ab eodem fcriptore in–

utilis hoc tempere iudicata.

~od

quidem non

omnibus eiufdem Reli gronis Patribus .pcrpla–

cebit , ob priuilegium

Gr~orij

XIII. de quo

nu.162.

quo

font

prinilegiaomnia confirmara,

eorum etiam mencione induél:a,qure

a

SSmo.fue–

rant Pio didis Patribus impertita, vnde

&

Ora–

culorum , vt

ibidem

dill:um.

17;.

Notat autem citatusScriptor tria diícri-

mina Ínter nuper adduél:um priuilegium,& prius

illud , pro quo refcripturn , & efr Iuli

j

Secundi.

Primuin

, c¡uod hoc poteft

a

Prrelato locali con–

cedí ) faél:a defignatione ' illud vero nonnifi

a

Prouinciali.

Secundum

, deíignat1onem ceíTare

mortuo , vel amoto Prrelato , quia debet effc:

ad

nutum defignantis , fccus in alío, quia conceffio

eíl: immediate

a

Pontífice falta deíignatione.

Tertium

difpenfationem virtutc: prioris dcbere fic:–

ri audita confeffione , quia ita exprcífum ; non

ita

in

alio, in quo

de

foro confcienti:e tantum

agitur. Vbi qaod ad

Primum

attinet, difficultate

caret. Circa

Sernndum

probabiliter locutus, cum

fint multi ,qui affirmcnt' etiam cum dicitur ad

Beneplacitum meum, íiuc ad nutmn,quod idem

dt

J

non

ceífarc

gratia~

morte

concedentis,

~uaodo

fauorabilis efi:, vt videri potdt.apud

P,;

'rhomam Sancium

Lib.8. de Matrim.Difput.28.

nu.

;o.

&

licet

ille

oppofitum fentiat, iudicetque

veriilimum' cuan de gratia quacumque agitur,

auél:ores tamen contrarium aíferentes font gra–

uiffimi ,

&

vnuíc¡uifque de fua

fit

folirus ita íen–

tenti?. loqui,vt veriffimam arbitretur.Potefr au–

tem fecuriUs proFedi,

íi

Prrelatus dicat

fe

defig~

nare talem Patrem pro fuo triennio,

&

ad bene–

placitum , quia tune frabit defignatio , iuxta

id

quod habet prrefatus Auélor

nu.

5

l.qui de anno

exempli gratia locutus : neque enim deíignatio

per triennium, aut per tempus Officij tpllit,quin

Út

ad 0;utum reuocabilis quamdiu in

illo

duraue–

rit.

~Qd

fi officium

fit

perpctuum, id

a

fortiori

fiabir

,&

tune fenfus defignationis erit etiatl) con..

gruus iuxta dilta illius forrnam adaptando.Prre–

terquarn quod priuilegij tenor non videtur cum

eo

rigore prncedere, neque fubtilitates íllas Iuris

ad vnguem obferuandas velle, fep in eo Prrelatis

}iberarn difpofoionem relinqui, Vt poffint

curn

bene íibi vifom fuerit deputatos reuocare, fiue

cleputatio finito duret, aut n<?n duret officio,

quod in ordine

ad

praxim nihil intereífe vide":"

tur;

(jUandoquidem nouus Prrelatus eum ,

qui

placoerit , poffit deputare.

V

nde

&

cum ad

nutum reuocabilis dicitur,de

nutu

Sedis,{eu

offi–

cij , potefi: conuenienter inrelligi, dum nutus

in

fpeciali perfonre deputantis non indicatur :

quod

cum accidit, non excingui gratiam receptiffirna

eíl:

fentenria Iuri fubnixa, de qua P.Thomas

nu.

59·

&

P

.Lezanaverb.

Gratia

nu.9.

qui afü:>s ad–

clu,unt: íicut

&

Fr. Antonius

a

Spiritu fanélo

frans pro duratione vbi

infra.

x76.

Circa

Tertium

de neceífaria auditione

CireaTtT•

Con(effionis pro difpenfatione probabilem fen-

ti~mdea~

·

tentiam fecutus efr citatus Auétor, fed contraria

~ita

c&onfitfef-

ft

·

ald

b b·r·

&

·

·

1

'ºne,

º'"

e etaarn v

e pro a s is ,

cornrnumter rnter

.,.¡; .

e.

co,'Jcun

1~•

Recent10res Thcologos recepta: , quam [ecutus

[ententi11

P.Thom¡¡s Sancius

Lib.a.

de Matrimonio DifPut.

Rffirman1

I

5.

nu.1).

&

Difju6.

nu.11.

&

Di[p.34.n.30.

non

DbjJm-_1_

cum multis, quos refert. Eligius ,Baílreus

Tomo

1.

'Utpro~ahll•

b

b

.r,,¡

.

n

propomtur.

ver •

.A

'Jo

ut10

nu.

22.

1ana

Parte

l.

TraH.11.

Refol.

2

5.

Parte

3.

Traa.

2.

Re(olut.

20.

&

P

.4.

Traa+ Refolut.8.

P.Pellizarius

Tomo 2.Traét.8.

cay.2. nu.

69.

Fr. Antonius

a

Spiritn Sanétofu-

pra nu.

116.

Leander

Tomo

I.

Traa.

5.

DifP.

14·

f2!!.i.ft.97.vbi quamplures adducit: licet P .Men-

clus

in BuUam Cruciat¡, DifPut.26. nu.

203.

affir-

mct plures eorum

a

fe

vifos non loc¡ui in cafu,

quo verba prredid:a in priuilegijs fint adieéla,

quod ipfe fatetur, dtans prreter illos P.

~inra­

nadueñas

de Jubileo

Cap.11.n.

5.

apud quem Lu-

clouicus de la Cruz. Ol-1i profeél:o,

&

alij futis

fuperque oíl:endunt id, quod diximus, fenten-

tiam fCilicet diél:am eífe comrnuniter receptaQ.l

ínter Recentioros ,

&

confequenter eíTe valde

probabilem ,

áb

extrinfeco quidem ob defenfo-

rum auél:oritatem,ex qu0 etiam fequitur id,quod

alibi dixi,eíTe -videlicet etiam ab intrinfeco t:¡}em,

quia non eíl: credibile tot ac tantos Doélores fine

folido fundamento fu1ffe locutos.

~aunuis

P.

Mendi argumenturn

videatu~

vrgere: quia fcili-

cet Pontifex poteíl: Confeffionem vt conditib-

nem neceíTariam apponere :

&

cum non fernper

in priuilegi js talia verba reperiantu

r :

quando ap-.

ponuntur., fpecialem ·aliquem debent effeél:um

haf>ere¡